Doorgeschoten zorg

Waarom?

Waarom werd je dan uitgenodigd voor dat gesprek? Dan moet er toch iemand zijn geweest die aan de bel heeft getrokken? Ik weet niet, hier op school geen sociaal verpleegkundige. ( woon je in belgië?). Erg vreemd vehaal!

Was het niet de schoolarts (vpk)?

Kleuters worden vziw standaard opgeroepen, ben ook net geweest. Haal je schouders er maar over op joh, niks van aan trekken.
Hier werd gevraagd od mijn kleuter nog bedplaste (ja), en of ik me er zorgen over maakte (nee). Krijg ik toch nog een heel verhaal over hoe we het aan kunnen pakken als hij _over een tijd_ nog steeds bedplaste (+ folder). En het met nadruk gegeven advies hem te instrueren er niet op school over te praten (?). Ja, het is heel normaal, zei ze, maar hij mocht er toch niet over praten. Ik peins er niet over om iets wat hier in huis niet als problematisch wordt gezien, ook niet door kleuter, opeens een vervelende lading te geven. Maar goed. Schouders ophalen dus.

Hier tegenovergestelde

Bij onze schoolarts met oudste net het tegenover gestelde meegemaakt. Onze zoon heeft sinds groep 5 de diagnose adhd type 1 (gediagnostiseerd in het UMC door een kinderpsycholoog en een kinderpsychiater). In groep 6 werd het door de schoolarts na 5 minuten aan haar bureau gezeten te hebben ernstig in twijfel getrokken. Ze zei letterlijk: "ik snap niet waar die diagnose vandaan komt, ik vind hem helemaal niet zo druk, alleen wel erg wiebelig en friemelig". Toen ik daarop zei dat er achter adhd "Type 1" stond (dus add) zei ze "ja daar heb ik niet zoveel verstand van hoor". Toen heb ik maar opgemerkt dat ik op het formulier had geschreven het hier niet over te willen hebben en dat werd met een diepe zucht geaccepteerd.

Ik heb

de gedragsvragenlijsten niet eens ingevuld, juist om dit te voorkomen. Ze mogen zijn gezondheid (lengte, gewicht, ogen en oren) in de gaten houden, verder doen wij het zelf wel.

Tweede oproep

Het was de tweede oproep. Vandaar dat ik er met een vraagteken heen ging. Eerder al gewicht, lengte, ogen en inderdaad het riedeltje (met folder) over zindelijkheidstraining 's nachts aangehoord. Hij is mijn derde en nee, nog niet droog 's nachts. En misschien ben ik wel erg laconiek maar ook daar maak ik me geen zorgen over. Is dat standaard? Dat ze je twee keer oproepen?

Gesprekje gehad met de leerkracht die in de lach schoot toen ik mijn zoon en de suggestie van een gedragstoornis in een zin noemde. Of ze soms de verkeerde kaart in de hand had gehad. Nou, nee, dat had ze dus niet.

Ze vond het vreemd en zou het bespreken en zei me verder: schud het van je af en laat het waaien. Gelijk heeft ze. Begreep wel dat ik me ergerde. Zijn tot de conclusie gekomen dat we met mijn onbevangen invullen van de vragenlijst wel een alarmerende score zal hebben behaald . Vind het wel ronduit dom dat ze niet eerst met zo'n lijstje naar de leerkracht gaan. Dat lijkt me toch een kleine moeite.

Realiseer met trouwens wel degelijk dat het tegenovergestelde vaak voorkomt. Dat ouders jaren lang tobben op zoek naar erkenning van een probleem en zoeken naar hulp die zich maar niet laat vinden.

Zo, dank voor jullie reacties. Ik ben het weer kwijt.

Hermine

"Vind het wel ronduit dom dat ze niet eerst met zo'n lijstje naar de leerkracht gaan"

Ik denk dat heel veel ouders daar heel anders over denken! (duik maar eens in het archief...) Waarom zou de leerkracht iets moeten/mogen vinden van de vragen die jij over je kind beantwoordt? Ik zou dat niet op prijs stellen. Je vult die lijst in vertrouwen in voor de arts/verpleegkundige, en niet voor de leerkracht.

Tja, en dan het fenomeen bemoeizorg. Weet je, ik snap het ook wel. Er zijn namelijk best heel veel ouders die een stuk minder bewust met opvoeding gaan dan de ouders hier op het forum. Ouders die soms aan de onderkant van de samenleving bungelen. Ouders die niet uit zich zelf hulp zoeken bij problemen. Ouders die hun kinderen - ook onbewust - verwaarlozen, omdat ze echt geen benul hebben dat het ook anders kan. Voor die ouders (en kinderen!) blijkt 'bemoeizorg' soms noodzakelijk. En dat betekent dat ook wij die vragenlijstjes krijgen. En dat een verpleegkundige kan denken: misschien is met dit kind iets aan de hand. Een paar maanden geleden kregen wij ook zo'n brief, om nog eens te kijken naar de sociaal-emotionele ontwikkeling van onze zoon (categorie stuiterbal). Aanvankelijk was ik daardoor geïrriteerd. Waar bemoeien ze zich mee? Maar aan de andere kant: stel dat mijn zoon nu een niet óns als ouders had, maar ouders die geen benul hadden hoe ze met dit manneke zouden moeten omgaan (want hij is niet echt standaard). Dan is het toch fijn dat een verpleegkundige nog eens meekijkt, zo nodig tips kan geven en ouders eventueel kan doorverwijzen?
Zie zo'n brief als een extra service. Je MAG er gebruik van maken. Maar je hoeft niet (hebben wij dus ook niet gedaan). Dat kun je ook gewoon aangeven. Bedankt voor de uitnodiging, maar ik maak er geen gebruik van. We hebben alles onder controle. En mocht ik toch ondersteuning nodig hebben, dan weet ik jullie te vinden. Zoiets.

Helaas

zijn er ook ouders van wie het kind dringend zorg nodig heeft, die hun kop in het zand steken. Ondertussen zet het kind wel de klas op stelten, trekt het kind zoveel aandacht dat de juf niet meer weet hoe of wat maar de ouders blijven volharden : er is niks aan de hand.

Hoe kun je deze ouders helpen ?

Jawel

Ik begrijp het punt van de laatste 2 schrijfsters, maar wat mij opvalt, is dat mijn input in het gesprek met de arts/vpk niet meegenomen wordt. Dus tja, dan kun je nog zo bekwaam zijn, en ervaren, en verstandig etc., dat maakt (in mijn ervaring) gewoon niks uit! Ik heb tot nu toe steeds de standaardriedel gekregen.
Ik ken het van beide kanten: de taalontwikkeling van mijn 2e verliep niet goed, ik was (naderhand bleek vokomen terecht) ongerust, kaart dat aan en word weggestuurd met: ga maar lekker samen boekjes lezen. Ik kan niet uitleggen hoe misplaatst dit advies was (dit gaat trouwens over het cb). Andere kant: mijn voorbeeld vh zindelijkheidsverhaal. Ik geef áán dat het geen probleem is, en dat we er niets mee hoeven, en krijg toch nadrukkelijk een advies, dat ik ook nog eens onverstandig vind.
Hier overigens geen 2e oproep.

Opvoedonzekerheid

Goed goed. Ik zie wel dat zo'n screening nuttig kan zijn. Gelukkig ben ik tevreden over de juf van mijn kleintje. Vandaar dat ik belang hecht aan haar mening, ik zie ook niet alles.

IJsvogel ik bedoel niet dat ze de juf de ingevulde vragenlijst moeten laten inzien. Dat wil ik ook niet. Een lijstje met op te roepen kinderen even doornemen lijkt me een stuk efficienter. Als beide partijen -ouders en school- geen probleem zien, wat wil de GGD dan nog? Daarnaast lijkt me dat, juist voor gevallen als Anne beschrijft, zinvol.

Stel je nu nog eens een andere variant voor. Mijn stuiterkleuter is mijn eerste, ik wil het erg graag goed doen, ben onzeker over de opvoeding en meegaand. Wat is dan de consequentie van zo'n gesprek. In welk traject zouden we zijn beland?

Vind het te gek voor woorden dat er in de eerste drie minuten al termen als adhd/add/pddnos worden gebruikt. Dat is eigenlijk wat me boos maakt. Zal wel te maken hebben met de gebrekkige gesprekstechniek van degene die ik gesproken heb.

Hoe kan ggd het kind beoordelen?

Ik snap niet waarop het oordeel van de GGD gestoeld is, terwijl het kind te maken heeft met zijn leerkracht en met jou. GGD kan zijn oordeel toch alleen bepalen (wat niet altijd correct is) aan de hand van hun onderzoek, eventueel a.h.v. de beoordelingen van de leerkracht en jouw vragenlijstje? Wat is eigenlijk de aanleiding dat ze hiermee komen?
De ouders èn de juf kunnen het een en ander signaleren. En dan kan men nòg niet zomaar een etiketje opplakken, een test of een aantal testen zouden dit moeten uitwijzen. Als er helemaal niets aan de hand is (niet alle drukke kinderen hebben ADHD of PDDNOS) dan zou ik het gewoon "over laten waarien". Zeker hebben die GGD-ers niets anders te doen.

Ook tweede oproep

Een half jaar geleden kreeg ik ook een tweede oproep, voor zowel de jongste, als de oudste. De jongste heeft epilepsie en de oudste adhd en pdd-nos. Ik had dus ook duidelijk aangegeven geen behoefte te hebben aan een gesprek. Ik ging dus met vraagtekens naar school. Wilde ze het over de epilepsie en de adhd en pdd gaan hebben. Ik stond ook met mijn mond vol tanden. Ik heb daar genoeg gesprekken over met mensen die er verstand van hebben. Snel uitgepraat, maar wat zonde van mijn tijd..

gr Dropke

Helemaal niets ingevuld.

Ik heb die hele lijst niet ingevuld/geretourneerd. Wel doorgelezen maar ik kreeg al een donkerbruin vermoeden toen ik de bijgevoegde brief en die vragen las. Alles in een bestand brengen, alle basisschoolkinderen, uitbesteed aan GGD, blabla. En ik dat EPD maar weigeren, komt dochterlief via een omweg dan toch in een bestand?
De tweede brief om toch de formulieren in te vullen was nog dwingender dan de eerste en ook hierin werd weer geen keuzemogelijkheid geboden. Wel een uiterste inleverdatum.
Sorry hoor, ik heb weer niet gereageerd. En dat is maar goed ook, als ik zo de ervaring van Hermine lees.