Fulltime werken?
Momenteel werk ik 32 uur. Ik heb twee kinderen, een van 5 en een van bijna 2 jaar. Sinds ik zwanger was van de tweede ben ik een dag minder gaan werken, omdat dat mogelijk was op mijn werk en ik zwanger zijn met een peuter erbij pittig vond in combinatie met een ft baan.
Nu krijg ik een geweldige kans op mijn werk, maar daarvoor is het wel nodig dat ik weer fulltime ga werken. Ik ben geneigd het te doen, (als ik geen kinderen zou hebben dan zou ik deze kans direct grijpen), maar ik twijfel vanwege mijn gezin.
Wat zouden jullie doen?
Ik vond het niet leuk
Ik vond die hele dagen buiten de deur werken echt niet leuk toen mijn dochter klein was. Drie uur? Van 17-20 uur dus? Nou, dan was ik moe, moest er gekookt worden, dochter was ook moe van de bso, daarna gingen we heus nog wel wat leuks doen maar we waren toch echt allebei moe, en dan naar bed brengen. Is ook allemaal leuk, maar quality time is anders. Althans, voor mij. Nu werk ik thuis en kan ik veel meer schuiven, dat bevalt me beter. Kind is inmiddels ook groot overigens, maar ik had denk ik echt liever juist die vrijheid gehad toen zij klein was.
Wat mijn man doet en deed heeft hier dan even niets mee te maken, want ik spreek gewoon even voor mijzelf en wat ik zelf had gewild. Ik had dus wel de behoefte om vaker bij mijn kind te zijn toen ze klein was. Juist die uren overdag vond ik waardevol.
En omdat Lanza Ginny arrogant noemt, hierbij een citaatje van Lanza: "Ik denk niet dat wij minder behoefte hebben onze kinderen te zien. Maar wel dat wij andere dingen in het leven op waarde schatten" dát vind ik arrogant klinken. Nee, Ginny weet andere dingen in het leven natuurlijk niet zo goed op waarde te schatten als Lanza. Hahaha.
Dankje Lou!
Ik vond het wel grappig omdat ze daarmee feitelijk haar eigen man ook arrogant noemt. Die ging toch terug naar 28 uur om haar fulltimebaan mogelijk te maken?
Als je het hebt over gelegenheidsargumenten....
Mijn man
heeft altijd hard gewerkt en verdient in die uren een stuk meer dan 95% van de mensen met een ft baan. Daarbij kan hij morgen meer werken als dat nodig is, dus hij zal niet snel afhankelijk zijn van mij of het systeem.
lanza
geld is ook maar een ding, hè.
je kunt niet zeggen dat iemand te weinig zou verdienen om part time te werken.
Je gooit hiermee ook het hele uitgangspunt overboord dat als iedereen 28 uur zou werken, er geen werkloosheid zou zijn (even kort door de bocht, geen zin om op te zoeken). Dus alle draaien die jij maakt zijn prima en hoef je je echt niet voor te verantwoorden. Echter: je houdt het niet bij jezelf > effect: rollende ogen in je omgeving over je inconsistentie en niet-inlevingsvermogen en je arrogantie en - eerlijk gezegd - dommigheid. Ik zou dolgraag willen weten of je het echt niet doorhebt, maar meta-discussies mogen helaas niet . Moet ik dus ook nu mee stoppen . ..
gr Angela
Ginny
Ik zeg niet dat jij afhankelijk bent van de bijstand of van je man. Iets beter lezen want ik schreef het in het algemeen.
Maar met een baantje van zeg 24 uur per week lijkt het me lastig drie kinderen en jezelf te onderhouden.
O ja, ik vergeet nog alle toeslagen die er in Nederland zijn. Daar zijn mensen ook afhankelijk van gemaakt. Zie maar de draadjes die hier geregeld lopen van ouders wiens kinderen 18 worden en van wie allerlei toeslagen en aftrekposten vervallen.
Het gaat erom
dat je genoeg verdient om voor jezelf en je kinderen te zorgen. Als jij in een uur 3000 euro netto kan binnenhalen dan kun je dat doen. Als jij aan 2000 genoeg hebt en je werkt daar vier dagen voor is het ook ok.
Maar er komen ontzettend veel vrouwen in de bijstand na een scheiding, of ze zijn afhankelijk van allerlei toeslagen. Dit wordt opgebracht door de wrekende bevolking.
Ik ga er niet eens op in
Ik verwacht ook dat dat voor het merendeel van de parttime banen in de hogeropgeleide (sorry...)/beterbetaalde sector geldt. Allemaal hardwerkende mensen met een inkomen boven modaal.
De issue betreft met name de kleinere baantjes die vooral door vrouwen gedaan worden en waar met kleine contractjes gewerkt wordt. Zoals de zorg. En als ergens hard gewerkt wordt....
Dus hard werken is helemaal het onderwerp van gesprek niet. Het gaat erom of je voldoende inkomen kunt genereren om jezelf in leven te houden mocht de nood aan de man zijn. En of het erg is als je dat (tijdelijk) niet lukt. Ik vind dat laatste voor mezelf wel een issue, maar heb niet direct een mening over anderen die daar een andere keuze in maken. Uiteindelijk ga je alleen over jezelf.
"de wrekende bevolking"
Dat vind ik nog eens een mooie, want treffende Freudiaanse verspreking, Lanza!
Angst en haat als sturende kracht in het leven; neem het me ajb niet kwalijk dat ik daarvoor pas.
Rode krullenbol
Dat je
voor jezelf kunt zorgen en voor je kinderen zou de normaalste zaak van de wereld moeten zijn. Tenzij je ernstig ziek bent.
Dat is niet gebaseerd op angst, maar op logisch verstand. Je hebt een huis, moet elke dag eten, maakt gebruik van wegen en allerlei voorzieningen en zorg, draagt kleding. Ik vind het een heel gek idee dat je daarvoor niks doet. Het kost nu eenmaal geld.
Adelaide
"Maar met een baantje van zeg 24 uur per week lijkt het me lastig drie kinderen en jezelf te onderhouden."
Het feit dat je dat baantje noemt zegt veel over jou maar nog niets over een ander.
Zolang vrouwen elkaar onderuit halen is emancipatie een wassen neus.
Eens Target!
Volgens mij valt daar nog de grootste winst te behalen. Respect voor elkaars keuzes. Dat een ander een andere keuze maakt zegt niets over de legitimiteit van jouw keuze.
En Adelaid: pubers hebben baantjes. Ik bedoelde hierboven dan ook absoluut kleinere banen...
Dat het jou niet lukt om met een baan van 24 uur per week jezelf en 3 kinderen te onderhouden zegt alles over jou en jouw baan, maar niets over mij.
Ten overvloede nog maar een keer: ik heb een bovenmodaal inkomen.
Lanza
On topic: ik denk dat het goed is dat je voor de kans gegaan bent. Het heeft niet zoveel zin om naar anderen te kijken: jullie kinderen doen het goed op de opvang, thuis zijn de taken zodanig verdeeld dat je daar niet te zwaar belast bent en je vindt het overduidelijk leuk werk om te doen. Zelf heb ik altijd fulltime gewerkt en mijn man ook. Ik doe wel veel meer in huis, mijn man is regelmatig weg en heeft veel langere reistijden. Ik ging trouwens bij de kinderen in bed liggen, zeker wel de helft van de avonden. Heerlijk in het grote bed, die momenten koester ik nog steeds. Zo kwam ik aan meer dan genoeg “quality-time”.
Beetje flauw
Maar wel dat wij andere dingen in het leven op waarde schatten" dát vind ik arrogant klinken.
Dat is toch gewoon een constatering. Ik vind het flauw om hier een oordeel in te lezen, dat vervuilt de discussie onnodig. Ik denk we verschillende waarden toekennen aan dingen in het leven, dat doen we allemaal. Zo is geld (en alles wat je ermee doen kunt) voor mij denk ik van grotere waarde dan iemand die ervoor kiest de broekriem wat aan te halen om meer bij de kinderen te kunnen zijn.
Ja dat klopt Donna
Maar iets met toon en muziek enzo.
Zoals jij het nu stelt staat het er toch anders.
Cursus lezen Ginny
Je kunt bij mij een cursus lezen komen volgen. Dan kan ik je leren hoe je het verschil ziet tussen tekst die aan jou is gericht en tekst die over mensen in het algemeen gaat. Je denkt nu al twee keer dat ik jou bedoel als ik iets algemeens opschrijf. “ Dat het jou niet lukt om met een baan van 24 uur per week jezelf en 3 kinderen te onderhouden zegt alles over jou en jouw baan, maar niets over mij.”
Kun je mij laten zien waar ik schrijf dat ik niet met 24 uur werk drie kinderen kan onderhouden? Ik schrijf dat het me moeilijk lijkt. Want iemand die 24 uur werkt heeft meestal geen goedbetaalde baan, zeker niet in het hogere management bijvoorbeeld. Dus dan kom je in laag- of middelbetaalde banen.
En, ik heb zes kinderen en samen met mijn man een goedlopend eigen bedrijf. Dus ook ik heb niks te klagen. Maar als wij gaan scheiden en als zelfs ons bedrijf uit elkaar valt, dan kan ik in hetzelfde werk genoeg werken en hij ook.
Adelaide
Je zegt zelf: “Maar met een baantje van zeg 24 uur per week lijkt het me lastig drie kinderen en jezelf te onderhouden."
Als jij je dat niet kunt voorstellen lijkt mij dat je zelf niet voldoende binnenbrengt om daar een beeld bij te hebben. Waar haal je anders die wijsheid vandaan?
Ginny
Lees jij het echt zo? Zo bedoelde ik dat niet. Maar ik weet dat er mensen zijn die van een baan achter de kassa leven of als schoonmaakster, buschauffeur, noem maar op. Ik heb natuurlijk niet de uurlonen paraat, maar of je als alleenstaande ouder met zo’n uurloon genoeg verdient in 24 uur, betwijfel ik.
Andere frasering
maar of je als alleenstaande ouder met zo’n uurloon genoeg verdient in 24 uur, betwijfel ik.
Moet natuurlijk zijn
maar of een alleenstaande ouder met zo’n uurloon genoeg verdient in 24 uur, betwijfel ik.
Ginny
Het is natuurlijk een enorm luxe positie dat je met 24 uur werken een gezin met 3 kinderen kan onderhouden. De meeste mensen zal dat niet lukken. Het inkomen is te laag en de lasten zijn te hoog.
Ik heb een goed inkomen maar ik zou het heel lastig vinden om met 24 uur rond te komen. Het zou misschien net lukken mits ik goedkoop zou wonen. En dan verdien ik echt meer dan gemiddeld. Voor veel andere mensen is dat echt niet mogelijk.
Daar kun je inderdaad over twijfelen
Maar wat is er mis met meer uren gaan werken op het moment dat dat nodig is? Waarom zou iemand dat op voorhand al moeten doen?
Ik zou daar ook niet blij van worden Arda
Daar is mijn uitgave patroon namelijk helemaal niet op ingesteld. Maar in theorie zou het moeten kunnen. Ik heb collega’s die het ermee doen.
Het is sowieso een theoretische discussie omdat die 3 kinderen ook nog een vader hebben die voor de helft financieel verantwoordelijk voor ze is, of er is een flink sommetje via de levensverzekering vrijgekomen (God verhoede....).
Conclusie blijft dat het voor mij geen argument is om nu meer te gaan werken.
discussie
Ginny ik snap je helemaal. Ik werk momenteel maar 12 uur in de week als schoonmaakster thuis en ik doe daarnaast een opleiding, waarom? Omdat ik geen contractverlening kreeg toen ik zwanger was en ik er dus voor koos er voor de kinderen te zijn! Ik geniet, ik ben altijd thuis als ze thuis zijn, mijn man met 5 ploegen is er ook vaak! En wat nou als we gaan scheiden, dat argument krijg ik zo vaak als mensen hoor dat ik niet zoveel werk. Dan zegt ik, ik werk NU, en wie zegt er dat ik ga scheiden? Dan neem ik liever het risico dat ik ga scheiden en nu bij de kinderen ben, dan dat ik nu fulltime werk, en financieel onafhankelijk bent. Iedereen heft zijn eigen keuze. Om zoveel bij de kinderen te zijn maakt mij NU gelukkig en ik leef NU! De kinderen zijn ook blij dat ze nooit naar de oppas zijn gemoeten of nooit elke week naar opa en oma. En we genieten en ja, wij gaan ook 3 keer per jaar op vakantie en elke maand uiteten. We hebben genoeg geld om rond te komen, dus geen haar om mijn hoofd om meer te moeten werken.Over 3 jaar zijn ze van de basisschool af en dan wil ik ook meer werken. Daarom doe ik ook een opleiding nu en ik geniet en daar gaat het om!
