Hoe denken jullie hierover?
https://nos.nl/l/2567943
Gisteren zag ik een item in het journaal over bovenstaande link. Hoewel ik best wel beschermend naar mijn kinderen ben (geweest) is het nooit in mijn opgenomen om ze met zo'n tracker te volgen. Ook toen ze een smartphone hadden hebben we nooit locaties gedeeld met het idee dat ik als ouder toch niets van betekenis kon doen als ze in de stad of op school waren.
Heeft jouw kind zo'n horloge en wie geeft het een veilig gevoel, jou of je kind? 10 tot 15 jaar geleden de ik het met melden waar je heen gaat als ze buiten spelen en verder weg willen dan een bepaalde zone om ons huis. Net als in het artikel denk ik dat kinderen soms de vrijheid moeten hebben om eens stiekem ergens te zijn wat je niet weet als ouders. Daar worden ze zelfstandig van.
Je weet niet waar je kind is als je hem/haar/die trackt, je weet waar zijn/haar/diens telefoon is.
Een maatje van een van mijn zoons was hier een tijdje geleden, ze gingen samen naar buiten. Maar dat ventje (15) liet zijn telefoon op de kamer van mijn zoon liggen en kwam hem halen voor hij weer naar huis ging. Volgens hem gaan zijn ouders zeuren als hij ergens anders is dan waar hij gezegd had heen te gaan. Dus dan was de telefoon op de afgesproken plek laten liggen makkelijker...
Mugs schreef op 21-05-2025 om 14:38:
[..]
Het zit hem in een heleboel dingen bij elkaar die moeilijk los te zien zijn.
Om bij mijn eerder genoemde voorbeeld te blijven: Dat wij magister dicht gaan gooien voor ouders is natuurlijk niet voor niets. We zien een toenemende soort 'controledrang' bij ouders die maakt dat jongeren minder het gevoel hebben ergens zelf de regie in te hebben of verantwoordelijk voor te zijn. En daar worden ze dus echt minder zelfstandig van
Ik ga je even een inbox sturen over de controledrang die je hier aankaart.
Mugs schreef op 21-05-2025 om 14:38:
[..]
Het zit hem in een heleboel dingen bij elkaar die moeilijk los te zien zijn.
Om bij mijn eerder genoemde voorbeeld te blijven: Dat wij magister dicht gaan gooien voor ouders is natuurlijk niet voor niets. We zien een toenemende soort 'controledrang' bij ouders die maakt dat jongeren minder het gevoel hebben ergens zelf de regie in te hebben of verantwoordelijk voor te zijn. En daar worden ze dus echt minder zelfstandig van
Dit kan ik me helemaal voorstellen. Man en ik hebben nu al afgesproken dat we niet in magister zullen kijken als kind naar middelbare gaat. En dat duurt nog 4 jaar.
Ik vind het sowieso echt van de zotten dat gezonde volwassen mensen elkaar gaan controleren waar de ander is. Zeker als het verder gaat dan alleen partner. Mijn moeder hoeft echt niet te weten waar ik de hele dag uithang. Ik kijk wel uit! Het lijkt wel een Black Mirror aflevering.
Nick90 schreef op 21-05-2025 om 14:14:
[..]
Om te leren om ongehoorzaam te zijn? De redenen worden steeds gekker moet ik zeggen.
Afgelopen meivakantie is m'n zoon achterop de fatbike van zn eveneens 10 jarige maatje gesprongen en zijn ze met z'n tweeen naar een stad 16 km verderop gegaan, er had ik weet niet wat kunnen gebeuren, wij wisten niet beter dan dat ie bij een vriendje was, hadden wij niet z'n locatie kunnen zien hadden we van niks geweten. Ze hadden kunnen vallen, aangereden kunnen worden noem maar op. Maar volgens jou is het wel oké om lekker ongehoorzaam te zijn? Je leert je jonge kind toch ook dat het moet doorgeven waar het is of bij wie die gaat spelen? Dat is toch net zo goed een vorm van controle?
Ik snap best dat je hier erg ongerust over bent en dat het fijn is dat je dan op je mobiel kunt zien waar hij uithangt.
Een tracker voor jongere kinderen kan ik nog wel begrijpen.
Ik heb het meer over middelbare scholieren vanaf 13/14 jaar.
NightNurse schreef op 21-05-2025 om 15:36:
Je weet niet waar je kind is als je hem/haar/die trackt, je weet waar zijn/haar/diens telefoon is.
Een maatje van een van mijn zoons was hier een tijdje geleden, ze gingen samen naar buiten. Maar dat ventje (15) liet zijn telefoon op de kamer van mijn zoon liggen en kwam hem halen voor hij weer naar huis ging. Volgens hem gaan zijn ouders zeuren als hij ergens anders is dan waar hij gezegd had heen te gaan. Dus dan was de telefoon op de afgesproken plek laten liggen makkelijker...
Niet ieder kind zal tegen zijn ouders in durven gaan en zeggen dat hij niet getrackt wil worden. Het is voor een 15 jarige gewoon een inbreuk op zijn privacy.
Als een 15 jarige daarom zijn mobiel niet meer meeneemt ben je verder van huis vind ik. In nood kan hij dan niet snel bellen.
Tuinfluiter schreef op 21-05-2025 om 17:16:
[..]
Ik snap best dat je hier erg ongerust over bent en dat het fijn is dat je dan op je mobiel kunt zien waar hij uithangt.
Een tracker voor jongere kinderen kan ik nog wel begrijpen.
Ik heb het meer over middelbare scholieren vanaf 13/14 jaar.
Nou we hopen dat het verstand met de jaren komt, en dat straks die locatie checken alleen nog maar nodig is zodat we weten wanneer we z'n eten op kunnen scheppen. Maar nu doet hij nog onbezonnen dingen waarbij hij niet nadenkt over de gevolgen.
FruitMoeder schreef op 21-05-2025 om 16:06:
Ik vind het sowieso echt van de zotten dat gezonde volwassen mensen elkaar gaan controleren waar de ander is. Zeker als het verder gaat dan alleen partner. Mijn moeder hoeft echt niet te weten waar ik de hele dag uithang. Ik kijk wel uit! Het lijkt wel een Black Mirror aflevering.
Maar daar ga je dus al de fout in. Ik controleer niks. Als dochter zegt dat ze naar de stad gaat of naar een vriendin, dan ga ik echt niet kijken of ze wel op de plek is waar ze heen zou gaan. Dat zou controleren zijn ja. Maar daarvoor gebruik ik die hele app niet.
BlairW schreef op 21-05-2025 om 18:21:
[..]
Maar daar ga je dus al de fout in. Ik controleer niks. Als dochter zegt dat ze naar de stad gaat of naar een vriendin, dan ga ik echt niet kijken of ze wel op de plek is waar ze heen zou gaan. Dat zou controleren zijn ja. Maar daarvoor gebruik ik die hele app niet.
Hier kijken we wel geregeld waar zoon uithangt, vrouw en ik delen onze locatie ook met elkaar maar niet om elkaar te controleren, meer om nog snel even iets te appen wat we evt van die locatie nodig hebben, dus gaat vrouw even de stad in krijgt ze van mij en van zoon verzoekjes om a.u.b. even hier of daar heen te gaan om iets te kopen wat we in het dorp niet kunnen krijgen. Vrouw gaat elk jaar op een stedentrip met haar tante en halfzus, ook dan delen we altijd elkaars locaties met elkaar. Vinden wij een prettig idee.
Gewoon een gedachte rondom dit onderwerp die bij mij opkomt; mijn dochter zegt dat het heel normaal is onder pubers om elkaars locatie te delen, zeker in relaties. Tegelijkertijd groeien veel jongeren op met ouders die via apps als Magister of Life360 meekijken, of zelfs berichtjes lezen.
Het lijkt alsof volgen en gevolgd worden steeds vaker gezien wordt als iets liefs of normaals. Maar nu ik volwassen ben, zou ik het juist als een rode vlag zien als een partner alles van me wil weten of mijn berichten wil lezen.
Ik snap het verschil tussen ouder-kindrelaties en volwassen relaties, maar toch: geven we hiermee niet onbewust een bepaalde boodschap door?
Stardust schreef op 21-05-2025 om 18:57:
Gewoon een gedachte rondom dit onderwerp die bij mij opkomt; mijn dochter zegt dat het heel normaal is onder pubers om elkaars locatie te delen, zeker in relaties. Tegelijkertijd groeien veel jongeren op met ouders die via apps als Magister of Life360 meekijken, of zelfs berichtjes lezen.
Het lijkt alsof volgen en gevolgd worden steeds vaker gezien wordt als iets liefs of normaals. Maar nu ik volwassen ben, zou ik het juist als een rode vlag zien als een partner alles van me wil weten of mijn berichten wil lezen.
Ik snap het verschil tussen ouder-kindrelaties en volwassen relaties, maar toch: geven we hiermee niet onbewust een bepaalde boodschap door?
Dan leg je een verkeerde link; want het hebben van app wil helemaal niet zeggen dat partners dat doen of veelvuldig doen of op een obsessieve manier doen. Dat maken veel mensen ervan die het zelf niet gebruiken. Kijk mensen die ergens te ver in gaan hou je altijd zoals bv de ouders van de jongen in het voorbeeld van Nightnurse. Maar dat soort mensen zouden ook zonder apps naar alle waarschijnlijkheid erg streng zijn en bv stalking bestond ook al nog voordat er een woord voor was.
Geven we een boodschap door, ja ik denk van wel. Maar voir de een is die negatief en voor de ander positief. Elke tijd/ generatie doet tal van dingen weer anders en heeft er eigen gedachten over.
Gingergirl schreef op 21-05-2025 om 19:24:
[..]
Dan leg je een verkeerde link; want het hebben van app wil helemaal niet zeggen dat partners dat doen of veelvuldig doen of op een obsessieve manier doen.
Rephrase dan: als partner tot dat allemaal toegang zou willen.
Het gaat me niet eens zozeer om wat men er al dan niet mee doet. Maar de link tussen liefde en volgen.
daar reageer je ook op hoor, wil alleen mijn bericht even nuanceren. Verkeerde woorden gekozen.
Stardust schreef op 21-05-2025 om 18:57:
Gewoon een gedachte rondom dit onderwerp die bij mij opkomt; mijn dochter zegt dat het heel normaal is onder pubers om elkaars locatie te delen, zeker in relaties. Tegelijkertijd groeien veel jongeren op met ouders die via apps als Magister of Life360 meekijken, of zelfs berichtjes lezen.
Dit inderdaad. Toen ik voor de zoveelste keer mopperde op jongste omdat ik weer geen appje had gekregen dat die niet mee zou eten, kreeg ik als repliek dat ik wel mocht volgen. Dan kon ik gewoon kijken waar die was, dat was veel makkelijker dan steeds je moeder laten weten dat je later thuis was of dat je niet mee at.
Stardust schreef op 21-05-2025 om 18:57:
Gewoon een gedachte rondom dit onderwerp die bij mij opkomt; mijn dochter zegt dat het heel normaal is onder pubers om elkaars locatie te delen, zeker in relaties. Tegelijkertijd groeien veel jongeren op met ouders die via apps als Magister of Life360 meekijken, of zelfs berichtjes lezen.
Het lijkt alsof volgen en gevolgd worden steeds vaker gezien wordt als iets liefs of normaals. Maar nu ik volwassen ben, zou ik het juist als een rode vlag zien als een partner alles van me wil weten of mijn berichten wil lezen.
Ik snap het verschil tussen ouder-kindrelaties en volwassen relaties, maar toch: geven we hiermee niet onbewust een bepaalde boodschap door?
Ja, daar geven we een bepaalde boodschap mee door.
Mevrouw75 schreef op 21-05-2025 om 22:47:
[..]
Ja, daar geven we een bepaalde boodschap mee door.
Op de introductie avond van mijn zoons middelbare school kregen we instructie om toch af en toe eens door de telefoon en berichten heen te gaan. Puur omdat je als ouders verantwoordelijk bent voor het gedrag van je kind en pesten via de telefoon net zo asociaal is als pesten irl. Ik heb dat in het begin een aantal keer gedaan, zoon opende zijn telefoon en ik keek erin. Hij laat zijn telefoon beneden en ik heb het dus nog een paar keer gedaan, inmiddels al een paar maanden niet meer want zie dat ik hem kan vertrouwen.
Een locatie delen wil nog niet zeggen dat je die locatie gebruikt. En een kind kan een locatie delen ook simpelweg blokken door de telefoon uit te zetten. Je kunt er drama van maken dat je als ouder iets kan, maar dat je iets kan wil nog niet zeggen dat je er iets mee moet. Schoonzus heeft overigens een keer haar dochter in het ziekenhuis teruggevonden toen ze een ongeluk had gekregen en dat dankzij het delen van haar locatie.
