Ben jij eigenlijk voorbereid op het ouderschap en je baby? Dit kun je doen
Algemeen Ouderschap Algemeen Ouderschap

Algemeen Ouderschap

Lees ook op

Hoe had je leven eruit gezien als je geen kinderen had gekregen?


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Maylise

Maylise

02-05-2010 om 21:51

Geen idee

Ik zou oprecht geen idee hebben hoe mijn leven er zonder kinderen uit zou zien. Ik heb al meer dan 25 jaar kinderen en ik heb nooit bewust voor het moederschap gekozen. Ik had er voor mijn zwangerschap eigenlijk nooit over nagedacht of ik kinderen wilde. Veel van de beslissingen die ik daarna heb genomen zijn beïnvloed door het feit dat ik kinderen heb.

Misschien zou ik heel ander werk doen, ik zou waarschijnlijk nooit mijn huidige man ontmoet hebben, wie weet zou ik zelfs nog met mijn eerste man samen zijn. Dat is wel een hele vreemde gedachte, ik kan me daar helemaal niks bij voorstellen nu maar dat had gekund. Ik zou in elk geval niet wonen waar ik nu woon.

Ik weet niet of ik minder gelukkig was geweest, anders waarschijnlijk maar niet persé minder gelukkig. Er was dan vast iets anders voor in de plaats gekomen.

Maylise

Biene M.

Biene M.

02-05-2010 om 22:11

O ja

Nog twee dingen: als ik zelf geen moeder was geworden had ik me misschien ook nooit verbaasd over de manier waarop mijn ouders vader en moeder waren. Die verbazing heeft me een aardig zetje gegeven om met andere ogen naar mijn kindertijd te gaan kijken en daardoor ook naar mezelf en naar hoe ik nu leef. Ik denk dat ik minder de vrouw zou zijn die ik nu ben, minder mezelf.

En vriendinnen: het werd hier al genoemd maar de band met mijn vriendinnen met kinderen is hechter geworden en die met kinderloze vriendinnen vaak juist niet. Ik denk niet dat dat toeval is.

En inderdaad (dat is dan toch punt drie): ik zou nooit op dit forum beland zijn en dat dat zou heel jammer zijn

En dan tot slot: ik zou om 22.00 uur nog zeker anderhalf uur van alles gedaan hebben, maar nu ga ik naar bed!

Emmawee

Emmawee

02-05-2010 om 23:46

Een dimensie

Ik kan ´m echt voelen, die extra dimensie die het ouderschap aan het leven toevoegt. Ik zie mezelf door de ogen van mijn ouders, ik zie mezelf door de ogen van mijn kinderen. Ik zie mijn ouders anders. Ik hoor bij een enorme groep mensen, met wie ik mij nauwelijks verbonden had gevoeld, als ik geen kinderen had gehad. En dan heb ik het over Ouders, zowel online als offline.
Wij waren heel stellig van tevoren, dat we geen lange lijdensweg zouden gaan afleggen als het niet zou lukken. Ik heb het niet op ziekenhuizen en we laten het leven allebei graag 'komen zoals het komt'. We hadden al besloten dat we ons dan op andere dingen zouden gaan richten. Ik heb werkelijk geen idee wat dat dan zou moeten zijn en ik denk eigenlijk dat ik het er heel veel moeilijker mee zou hebben gehad dan dat ik me toen kon voorstellen.

We zouden wel een kat hebben. En ik zou mijn oude baan nog hebben... denk ik... ik zou waarschijnlijk meer te besteden hebben en flink wat geld naar de horeca brengen, net als toen... en verder weet ik het niet.

Groeten, Maw.

Wil ik het weten?

Ach eigenlijk denk ik niet dat er heel veel verschil zou zijn.
Zonder kinderen had ik ook over de wereld gereisd en gewerkt, misschien met iets meer carriere.
Zonder kinderen had ik waarschijnlijk op een gegeven moment toch wel weer iets met kinderen gedaan.
Zonder kinderen was ik ook wel dikker geworden.
Zonder kinderen had ik niet echt geweten wat ik miste, hooguit een vaag gevoel van gemis gevoeld.

Nu met kinderen wil ik ze voor geen geld kwijt, al verlang ik soms wel naar behang.

mirreke

mirreke

03-05-2010 om 05:30

Creatiever?

yta zegt "Interessant om te lezen dat er zoveel mensen zijn die denken dat ze zonder kinderen creatiever zouden zijn en in andere werelddelen nuttig werk zouden doen. Ik ken wel mensen die bijvoorbeeld ontwikkelingswerk doen, maar die hebben ook kinderen. Net zoals ik creatieve mensen ken met kinderen, en mensen met uitdagend werk en prachtige huizen mét kinderen. Als je het allemaal niet hebt had je het ws. gewoon niet zo in je en ligt het vast minder aan die kinderen dan je denkt "
Dit prikkelt me eerlijk gezegd wel. Ik ben één van degenen die denkt dat ik zonder kinderen meer met mijn creatieve talenten zou hebben gedaan. Of misschien moet ik zeggen dat ik anders met mijn creatieve talenten zou zijn omgegaan. Nu stop ik mijn creativiteit en energie veel in mijn kinderen. We hebben er vier, eentje met pdd-nos, en ik werk ongeveer dertig tot veertig uur per week. En dan is de energie op. In plaats van dat ik mij om tien uur 's avonds nog stort op teken en schrijfactiviteiten werk ik tot één uur 's nachts, overigens ook met mijn schrijf- en vertaaltalenten. En dan stort ik mijn bed in, met een boek, om me er om half zeven weer uit te slepen... :p-)
Om nog verder te gaan. Ik denk, als ik geen kinderen had gehad, dat ik dan alleen zou zijn geweest, zonder partner. En dat ik dan veel vrijer zou zijn geweest om impulsieve opwellingen te volgen.
Nu woon ik overigens ook 'abroad' maar niet zo ver weg...
En waarom voelde ik mij geroepen om te reageren? Omdat ik hoewel ik echt gelukkig ben, enorm geniet van ons gezinsleven, en van de verdieping en verrijking die kinderen brengen, ik ook vind dat het 'managen' van een gezin erg veel energie kost. En anders zou ik die energie op een andere manier hebben ingezet.

reina

reina

03-05-2010 om 10:43

Nasha

Saai?? Ook als ik geen kinderen zou hebben maar wel hetzelfde werk, zou mijn leven niet saai zijn, daar zorgen de pubers op mijn werk wel voor, nooit een dag hetzelfde

reina

reina

03-05-2010 om 10:46

Yta

"Ik ken wel mensen die bijvoorbeeld ontwikkelingswerk doen, maar die hebben ook kinderen." Oh, dat kan zeker, maar in mijn geval niet, door het hebben van kinderen (zwangerschap, bukken, tillen) verergerden de gevolgen van een aangeboren handicap waardoor dat werk er niet meer inzat.

vlinder72

vlinder72

03-05-2010 om 12:02

Rustiger

Ik weet zeker dat mijn leven zonder kinderen een stuk rustiger zou zijn. Nu is het misschien op dit moment ook niet de juiste tijd om te kijken naar een leven zonder kinderen. Mijn kinderen zijn 7, 6, 4 en net 1 jaar dus het is echt druk thuis. Ik werk 4 dagen waarvan drie onder schooltijd en als ik thuis ben dan ben ik met de kinderen bezig. Met liefde maar soms ..... Zo zou ik het best fijn vinden om eens rustig naar het toilet te kunnen gaan. Niet steeds op zoek te gaan naar schoenen, sokken en jassen. Niet steeds op te moeten ruimen. Een badkamer langer dan een middag schoon te hebben. Niet overal rondslingerend speelgoed. Rustig 's avonds aan tafel kunnen zitten. De krant ongestoord lezen. 's morgens wakker worden en niet alweer moe zijn. Op vakantie gaan zonder mij druk te maken waar wij welke kinderen zullen laten slapen en of ze wel zullen slapen 's nachts. Meer uren werken (ik heb een goede functie maar meer zit er op dit moment niet in omdat ik dan minimaal 32 uur moet gaan werken en tja, ik heb gekozen voor kinderen en meer uren werken wil ik nu niet). Een extra studie gedaan hebben. Meer tijd om te sporten. En zo kan ik nog wel een en ander bedenken. Ik denk niet dat mijn leven zonder kinderen saai zou zijn geweest. Wel heel anders want ik zou dan andere keuzes gemaakt hebben. Ik heb overigens nergens spijt van want ik heb hele leuke kinderen en een hele leuke baan bij een prima werkgever maar soms ......

Rare vraag

weet ik veel. Wat als ik nou net in een ander gezin was opgegroeid. Wat als ik bij dat ene ongeluk toch net een cm anders op mijn hoofd was gevallen. Wat als ik toch die ene mooie jongen in New York had gebeld. Wat als ik bij mijn vriend was weggegaan voordat ik zwanger werd. Wat als we de jackpot hadden gewonnen. Wat als mandarijntje toch 1 van een tweeling was geworden

?

Ik ben vooral een ontzettende mazzelaar want ik heb het buitengewoon goed. Ik heb gisteren tot huilens toe die Michael Moore docu gezien voor de gezondheidsvoorzieningen in Amerika, vreselijk systeem, ziekelige marktwerking, bah en dat in een land wat per burger welvarender is dan Nl.

Kaaskopje

Kaaskopje

03-05-2010 om 16:54

As is verbrande turf manda rijn

Je hebt gelijk Manda, ieder voorval had je huidige geschiedenis overhoop kunnen gooien. En dan had je een andere geschiedenis en een andere toekomst gehad. Ik voel ook een lichte weerstand bij de vraag. Aan een kant wel grappig om over na te denken, maar het is zo gelopen en ik moet er niet aan denken dat het anders was gegaan.
Met je mening over het Amerikaanse 'zorg'-systeem ben ik het ook eens. Ik kan me er enorm over opwinden. Gelukkig dat Obama heeft bereikt dat er verbetering komt.

Pien

Pien

03-05-2010 om 17:06

O.t. manda (naam docu.)

Graag zou ik die documentaire willen zien, op welke zender werd het uitgezonden? Of wat was de naam van de docu?

Pien

dat was 'Sicko' uit 2007, gisteravond tot 0.30 op canvas te zien.

Er was oa te zien hoe een groep 9/11 heroes te kampen hadden met de gevolgen van werken in de resten van de twin towers. Uiteindelijk kregen ze in Cuba (!!!) gratis gezondheidszorg. Ook was er een mevrouw die verzekerd was maar op het moment dat haar kindje doodziek werd niet goed gedekt bleek te zijn en het kindje is overleden omdat het ziekenhuis geen zorg wilde verlenen. Echt heel erg schrijnend, het ging mij echt door merg en been, zo oneerlijk en onlogisch.

Nou sini

goh die ambasadeur die komt nog wel eens in je hoofd voorbij wippen hè ? Ja ik herken dat wel, dan denk ik wel eens aan x tm y en van y terug naar x maar dan kom ik toch telkens weer tot dezelfde degelijke conclusie.

Misschien denkt hij dat ook wel. 'Wat als ik nou die Sini had gestrikt'.... dan had ik nu niet met dit zure wijf gezeten, maar goed zo is het nou eenmaal en bovendien zitten we wel lekker riant hier in de ambtswoning te glijden van de ene naar de andere cocktailparty. Maar toch, die Sini, man man dat was mij er eentje.

Ach ja. Hij is vast nu kaal met een gigantische bierbuik en schimmel tussen zijn behaarde tenen joh, hou je herinnering vast !

Maylise

Maylise

03-05-2010 om 23:04

Wel eens met manda

Er is gewoon niet zoveel zinnigs van te zeggen. Op een gegeven moment neem je een beslissing en daar volgen weer andere beslissingen uit. Ik heb zelf nooit bewust voor kinderen gekozen (in eerste instantie dan hè, bij latere zwangerschappen wel) dus van te voren had ik eigenlijk nooit over kinderen nagedacht. Ik ging er (naïef als ik was) vanuit dat er ooit een hele geweldige man langs zou komen met wie ik zou trouwen en baby's zou krijgen. Die man was er wel maar die was iets minder geweldig. Ik raakte zwanger. We gingen uiteindelijk uit elkaar. Een beslissing die ik mede genomen heb vanwege de kinderen. Anders was ik nog veel langer aan hem blijven plakken denk ik. Ik ben daarna verhuisd naar een andere stad heel ver weg waar ik nooit heen was gegaan als ik niet die kinderen had gehad en dus niet op zoek was geweest naar een saaie stabiele kantoorbaan waar ik ons van kon onderhouden. Als ik niet daar in die stad was terechtgekomen had ik mijn huidige man niet ontmoet. Als ik niet in die stad was terecht gekomen had ik niet die mensen daar ontmoet die uiteindelijk bepalend waren voor mijn beroepskeuze.

Kortom, ik heb echt geen idee hoe het zou zijn gelopen. Waarschijnlijk woonde ik nu ergens heel ergens anders, deed ik een ander beroep en was ik met een hele andere man samen of misschien wel met helemaal niemand. Wie weet was ik het klooster ingegaan of woonde nu ergens op de pampa's van Argentinië met een spannende Gaucho.

Maylise

Kiki

Kiki

03-05-2010 om 23:06

Geen idee

Ik heb altijd geweten dat ik kinderen wilde en zou krijgen.
Linksom, rechtsom. Adopteren, alleen zoals Liora, pleegmoeder. Ik heb dit al heel vroeg aan mijn nu echtgenoot duidelijk gemaakt. Ik wil kinderen en als jij dat niet wil, ga ik geen energie in onze relatie steken

Wat ik wel heb net als Kaaskopje is dat sinds ik kinderen heb, ik het geweldig vind hoe mijn man met onze kinderen omgaat. Ik vind het geweldig mijn man als vader te zien.

Overigens wat Biene zegt heb ik ook wel een beetje, sinds ik zelf kinderen heb snap ik nog minder van mijn ouders.

tonny

tonny

04-05-2010 om 09:22

Geen idee

De afgelopen dagen heb ik er wat over lopen nadenken, maar echt, ik heb geen idee. Voor mijn man en mij was het vanzelfsprekend dat we een gezin wilden - natuurlijk wisten we theoretisch wel dat die wens niet gegarandeerd tot vervulling leidt, maar het is nooit zover gekomen om daar écht diep over na te denken: binnen twee jaar na ons trouwen werd onze oudste geboren.

Ik ben al zolang moeder dat ik me echt niet kan voorstellen hoe mijn leven was gelopen als dat niet zo was geweest. Ik herken veel in wat anderen zeggen: zo kun je heel wat stappen in je leven terugredeneren.

Het doet me verdriet reacties zoals van 'spijt' te lezen. Hopelijk gaan zij het anders ervaren als hun kinderen ouder worden.
Als ik graaf in mijn herinneringen weet ik dat ik in tijden van eindeloze gebroken nachten en intense vermoeidheid, veel groen snot, langdurige hoestbuien, steeds weer die poepluiers en aanhoudend gedrens kon verzuchten 'tjonge, dit had ik mij er niet van had voorgesteld... Is er niks nuttigers voor mij te doen op deze wereld.' In die tijd las ik een knap zwartgallig boek over moederschap, 'Wat je geluk noemt' van een mevrouw Nicholson en dat bracht me weer aardig bij mijn positieven

emma43

emma43

04-05-2010 om 10:49

Ik zou het niet weten.

Ik heb nooit kinderen willen hebben,ik vond baby's vreselijk,ging kinderwagens en baby's ook echt uit de weg,een huilende baby,brrrr,kraamvisite,brrrrrrr,vriendinnen met baby's,brrrrrrr.Ik ging ook nooit kijken in een box als ik bij een vriendin kwam,ik heb toen echt vriendinnen gekwetst ,omdat ik totaal geen belangstelling had voor hun baby,maar ik kon er ook niets mee.En toen werden die baby's peuters,kleuters en dat vond ik geweldig,als ik dan op visite was en zo een kleintje kwam voorbij en pakte dan om houvast te hebben mijn knie vast met een plakkerig warm moliig handje,smelten ging ik.Toen dook ik ineens samen met peuter op de speelmat als ik binnenkwam.
Toen kon ik ook opeens mijn ozo belangrijke baan niet meer aan en nam ik ontslag,werd ik 29 en kreeg ineens kriebels.Mijn dochter is geboren toen ik 30 was,en ineens was ik 100 % moeder,van het ergste soort.
Geen idee,hoe mijn leven was zonder kinderen,ik weet wel hoe mijn leven was toen ik nog geen kinderen had,veel uitgaan,week-enden weg,werken,een druk sociaal leven.Ik leefde van week-end naar week-end.Motor rijden,2 keer per jaar op vakantie,bungeejumpen,feesten.Ik denk dat als ik geen kinderen had gehad,dit leven ook nu niet meer zou hebben gehad.nu ga ik hooguit ,naar de bioscoop,een keertje uit eten.
Wat zou ik nooit geleerd hebben als ik geen kinderen had gehad.Dan had ik nooit paard gereden,ben dat door mijn dochter gaan doen en geniet daar ontzettend van.De jongste heeft me geleerd van kleine dingen te genieten.
De rust op te zoeken.
Als ik geen kinderen had gehad,had ik waarschijnlijk een part-time baantje gehad,had ik waarschijnlijk de hond als kind beschouwd,geen idee.

viridantia

viridantia

04-05-2010 om 22:14 Topicstarter

Toevoeging

De vraag is voor mij minder raar omdat mijn "kinderloze" leven nog maar heel kort achter mij ligt. En omdat dit een forum voor ouders is heb ik maar niet gevraagd hoe andere gebeurtenissen je leven beinvloeden. Ben trouwens ook heel lang single geweest dat maakt het contrast nog wat groter.

Ben trouwens ook niet echt uit A'dam vertrokken, maar gewoon naar een andere buurt.
En verder:
-Ik zou geen uren 'verspillen' aan OOL, het is heel leuk maar wat een tijd kost me dat zeg.

-Sporten zou ik niet meer dan 1 keer per week doen; toen niet, nu niet, nooit niet. Bah sporten

-Ik zou met angst en beven mijn 40e verjaardag voelen naderen (nu was ik zwanger van de 2e), vanwege die rotklok en het echt naar gevonden hebben geen kinderen te hebben.

-Ik zou nog steeds veel over mezelf of mijn werk piekeren ipv over mijn kinderen

- Ik zou een gladde buik hebben en samen met op zaterdag ochtend rustig de krant lezen met koffie is dat het enige dat ik mis

Mamvantwee

Mamvantwee

04-05-2010 om 22:20

Als-als-dan

Onmogelijk om bij onomkeerbare zaken als het leven een als-dan verhaal te houden, maar mijn bijdrage:

Zonder kinderen:
- was ik in mijn comfort zone gebleven omdat er geen reden was om over mijn eigen grenzen te gaan
- had ik minder reden om me uit te sloven voor een ander zonder er iets voor terug te verlangen
- had ik mijn eigen instincten niet zo goed leren kennen en erop durven vertrouwen
- had ik met dezelfde man een fijn leven gehad...zonder kinderen

Ik hou van mijn kinderen, maar ik kan me best een goed en zinvol leven voorstellen zonder kinderen.

groet, Mamvantwee

Kaaskopje

Kaaskopje

05-05-2010 om 11:49

Zinvol leven

Mamavantwee: "ik kan me best een goed en zinvol leven voorstellen zonder kinderen."
Ik denk dat ook niemand zegt dat een kinderloos leven geen zinvol leven kan zijn.
Ik ben nogal aards ingesteld wat dit betreft. Ik ben als vrouw op de wereld om mijn bijdrage te leveren aan het instandhouden van de mensheid. Zonder baby's sterft het zaakje uit. Maar als ik die bijdrage niet had willen of kunnen leveren was het geen ramp geweest, er zijn genoeg seksegenoten die dat wel kunnen of willen in de wereld waarin ik leef. In een ander land, waar het leven harder is dan bij ons, zou niet kunnen of willen ernstigere gevolgen kunnen hebben. Niet willen is ergens dus een luxe-keus.

Monique D*

Monique D*

05-05-2010 om 12:45

Nog meer toevoegingen

Als ik geen kinderen had gehad dan:
- stond ik nooit langs de lijn bij een voetbalveld.. (ik heb helemaal niets met voetbal en mijn zoon wel);
- had ik nooit een voetbalwedstrijd in een station gezien;
- weet daardoor meer van de spelregels en weet zelfs waar de clubs vandaan komen..
- had ik nooit kennis gemaakt met piano spelen (dat gebeurde via mijn dochter);
- had ik nooit geweten hoe het is om kinderen te leren fietsen en hoe de zwemlessen van nu eruit zien;
- dan was mijn vriendenkring niet uitgebreid met een aantal moeders van vrienden van de kinderen (zelfs van de creche;
- heb ik, door zelf kinderen groot te brengen, meer respect gekregen voor mijn ouders voor wat zij zelf hebben moeten doorstaan;
- dan had ik nooit geweten dat de liefde voor de eigen kinderen oneindig groot is, zo groot dat je voor hen door het vuur gaat.
Groeten van Monique, die zelf in haar kinderloze periode niet veel van kinderen moest hebben.. ik had niets met babies, peuters, kleuters, etc. en vond ze enorme lastposten..

Monique D*

Monique D*

05-05-2010 om 12:47

Typefoutje: station moet stadion zijn..

Haha, voetbal in een station? Nee, dat komt niet zo vaak voor..
Het moet dus zijn voetbal in een staDion..

Hoi

Ik ben nieuw hier. Erg leuk dit, ik heb dit forum deze week pas ontdekt, terwijl ik nu alweer 10 jaar moeder ben. Jippie
Als ik geen kinderen had gekregen dan...hmm ik weet het eigenlijk niet. Ik zou denk ik meer werken, meer geld hebben en dus WEL een grote inloopkast met enorm veel kleding en schoenen hebben, ik zou denk ik veel meer reizen, hmm...een hond hebben om de leegte op te vullen...heel laat naar bed gaan en heel lang uitslapen...oja en ik zou geen barcode op mijn buik hebben.

(Maar ja, ik heb dus wel kinderen, ik werk minder, ik heb geen geld over voor mijn droom inloopkast met inhoud(maar dat gaat EENS lukken!!!!),we hebben een kat ipv een hond, meer reizen, och een met een tochtje op de fiets zie je ook heel veel we gaan ook laat naar bed en staan gewoon fris en fruitig op(lees met komkommers op mijn ogen tegen wallen) en ik heb een barcode, maar ben niet te koop.)

En ik zou nooit horen: Mama, jij bent de liefste van de heeeele werrold(=wereld) en Mam, je bent een toffe moeder. Kijk, daar kan dan weer geen inloopkast tegen op.
(Sorry, jullie zijn meteen op de hoogte van mijn obsessie)

Groetjes Pippo

Kaaskopje

Kaaskopje

06-05-2010 om 01:53

Inloopkast

Oh ja, die had ik dan ook kunnen maken in de kamer (kamertje...) waarin man en ik nu slapen!

Massi Nissa

Massi Nissa

06-05-2010 om 07:59

Dromen

Ik heb altijd gedacht dat ik nog eens een paar jaar in Engeland zou gaan wonen (of Ierland of Schotland, daar was ik nog niet uit). Gisteren bedacht ik ineens hoe ontzettend leuk het zal zijn om dochter als ze wat ouder is mee te nemen en samen Engeland te ontdekken. Er gaan wonen zal voorlopig niet lukken, maar met een kind krijg je gewoon andere dromen.
Pippo, zo'n inloopkast is vrij eenvoudig te maken door een handige klusjesman (mijn vader bijvoorbeeld). Die van ons kostte in totaal ongeveer 1700 euro. Wij hebben gewoon een stuk van de zijkamer afgeschoten.
Groetjes
Massi

Mamvantwee

Mamvantwee

06-05-2010 om 09:48

Zinvol leven

Ik bedoelde ook niet te zeggen dat een leven zonder kinderen niet zinvol is en dat ik me desondanks dat wel kan indenken. Nee, ik sprak vanuit mijn eigen mijmering over hoe het zou zijn, een leven zonder kinderen. En ik bedacht dat dat net zo goed een zinvol leven zou kunnen zijn. Uiteraard is dat 'mogelijk', maar dus ook voor mijn gevoel in mijn situatie.

Duidelijker uitleggen lukt me niet op een forum...ik ben al van de lange zinnen en verhalen, het valt niet mee om het beknopt en duidelijk te houden voor mij.

groet, Mamvantwee

Kaaskopje

Kaaskopje

06-05-2010 om 11:36

Duidelijk mamavantwee

Ik begrijp het helemaal

Inloopkast

dat was het kamertje (1,80 x 2,20) wat over was, dus volgepropt met onze kleding. En dat is nu het babykamertje van mandarijntje, ik mis die inloopkast trouwens helemaal niet want het was daar altijd een enorme takkenzooi

Jakiro

Jakiro

06-05-2010 om 13:22

Alleenstaand

Als ik geen kinderen had gehad, had ik misschien ook geen partner gehad.
We hebben nu menige storm gehad met z'n tweeën en ervoor gevochten als leeuwen om die storm te overwinnen. Ik weet niet of ik zonder kinderen net zo gevochten had.
Wie weet had ik alleen maar one-night stands wel net zo makkelijk gevonden.
En verder was ik hoogstwaarschijnlijk gaan werken bij een organisatie als artsen zonder grenzen, of bij de landmacht (in een medische functie). Deze banen heb ik altijd heel graag gewild, het enige wat mij tegen hield waren mijn kinderen.
En verder was mijn leven niet echt zoveel anders geweest.
Jakiro

Kaaskopje

Kaaskopje

06-05-2010 om 17:17

Jakiro

Bij ons gingen de meeste stormen óver de kinderen. Dus geen kinderen.. minder stormen. Man en ik kunnen het samen heel goed vinden, maar met bepaalde kanten van de opvoeding zaten we niet altijd op 1 lijn. Omdat ik voor mijzelf wist dat ná de opvoeding de tijd van ons samen weer terug zou komen kon ik over die stormen heenkijken. Ik heb in de tijd voor ik tot die wijze conclusie kwam wel heel wat energie gestoken in gepieker. Zonde, achteraf gezien

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.