Hoe organiseren jullie werk, opvoeden, sporten, hobbies, tijd voor jezelf en tijd voor je partner?

MaryW schreef op 22-02-2022 om 10:48:

[..]

Jullie allemaal bedankt voor mooie verhalen en tips! De volgende praktische zaken bedoel ik. Mijn man wil/gaat studeren. Hij is niet blij met zijn huidige baan meer en wil een carriere stap maken. 36uur werken en in 2 á 3jaar een MBA studie doen. We zijn net groter gaan wonen. We hebben 2 jongens [6 en 9jaar], waarvan de oudste begaafd is en niet graag meer naar school gaat omdat hij zich verveeld. Ondertussen nog wel competenties mist om zaken op te lossen. Ik werk momenteel 24uur. Kinderen gaan 2 middagen naar de BSO.

We willen als ouders lekker in ons vel [blijven] zitten en onze kinderen uiteraard ook goed opvoeden. Qua opvoeden vind ik het belangrijk om kinderen te leren samenwerken, en sociaal te zijn. Mijn man vind resultaten en presteren belangrijker. Ook sociaal zijn en samenwerken, maar minder.

 Voor mij is niet echt duidelijk wat nu precies de problemen zijn die je ervaart (bijv. heb je het gevoel dat jouw mening niet telt of heb je het gevoel overal alleen voor te staan) en waar zich dat dan in uit? (Bijv uitgeblust voelen of geen liefde meer in de relatie voelen). Je noemt het praktische zaken, maar zit er niet veel meer onder?

Ervaart je man dezelfde problemen als jij? En hoe gaat het als jullie daar samen over praten?

MaryW schreef op 22-02-2022 om 14:46:

[..]

Het probleem is dat ik en mijn man keuzes maken zonder eigenlijk goed overzicht te hebben op alle consequenties. Groeien we straks niet uit elkaar, hebben we nog genoeg tijd voor onze kinderen, wat als een van ons ziek wordt of zijn baan verliest.

Hoe organiseren/maken jullie nu die keuzes? Zoals wij het nu doen is op basis van elke keer een keuze die op zich zelf staat. We verhuizen. Dan komt er een studie bij. Ons kind blijkt wellicht extra ondersteuning nodig te hebben. Dit kost weer tijd en wellicht geld?

Verschillen in kijken naar de opvoeding komt inderdaad waarschijnlijk wel goed. Maar de andere keuzes?

Mijn man is inderdaad optimistisch en ik ben bang voor eventuele consequenties die we nu wellicht niet overzien. Gevolg wellicht een burn out of scheiding? Daar wil ik niet naar toe. Hoe houd je het overzicht?

Ik denk dat de truc niet zit in alles van te voren overzien, wel kun je op voorhand goede afspraken maken. Daarbij helpt het als jullie begrijpen wat voor de ander belangrijk is.

Voorbeeld uit mijn eigen leven. Mijn partner heeft een nieuwe baan aangenomen waarbij hij ook avonddiensten heeft. Hij wilde dit echt heel graag, maar twijfelde omdat hij het voor mij vervelend vind dat ik dan na een dag werken alleen moet zorgen voor onze dochter en dan dus geen vrijheid heb om iets voor mijzelf te doen. Ik zag hoe gaaf hij deze baan wilde en gun hem die baan. Uiteindelijk hebben we in goed overleg besloten dat hij de baan aanneemt. Hij zorgt dat hij in de weken dat hij avond dienst heeft dochter smorgens naar de opvang brengt, de boodschappen doet en eten kookt dat alleen nog opgewarmd hoeft te worden. Zo kan ik iets eerder beginnen en dus eerder stoppen en kan ik tijd besteden aan dochter als ze thuis is.

Op dit moment past die keuze in ons leven en we zien wel als er straks iets op ons pad komt waarbij het minder goed past.

MaryW schreef op 22-02-2022 om 14:46:

[..]

Het probleem is dat ik en mijn man keuzes maken zonder eigenlijk goed overzicht te hebben op alle consequenties. Groeien we straks niet uit elkaar, hebben we nog genoeg tijd voor onze kinderen, wat als een van ons ziek wordt of zijn baan verliest.

Hoe organiseren/maken jullie nu die keuzes? Zoals wij het nu doen is op basis van elke keer een keuze die op zich zelf staat. We verhuizen. Dan komt er een studie bij. Ons kind blijkt wellicht extra ondersteuning nodig te hebben. Dit kost weer tijd en wellicht geld?

Verschillen in kijken naar de opvoeding komt inderdaad waarschijnlijk wel goed. Maar de andere keuzes?

Mijn man is inderdaad optimistisch en ik ben bang voor eventuele consequenties die we nu wellicht niet overzien. Gevolg wellicht een burn out of scheiding? Daar wil ik niet naar toe. Hoe houd je het overzicht?

Controle is een illusie, zelfs je eigen gedachten nemen vaak een loopje met je. Als je die al niet kunt sturen, dan kun je het (gezins)leven ook niet sturen. Zet dat maar uit je hoofd. 

Het gaat bij mij ook zoals jij het beschrijft: je neemt telkens ‘deel’-besluiten en het kan zomaar zijn dat er een tegenslag komt. Dat zien jullie dan wel weer. Daar heb je geen overzicht bij nodig.

En hoe maken mensen keuzes in het algemeen: op basis van gevoel. Achteraf bedenken we er allerlei redenen bij maar het besluit is allang genomen.

Je berichten blijven wat abstract, ik krijg nu een beeld dat je bang bent om keuzes te maken maar het kan ook zijn dat je een specifieke zorg hebt, die lees ik echter nergens.

Je lijkt erg te leven in de toekomst en niet in het heden. Dat kun je leren, meer in het ‘nu’ zijn.

Voor het omgaan met angstige gevoelens en gedachten kan meditatie en mindfulness helpen. Je leert dan afstand te nemen van angst en “wat nou als” en andere gevoelens en gedachten.

Netflix heeft (had?) bijvoorbeeld Headspace en daarvan is ook een app met een aantal gratis proeflessen. VGZ heeft een gratis mindfulness app. Er zijn vele geleide meditaties te vinden, er zit vast iets voor je bij. 

Korte antwoord: niet

Lange antwoord: we sporten niet en hebben geen hobbies. Hierdoor lukt de combinatie van een gezin, beide fulltime werken, het huishouden, tijd samen en tijd voor onszelf. Lang leven de bezorgservice van de boodschappen en het logeren bij opa en oma. We hopen in de toekomst tijd te krijgen voor sporten en hobbies.

MaryW schreef op 22-02-2022 om 14:46:

[..]

Het probleem is dat ik en mijn man keuzes maken zonder eigenlijk goed overzicht te hebben op alle consequenties. Groeien we straks niet uit elkaar, hebben we nog genoeg tijd voor onze kinderen, wat als een van ons ziek wordt of zijn baan verliest.

Mijn man is inderdaad optimistisch en ik ben bang voor eventuele consequenties die we nu wellicht niet overzien. Gevolg wellicht een burn out of scheiding? Daar wil ik niet naar toe. Hoe houd je het overzicht?

schreef ik niet in dit draadje dat vrouwen van tevoren alles geregeld willen hebben en manen de problemen pas gaan oplossen als ze zich aandienen? Hier is een voorbeeld. 

Alles kan maar niet alles kan altijd tegelijk of evenveel als je zou willen.
Je moet dus prioriteiten stellen. Sommige dingen moeten gewoon zoals werken, de kinderen naar school brengen, zorgen dat er eten op tafel staat...
Andere dingen moeten niet maar zijn natuurlijk wel leuk: hobbies, sociaal leven, sport
Andere dingen kun je uitbesteden: huishouden, boodschappen 
Het is belangrijk om te kijken hoe jullie dingen vorm willen geven. Hoeveel tijd wil je samen als gezin hebben? Hoeveel tijd wil je voor jezelf hebben? Hoeveel kan je voor jezelf hebben? En binnen die tijd voor jezelf, ga je dan liever sporten of uitslapen? 
Dat zul je voor je zelf moeten bepalen. 

De tijd met babies/peuters is intens maar als ze eenmaal naar school zijn is het een stuk makkelijker qua verzorging dus kan je ook makkelijker tijd voor je zelf thuis pakken (boek lezen, schilderen...) Hobbies thuis zijn sowieso makkelijker dan hobbies buitenshuis.  

En niet alles kan misschien, wil jij graag in een team voetballen dan zal je misschien daarnaast niet ook nog elke week alleen naar de bioscoop kunnen en met vrienden uiteten en naar de sauna. Maar kies je er voor om thuis te sporten en een rondje te rennen een paar keer per week dan kan je misschien wel een avond naar de sauna en naar de bioscoop. Je moet dus voor je zelf bepalen waar je eigen prioriteiten liggen. 

Sociaal leven kan je deels ook combineren met andere bezigheden, vrienden kan je thuis uitnodigen te eten, vrienden kan je mee sporten, je kan ook 's weekends met vrienden afspreken en de kinderen meenemen... 

Ik zou in jullie geval lijstjes maken van 'moeten' en 'willen' en vervolgens daarbinnen prioriteiten aanbrengen en kijken hoe je tijd voor je zelf kan maken.

Wij hebben de afspraak dat we allebei 2 vrije avonden per week hebben, 1 avond regelen we meestal een oppas en gaan we samen weg (gaat ook wel eens niet door) en dan zijn er nog 2 avonden dat we (in principe) samen thuis zijn. Op die avonden ga ik overigens als de kinderen in bed liggen soms nog wandelen met een vriendin in de buurt of even in de kroeg een iets drinken. En natuurlijk schuiven we ook wel eens maar het is fijn om in principe 2 vaste avonden te hebben om af te spreken met vrienden of iets anders te doen.