Hoe sta je nu tegenover je beslissing om kinderen te krijgen?

Nera schreef op 17-07-2021 om 17:53:

[..]

Mijn kind zegt dat ze er niet aan moet denken om nu een kleuter te hebben, zoals ik op haar leeftijd had.

Aan de andere kant hoef ik nu niet meer te dealen met een puber, terwijl ik zelf in de (pre)overgang zit.

Nee, maar dat had ook niet gehoeven als je later aan kinderen was begonnen, toch? Of ben je heel vroeg in de overgang gekomen? 

Ik heb 3 volwassen kinderen en dat is ook wat ik altijd heb gewild. Ik zou het zo weer doen, ook met alle diepe downs die ermee gepaard kunnen gaan. En die hebben wij helaas wel voor onze kiezen gekregen. 

Het enige wat ik in de huidige tijd en toestand weleens overdenk is dat als ik nu aan kinderen zou beginnen ik dat volgens mij zou uitstellen vanwege corona en alles daaromheen. Lijkt me serieus pittig voor jonge ouders.

Nera schreef op 17-07-2021 om 19:45:

[..]

Nee hoor,tenzij je tweede helft 40 heel vroeg vindt. Het is ook nog maar de aanloop maar dat is al lastig genoeg af en toe.

Ik vind dat vroeg. In mijn familie begint de overgang pas rond de 55 jaar. 

Vlinderstruik schreef op 17-07-2021 om 15:31:

[..]

Hmm.. als ik vol had gehouden naar mijn man dat ik nog steeds netjes aan de pil was, terwijl ik die al maanden niet meer slik, dan luis ik hem er toch echt gewoon in. Dan is hij niet degene die 'verantwoording' zou moeten nemen voor z'n zaad. Dat doe je in een relatie in overleg en vertrouwen. Anders heb je in mijn ogen geen relatie.
--> en laat dat nou precies zijn wat er gebeurd is bij BlueHart

Hij kan altijd niet seks hebben of een condoom gebruiken. Op moment dat hij dat niet doet is dat toch echt zijn eigen verantwoording. Wat jij ook zegt tegen hem. Want zelfs als je wel de pil slikt zoals het hoort kan er iets fout gaan. Ik vind bizar dat dit soort denkwijzes nog steeds bestaan.

Ik zou het zo weer doen  . En dat staat ook op de planning, volgende maand gaan we er weer voor.

Onze dochter is nou 10 maanden en ik geniet iedere dag van haar. Ze is zo vrolijk en ze leert iedere dag weer wat nieuws. De zware en lastige momenten vallen echt in het niet bij al het geluk wat het brengt. 

Julali schreef op 17-07-2021 om 21:34:

[..]

als je in een langdurige, monogame relatie zit en je hebt samen afgesproken dat de vrouw de pil slikt, dan mag je er vanuit gaan dat ze dit doet en ze je niet flest.

Als je helemaal nooit kinderen wil, dan kun je je beter laten steriliseren. Maar de meeste mannen willen het op den duur wel.

Makkelijk gezegd. Mijn zoon wil echt geen kinderen. Hij wil zich dolgraag laten steriliseren maar geen arts die dat doet omdat hij 28 is. 

Julali schreef op 17-07-2021 om 21:16:

[..]

Ik vind dat vroeg. In mijn familie begint de overgang pas rond de 55 jaar.

55 is niet gangbaar hoor

Oneindig veel zorgen en oneindig veel liefde. Het mooiste en het zwaarste in mijn leven. Zo sta ik erin. Wel denk ik dat, met wat ik nu weet, het leven echt zijn glans zou verliezen zonder kind.

irmama schreef op 17-07-2021 om 21:48:

[..]

55 is niet gangbaar hoor

Bij mij begon het ook al veel vroeger jammer genoeg. ik zou geld geven als ik nog ongesteld mocht worden elke maand. De overgang vind ik veel erger. Nu moet ik ook zeggen dat ik nooit erge last had van ongesteld zijn. Heb ik nu wel met de ovrgang en vooral in het begin met stemmingsawisselingen. Dat is nu gelukkig over 

Ja ik zou het zo opnieuw doen... hoe moeilijk vooral bij beide de begin periode is geweest.
Ik werd wel makkelijk zwanger, had relatief makkelijke zwangerschappen maar rondom het bevallen, kraamweek en bij de 2e de 1e 3kwart jaar zou ik absoluut niet overdoen.
2keer keizersnede gehad wat me absoluut meeviel maar 1 dag voor de geplande ks bij de oudste kreeg mijn man een diagnose wat in de kraamweek veel stress gaf, later bleek ook oudste niet geheel ongeschonden uit de ks gekomen te zijn en voor er rust in de tent was  en we wisten hoe of wat waren we zeker 6-9 maanden verder.
Bij de jongste was ik ook snel zwanger, prima zwangerschap, maar die kreeg behoorlijk opstart problemen waardoor we een week ziekenhuis hadden en ik een PND ontwikkelde...
Hij wordt bijna 1 en de vlag gaat dan soort van uit want ik wil dolgraag het jaar afsluiten.
Dus bij beide in de eerste periode heel veel tranen gehad.

Ik geniet nu vooral van hoe ze opgroeien. Dat je de wereld weer door de ogen van een kind ziet. Kleine dingen waar je veel geluk uit kan halen. Waar ze zich over kunnen verwonderen.
De ontwikkelingen die ze doormaken. 
Het zien van wie ze welke eigenschappen hebben zowel innerlijk als uiteindelijk 

Ik mis eigenlijk alleen het onbezorgd weg kunnen gaan. Wij pakte ooit doordeweeks op een dinsdag spontaan een bioscoopje ofzo. Een weekend weg was ook gewoon te doen. Nu moet er toch oppas geregeld worden. 
Maar verder, we ondernemen ook graag dingen  als gezin dus het is ook niet echt een ding.

En oh ja, dat we elkaar door alles wel eens uit het oog verliezen
Dat draaiende houden van alles wel soms ten koste gaat van ons als stel.
Maar daar maken we gelukkig ook wel tijd voor hoor, al is het maar een film avond op de bank, een bordspel doen of de kindjes even bij grootouders dat wij even een wandeling maken.

Ik maak me wel zorgen over de wereld in hun toekomst... Ik hoop en duim dus maar dat het allemaal niet zo erg zal worden, hoe naïef ook.
 

LiefsteFeetje schreef op 17-07-2021 om 22:40:

[..]

Makkelijk. Hij kan ook gewoon een condoom blijven gebruiken. De pil is namelijk niet 100% veilig, ook als je een normale vrouw hebt, zoals de meeste dames zijn, ipv een babynaaier. Ik snap uberhaupt niet zo waarom bij een monogame relatie bijna altijd de vrouw opdraait voor de anticonceptie. Nog steeds.

Omdat er niet veel goede opties zijn voor mannen. Hij heeft niet de mogelijkheid om een spiraaltje te laten zetten, of een pil te nemen, dat is echt wel een gemis. 

Condooms zijn niet zo makkelijk als het klinkt. Ze zijn ook niet 100% betrouwbaar, het is duur en een gedoe om elke keer om te doen en het onderbreekt de flow waarin je samen zit. Vaak zit het niet lekker en stinkt het. Prima voor een one night stand, maar om daar nu dagelijks gebruik van te maken in een lange relatie? Dat is voor veel stellen geen fijne vorm van anti conceptie. 

Ik vind het wel een verschil of een vrouw zwanger raakt door de pil heen, of dat het een vooropgezet plan is. 

Bij dat laatste kun je toch echt wel spreken van dat de vrouw de man erin luist. 

Wij hebben naast eigen kinderen ook pleegkinderen. Over al onze kinderen hebben we voogdij. Over onze pleegkinderen heb ik regelmatig veel zorgen, hun verzorging en opvoeding is tamelijk complex. Complexer dan ik vantevoren redelijkerwijs helemaal had kunnen inschatten. Ik moet heel goed op mijn energie letten en goed voor mezelf zorgen om goed te blijven staan voor ons allemaal. Ik ben stapelgek op ons mooie, maffe stel.