Hoe vertellen tegen kinderen en wanneer. Biovader is anonieme donor

Link

https://www.freya.nl/kinderwens/zwangerschap-en-kind/kind-van-een-donor/

https://fiom.nl/afstammingsvragen/donorconceptie/ouders-donorkinderen

Hier nog wat tips in de linkjes. Vooral de tweede heeft veel info, misschien heb je er iets aan. (Als je ze zelf nog niet gevonden had)

Tsjor

Ik snap dat je dat zo ziet, maar zo bedoel ik het niet.

Hij is wel echt hun vader... dat zal ook nooit veranderen, er is meer dan dna nodig om een vader te zijn, en dat weet hij ook, ook dat ik daar zo over denk.

Het is een maar... omdat het in hun geval qua voortplanting anders is gegaan, en dat "moeten" we uitleggen, en niet morgen, maar ook niet op hun 18e

Yuria en Tsjor

De kinderen vragen nu. Ze zitten nu in een "gunstige" leeftijd dus ik snap Mammavan2 heel goed. Het is juist voor donorkinderen heel belangrijk om het goed te vertellen. En in dit geval is het natuurlijk extra lastig omdat de ouders gescheiden zijn. Maar papa blijft papa, dat is het belangrijkste. En dat het een lastige situatie is, dat is zeker.

Moment

Het is ook voor donorkinderen heel goed om.her juiste moment te kiezen om het te vertellen. Sowieso moet het op de dagen dat de kids bij pappa zijn, want dan zien ze dat ze na het vertellen gewoon weer met de orde van de dag verder gaan en dat er verder niets veranderen.

Daarnaast moet het dus ook niet plotsklaps na een scheiding zijn terwijl de kids dat verweken dus.

Maar

"Maar" geeft in feite een tegenstelling/afzwakking aan van het voorgaande. Dus door die zin te gebruiken zwak je zijn vaderschap af en dat is heel pijnlijk, ook als je het niet zo bedoelt. Ik zou dus heel zorgvuldig in hoe je het formuleert.

Als je nu al, in z’n algemeenheid, dingen gaat vertellen over voortplanting en onvruchtbaarheid/donoren ("dan kun je een zaadje krijgen van een andere man") dan zou ik daar ook op letten. "Maar het is toch de echte vader" geeft volgens mij meer twijfel "en dan krijgen de vader en moeder een kindje".

Maar Triva

Er open over zijn is toch niet zo vreemd?
Waarschijnlijk zijn ze dat al vanaf het begin geweest, vanaf het moment dat ze in het kid-circus kwamen. En dat is heel normaal hoor!
Hier hebben we vanaf het begin het ook verteld, het halve dorp wist waar we mee bezig waren. Van kleins af aan hebben we het aan het kind vertelt, op school was het bekend. Gewoon omdat het heel normaal is. Niks spannends aan.

Andersom

is ook heel normaal. Niet vertellen hoe de kinderen verwekt zijn, dat doe je in een gebruikelijke situatie tenslotte ook niet. Wel tegen de kinderen van kleins af aan, op hun niveau, eerlijk zijn over hoe ze verwekt zijn.

Vertellen

Ja en als.je het niet van kleins af aan verteld moet je het juiste moment afwachten om het te gaan vertellen. En dan zou ik zeker wachten tot de scheiding goed is verwerkt en de kinderen sowieso langere periode na het vertellen bij vader zijn

Open of niet

Natuurlijk ben je open, dan hoef je nergens meer over in te zitten. Maar zo simpel is het niet. Als tijdens mijn zwangerschap kreeg ik soms ongegeneerd vragen over de vader, met (als ik dan soms vertelde hoe het zat) meteen een stevig oordeel van: "ik vind dat dat moet kunnen" tot "heb je daar wel goed over nagedacht" en je hele sexleven dat erbij wordt vemeld. Echt schokkend, en zo relaxed vond ik het niet om "open" te zijn.
Ook op mijn werk was ik niet erg open. Dat ben ik sws niet, dus ook een kwestie van karakter. Intimi wisten en weten hoe het zit, in het belang van mijn dochter waren instanties en ouders van kinderen waar ze mee speelde wel op de hoogte. Er zal heus wel geroddeld zijn, maar dat gebeurt ook als je er open over bent. Verder gaat het niemand wat aan.
Ik besef ook wel dat ik niet bepaald een taboedoorbrekend rolmodel ben. Voor mij is het schipperen tussen mijn eigen privéleven en een zichtbaar controversiële manier van leven tegenover de privacy en integriteit ten opzichte van mijn dochter. Alleen maar open zijn naar iedereen is voor mij echt te simpel.
De enige aan wie ik uitleg verschuldigd ben is mijn dochter, en haar hele leven lang ben ik hier ook open over geweest naar haar toe.
Vanuit mijn perspectief vind ik het echt onbegrijpelijk dat een zgn "standaard-heterogezin" ongevraagd de hele wereld behalve de eigen kinderen inlicht over donorconceptie. Voor mij is het de omgekeerde wereld maar, nogmaals, vanuit mijn perspectief.
Ik vind dat je (ts) goed omgaat met de situatie zoals die nu eenmaal is. Je informeert je goed, er staan zeer bruikbare tips hier. Ik denk dat je ook schippert tussen verschillende belangen. Goed dat nu niet alleen maar boosheid overheerst. Ik wens je veel sterkte.

Toch nog een tip

Het helpt denk ik als je in je taalgebruik een duidelijk verschil maakt tussen de vader en de donor. Daarmee markeer je de verschillende "rollen", naast je uitleg natuurlijk.

huh?

"Hier hebben we vanaf het begin het ook verteld, het halve dorp wist waar we mee bezig waren. Van kleins af aan hebben we het aan het kind vertelt, op school was het bekend. Gewoon omdat het heel normaal is. Niks spannends aan."

Ik zeg toch helemaal niet dat dat niet normaal is of zou mogen? Jij hebt het van kleins af aan aan je kind verteld. Dat heeft Mammavan2 niet. Dat zou ik dus nooit aandurven tenzij je het alleen aan je ouders/schoonouders etc hebt verteld. Mammavan2 had het over 'iedereen': "We zijn er altijd naar iedereen open en eerlijk over geweest, alleen de kinderen zelf weten het (nog) niet." Ik vind het heel slecht als het halve dorp het weet maar je kinderen niet die 8 en 6 zijn. Straks vertelt een klasgenoot het aan ze.

En hierom

" Ik vind het heel slecht als het halve dorp het weet maar je kinderen niet die 8 en 6 zijn. Straks vertelt een klasgenoot het aan ze.

En om het bovenstaande wil mammavan2 het dus ook graag vertellen! Dat is het punt juist.
Ja ze hadden beter van kleins af aan kunnen vertellen, maar dat is niet gebeurd

Yuria

In de openingspost staat dat het moment er nooit is geweest. Zo'n moment komt misschien niet spontaan, daar kan ik me wel wat bij voorstellen. Wat je daar ook van vindt, je insinueert nu dat ts nu "een goede reden" heeft om het nu ineens te vertellen om haar ex dwars te zitten. Dat vind ik niet terecht. Die indruk heb ik niet als ik de posts zo lees.

Yuria

Heel veel ouders zijn heel goed om die reden niet direct te tonen. Hoewel de "quote" van haar moeder wel aangaf hoe ze zelf over haar ex denkt.

Omdat

de kinderen nu vragen gaan stellen, wat een redelijk normaal moment is om vragen te gaan beantwoorden. Alleen weten de kinderen niet hoe complex de vragen zouden moeten zijn. Ze beginnen gewoon vooraan, met de eerste, simpele vraag. Die kun je beantwoorden, maar je weet dan zelf wel dat er een ander verhaal achter zit, waar de kinderen niet zelf naar zullen vragen. Dus dat tweede deel van het verhaal moet je zelf gaan initi"eren.

Tsjor

Nee tsjor

Je gaat het 'als iedereen het weet' niet pas vertellen als je kind vragen gaat stellen. Mijn kinderen hebben nooit gevraagd of Sinterklaas bestaat. Ik heb het ze toch echt zelf moeten vertellen met 8 jaar. In dit geval 'als iedereen het weet' vertel je dit vanaf het begin als je een boekje voorleest over vader en moeder etc. He Kees, je weet het he, jouw vader is zoals de vader in dit boekje: degene die jou opvoed maar....

Wauw

Heb nog niet alle reactie na mijn laatste reactie gelezen maar.....

De scheiding is niet nu... we zijn al bijna 3 jaar gescheiden, dus daar zijn de kinderen aan gewend, dat we het opnieuw probeerden weten de kinderen niet.

Ons plan was sowieso al het te vertellen op het moment dat ze bij mijn ex zijn en blijven voor het weekend zodat ze zien dat dat niet veranderd.

Verder weet "iedereen" het in onze nabije omgeving. Het is niet zo dat ik het de bakker of de caissière van de supermarkt vertel. Maar we zijn er wel heel eerlijk in, omdat iedereen ook de reden van onvruchtbaarheid weet.

Er zijn meerdere redenen waarom het "nu" te vertellen.
1 van de redenen is dat ex een paar weken geleden een hartoperatie heeft ondergaan en ik vooral toen ineens besefte dat de kans aanwezig zou zijn dat ik het alleen zou moeten vertellen.
En daarbij heeft de oudste nooit vragen gesteld, ook niet over hoe kindjes überhaupt gemaakt worden.. de jongste komt nu wel met vragen...

We hadden het inderdaad eerder moeten vertellen, maar ja dat kunnen we niet terugdraaien.

En het nog even uitstellen kan prima, ik kreeg als tip het voorjaar omdat dan ook weer overal nieuw leven komt...

Ik ga de rest even doorlezen😊

Yuria

Omdat ze ook niet moet wachten tot de puberteit! Nee, het is nu misschien niet het ideale moment en ja, misschien hadden ze dat eerder moeten doen. Maar dingen lopen zoals ze lopen.

Ik vind dat mammavan2 goed bezig is met informeren bij professionals, bij andere ouders. Alleen wil haar ex nog niet echt mee werken. Misschien omdat hij bang is over hoe de kinderen reageren. Maar hoe langer je wacht, hoe vervelender de reactie kan zijn! Ik kan zelf alleen maar het boekje wereldwondertje aanraden, die ken ik. De papa heeft daarin een shirt aan van Superman, word daarin vanaf het begin papa genoemd. Ze hebben het wel over de zaadjes, die ze van de dokter krijgen, over de donor noem maar op. Maar papa blijft de superheld.

Nog een complicatie erbij

' 1 van de redenen is dat ex een paar weken geleden een hartoperatie heeft ondergaan en ik vooral toen ineens besefte dat de kans aanwezig zou zijn dat ik het alleen zou moeten vertellen.'
Dat is inderdaad een extra complicatie erbij, ik had niet eerder begrepen dat dit speelde. Heeft voor jou een bepaalde impact (nu wordt het dringend). Voor hem wellicht ook, maar misschien een andere. Misschien is het goed om jouw gedachte daarover mee te nemen in het gesprek met je ex.

Tsjor