Hoevaak mag jouw partner ‘s avonds weg
mijn man werkt 4 dagen per week. Op kantoortijden en werkt veel thuis. Ik werk 25 uur verspreid over 4 dagen, zodat ik mijn 2 ‘vrije’ middagen de kinderen naar sport kan brengen. Dus eigenlijk werk ik ook 4 dagen. Mijn man wil ‘s avonds na werktijd best vaak nog even sporten. Gemiddeld is hij zo 3/4 avonden weg ‘‘s avonds. Hij is zo 1,5 uur weg. Ook zondags wil hij graag ‘s ochtends fietsen met een groep waardoor hij dan zo 4 uur weg is.
Ik vind dat allemaal best wel veel. Enerzijds omdat hij dan de kinderen niet naar bed kan brengen en er gewoon niet is tussen etenstijd en slaaptijd en anderzijds omdat het dan allemaal op mij aankomt en ik het eten ook elke avond al doe. En dat laatste is nou niet bepaald mijn hobby.
Wat vinden jullie ervan als je partner ‘s avonds minimaal (dus ook wel eens meer) 3 avonden per week weg is en weekends ook een heel dagdeel?
Als ik dat ook zo doen, blijft er weinig tijd over dat je elkaar ziet en als gezin samen bent.
Volgens mij is het niet zo relevant wat wij er van vinden, jij vindt het niet fijn dus je moet het met hem bespreken.
Dan gaat hij bijvoorbeeld sporten nadat de kinderen gegeten, gebadderd en in bed liggen.
Of hij zorgt voor het eten als hij toch thuis werkt.
Of wat dan ook.
Mijn partner is heel vaak weg vanwege voetbal. Ook de hele zaterdag. Ik vind dat helemaal prima. Maar ik ben dan ook van mening dat je een andere volwassene je wil niet op kunt leggen.
Wel kun je andere afspraken maken over de zorg voor de kinderen.
Doet hij verder wel dingen in het huishouden? Of komt alles op jou neer?
Want als alles op jou neer komt dan heeft hij het mooi voor elkaar. Voor zichzelf dan.
Als hij verder wel zijn bijdrage levert aan het huishouden en de zorg van je kinderen dan zou ik er geen moeite mee hebben dat hij regelmatig weg is.
Maar zoals Dolfje al zegt wat wij vinden is niet relevant.
opzich maakt het niet uit hoeveel hij weg is. De vraag is is er nog tijd voor jou, de kinderen en huishoudelijke taken. Zolang hij dit kan balanceren is het goed. Jouw gevoel speelt daar ook een rol in dus dan moet je het bespreekbaar maken
Ik vind het nu de kinderen pubers zijn geen probleem, juist ook wel fijn die tijd voor mezelf. Maar toen ze klein waren had ik het niet zo leuk gevonden als man altijd juist weg was geweest met etenstijd of bij het naar bed brengen. Dus inderdaad sporten na bedtijd voorstellen misschien ? En soms ook een zondag met het gezin wat plannen, thuis of ergens anders.
Ik denk niet dat daar een standaard antwoord voor is.
Hier vindt iedereen sporten heel belangrijk dus daar wordt veel tijd voor vrij gemaakt. Met kleine kinderen waren er wel altijd afspraken over 'wie doet wat'. Naar mate de kinderen ouder werden gingen we dat anders regelen.
Man gaat regelmatig op zijn thuiswerkdag sporten bij einde werktijd en dan weet jij op etenstijd weer mee. Hij doet een individuele sport dus geen anderen om rekening mee te houden.
Morgen eten we om 19:00 uur, zojuist afgesproken en gepland.
Het is net als met een vogeltje: hoe vaker je het deurtje van zijn kooi wagenwijd open laat staan, hoe meer hij geneigd is om vrijwillig zijn kooi op te zoeken. Op het laatst wil hij gewoon niet meer bij je weg!
Hij "mocht" altijd weg dus. Ik moedigde hem vriendelijk aan dus wat in het begin een leuke afwisseling was ging gauw vervelen en wou hij liever thuis zijn. Het was van mijn kant geen opgezette act. Ik vond echt dat hij weg moest gaan als hij dat wou. Ik ben wel een loner dus het was geen opoffering.
Bij twee ouders met kinderen zal het wat anders liggen; hopelijk houdt hij dan van kinderen opvoeden, chocola maken, spelletjes e.d.
Het klinkt alsof jij niet blij bent met de verdeling in de zorg voor de kinderen en met de weinige informatie die we hebben is dat terecht. Maar zoals Dolfje al zegt: het gaat niet om wat wij vinden. In het gesprek dat je aangaat met je partner is een eerlijke verdeling in koken en kinderen naar bed brengen wel het belangrijkste. Voor huishouden kun je iemand inhuren als je er niet uitkomt, voor bovenstaande dingen niet.
Mijn man mag elke avond weg als hij dat wil. Zou me wat worden zeg, als hij toestemming aan mij moest vragen. Moet er niet aan denken om op die manier met elkaar om te gaan.
Maar hij wil niet elke avond, hij vindt het best gezellig met me denk ik. En hij weet dat ik overdag het leeuwendeel van de zorg voor (zorgintensief) kind op me neem, dus hij neemt in de avond en in het weekend zijn verantwoordelijkheid.
In de praktijk zijn we beide denk ik 2 doordeweekse avonden even weg om te sporten. Maar dat wordt zo gepland dat er ook nog gekookt, gegeten en/of iets anders gedaan kan worden. Man gaat nog een avond met de mannen, dan vertrekt hij wat later als kind al op bed ligt. En in het weekend zijn we allebei meestal wel even weg om te sporten of iets anders te doen. Maar dat doen we in goed overleg en daarnaast nemen we ieder onze verantwoordelijkheid in het huishouden en de zorg.
rionyriony schreef op 13-10-2025 om 19:01:
Het is net als met een vogeltje: hoe vaker je het deurtje van zijn kooi wagenwijd open laat staan, hoe meer hij geneigd is om vrijwillig zijn kooi op te zoeken. Op het laatst wil hij gewoon niet meer bij je weg!
Daar heb ik toch andere ervaringen mee.
Ik zou in ieder geval het raam goed dichthouden.
Het klinkt alsof het vooral niet zo eerlijk is verdeeld qua koken en het naar bed brengen van de kinderen. Daarnaast regel jij ook al de sporten van de kinderen. Oftewel je regelt meer in het huishouden en voor de kinderen dan hij doet. Iets later sporten zou al kunnen helpen. Of vroeger beginnen met werken zodat hij kan koken.
Mijn man Is een huismus. Die zou van mij wel wat vaker op pad mogen. Maar zeker als de kinderen nog jong zijn is het allemaal best enerverend en zou ik er ook niet blij van geworden zijn als ik dat steeds weer in mijn uppie mocht doen. Overigens helpt het met dit soort dingen om een eigen sport te introduceren op exact datzelfde moment waardoor alles opeens gepland moet worden. Dat is twee vliegen in 1 Klap. Jij bent er ook met regelmaat uit, je hebt dezelfde interesse om fit te blijven wat hij ook belangrijk vind, en je hebt een aanleiding om samen het optimaler en gelijkwaardiger in te plannen. win/win.
Duufje schreef op 13-10-2025 om 19:22:
Mijn man mag elke avond weg als hij dat wil. Zou me wat worden zeg, als hij toestemming aan mij moest vragen. Moet er niet aan denken om op die manier met elkaar om te gaan.
Maar hij wil niet elke avond, hij vindt het best gezellig met me denk ik. En hij weet dat ik overdag het leeuwendeel van de zorg voor (zorgintensief) kind op me neem, dus hij neemt in de avond en in het weekend zijn verantwoordelijkheid.
In de praktijk zijn we beide denk ik 2 doordeweekse avonden even weg om te sporten. Maar dat wordt zo gepland dat er ook nog gekookt, gegeten en/of iets anders gedaan kan worden. Man gaat nog een avond met de mannen, dan vertrekt hij wat later als kind al op bed ligt. En in het weekend zijn we allebei meestal wel even weg om te sporten of iets anders te doen. Maar dat doen we in goed overleg en daarnaast nemen we ieder onze verantwoordelijkheid in het huishouden en de zorg.
Precies. Jouw partner neemt uit zichzelf de verantwoordelijkheid. Die van mij had daar destijds (meer dan tien jaar geleden) aansporing bij nodig. Maar uiteindelijk kwam dat goed. Met communicatie. Hier is de balans zoek en daar moet je over praten.
rionyriony schreef op 13-10-2025 om 19:01:
Het is net als met een vogeltje: hoe vaker je het deurtje van zijn kooi wagenwijd open laat staan, hoe meer hij geneigd is om vrijwillig zijn kooi op te zoeken. Op het laatst wil hij gewoon niet meer bij je weg!
Ik begrijp uit de openingspost dat het voornamelijk om de huishoudelijke taken en de zorg voor de kinderen gaat. Dus dat deurtje mag best wel eens dicht op bepaalde tijden, zeker als alles steeds op de schouders van TO terecht komt.
TO geeft aan dat als zij dit ook zou doen, dat er dan weinig tijd samen (en als familie) is.
@Moedervan2dochters: heb je dit ooit al eens besproken met hem? Weet hij dat dit speelt bij jou? Ik denk dat dat stap één moet zijn, bespreekbaar maken: misschien heeft hij niet eens door dat jij het vervelend vindt omdat je het allemaal elke keer weer opvangt (zo’n ex had ik😅).
Is je man betrokken bij zijn kinderen?
En bij jou ?
Wat zou hij doen als jij je kinderen ook voortdurend liet stikken?
Kan hij dan ineens wél bijspringen? Of zoeken de kinderen het dan maar zelf uit?
Ik zou verklaren dat jij vanaf nu 4 keer per week gaat fitnessen recht tijdens etens- of slaaptijd. En uiteraard ga je in 't weekend ook nog elk weekend op stap met vriendinnen.
