Ja RK
Door mensen die met amateuristische argumenten over thuisonderwijs blijven komen en niet zien dat het juist de overheid zelf is die met knellend onderwijs zelf steeds meer thuiszitters veroorzaakt.
Bezorgdheid en politieke winden geeft de overheid nog niet het recht een gezin in de afgrond te storten met een zorgmelding 'kindermishandeling'.
Dat is tendentieus en stigmatiserend. Immoreel en ongrondwettelijk.
Zonder praten
'Een herhaaldeweigering om met de gemeente in gesprek te gaan over het beroep op vrijstelling is zo'n concreet signaal.'
'Ben je het niet eens met de politieke opstelling van het zittende college dan kun je monddood gemaakt worden met een zorgmelding.'
De weigering om in gesprek te gaan over een beroep op vrijstelling zou aanleiding kunnen zijn voor een zorgmelding. Mij lijkt dat daar enige logica in zit: als je een beroep wil doen op vrijstelling zul je toch in gesprek moeten gaan over de reden waarom. Hoe wil je dat doen zonder dat er enige motivatie aan ten grondslag ligt?
Vervolgens verwijst AnneJ naar de politieke opstelling van het college. Als je het daar niet mee eens bent zou je het gesprek niet hoeven aan te gaan. Hoe zie je dar voor je? Het college is een gevolg van een democratisch proces. Je kunt winnen en verliezen, maar daarna heb je het ermee te doen.
Als je wil voorkomen dat conflicten via de rechter worden uitgevochten zul je toch het gesprek moeten aangaan. Als je (domme) mensen niet kunt overtuigen kun je naar de rechter stappen, maar als het gaat om kinderen wordt wat men 'algemeen' als belang van het kind ziet gesteld boven wat een individuele ouder als belang van een kind ziet. 'Algemeen' is dan meestal wat er zoal in wetgeving en bestuursmaatregelen is verzameld aan wijsheid. Bijvoorbeeld dat een kind recht heeft op onderwijs.
Tsjor
Nee Tsjor
Dat is gewoon disproportioneel. Je vraagt een vrijstelling aan bij de leerplichtambtenaar die dat volgens de wettelijke kaders verleend. Dan moet je niet nog eens een gesprek moeten aangaan met het zittende college. Natuurlijk kun je het gesprek ook wel aangaan.
Maar de sanctie: 'melding kindermishandeling' is hier een stok om de hond te slaan.
Nou ja, dat maakt maar weer eens duidelijk wat het is. Heb je onenigheid, onbegrip, conflicten, met de overheid dan mag je uitgemaakt worden voor 'kindermishandelaar'. Logisch hoor.
Hoe dat verder gaat wil je niet weten maar daar wordt dan juist de overheid de 'kindermishandelaar'. Want wat helpt het een kind nou dat het gezin in zo'n heksenketel terecht komt?
Waar gaat het over
Het gaat er met name over dat er inmiddels ook Islamitische en men vreest salafistische ouders een ontheffing hebben aangevraagd en gekregen. Het is een piepkleine minderheid maar men wil dat in de kiem smoren.
Net als de Rabobank die een activistische jihadist die de grenzen opzoekt zijn rekening opheft vanwege een risico op wetsovertreding. Afgelopen week bij Pauw te zien.
Dat is ongrondwettelijk en mag niet. Pas bij werkelijke wetsovertreding mag de overheid optreden of de bank de rekening opzeggen.
We perken onze vrijheid en democratische rechtstaat in om onvrijdheid en inperking van de rechtstaat door islamitische medeburgers te voorkomen. Zoiets dus.
Lang leve de vrijheid van meningsuiting!
“Half of the people lie with their lips; the other half with their tears”
― Nassim Nicholas Taleb, The Bed of Procrustes: Philosophical and Practical Aphorisms
Jij doet beide, AnneJ. En je draagt ons telkens zelf de informatie aan, waar dat uit blijkt. Lang leve de vrijheid van meningsuiting!
Je slecht beargumenteerde en dus tendentieuze en stigmatiserende uitspraken over de Nederlandse rechtsstaat logenstraffen je zogenaamde engagement ermee.
Maar blijf gerust je angstaanjagende riedel afdraaien, hoor. Als dat teweeg brengt dat bepaalde ouders zich wat meer inhouden naar hun kinderen, dan is dat mooi meegenomen.
Niks te vrezen
#119 ""Mocht de leerplichtambtenaar concrete zorgsignalen hebben over een kind dan kan dit aanleiding zijn voor een zorgmelding bij de Raad voor de Kinderbescherming. Een herhaaldeweigering om met de gemeente in gesprek te gaan over het beroep op vrijstelling is zo'n concreet signaal.""
Dat is een open deur.
Die brief slaat verder helemaal nergens op. Ouders die op grond van art. 5b zich op vrijstelling beroepen (dat is overigens iets dat je van rechtswege krijgt. je vraagt het niet aan) hoeven er niet bang voor te zijn.
Toegegeven: het kan tot hernieuwd gedoe leiden, maar dat waag ik te betwijfelen.
Ten eerste is dit traject, de weg van tegenwerken, jarenlang gebruik geweest. Zowel bij vrijstellingen als bij onderwijs voor leerplichtigen op particuliere scholen.
Er bestaan bergen jurisprudentie die deze werkwijze naar de prullenbak verwijzen.
Uiteindelijk heeft dit ertoe geleid dat particulier onderwijs algemeen toegankelijk is voor leerplichtigen. De overheid mag dat niet beletten.
En nogmaals: vrijstelling art 5b komt van rechtswege. Aanvragen hoeft niet (melden wel)
Ten tweede bestaat het hoofdargument in de brief uit het feit dat bij vrijstelling geen toezicht op onderwijs bestaat.
Dat is waar. Maar het is de overheid zelf die bij herhaling (minister na minister) weigert te doen wat moet en dat is de wet zo aanpassen dat er wél toezicht komt op onderwijs bij vrijstelling.
De overheid (gemeente Rotterdam) zit de eigen staart achterna (ministerie van onderwijs).
Wees gerust, dat houdt geen stand. Er is geen rechter - zelfs geen familierechter - die dit tekort in de wetgeving zal vertalen naar een tekort in de opvoeding.
Veel te doorzichtig.
Ondertussen is de LPA bevoegd om zorgmeldingen te doen. Dat is altijd zo geweest (met het doel o.a. om kinderarbeid te beëindigen). Met dat principe is niet zo bar veel mis. In het huidige stelsel waarin de gemeente én leerplichtvervolging levert én jeugdzorg coördineert, zal de leerplichtambtenaar extra voorzichtig moeten zijn om zich niet aan machtsmisbruik schuldig te maken.
Ouders die zich willen beroepen op art. 5b hebben voorlopig niks te vrezen.
Over twee of drie rechtszaken is alles weer terug bij af.
Die minister moet die wet een keer gaan maken. Zie het advies van de onderwijsraad http://www.onderwijsraad.nl/publicaties/2012/artikel-23-grondwet-in-maatschappelijk-perspectief/item220
Is alweer 3 jaar oud.
Beetje suf
# 126 "Je slecht beargumenteerde en dus tendentieuze en stigmatiserende uitspraken over de Nederlandse rechtsstaat logenstraffen je zogenaamde engagement ermee."
Het zou nou toch wel grappig zijn als jij een keertje met argumenten zou discussiëren ipv steeds maar weer die rij van onsamenhangende beschuldigingen.
Alsof Annej de hele Nederlandse rechtsstaat op de korrel neemt.
Doe toch niet zo raar.
Machtsmisbruik
Dat is het gewoon, machtsmisbruik. Weet je het voor de rechter te beperken tot een onrechtmatige actie van de gemeente dan krijg je gelijk, helaas weet het AMK er een grotere rotzooi van te maken door een dossiertje op te bouwen tegen de ouders waarin alles wat beweegt negatief uitgelegd wordt. Het is niet bedoeld om helderheid te bieden.
Mensen die thuisonderwijs geven aan hun kinderen worden door anderen al een beetje raar gevonden met de gebruikelijke vooroordelen dus dat is gewoon prijsschieten. Het is verstandig om dan maar gewoon je rug recht te houden en er het beste van te hopen en het AMK zo min mogelijk munitie zelf aan te leveren en ook omstanders, familie exen, te waarschuwen dat niet te doen. Want dat is wat er dan gebeurt met nare consequenties die de verhoudingen nog lang kunnen verzuren en de draagkracht van een gezin ondermijnen.
Rustig adem halen
"Dat is het gewoon, machtsmisbruik."
Dat ligt op de loer, maar het is nog niet aan de hand.
Die brief komt van een ondeugende wethouder met een stout jongensplannetje.
Dom, maar ach. Die dingen gebeuren inderdaad.
Hoogst irritant soms.
"helaas weet het AMK er een grotere rotzooi van te maken door een dossiertje op te bouwen"
Dat is juist in het geval van thuisonderwijs niet zo uitgepakt.
Het is 'jeugdzorg' en het AMK geweest die uiteindelijk de leerplichtambtenaren te kakken hebben gezet door keer op keer bij de rechter te vertellen dat zij geen opvoedkundig bezwaar konden vinden.
Daarom juist kan het nu ineens niet weer de heel andere kant op.
De jurisprudentie ligt er nog.
Daar kan geen brief van een wethouder tegenop.
Wow Miriam
Dat zijn dan zaken geweest die niet in de openbaarheid zijn verschenen. Zie de zaken van Laura Dekker en de zeiljongens. Daar hebben de 'onderzoekers' van AMK en kinderbescherming toch echt niet de kant gekozen van de ouders maar van de meldende LPA. En hele verhalen opgedist.
Niets zegt mij dat dit in de situatie van thuisonderwijs op eigen gronden anders is.
http://www.thuisonderwijs.net/juridisch/
"Juridisch verweer tegen een Raad voor de Kinderbescherming die een ondertoezichtstelling aanvraagt, louter omdat de ouders weigeren hun thuis onderwezen kinderen jaarlijks te laten toetsen en door een pedagoog te laten beoordelen, en het vonnis in die zaak. Voor de kinderrechter vormde deze weigering geen reden voor enige maatregel."
Dat de kinderrechter de wet handhaaft is wat anders dan hoe het AMK en de Kinderbescherming hun rapporten vullen. Zij beperken zich doorgaans niet tot waar het over gaat maar lichten het hele gezin door op hun eigen wijze.
Als het AMK danwel de Kinderbescherming daar anders mee om gaan zou betekenen dat ze die meldingen niet in behandeling nemen maar terugsturen.
De jurisprudentie die er ligt ken ik niet.
Moeizaam
"Dat zijn dan zaken geweest die niet in de openbaarheid zijn verschenen. Zie de zaken van Laura Dekker en de zeiljongens. "
Als je het verschil niet ziet tussen een beroep op art. 5b en de zaken Dekker en Zeiljongens, dan is elk gesprek moeizaam.
"Voor de kinderrechter vormde deze weigering geen reden voor enige maatregel."
Kijk aan. Alles geprobeerd, niet bevoegd. Sindsdien weet de Raad wel beter.
"Als het AMK danwel de Kinderbescherming daar anders mee om gaan zou betekenen dat ze die meldingen niet in behandeling nemen maar terugsturen. "
Snap je het weer niet.
AMK/de Raad is verplicht onderzoek in te stellen als er gemeld wordt. Dat staat zo in de wet.
Semantiek
http://sargasso.nl/de-marketing-van-kindermishandeling/
"Slechts minder dan een derde van de contacten (om precies te zijn 16.156) leidt tot een onderzoek van het AMK, de rest niet (dat gaat dus om 68%). En alleen die gevallen die tot een onderzoek leiden, worden melding genoemd."
Nu neem ik onmiddelijk aan dat als Leerplicht iets meldt dat het AMK, danwel de Kinderbescherming geneigd is om dat door te zetten en er een onderzoek op te starten. Maar als de jurisprudentie is dat thuisonderwijs wettelijk is toegestaan, op grond van levensbeschouwing dan, niet voor de thuiszitters, dan is het natuurlijk belastinggeld verspillen om dan toch een onderzoek te starten. En een vorm van burgertje pesten.
Ik had het ook al gelezen
in de brief van Hugo de Jonge (als ik mij goed herinner) wethouder in Rotterdam.
Katinka Slump heeft hem op twitter daar al grondig op aangesproken, en de neus over afgedroogd.
Maar inderdaad: het staat er letterlijk: je kunt een melding bij de RvK krijgen als je weigert met de gemeenteraad in gesprek te gaan over het beroep op vrijstelling.
Een vrijstelling die je na jaren ellende en doormodderen en na intensief overleg met alle betrokken partijen (scholen, begeleiding, en z. enz.) hebt aangevraagd en gekregen. En dan wil de gemeenteraad, als mosterd na de maaltijd, ook nog even met je daarover praten. En als je dat, terecht, niet wilt, zou je een zorgmelding krijgen? Kom nou toch!
Schande, je bent inderdaad wethouder van alle Rotterdammers, niet alleen van degenen die braaf binnen de paden blijven, maar ook van degenen die zoekende zijn, en andere oplossingen vinden.
En over de "zorg die uitgaat naar het kind, in plaats van het recht op onderwijs". Daar gaan we weer:
Weer iemand die braaf de slogans hoort en opvolgt, allemaal voor de zorg om het kind, want dat willen we toch niet, kindermishandeling...
Deze ouders HEBBEN zorg om hun kind, ze doen niet anders.
Er is een lijstje met degenen in Rotterdam die vrijstelling hebben gekregen, daarvan zijn er 34 met bedenkingen tegen de richting van het onderwijs. Nounou, en daar gaan we weer: om de enkeling op vreemde gronden tegen te willen houden, wordt de grotere groep geofferd. In totaal officieel 604 leerlingen met een vrijstelling, waarvan 302 een vrijstelling op basis van psychische of lichamelijke ongeschiktheid... Dat zijn de kinderen met autisme, met depressies, met bv. een intensieve zorgbehoefte.
En nog 263 die in het buitenland onderwijs volgen. Zo hebben onze kinderen in Duitsland overigens ook vrijstelling, omdat ze in Nederland onderwijs volgen. Blij dat de mogelijkheid er is...
Hier de lijst voor Rotterdam, althans de link:
http://www.vsvkompas.nl/resultatenoverzicht/kijk-en-vergelijk/?qlistcat_id=11272#!/
@AnneJ en M. Lavell
Ik kan me niet aan de indruk onttrekken, dat jullie van mening verschillen. Op zich bevestigt dit de eerder door mij geponeerde stelling, dat mensen nu wel een soort van lotgenoten kunnen zijn, maar dat het nog maar de vraag is, of zij dan ook politieke bondgenoten (kunnen) zijn.
"Leve de vrijheid van meningsuiting!", schreef ik in mijn vorige bijdrage. Maar wat is nu eigenlijk precies jullie mening? En waarin verschilt die van elkaar?
Hmmm RK
Ik geloof niet dat Miriam en ikzelf lotgenoten zijn.
Ja Mirreke
Als ik het goed begrijp zijn die Ingrado cijfers landelijk. In totaal gaat het in heel Nederland om 575 kinderen die op grond van richting vrijgesteld zijn hoewel daar wel wat jaarlijkse toename in zit nog geen vergelijking met het aantal van minimaal 16.000 kinderen dat thuiszit door gebrek aan passend onderwijs.
Munchhausen by proxy
http://reporter.kro.nl/seizoenen/seizoen-2015/afleveringen/05-04-2015
Zijn ze in de Verenigde Staten en met name de UK op de terugweg van die hausse aan zaken gaan we in Nederland dit maar weer even oppompen.
Morgen om 22:15 uur op NPO 2.
Ik zou er niets op tegen hebben als het inderdaad betekent dat kinderen die een ouder hebben die echt op deze ziekelijke manier met hun kinderen omgaan er uit gevist kunnen worden. Helaas is het laatste bekende geval, dat van Brenda, de moeder van Lani, al uitgelopen op een gerechtelijke dwaling met dramatische consequenties voor de betrokkenen.
Ik zou het AMC toch maar mijden als je kinderen hebt en je stelt er prijs op dat ze geholpen worden zonder dat je te maken krijgt met die tunnelvisie op kindermishandeling en dat wantrouwen naar ouders toe.
Last van justitie en van dokters meer dan van de moeders
http://www.jaapl.org/content/34/1/90.full
"Once a problem is perceived as MSBP or pediatric condition falsification, the focus easily turns to simplistic blaming instead of assisting the mother in the management of her child. Most often, the planning sessions of child protective services result in the assignment of burdensome tasks for the parents to earn back their child even when there has not been evidence of harm."
"In many cases, I have seen mothers brought into court who simply needed assistance."
"It is well known that experts have wildly overestimated future dangerousness,21 and this historical tradition has continued for MSBP mothers. For example, one pediatrician falsely described the mortality rate of MSBP victims as 25 percent. The mother subsequently lost permanent custody of her child, perhaps not solely on the basis of this testimony; however, whipping up fears about MSBP mothers is typical. For example, Schreier,22 who acknowledged an error in his estimation of the epidemiology of MSBP, also reported improperly high recidivism “as in the death rate of 6 percent.”23 However, the article that Schreier cited for the six percent death rate contained no outcome information,24 and the follow-up study of those mothers identified no deaths in those children or in their siblings.25"
"The profiling of MSBP mothers occurred as a reasonable response to Meadow’s2 distress about the excessive time it had taken him and other pediatricians to consider the parent as a source of the child’s symptoms. He expressed sadness that in many cases the children were injured more by the doctors than by the parents."
2008
'Helaas is het laatste bekende geval, dat van Brenda, de moeder van Lani, al uitgelopen op een gerechtelijke dwaling met dramatische consequenties voor de betrokkenen.' Dat was in 2008. Wet je zeker dat er sindsdien geen gerapporteerde, onderzochte situaties zijn geweest of situaties waarbij een baby is overleden? Dan hebben we ook niets te vrezen van de uitzending van vanavond. Het gaat dan om een historisch verslag.
Tsjor
Uit elkaar halen
#133 "Maar als de jurisprudentie is dat thuisonderwijs wettelijk is toegestaan, op grond van levensbeschouwing dan, niet voor de thuiszitters, dan is het natuurlijk belastinggeld verspillen om dan toch een onderzoek te starten. En een vorm van burgertje pesten."
Ja, in zekere zin wel.
Maar dat is niet tegen de wet.
Het is alleen maar heel vervelend.
Jouw boosheid klinkt als de boosheid van iemand die ihkv een strafrechtelijk onderzoek in lastige situaties wordt gebracht.
En dat is begrijpelijk, want het is belastend en kan zelfs tot faillissement leiden.
Maar je kunt er niet van zeggen dat het onnodig is, nooit meer zou moeten voorkomen of zelfs verboden zou moeten worden.
geloof ik ook niet
#136 Inderdaad, dat geloof ik ook niet.
Ik geloof wel dat rode krullenbol zo vooringenomen standpunten zit, dat ze geen normaal gesprek kan voeren.
Niet hetzelfde
#134 "Maar inderdaad: het staat er letterlijk: je kunt een melding bij de RvK krijgen als je weigert met de gemeenteraad in gesprek te gaan over het beroep op vrijstelling.
Een vrijstelling die je na jaren ellende en doormodderen en na intensief overleg met alle betrokken partijen (scholen, begeleiding, en z. enz.) hebt aangevraagd en gekregen. "
Nee. Het gaat niet over thuiszitters of Miep Ziek.
Die brief uit Rotterdam gaat over vrijstelling op grond van art. 5b.
Wie dat beroep doet kan die brief negeren.
De gemeente is niet bevoegd om verantwoording te vragen (vrijheid van godsdienst).
Natuurlijk is de gemeente wel bevoegd om melding te doen bij AMK.
En helaas is het AMK verplicht om op basis van zo'n melding onderzoek te doen.
Maar in feite komt die constructie dan toch neer op discriminatie op basis van geloof. In feite stelt de brief dat wie een beroep doet op de vrijheid van godsdienst, onderzoek van het AMK kan verwachten.
Overestimated
""It is well known that experts have wildly overestimated future dangerousness,21 and this historical tradition has continued for MSBP mothers. "
Van de website: "Elk jaar zijn honderden kinderen in Nederland het slachtoffer van ouders met Münchhausen by Proxy, een aandoening waarbij meestal de moeder het kind opzettelijk ziek maakt of een ernstige aandoening aanpraat. Dat meldt het televisieprogramma Brandpunt Reporter. Volgens de Vereniging van Vertrouwensartsen faalt de aanpak van dit probleem."
Natuurlijk hebben de vertrouwensartsen gelijk. De aanpak faalt. Met een beschuldiging MBP gaat de aanpak nog erger falen, zelfs vernietigend werken op gezinnen. Er zijn geen cijfers alleen wilde gokken over het aantal gevallen.
Er zijn slachtoffers, die op oudere leeftijd kunnen getuigen van het leed dat ze aangedaan is. Maar dat rechtvaardigt niet de bubbel die nu opgeblazen wordt om ouders die bezorgd met hun kind bij de dokter komen te onderwerpen aan deze valse aanklacht. Die uiteindelijk het kind ook ernstig schade berokkent, vele onschuldige kinderen durf ik hier te gokken.
Controle: een noodzakelijk kwaad
Vermoedelijk houdt elke toekomstige ouder er wel rekening mee, dat er ook een boel mis kan gaan na de verwekking. Groot zijn opluchting en vreugde na de geboorte, als dat zo op het eerste gezicht niet het geval blijkt. Toch blijft het oppassen geblazen. In de wetenschap dat die kunnen optreden, dient men aanhoudend alert te zijn op lichamelijke en psychische klachten, teneinde (indien nodig) tijdig en accuraat te kunnen optreden.
Toegegeven, het is een open deur; maar die verantwoordelijkheid komt met het ouderschap. Gelukkig maar, dat de gezondheidszorg hier in Nederland op een betrekkelijk hoog peil ligt en voor iedereen zo toegankelijk mogelijk is gemaakt met behulp van de verplichte zorgverzekering en de mogelijkheid zich aanvullend te verzekeren.
Juist in het geval van (al dan niet erfelijke) psychische aandoeningen komt het nog wel eens voor, dat ouder(s) en kind dezelfde klachten komen te kennen. Dat kan van heel gunstig, tot zeer nadelig uitpakken. Daar is ie weer: de ‘glijdende schaal’.
Eerst maar eens een denkbeeldig voorbeeld van het ene uiterste. Een autistische moeder functioneert ondanks haar handicap redelijk goed binnen de samenleving. Zij voelt haar autistische kinderen dermate goed aan, dat de opvoeding zonder hulp van buitenaf optimaal verloopt. Haar kroost raakt zo goed als mogelijk opgewassen tegen het leven als volwassene.
En dan nu het andere uiterste. Een gedeprimeerde en/of narcistische moeder voedt haar kinderen op met het idee, dat geen mens te vertrouwen is en de samenleving één groot complot tegen haar gezin. Heilig overtuigd van haar eigen gelijk, veronderstelt zij er goed aan te doen hun tot op het bot te doordringen van haar zwarter dan zwarte kijk op mens en samenleving.
Sommige kinderen kunnen zich niet voldoende onttrekken aan haar invloeden en komen ook gedeprimeerd en antisociaal in het leven te staan; op voet van oorlog met de samenleving. Andere slagen er wel in om de naargeestige voorstellingen van zaken te trotseren en raken niet onthand.
Naarmate de laatsten maatschappelijk succesvol zijn, roept dat wrevel en agressie op binnen het ouderlijk gezin. Zo raken zij onvermijdelijk verstrikt in een slepend conflict met hun moeder en de haar gehoorzame kinderen. Ze komen in twee werelden te leven: de ‘normale’ buitenwereld, waarin in principe hun rechten tellen en de omgekeerde wereld, waarin hun rechten in het gedrang komen.
Nogal wiedes, dat ouders die op voet van oorlog leven met de hun omringende samenleving, invloeden van buitenaf op hun kind(eren) vrijwel altijd ervaren als ongewenst en schadelijk. Bij hun staan scholen en wie daar werken er doorgaans niet al te best op. Met alle gevolgen van dien overigens voor het functioneren van hun kind(eren) op school. Ofwel proberen zij op die scholen (hoe dan ook) veel macht te verkrijgen; ofwel proberen zij hun kinderen ervan vandaan te houden.
Tussen deze twee uitersten is van alles mogelijk. Idealiter worden individuele gevallen afzonderlijk beoordeeld met behulp van maatwerk.
De controle van overheidswege op ouders is erop gericht om in te kunnen grijpen daar waar dat nodig is. Hoe toepasselijk zijn hier de woorden van M. Lavell #141: “Maar je kunt er niet van zeggen dat het onnodig is, nooit meer zou moeten voorkomen of zelfs verboden zou moeten worden.” Sterker nog: het is simpelweg te gek voor woorden om te pleiten voor een vrijstelling van controle voor ouders. Elke macht dient een tegenhanger te kennen.
Vaak komt antisociaal gedrag voort uit een psychische stoornis. Hoe dan ook roept het op tot krachtig optreden. Logisch dat ouders een ondertoezichtstelling soms niet ervaren als hulpverlening, maar dat is het wel degelijk. AnneJ had liever alleen opvoedingsondersteuning en speciaal onderwijs willen regelen. Dat is een zaak tussen haar en de Nederlandse overheid.
Hiermee is niet gezegd, dat de overheid onfeilbaar zou zijn. Mocht zij in het geval van AnneJ ten onrechte tot een OTS hebben besloten, dan is het de aangewezen weg om hiertegen beroep aan te tekenen. Haar streven de zaak op te blazen tot nationale proporties is ongegrond en veelzeggend over haar functioneren.
Ook thuiszitters kampen vaak met (kleine tot grote) psychische problemen. Zeker in geval deze zijn veroorzaakt door hun thuissituatie is er een reële dreiging, dat hun ouders misbruik zullen maken van ruimere mogelijkheden om voor thuisonderwijs te kiezen. Zo bezien biedt passend onderwijs in principe een veiliger oplossing van het probleem. En wat mij betreft mag dat dan ook wel heel wat kosten. Het gaat tenslotte om het recht op onderwijs.
Rode krullenbol
Helaas RK
Bij ons is het niet eens tot een OTS gekomen. De rechtzaken heb ik, dankzij een heldere kinderrechter, allen gewonnen.
En zoon wil geen jeugdzorgverhalen horen want doet een studie waarin hij juist begrip probeert te krijgen van overheidsstructuren. Hij presteert het om zelfs uitgebreid begrip op te brengen voor de bestuurders in de Maagdenhuiskwestie.
Dat zorgt hier wel voor een levendig debat.
Wat mij wel zorgen baart is dat je denkt dat ik een 'incident' ben. Dat is namelijk niet het geval. Het is een structurele kwestie.
En daarover is door geinformeerde derden al uitgebreid gerapporteerd.
Hoop
Ik heb echter wel de hoop dat er een opening ontstaat om de hulpverlening te verbeteren. De gemeente zit niet te wachten op enorme bedragen aan onterechte strafzaken en onterechte overheidsinterventies. Veel nog niet besmette mensen kijken inmiddels mee en er kunnen op diverse plaatsen andere praktijken ontstaan.
Teeven en Opstelten zijn weg, dat geeft even lucht.
We hebben inmiddels een Kinderombudsman die zeer beleefd maar kritisch rapporteert over de echte pijnpunten. We hebben kamerleden die inmiddels gepokt en gemazeld zijn over de problematiek en hun politieke handwerk inzetten om echt iets te betekenen in het debat over jeugdhulpverlening en passend onderwijs. Je kunt je daar ook melden. We hebben meer ouderorganisaties die van zich laten horen.
Meer ouders rapporteren op moderne media. Ook al ben je als ouders niet altijd 'lotgenoten' je hebt wel een gezamenlijk belang waarop je elkaar hopelijk kunt vinden.
http://www.telegraaf.nl/vrouw/vrouwblog/watzijvindt_hester/23885109/__Kind_weggelopen__Ouders_aan_de_schandpaal_en_Jeugdzorg_erbij___.html
Je blijft toch maar een beroep doen op het gezonde verstand tegen al het geklets in.
Hoe dan?
Ben ik toch benieuwd krullebol. Wat is nu toch jouw preoccupatie met psychiatrische aandoeningen, met name met narcisme?
"Sterker nog: het is simpelweg te gek voor woorden om te pleiten voor een vrijstelling van controle voor ouders. Elke macht dient een tegenhanger te kennen."
Waarom spreek je hier in termen van macht?
Over welke controle op ouders heb je het trouwens? Welke wet is dat? Wie voert dat uit?
Het is telkens weer alsof je de klok hebt horen luiden maar niet weet waar de klepel hangt.
"Haar streven de zaak op te blazen tot nationale proporties is ongegrond en veelzeggend over haar functioneren."
Grappig. Jouw herhaalde pogingen om het disfunctioneren van bijvoorbeeld jeugdzorg terug te brengen naar het probleem van een narcist, vind ik nou weer veelzeggend over jou.
"Zeker in geval deze zijn veroorzaakt door hun thuissituatie is er een reële dreiging, dat hun ouders misbruik zullen maken van ruimere mogelijkheden om voor thuisonderwijs te kiezen."
Hoe kan dat nou? Waar is nu die tegenhanger tegen machtige ouders gebleven dan?
"Zo bezien biedt passend onderwijs in principe een veiliger oplossing van het probleem."
Hoe dan? Waar precies gaat passend onderwijs voorkomen dat kinderen thuis zitten zonder onderwijs?
Wie is de tegenmacht tegen schoolbesturen die dat gaat veroorzaken?
"En wat mij betreft mag dat dan ook wel heel wat kosten. Het gaat tenslotte om het recht op onderwijs."
Heb jij de macht om daarvoor te zorgen? Vooral ook om te zorgen dat dat geld inderdaad bij het onderwijs aan die leerlingen terecht komt?
Zo ja, hoe ga je dat doen dan?
Annej haalt van alles door elkaar. Maar jij kan er ook wat van.
Ik vind eigenlijk dat jullie heel veel op elkaar lijken. Jullie lijken wel andere ervaringen gehad te hebben. Had jij een narcistische moeder en heb je tegenwicht tegen haar macht gemist?
Geloof ik niet
#148 Ik ben niet zo optimistisch. Gemeenteraden zijn niet zelden een afspiegeling van de ouderraden bij de basisschool. Hobbyisme en amateurisme voert de boventoon. Zelfs als het over dakpannen moet gaan maak je de meest idiote dingen mee.
Ik maak me ernstig zorgen om jeugdzorg bij de gemeente. Ik vrees dat de ideologische component, de private opvatting van de vrouw van de wethouder, een grotere rol gaat spelen dan een beetje gezond verstand. Voor juridische of pedagogische kennis is al helemaal weinig ruimte.
Iedere vier jaar weer, na iedere verkiezingsuitslag, staat er weer een nieuw lokaal licht aan het stuur die de kindertjes wel in het gareel zal krijgen. Of anders eentje die al die mooi klusje heeft voor al die werkloze vrouwen: de kinderen van een ander opvoeden.
Kinderredders
http://www.npo.nl/brandpunt-reporter/05-04-2015/KN_1667531
Kinderredders die hun eigen expertise/onderbuikgevoel voor onbetwijfelbaar aannemen.
We zouden meer verdachte ouders psychiatrisch moeten evalueren.
Bezorgde ouders worden geprofileerd waarna een zaal vol congresgangers ineens van mening is er diversen meegemaakt te moeten hebben.
Mishandeling
De vraag blijft staan hoe je werkelijk kunt zorgen dat dit niet voorkomt dat een kind door een ouder ziekgemaakt voortdurend door de medische molen wordt gehaald. Maar ook hoe je voorkomt dat daarbij terecht bezorgde ouders vals beschuldigd worden en in een heksenketel terecht komen waar het gezin ernstig onder lijdt.
En dat terecht bezorgde ouders, zich niet meer durven melden om die reden.
