Jeugdzorg ervaringen
Beste lezer,
Ik heb mijn dochter nooit gezien en is nu 14. Bijna 15. Ik weet dat ze mij al een paar jaar zoekt. Maar ik ben dus gaan nadenken en heb gekozen voor jeugdzorg. Om dit goed te begeleiden. Haar welzijn staat voorop en wil dit gewoon goed aanpakken. Ik had ze maandag avond gemaild en dinsdag ochtend werd ik al gebeld voor 11 uur door jeugdzorg. Via een 06 nummer van een dame. Binnen 10 min waren wij klaar met het gesprek en ging direct mensen inschakelen. Ze melde dat ze over 2 weken of langer zou terug koppelen. Gaat dat altijd zo snel? Ze vroeg niet eens mijn contact gegevens of vroeg door wie ik exact was. Wel vroeg ze 3x... Wat wil je van ons. 3x... En zouden ze dan al een dossier hebben van mijn dochter en ik? Of is dit normaal?
Ik wil ook trainingen volgen hoe is "vader" moet zijn omdat ik zelf geen kinderen buiten haar heb. Want dit gaat nog wel een hoop gesprekken worden ben ik bang.
Je hulpvragen zijn dus gericht op omgang met je dochter, ik denk aan het volgende (en nog veel meer):
- hoe kan ik contact opbouwen met mijn dochter op een, voor allebei, veilige manier?
Daarbij hoort grenzen accepteren, open staan voor vragen/ opmerkingen en wellicht verwijten van haar naar jou.
- hoe ga ik om met mijn dochter van 14/15, waar ik nooit contact mee heb gehad. Hoe werkt het puberbrein in het algemeen misschien wel? En hoe werkt dat voor mijn dochter in deze situatie
- hoe ga ik om met de emoties van mijn dochter?
Wat kan er concreet geregeld worden? Is het mogelijk dat we begeleid bezoek hebben?
Het is normaal dat ze aan jou vragen wat ze voor jou kunnen doen en wat je hulpvragen zijn. Je belt met een reden dus die willen ze ook duidelijk hebben.
Anoniemvoornu schreef op 22-11-2025 om 23:03:
[..]
Je bent bang voor veel gesprekken geef je aan ' waarom? Lijkt me niet meer dan logisch ... je hebt je kind een behoorlijke tijd niet willen kennen dit was een zeer bewuste keuze van jou. Wat is er veranderd en kun je dit uitleggen naar haar toe? Waarom ze nu wel deel mag uitmaken van je leven en hier jaren op heeft moeten wachten?
Dat antwoord zou ik graag bij mij zelf houden. Hoop dat u dit ook respecteert. Ik ben gewoon benieuwd hoe het in zijn werk gaat met jeugdzorg en ervaringen met jeugdzorg. Dank u.
duizel schreef op 22-11-2025 om 23:04:
Je hulpvragen zijn dus gericht op omgang met je dochter, ik denk aan het volgende (en nog veel meer):
- hoe kan ik contact opbouwen met mijn dochter op een, voor allebei, veilige manier?
Daarbij hoort grenzen accepteren, open staan voor vragen/ opmerkingen en wellicht verwijten van haar naar jou.
- hoe ga ik om met mijn dochter van 14/15, waar ik nooit contact mee heb gehad. Hoe werkt het puberbrein in het algemeen misschien wel? En hoe werkt dat voor mijn dochter in deze situatie
- hoe ga ik om met de emoties van mijn dochter?
Wat kan er concreet geregeld worden? Is het mogelijk dat we begeleid bezoek hebben?Het is normaal dat ze aan jou vragen wat ze voor jou kunnen doen en wat je hulpvragen zijn. Je belt met een reden dus die willen ze ook duidelijk hebben.
Ja dat klopt. En ik zit met heel veel vragen zoals je al opnoemde. Daarom jeugdzorg vragen voor hulp. Hiermee kan ik een goed plan maken zodat mijn dochter het beste en meest veilige om kan gaan met de emoties. En dan word de eerste stap met jeugdzorg deze vragen uitzoeken. En daar weet jeugdzorg meer vanaf dan ik.
Ik denk dat de mensen op het forum jou niet veel verder kunnen helpen.
Je bent niet verplicht om te antwoorden op alle vragen die hier gesteld worden, en al helemaal niet op vragen die eigenlijk als kritiek bedoeld zijn
(van het type "waarom wil je nu pas....")
haarklover schreef op 23-11-2025 om 07:46:
Ik denk dat de mensen op het forum jou niet veel verder kunnen helpen.
Je bent niet verplicht om te antwoorden op alle vragen die hier gesteld worden, en al helemaal niet op vragen die eigenlijk als kritiek bedoeld zijn
(van het type "waarom wil je nu pas....")
Ja dat! Het is al moeilijk zat om deze stap te zetten. Meeste vaders zou het er bij lagen. Ik zoek geen kritiek maar tips en ervaringen. Ik wil die meid gewoon helpen met haar vragen. Want ben bang dat haar ma haar niet gaat helpen er mee. En weet je hoeveel most ik bij elkaar moest halen om deze stap te zetten?
Ik wil nist op haar wachten tot ze mij opzoekt. Ik wil haar laten zien dat haar pa haar gemist heeft. Er voor haar ben als ze iets niet snapt of even vast zit met vragen. Haar in de toekomst kan lagen zien dat ik er echt wilde/wil.
Ze heeft mogelijk autisme zoals ik. En ik weet dondersgoed hoe klote dat voelt. Dus ik wil haar daar mee helpen. En als iemand haar dan goed mee kan helpen ben ik daf wel.
Waarbij ze NOOIT fotos van haar zelf online zet maar vorig jaar 2 fotos van haar 24uirs feed zet dan kan dat mogelijk naar mij gericht zijn. Want daarna was alles weer dicht na 24 uur. Daarbij had ik nog heel veel emoties van toen daf ik geen plek kon geven van toen. En boosheid naar toen en haar ma heb ik sinds een jaar of 2 eindelijk los gelaten. Sommige dingen hebben tijd nodig. En als ik dan met boosheid en vervelende gevoelens zit naar haar familie werkt daf niet mee in herstel met haar. Nu doet het mij niks meer en verleden is verleden.
Dus ik wou eerst zelf ook stabiel worden anders had het geen zin. Dit is maar het puntje van de ijsberg maar wou/wil gewoon zelf ook stabiel haar ontmoeten en ondersteunen. Een vader zijn en laten zien dat ik echt wel aan haar dacht. Dag en nacht. Letterlijk.
Als ik dit zo lees zou ik vooral ook goed gaan nadenken over hoe je zorgt dat je met haar kunt praten over het verleden zonder negatief te zijn over haar moeder. Het feit dat je het nu meer kunt loslaten is daar heel belangrijk in, dus dat is al een pluspunt, maar ik kan me voorstellen dat het moeilijk uit te leggen is waarom je haar zo lang niet hebt opgezocht zonder negatieve dingen over de moeder te zeggen. Toch is dat heel belangrijk omdat je je dochter anders in een loyaliteitsconflict brengt, en daar heeft ze niks aan.
Moosey schreef op 23-11-2025 om 09:45:
Als ik dit zo lees zou ik vooral ook goed gaan nadenken over hoe je zorgt dat je met haar kunt praten over het verleden zonder negatief te zijn over haar moeder. Het feit dat je het nu meer kunt loslaten is daar heel belangrijk in, dus dat is al een pluspunt, maar ik kan me voorstellen dat het moeilijk uit te leggen is waarom je haar zo lang niet hebt opgezocht zonder negatieve dingen over de moeder te zeggen. Toch is dat heel belangrijk omdat je je dochter anders in een loyaliteitsconflict brengt, en daar heeft ze niks aan.
Dat is ook mijn hele idee en ga ik dus daarom naar jeugdzorg om dit samen te bekijken. Hoe ga ik haar ondersteunen zonder problemen thuis. Want dan doe ik het niet. Wil juist waarde geven aan haar. Geen chaos. En ik zal zeker geen slechte dingen zeggen over haar haar ma en de familie. Daf heb ik los gelaten. Het is gewoon zo gelopen en ben blij dat ze er is. Wat toen is gebeurd is verleden tijd. We waren gek op elkaar en zij is er uit gekomen. Helaas werkte het niet maar ben blij dat zij er wel is. Kort maar krachtig en als ze veel ouder is en zij er klaar voor is komt de rest wel met de jaren. Maar nee ik beb geen slechte woorden meer. Het is gewoon gebeurd en verleden is verleden. Focus op nu.
Jeugdzorg of een andere instelling kan je adviseren. Maar jij zal zelf de gesprekken moeten voeren etc. Ik denk dat het heel verstandig is dat je hulp inschakelt, maar ik vraag me wel af of je een realistisch beeld hebt van wat zij kunnen en van hoe zo'n hereniging eruit zal zien.
Joszy schreef op 23-11-2025 om 10:06:
Jeugdzorg of een andere instelling kan je adviseren. Maar jij zal zelf de gesprekken moeten voeren etc. Ik denk dat het heel verstandig is dat je hulp inschakelt, maar ik vraag me wel af of je een realistisch beeld hebt van wat zij kunnen en van hoe zo'n hereniging eruit zal zien.
Die mening mag je hebben. En die gesprekken kan ik zeker met hulp goed zelf.
Biovader schreef op 23-11-2025 om 09:53:
[..]
Dat is ook mijn hele idee en ga ik dus daarom naar jeugdzorg om dit samen te bekijken. Hoe ga ik haar ondersteunen zonder problemen thuis. Want dan doe ik het niet. Wil juist waarde geven aan haar. Geen chaos. En ik zal zeker geen slechte dingen zeggen over haar haar ma en de familie. Daf heb ik los gelaten. Het is gewoon zo gelopen en ben blij dat ze er is. Wat toen is gebeurd is verleden tijd. We waren gek op elkaar en zij is er uit gekomen. Helaas werkte het niet maar ben blij dat zij er wel is. Kort maar krachtig en als ze veel ouder is en zij er klaar voor is komt de rest wel met de jaren. Maar nee ik beb geen slechte woorden meer. Het is gewoon gebeurd en verleden is verleden. Focus op nu.
Goed zo, dat klinkt heel verstandig. Ik hoop heel erg dat jullie goede dingen brengt!
p.s. word ouders.nl nou steeds meer een reclame bord? Word gek van de reclames.
Biovader schreef op 23-11-2025 om 09:53:
[..]
Dat is ook mijn hele idee en ga ik dus daarom naar jeugdzorg om dit samen te bekijken. Hoe ga ik haar ondersteunen zonder problemen thuis. Want dan doe ik het niet. Wil juist waarde geven aan haar. Geen chaos. En ik zal zeker geen slechte dingen zeggen over haar haar ma en de familie. Daf heb ik los gelaten. Het is gewoon zo gelopen en ben blij dat ze er is. Wat toen is gebeurd is verleden tijd. We waren gek op elkaar en zij is er uit gekomen. Helaas werkte het niet maar ben blij dat zij er wel is. Kort maar krachtig en als ze veel ouder is en zij er klaar voor is komt de rest wel met de jaren. Maar nee ik beb geen slechte woorden meer. Het is gewoon gebeurd en verleden is verleden. Focus op nu.
Chaos gaat het zoiezo brengen voor dochter ' ik zou ook haar niet vertellen dat de meeste vaders het erbij zouden laten' dit is echt niet zo de meeste vaders zijn juist niet 15 jaar afwezig.. je lijkt heel erg te onderschatten wat het met een kind doet die een vader heeft die haar niet wilde kennen..
Anoniemvoornu schreef op 23-11-2025 om 10:42:
[..]
Chaos gaat het zoiezo brengen voor dochter ' ik zou ook haar niet vertellen dat de meeste vaders het erbij zouden laten' dit is echt niet zo de meeste vaders zijn juist niet 15 jaar afwezig.. je lijkt heel erg te onderschatten wat het met een kind doet die een vader heeft die haar niet wilde kennen..
Dit
Anoniemvoornu schreef op 23-11-2025 om 10:42:
[..]
Chaos gaat het zoiezo brengen voor dochter ' ik zou ook haar niet vertellen dat de meeste vaders het erbij zouden laten' dit is echt niet zo de meeste vaders zijn juist niet 15 jaar afwezig.. je lijkt heel erg te onderschatten wat het met een kind doet die een vader heeft die haar niet wilde kennen..
Daar ben ik het niet mee eens. Ik onderschat het zeker niet. Dat is uw aanname. Ik dondersgoed wat dit te weeg brengt. Daarom schakel ik ook hulp in en doe ik niks zelf. En lees ik mij zelf veel in. Vraag ik hulp aan instanties etc. Nee wees maar neot bang dat ik blind instap. Alles word vooral besproken, overleg gedaan, getraind. Ik neem pas contact op met haar als alles goed zit.
ik denk dat ik beter mijn vragen en zorgen inderdaad hier niet kan vragen. Ik ga het juiste pad zoeken om goed en het beste voor haar contact te zoeken. Dit moet ik bespreken met professionals.
