Joepie!! het is spitsuur!
17.30 uur, babydochtertje begint met huiluurtje, peuterzoontje is hangerig, moe, en de kater vraag om eten met zijn gedraaid tussen mijn benen.
Tussen het schommelen van de wipstoel en het helpen bij het maken van een puzzel, probeer ik een gezonde maaltijd op tafel te zetten, sms van manlief, "nog een kwartiertje dan vertrek ik".
Ik zet radio 1 aan voor de nodige "algemene kennis", ik kan van het intervieuw weinig volgen, ik weet niet eens waarover het gaat, dan maar muziek opzetten, van het gehuild en gekwebeld, en dan nog de afzuigkap, het wordt niets, dan maar uit.
In gedachte ga ik terug naar mijn jeugd, toen ik binnenkwam, mijn moeder in de keuken bezig zag, het rook naar eten, ik doe alle deksels open om te kijken wat de pot schaft, wij gaan zo aan tafel roept mijn moeder, ik hoef niets te doen, ik kan zo aanschuiven. En later, toen manlief belde en vroeg "wat eten we vandaag" en ik antwoorde "nog geen inspiratie" en hij "dat komt goed uit, ik heb een tafeltje gereserveerd bij de italiaan" goed idee, kan ik nog even de stad in.
Na een hele avond te hebben geflirt, komen wij thuis half aangeschoten, tot de slaapkamer komen we niet, vrijpartij op de bank, dan samen in bad, en misschien nog een filmpje? Ik wordt uit mijn droom gewekt door een irritant geluid, de "dierenpiano" van zoonjte. Ruik ik daar een poepbroek? even verschonen.
Shit, de aardappels zijn te gaar, dat wordt (weer) puree, en de broccoli, ook puree, dan maar erwtjes uit de pot. Nog een sms, "wordt later, sta stil", zonder pa aan tafel.
Bij het toetje komt manlief binnen, een zoen, eten opwarmen in de magnetron, en binnen een paar minuten is het alweer op, ik ben bekaf hoor ik hem zeggen, ik ook mompel ik, hoezo je was toch "vrij" vandaag? Geef jij de fles maar zeg ik,en daarna zoon in bad, dan kan ik opruimen, ik kijk naar mijn eerder op de dag zo glimmende glas op glas kookplaat, ik kan net zo goed opnieuw beginnen, en de rvs-plaat, ik doe het licht uit, dan lijken ze schoon.
Nog even de was opvouwen, en de mand met gestrekte kleren naar boven, in de kasten. Ik verwachte een jongen in pyjama te treffen, maar nee, ze zijn aan het stoeien, dochtertje geniet mee vanuit haar wipstoeltje, dan maar iets later naar bed.
Na een natte zoen en een knuffel liggen de kids in bed, het blijf stil, ik stap even onder de douche. Als ik weer beneden ben tref ik een slapende man op de bank, met de tv aan,ik neem een kopje thee, en kan ik ook zitten, zwarte kater kom naar me toe, met een blik van "mag ik bij je op schoot", kom maar dikke warme kruik van me.
Ik kijk of er iets op tv is, niets interessants, man wordt wakker, nekpijn, de black berry (ik haat de uitvinder) blijf maar knipperen, hij beantwoord nog een paar mailtjes, en nog wat telefoontjes plegen, ja, ik weet het, aan de andere kant van de wereld zijn ze nu pas wakker.
Ik ga ook douchen hoor ik hem zeggen, ja ik ga maar de fles klaarmaken, en als ik toch bezig ben, de vaatwasser uitruimen, en kan net zo goed de tafel ook alvast dekken.
Terwijl jij de fles geeft, ga ik mijn tandenpoetsen zeg ik. Ik leg dochtertje in bed, nog even bij zoon kijken, goed onderdeken, wat een schatjes!. In bed tref ik een halfslapende man, nog een laatste kus. Ik kruip in bed, moe maar voldaan, valt meteen in slaap, later hoor ik zoontje huilen, manlief slaapt rustig verder, ik wacht, man reageert niet, ik ga maar weer, ik ben toch wakker, ik tref een vuurrode jongetje aan, met aangekoekte snot op het gezicht, even een washandje pakken, en meteen maar een paracetamol geven, weer instoppen, ik kan weer naar bed. Iets later begint dochter, ik ga maar weer, ik geef haar het speentje en een aai op der bol, het is koud, ik vul opnieuw de kruik.
Weer naar bed, val weer meteen in slap, en ik droom, ik weet niet waar ik ben, en ziet ook anders uit, ik heb alle tijd, ik hoef niets te doen, er wordt alles voor me gedaan, ik kan slapen wanneer en hoelang ik wil, er komt een vrouw binnen, ze zegt tegen mijn "zullen we u maar eerst wassen voordat de bingo begint, en terwijl u uw medicijnen inneemt, dan help ik uw man naar de wc" WAT?! opeens besef ik waar ik ben, in een bejaardetehuis! ik schrik, ik wordt wakker, nat van de zweet, mijn hart bonst, ik doe mijn ogen open, het is nog donker, ik hoor mijn man diep ademen, ik adem ook een paar keer diep, gelukkig! het was maar een droom! ik kijk naar de klok, ik heb nog een paar minuten, ik draai me om, in mijn gedachten maak ik alweer een strakke planning voor de dag, en ben alweer met het avondeten bezig.
Ik zeg tegen mezelf, vanaf vandaag ga ik nog meer genieten van MIJN leven, mijn leven als vrouw/moeder/dokter/werknemer//schoonmakster/kok/ en de rest...
De wekker gaat af, JOEPIEEE!!!! HET IS WEER SPITSUUR!!!!!!!
Hier ook
Ik doe ook maar even mee:
Spitsuur:
het is 16.30, ik heb 4 kinderen aan het fruit en wat drinken nr 1 is spelen en eten bij een vriendje dat scheelt een hoop.
Ik zorg dat nr 2 zich omkleed en klaar zit, om 16.35 komt papa thuis, snel een kus en instructies voor 3t/m5 en ik vertrek met nr 2, zet hem af bij sport en rijd door naar de supermarkt waar ik mijn kar helemaal aflaad met alles wat we nodig hebben. Achter me in de rij bij de kassa staat een bekende moeder en haar zoon zegt tegen haar: mama die mevrouw heeft wel erg veel boodschappen, ja dat klopt zei zijn moeder. Die mevrouw heeft ook erg veel kinderen. Ik rij langs huis zet daar alle boodschappen weer af, en had eigenlijk gehoopt dat manlief al gegeten had met de thuisblijvers, maar helaas nog niet. Ik rij weer om nr 2 op te halen van sport. Thuis gekomen zit manlief met de rest aan tafel maar staan alle boodschappen nog verspreid op de grond.
Ik eet samen met nr 2 en ga de boodschappen opruimen, ik kleed me om en rij naar mijn werk.
Als ik thuis komt, is het manlief gelukt om alle kinderen op bed te krijgen op tijd. Ik val ook in slaap. Om half 3 snachts gaat het brand alarm af.. ik spurt mijn bed uit, onze verdieping is veilig dus ren ik naar boven. Daar ziet ook alles er veilig uit dus maar weer naar beneden, daar staat manlief de brandmelder van het plafond te slopen, een storing!. Die nacht gaat het zelfde alarm nog een keer af, zelfde ritueel, hij ligt nu op de aanrecht.
Om 6 uur is de eerste weer wakker... zalligheid!!!
Tipje am (nieuwe regels maken)
Hoi,
Oef "Am" ik denk dat je verhaal best leuk was, maar het is echt niet te lezen zonder een nieuwe regel of alinea te maken. Zo'n lange brei van woorden...misschien een tipje voor je volgende stukje?
Maxime
Kan het niet lezen, forumbeheer?
Het ziet er echt uit als een leuk verhaal, maar het begint me letterlijk te duizelen als ik het probeer te lezen. Wie weet kan forumbeheer er een paar enters in zetten??? Alle letters beginnen te dansen voor mijn ogen...
Juist wel grappig
Net zo'n draaimolen waar je 's ochtends instapt en 's avonds uitgeteld weer uitvalt, zo leest het verhaal. Klopt dus helemaal bij de situatie die geschetst wordt!
Dat kun je zelf guinevere 
Copy, paste, enters er in en klaarrrrrrrrr
Tirza
Alsnog gelezen!
Hoi,
Nu is het wel gelukt om het te lezen (had iets meer rust om ervoor te gaan zitten) heel herkenbaar en wat ben ik blij dat mijn kinderen al een stuk groter zijn!! (10 en 13) en zelf hun pyama's aandoen, tandenpoetsen en in bed gaan liggen. Ik hoef alleen nog maar langs te komen voor een praatje. 's Nachts hoef ik er zelden uit maar ik zit weer niet te wachten op de dag dat de oudste uit wil gaan en laat thuiskomt (ik weet nu al dat ik ga liggen 'waken' tot ze binnen is) ach, iedere leeftijd van de kinderen heeft zijn charmes natuurlijk.
Leuk verhaal !
Groetjes
Maxime
Sorry...volgende keer beter
het blijkt dat mijn verhaal toch wat moeilijk te volgen is, maar er zijn van die dagen waarin ik me precies zo voelt, het gaat maar door en door, zonder pauze, en voordat je het weet is de dag alweer voorbij, herkenbaar voor velen denk ik.
Ik zal voortaan rekening houden met puntjes, alineas, enz.
Prima te lezen
Ik vond het prima te lezen en erg vermakelijk. Heeft Ouders.nl nog een columnist nodig?
Inderdaad zeer herkenbaar, dat wil zeggen, zonder het mannelijke personage, want ik ben alleen met twee kinderen, vanaf dat ze negen maanden en drie waren. Ik heb wel eens op een dag dat ik er helemaal hoorndol van werd een 'telefoongesprek' gevoerd met zoontje (toen net twee), hij met speeltelefoon aan zijn oor: "Zeg schat, hoe gaat het met de studie? Heb je je tentamen gehaald? Nog nieuwe mensen op de gang? Is die ene kroeg nog steeds zo in?" Zo sla ik me er doorheen, met (desnoods zwarte) humor. Enne, ik wil niet écht dat hij morgen het huis uit gaat hoor, het is een ontzettende lieve schat van inmiddels tweeënhalf en ik geniet enorm van hem. Maar er zijn van die dagen ....
Groet, Hannes
Zo simpel
kan het dus zijn 
Even een paar lege regels ertussen. Ik had helemaal niet meegekregen dat het eerst helemaalaanelkaarstondwatnatuurlijkinderdaadvolstrektonleesbaaris. Nou ja, zoiets dan
Groet, Jo Hanna
Columnist?
jaaaa, dat lijk me leuk!!!
Ik denk dat ouders wel een boek kunnen schrijven over de dagelijkse gang van zaken.
Jammer genoeg heb ik tegenwoordig weinig tijd om een dagboek te schrijven, zoals vroeger...
Als ik mijn ogen dicht doe, dan kan ik mijn dagboek zelf nog ruiken, het had een hele zoete geur. Ik had er eentje met sleutels, ik kan me het zo goed herinneren, aaahhh nostalgie...
Mooi verhaal en heel herkenbaar
Mooi verhaal en heel herkenbaar. Toen mijn kinderen de leeftijd van jouw kinderen hadden verlangde ik hevig naar de tijd dat ze zelfstandiger zullen zijn.. en dat zijn ze nu, ze hebben nu de leeftijd van 14 en 11 jaar. Luiers gebruiken ze niet meer, tanden poetsen en zich wassen doen ze zelf, ze gaan zelf naar school en komen weer thuis en openen de deur met een sleutel. En als ze honger/dorst hebben kunnen ze zelf een broodje/drinken pakken. Bij het koken helpen ze wel met groenten snijden, etc. Maarr.. helemaal zelfstandig zijn ze nog niet, ik moet ze elke keer herinneren om hun troep achter zich aan op te ruimen, huiswerk te maken, op tijd naar bed te gaan, 's-ochtends ze op tijd wakker maken, ontbijten, etc. Ik snak nog steeds naar dat ze helemaal volwassen zijn en daar moet ik ze nog bij helpen. Dat zal wel een keertje gebeuren, wat ook vergezeld zal gaan met andere problemen, net zoals elke fase zijn eigen problemen kent. Kinderen grootbrengen is niet eenvoudig!
Kleine kinderen verzorgen vergt ongelooflijk veel van jezelf. Je raakt uitgeput. En dan begrijpen partners vaak niet dat een "vrije" dag met de kinderen misschien zelfs zwaarder is en vaak langer duurt dan een dag buitenshuis werken. Misschien eens tijd om het om te ruilen? Dus jij gaat een dagje/weekend weg en hij zorgt voor de kinderen?
Je droomde ook dit: "En later, toen manlief belde en vroeg "wat eten we vandaag" en ik antwoorde "nog geen inspiratie" en hij "dat komt goed uit, ik heb een tafeltje gereserveerd bij de italiaan" goed idee, kan ik nog even de stad in. Na een hele avond te hebben geflirt, komen wij thuis half aangeschoten, tot de slaapkamer komen we niet, vrijpartij op de bank, dan samen in bad, en misschien nog een filmpje?"
Deze droom kan zeker een keer als verrassing uitgevoerd worden als de kinderen een keer een weekend gaan logeren. Misschien is dat een idee om een keer op adem te komen? Elk mens heeft dat wel een keer nodig. De snaar kan niet altijd gespannen blijven, het breekt je toch een keertje op.
Arn
Hoi Arn,
Heb het ook gelezen en het leest lekker. Maar ik denk ook dat je man best 's avonds wat meer kan doen. Waarom moet jij na een hele dag in touw te zijn geweest zijn eten opwarmen, de afwasmachine uitruimen, de was vouwen, en ook nog 's nachts bij de kinderen gaan kijken?
Verder kan het misschien een welkome afleiding zijn om een paar dagen betaald werk te gaan doen? Als break en om wat meer evenwicht in het geheel te krijgen misschien?
Liora
Liora
Ik werk 3 dagen in de week, nu heb ik nog (zwangerschaps)verlof.
Mijn man helpt wel veel in huis (en warmt zijn eten ook zelf wel op), hij vertrekt vroeg naar zijn werk, en ziet de kinderen alleen maar 's avonds, ik vind het ook belangrijk dat hij tijd met ze doorbrengt.
's Nachts wordt hij gewoon niet wakker, hij doet het niet alsof , en ALS ie wakker wordt, dan is ie ook klaarwakker en lukt hem niet om snel weer in slaap te vallen, met gevolg dat hij de volgende dag een wrak is, en dat lijk me niet handig als je nog 1 uur achter de stuur moet zitten. Ik daarentegen wordt wakker van ieder geluidje, maar valt toch weer gelijk in slaap, soms vraag ik me 's ochtends ben ik nou vannacht eruit geweest?
