Kinderen die iets voelen op een slaapkamer
Wij wonen nu 10 jaar in een woning en er is nu drie keer gewisseld van slaapkamer.
De jongste tweeling van 7 slapen er nu een jaar in die slaapkamer. Zoon van nu 12 heeft er vanaf 5 en een half tot zijn tiende jaar geslapen. Dochter heeft er vanaf haar vijfde tot haar negende geslapen.
Tweeling slaapt daar onrustig en slaapt het liefts samen in een bed. Zoon vertelde dat hij ook vaak bang was in die kamer en dochter vertelde dat ook zij vaak bang was in die kamer. Zoon en dochter hebben na verhuizing naar een andere kamer nooit meer dat nare gevoel gehad dan dat ze op die kamer hadden.
Ze zagen ook schaduwen in die kamer. Ook ik zie die schaduwen wel eens als ik de trap op loop en denk dan dat het schaduwen van bomen zijn die ik onder de deur zie.Als ik de kamer deur open doe zie ik niets meer.
Ik weet dat hier in huis niemand overleden is,maar wat kan het dan zijn?.
Maken jullie ook wel eens dingen mee die onverklaarbaar zijn?.
Heel eerlijk?
Ik denk dat het toch vooral iets is wat tussen de oren zit. Ik was als kind ook bangig in het donker en ik kéék de enge figuren gewoon op en van mijn kast. Ik 'wilde' ze zien, dus waren ze er ook. In mijn andere kamer in hetzelfde huis had ik daar geen last van, maar daar haalde ik een trucje met de kamerdeur uit. Als ik alleen thuis was en alleen op mijn kamer zat kon ik net zo lang naar mijn deur staren tot ik gewoon zág dat hij openging. Was niet zo natuurlijk, maar ik wilde dat zien.
Jessica
Lijkt me eenvoudig verklaarbaar: jouw kinderen slapen allemaal net op die kamer in de jaren dat je 's nachts nog wel eens bang wakker wordt van een enge droom etc. Als ze groter worden gaan ze naar een andere kamer, en voila, nooit meer last 
Dit lijkt me beslist niets bovennatuurlijks...
Nou
Ik heb helemaal niets met bovennatuurlijke dingen, ben op dat gebied vrij nuchter maar hier het volgende: mijn ouders hebben altijd in een oud huis gewoond, wij zijn daar naar toe verhuist toen ik ongeveer 9 was. Daarvoor nooit echt bang geweest maar in dat huis. Ik krijg er de kriebels, iets zegt me gewoon dat er iets niet klopt en ik kan niet omschrijven wat het is. Nu als volwassene voel ik me er nog steeds niet prettig, ik weiger er ook ’s nachts te blijven. Manlief, nog zo’n nuchtere Hollander heeft het niet zo erg maar voelt wel enigszins wat ik voel, mijn moeder trouwens ook. Het is net alsof iemand je soms aankijkt en dan krijg je echt kriebels in je nek. Ik kan dan ook echt niet snappen waarom iemand daar durft te wonen.
Onzin
een kind moet zich veilig voelen op zijn slaapkamer. Een nachtlampje doet vaak wonderen. En het is zoals Kaaskopje schrijft: je eigen fantasie is onbegrensd, je kunt je alles (leren) in te beelden.
En neen, ik heb zelf nog nooit wat meegemaakt, anders dan mijn eigen kinderangst.
Niks onzin!
Het ene mens is nou eenmaal gevoeliger dan de andere. Hiermee wil ik niet zeggen dat er in dat huis geesten wonen ofzo, maar ik geloof wel degelijk dat er een bepaalde energie hangt die voor sommige mensen niet prettig kan zijn.
Gr., Poezie.
Een miljoen dollar
een miljoen dollar kun je verdienen. Zie http://www.randi.org/site/index.php/1m-challenge.html voor de voorwaarden. Niemand is erin geslaagd om het "paranormale" aannemelijk te maken.
Heeft maar zijdelings met dit draadje te maken, maar laat wel zien dat er een hoop bedrog en oplichterij is op dit terrein.
Het is weer herfst, en bijna halloween; de goede tijd voor de spookverhalen.
Pluk
Omdat jij niets ziet of voelt, wil dat niet zeggen dat een ander dat ook niet kan zien of voelen. En dat heeft niets met paranormaal te maken, maar met goed ontwikkelde zintuigen.
Groet, Poezie.
Banale oorzaken
Jessica:
"Tweeling slaapt daar onrustig en slaapt het liefts samen in een bed. Zoon vertelde dat hij ook vaak bang was in die kamer en dochter vertelde dat ook zij vaak bang was in die kamer. Zoon en dochter hebben na verhuizing naar een andere kamer nooit meer dat nare gevoel gehad dan dat ze op die kamer hadden."
ja, dat soort gevoelens herken ik. De vraag is, waarom je ze paranormaal zou willen verklaren.
Uit mijn uitgebreide huzienjacht tijd herinner ik me, dat je vaak 1-2 minuten al weet of een huis geschikt is. Dat heeft niets met paranormale zaken te maken, omdat ik na een tijdje ook heel goed kon snappen welke (soms heel banale) factoren dat gevoel veroorzaken. Lage plafonds bv, of weinig licht, of dat grote vleesmes dat ter bescherming tegen overvallers op de radiator ligt.
Poezie
Poezie:
"Omdat jij niets ziet of voelt, wil dat niet zeggen dat een ander dat ook niet kan zien of voelen. En dat heeft niets met paranormaal te maken, maar met goed ontwikkelde zintuigen."
De oplossing is dan, om een apparaat te bouwen dat nog nauwkeuriger kan waarnemen.
Poezie, zintuigen?
"goed ontwikkelde zintuigen" .
Verklaar je nader zou ik zeggen. Welke zintuigen zijn bij "de waarnemers" dan beter ontwikkeld? Zie http://nl.wikipedia.org/wiki/Zintuig .
Tja
Hoi,
Als een moeder gelooft in geesten, dan is de kans waarschijnlijk groot dat de kinderen er ook in gaan geloven.
Maar wat natuurlijk wel kan, is gewoon dat een kamer een enge sfeer heeft. Dat kan komen door invallend licht, of gekke hoekjes en schaduwen.
En zoals Tinus ook zegt: je kunt met een huis een enorme klik hebben, maar je kunt ook een huis hebben waar je je niet prettig voelt. Ik zou dat alleen niet paranormaal noemen.
Liora
Heb je zelf ook in die kamer geslapen?
Anders is het misschien tijd voor een vierde en laatste ruil.
Hier bleek 'op zolder' geen dooslaand succes in de kindertijd. Toen zijn we daar zelf een aantal jaren gaan slapen.
En wat 'iets' nou is, tja, het woord iets bestaat niet voor niets.
tonny
Tonny (ot)
Onze dominee zei vroeger "Geloven in iets, is het zelfde als verliefd zijn op iemand, maar niet weten op wie"
Verliefd op een onbekende
nou dat vind ik niet eens zo raar gezegd.
Je kunt soms in het voorjaar zo'n vaag verliefd gevoel hebben, alsof het in de lucht hangt, alsof alles ineens lichter, blijer, verwachtingsvoller is. Verliefd zijn op iemand maar niet weten op wie - dat kan, volgens mij!
tonny
Goed mogelijk
Het is heel goed mogelijk dat er een entiteit in die kamer aanwezig is. Dat kun je vaak voelen doordat het ineens heel erg koud word.
Ik heb het zelf ook een paar keer meegemaakt en heeft niets te maken met 'er in geloven' Het is er gewoon.
Maar het kan ook zijn dat er een 'aardstraal' of 'energiebaan' door de kamer loopt. Een simpele Toermaleinsteen op de kamer leggen of op de plek van de onrust helpt de energie te verbreken en er is rust. Ik heb zelf ook een steen onder mijn bed liggen en sindsdien slaap ik weer rustig.
Spoken bestaan niet, maar sinterklaas wel?!
Ik vind het belangrijk om naar kinderen te luisteren en het niet meteen in het `fantasie`hokje te plaatsen.
Voor kinderen is het vrij normaal om vanuit hun gevoel te leven, we zijn allemaal zo geboren! Het is ook nog eens dat kinderen meer paranormale ervaringen hebben dan volwassenen.
Volwassenen laten hun leven meer rationeel invullen, terwijl hun gevoel altijd aanwezig is, maar het vaak moet afleggen...
Ik ben paranormaal kindertherapeute. Ik denk zeker dat er iets in de kamer aanwezig is. Het kunnen verschillende oorzaken zijn, vaak is het een combi van. Tja verklaarbaar of niet verklaarbaar, wat maakt het eigenlijk uit. De kinderen kunnen er niet lekker slapen en jij zelf zit op dit moment met een kamer die bij jullie niet favoriet is. Ik kan me zo voorstellen dat het voor jou belangrijk is dat het wordt opgelost. Al zou je bij wijze van spreken 3x een rondje achteruit moeten lopen. Je zou het doen, als het maar opgelost is.
Wat wil je voor antwoord horen?
als je met een dergelijk verhaal komt, dan weet je dat er 2 soorten reacties komen. De ene reactie verklaart het met het aardse(zoals schaduwen). De ander verklaart het paranormaal.
Wat wil je horen?
Voor mij is het zo klaar als een klontje dat het paranormale bestaat, maar wat heb jij daar aan?
Ga op zoek naar een betrouwbaar paranormaal begaafd iemand/medium en probeer het uit.
(betrouwbaar: via via iemand zoeken met goede ervaringen)
freline
Nou ...
Wij hadden eens een huis gehuurd in een buitenland. We deden altijd overal verstoppertje, dus ook daar. De hele week durfde ik niet in een bepaald vertrek, een soort kolen/bezemhok. 's Nachts was ik daar doodsband, partner moest me naar de wc begeleiden omdat ik niet langs het hok durfde. Wat heb ik nou, dacht ik? Heb ik anders nooit.
Eind van die week kwam de plaatselijke schoonmaaktster. Pas toen bleek dat het huis tachtig jaar daarvoor als politiebureau had gediend en dat in het kolenhok/ bezemhok mensen waren gemarteld en vermoord (er was toen een revolutie gaande). Schoonmaakster wist niks van mijn angst, ik wist niks van de geschiedenis van het huis. Dus
MR
Het is er gewoon
Zweefteef (je nick is komisch!): Ik heb het zelf ook een paar keer meegemaakt en heeft niets te maken met 'er in geloven' Het is er gewoon. ===
Dat zegt iedereen die erin gelooft.
Nou lidwientje
Héél véél mensen gaan dood in een ziekenhuis, verzorgingshuis, hospice of verpleeghuis. Of buiten bij een ongeluk. Mensen die echt thuis in hun eigen omgeving zijn er volgens mij procentueel minder.
Even voor de gelovigen onder ons: mijn schoonvader is in het huis overleden waar wij nu wonen. Op de slaapkamer, in één keer (geen lang ziekbed bedoel ik). Bijna tien jaar later is mijn zoon precies in die kamer, vrijwel op dezelfde plek, geboren.
Is het huis nu weer ontstoord? Gezuiverd? Opgeklaard? Leeggegeest?
Tirza
Ah, statistiek, leuk
30 % van de mensen sterft thuis. Met 150.000 doden per jaar, betekent dit dus dat 50.000 mensen thuissterven. Dat betekent dat er over een periode van 30 jaar in 1,5 miljoen huizen wel eens iemand gestorven is. Nederland heeft ongeveer 7 miljoen huizen.
Dus in 1 op de 5 huizen in NL is de afgelopen 30 jaar iemand gestorven. Dat zijn dan wel heel veel spookhuizen. Overigens: mijn moeder is ook thuis gestorven. In de woonkamer.
Tihama
Het is er gewoon niet (kaaskopje)
In feite zeg jij dus hetzelfde als Zweefteef: Ik heb het zelf niet meegemaakt en het heeft te maken met er wel of niet in geloven. Het is er gewoon niet.
Hetzelfde als Zweefteef maar dan andersom.
Ja maar ja maar
jessica:
"Hij vertelde dat als hij in bed lag het idee had dat er iemand in die kamer was die hem in de gaten hield. Hij lag dan ook altijd diep onder de dekens om het maar niet te hoeven voelen."
Ja maar ja maar... Ligt dat aan die kamer, of ligt dat aan je zoon? Is er echt iets in die kamer, of is je zoon onzeker/bangelijk?
Jessica:
'Er werd hier ook geschreven over dat er mensen dood gaan in huizen,hier in dit huis is niemand gestorven,maar zoon zei dat hier vroeger wel mensen zijn gestorven die hier in een boederij hebben gewoont,waar nu ons huis staat. Zoon wist dit gewoon zeker.Hebben samen gekeken of hier een boerderij heeft gestaan en dat klopte wel.Hoe hij dit wist en ik niet wist hij ook niet te vertellen."
Toeval. De kans dat je huis op een plek staat waar vroeger ooit een boerderij heeft gestaan is welbeschouwd vrij groot. Zeker als je met een scheef oog kijkt.
Jessica
'k Zou maar gewoon slaapkamers verwisselen - ook al is het een hele klus- en zien of dat wat oplost.
Al die verhalen van wat er 'vroeger' op een bepaalde plek is gebeurd, tja wat moet je daarmee? Hoe lang terug in de tijd moet je gaan? Overledenen, spokende geesten, entiteiten, het is een niet bewijsbare materie; voor sommigen leeft het, voor anderen (spirituele neanderthalers volgens Onno) niet.
Maar hoe dan ook, als je je ergens niet plezierig voelt, waardoor dan ook, is het goed een andere plek te zoeken toch?
Eerst maar eens zelf in die kamer gaan slapen en proberen nuchter te blijven.
tonny
eerst eens een weekje zo ruilen, kinderen op jouw kamer, jullie op hun kamer, voor je een hele verbouwing ingaat en het niks oplost (misschien zijn je op jullie kamer ook bang)...hier 3 kinderen die niet tegen donker kunnen en dat eng vinden en zelf was ik ook altijd bang in het donker, toch geen paranormale dingen meegemaakt.
Twijfels toch
Als kind was ik altijd ontzettend bang en niet alleen in het donker. Ik moet zo'n jaar of 6 geweest zijn toen we naar onze nieuwe woning(reeds bestaande woning) zijn verhuisd.Feit was dat ik me daar niet op men gemak voelde.'s Nachts had ik last van nachtmerries.Haast elke avond hoorde ik telkens voetstappen op de trap.Het enige wat ik me echt goed kan herrinneren is dat ik héél vaak tussen mama en papa insliep om weer tot rust te komen.Er was zelfs een moment dat mijn bed terug naast het hunne werd geplaatst,maar dat haalde weinig uit.
Er hing gewoon een sfeer waar ik me niet goed bij voelde.Nu jaren later is de woning verkocht en woont mijn vader in een nieuw huis.Wanneer ik het andere passeer,krijg ik nog steeds kippenvel.Geen haar op men hoofd dat eraan denkt om er naar binnen te gaan.
Raar maar waar!Hoe komt dit dan?
Momenteel woon ik samen met kinderen en partner in een groot huis.Ik voel me hier goed,geen nachtmerries of andere ongewone dingen meer.
Toch...toen mijn oudste in de lagere school zat is er een moment geweest dat ze zich zeer ongemakkelijk vond in haar slaapkamer.Ze meende van tijd tot tijd zwarte schaduwen te zien.Toen dit bleef aanslepen en haar van kamer moesten veranderen,gingen we naar een bepaald persoon die hiermee vertrouwd was.Wat die vrouw toen allemaal vertelde kan ik me niet helemaal meer herrinneren,maar het kwam erop neer dat het best kon dat mijn dochter gevoelig was voor dat soort dingen.Na het bezoek ging het vrijwel stukken beter.Ze sliep dan ook op een andere kamer.
Het eigenaardigste wat ik ooit meemaakte was echter het volgende...
Mijn moeder overleed plots.Niemand had de tijd gehad om op een serieuse manier afscheid te nemen.Onze oudste,toen 16,had het er moeilijk mee.Ze had haar nog zoveel willen vertellen en ze worstelde met schuldgevoelens,omdat ze zo nu en dan wel eens onaardig tegen haar oma was geweest.(typisch puber)
Toen ze op een avond in haar bed lag en de foto van haar oma bekeek en erover nadacht hoe erg ze die vrouw miste,kwam er plots een koude windvlaag over haar heen.Ze schrok hier enorm van,want de deur en raam van haar kamer zaten goed vast,dus er kon op geen enkele manier wind naar binnen.Ze vond het een nare ervaring welliswaar.Op aanraden van iemand die we zeer goed kennen,werd toen elke foto van haar oma weggehaald uit het hele huis en zeker van haar kamer.Het hielp wel,maar toch heeft ze constant het gevoel dat er iemand aanwezig is eender waar ze gaat in dit huis.
Kan iemand me dit dan eens verklaren?
Herkenbaar
Onze zoon had dat ook,jaren geleden alweer!Durfde echt niet meer op zijn kamer te slapen.Dus vond ik hem smorgens op de bank of naast me in bed.Een kennis van een kennis wist raad heeft met een wierrookstokje door zijn kamer en de rest van het huis gelopen.Met onze toen 3/4?jarige zoon gesproken zoiets van"als je weer dat vervelende gevoel krijgt zeg je gewoon dat het weg moet gaan,desnoods stuur of blaas je het door het open raam".Aan haar heeft ie toen ook beschreven wat hij precies zag in zijn kamer,heel vreemd.Sinds die dag sliep hij heerlijk!
Die vrouw heeft tussen neus en lippen nog wat gezegt dat later uit gekomen is.(blindedarmoperatie dochter in het begin van haar pubertijd,zelfs het moment klopte zo achteraf gezien)
Achteraf gezien vonden we dat huis geen van allen fijn.We waren er ook vaak ziek zelfs de huisarts vroeg zich af of het aan het huis kon liggen maar ze dacht vast aan een schimmel of ander ongezond probleem?
Hier ook
Mijn zoontje heeft vanaf zijn geboorte niet in zijn kamertje willen slapen, lag altijd bij ons.
Toen hij twee was zijn we verhuisd en nu woont mijn vader in ons oude huis. Hij is nu acht jaar en stapt voor geen prijs zijn oude kamertje in terwijl hij verder het hele huis doorloopt. Hij blijft in de gang staan, kijkt naar binnen en daar blijft het bij. Hij kan het zelf niet verklaren en wij ook niet...
Tonny
"sommigen leeft het, voor anderen (spirituele neanderthalers volgens Onno) niet"
Volgens mij is het neanderthalerschap in dit geval veel beter voor je bloeddruk
Bekend
hier ook dochter met hetzelfde probleem of fenomeen,dingen zien en stemmen horen. niet kunnen slapen in haar kamer ect. Ze heeft een ketting om met een ring van een overlede vriendin en dat is haar beschermengel/amulet. Als ze hem om heeft heeft ze minder last van de stemmen om haar heen en kan ze slapen zonder nachrmerries. Als ze hem niet om heeft, bv na een dagje gym op school vergeten we hem wel eens komt ze 'snachts in paniek langs.
Het gekke is dat ze het vooral in dit huis heeft en niet buitenshuis, maar ligt dat aan het huis? of misschien niet.
Ik geloof niet zo erg in het paranormale, maar heb wel geloof ik mijn dochter.
