Kinderen die iets voelen op een slaapkamer
Wij wonen nu 10 jaar in een woning en er is nu drie keer gewisseld van slaapkamer.
De jongste tweeling van 7 slapen er nu een jaar in die slaapkamer. Zoon van nu 12 heeft er vanaf 5 en een half tot zijn tiende jaar geslapen. Dochter heeft er vanaf haar vijfde tot haar negende geslapen.
Tweeling slaapt daar onrustig en slaapt het liefts samen in een bed. Zoon vertelde dat hij ook vaak bang was in die kamer en dochter vertelde dat ook zij vaak bang was in die kamer. Zoon en dochter hebben na verhuizing naar een andere kamer nooit meer dat nare gevoel gehad dan dat ze op die kamer hadden.
Ze zagen ook schaduwen in die kamer. Ook ik zie die schaduwen wel eens als ik de trap op loop en denk dan dat het schaduwen van bomen zijn die ik onder de deur zie.Als ik de kamer deur open doe zie ik niets meer.
Ik weet dat hier in huis niemand overleden is,maar wat kan het dan zijn?.
Maken jullie ook wel eens dingen mee die onverklaarbaar zijn?.
Jessica/bevooroordeeld
Jessica:
"op de kamer waar dus nu al vier kinderen hebben geslapen,die daar onrustig en bang zijn geweest en nu nog zijn."
het probleme is, dat je zelf al bevooroordeeld bent door de verhalen van je kinderen.
Dit effect is serieus, het is niet voor niets dat geneesmiddelenonderzoek vaak 'dubbelblind' is (arts en patiënt weten allebei niet wat patiënt krijgt, alleen een onderzoeker weet dat), juist om het effect van dit soort vooroordelen te voorkomen.
Zou het niet mogelijk zijn
... dat je vooral wakker werd doordat je kinderen onrustig waren? Het klinkt alsof je moederradar in actie kwam 
. En als kinderen eenmaal bang zijn (terecht of niet) is het vaak een hels karwei om dat er weer uit te krijgen. Mijn jongste broertje heeft letterlijk jarenlang bij mijn ouders op de kamer geslapen vanwege nachtelijke angsten.
Ik hoop dat het bij jullie veel sneller voorbij zal zijn en dat je een oplossing vindt.
Groetjes
Massi
Begraven in de tuin.. (lang verhaal)
Ik heb ook lang geworsteld met een kind met dit probleem..wat t was waar hij bang voor was geen idee, ik ben niet gevoelig voor dit soort dingen en of ik sluit me af, echter t kind is bang waardoor maakt niet uit. Ik heb lang geprobeerd om dit uit zijn hoofdje te krijgen, lichtje aan deuren open zodat hij mij goed kon horen..hij bleef bang. Uitgelegd dat hij niet bang hoefde te zijn..het hielp niet, ik dacht als ik het ga bestijden maak ik het tot iets wat echt bestaat en dat wilde ik tegen gaan..maar omdat niets hielp heb ik dat toch gedaan. ik heb samen met thijs een mooi doosje gezocht en bedacht dat ,,het"weg moest en dat we het dan maar in een mooi doosje (want dat verdiende het toch wel 
) en dan gingen we ,,het begraven". Ik zelf had echt wel mijn vraagtekend, doe ik hier nu goed aan... Maar het heeft geholpen. we hebben een groot gat gegraven en daar ging het doosje mooi in zand erop en we hebben ,het'gedag gezegd. Mijn zoon heeft het er nooit meer over gehad, en slaapt weer rustig. Natuurlijk is hij nog wel eens een beetje bang om naar boven te gaan als t donker is , dan moeten alle lichten aan maar de echte angst is weg.
Ik hoop dat je er wat aan hebt.
Groetjes,
Mamaloetje
