Algemeen Ouderschap Algemeen Ouderschap

Algemeen Ouderschap

Lees ook op

Klacht tegen juf


karenm2 schreef op 26-10-2025 om 22:36:

[..]

Je hebt zeker gelijk dat hij vooral veel onrust veroorzaakt nu. Als hij belt met de kinderen gaat hij hun steeds vragen of ze hem niet willen zien en hij zegt tegen de jongens dat ze dat dan aan mij moeten zeggen. Of hij vraagt als ik langskom gaan jullie me dan binnenlaten en dan zegt de oudste ja. Hij stuurt me ook vaak en zet veel druk dat hij ons wil zien dat de kinderen daar recht op hebben en hij ook want hij is de vader.

Ik pieker heel veel, heb veel stress en moet nu ook vaak terug denken aan toen ik bij hem weg ging en de periode daarvoor. Toen hadden we heel vaak ruzie en ook fysiek, veel alcohol ook en hij gebruikte ook drugs en werd dan helemaal para. Dat was niet goed voor de jongens daarom ben ik ook weg gegaan.

Heel goed dat je dit hier schrijft, want dan kunnen we gerichter advies geven.

En ik snap heel goed dat dit jou veel stress geeft.

En 'recht hebben als vader' en 'door drank en drugs en zowiezo geen stabiele factor zijn in het leven van jou kinderen' zijn echt twee verschillende dingen...

Jou ex is dus inderdaad een biologische vader/verwekker, maar in het leven van de kinderen geen stabiele factor en zo te lezen eerder een ontwrichtende factor.

Ik zou dit bespreken met jou therapeut  of misschoen juist beter nog met de orthopedagoge,  en ook dat je deze situatie niet goed vindt voor jou kinderen. En welke stappen je kan nemen om de rust in jou gezin voor jou en je kinderen te waarborgen. Hiermee laat je ook zien namelijk dat je inzicht hebt in wat goed is voor jou kinderen.

Karen, ik wens je een goed weekend met je kinderen. Je hebt er weer een week opzitten, weer een week waarin je stapjes vooruit gezet hebt.

🫂

Hou vol Karen. En als het lastig is, gooi je verhaal er dan hier maar uit. Dan helpen we je.

karenm2

karenm2

10-11-2025 om 22:29 Topicstarter

De observatiegroep vind dat hij psychiatrisch onderzoek en behandeling nodig heeft. Ik voel me rot dat ze dat denken. Het is ook fout ze overdrijven. Hij is een kleuter het komt wel goed met hem hij heeft meer tijd nodig en gewoon een school en een moeder die voor hem zorgt. Ze gaan eerst heel aardig doen zodat ik hun ga vertrouwen en ook mijn zoon maar dan willen ze hem toch weg.

karenm2 schreef op 10-11-2025 om 22:29:

De observatiegroep vind dat hij psychiatrisch onderzoek en behandeling nodig heeft. Ik voel me rot dat ze dat denken. Het is ook fout ze overdrijven. Hij is een kleuter het komt wel goed met hem hij heeft meer tijd nodig en gewoon een school en een moeder die voor hem zorgt. Ze gaan eerst heel aardig doen zodat ik hun ga vertrouwen en ook mijn zoon maar dan willen ze hem toch weg.

Psychiatrisch onderzoek is niet erg. Het gaat beter duidelijk maken waar hij hulp bij nodig heeft. Het zullen heel veel vragenlijsten zijn. Hij wordt niet uithuis gehaald, je krijgt geen dwangzorg, alleen hulp en ondersteuning. Ze willen hem niet weg bij hun maar met de juiste ondersteuning op de beste plek. Precies waar een observatie plek voor bedoeld is.

Je blijft vergoelijken, ja, hij is een kleuter maar wel een die niet standaard is. Dan is vroege hulp beter dan later. 

Ik ga nu ook door een diagnostisch traject bij een psychiater. Ze verdenken mij van autisme, iets wat ik ook wel denk. Ik zou willen dat ze daar 50 jaar eerder aan gedacht hadden. Dan was ik niet meerdere keren uitgevallen op school en op mijn werk.

hoi Karen, dit is wel echt het doel van een observatiegroep hé, zorgen dat er duidelijkheid komt wat een kind nodig heeft. En natuurlijk is het moeilijk om te horen dat je kind meer zorg nodig heeft! Geen enkele ouder staat bij zo’n boodschap te juichen, logisch dat je dit moeilijk vindt. Het zou raarder zijn als je dit fijn vindt.
en vergeet niet te zien wat je al hebt gedaan en hoe goed je dat doet. Ik heb zo’n bewondering voor je open houding, dat je bijvoorbeeld ook de goede dingen zoals hulp bij slaaptraining enz kunt noemen. Ik heb zelf ook een zorgenkind, of een iadh (iets aan de hand) kind.
Het is niet fijn om te horen dat jouw kind iets niet kan, want hopelijk is er heel veel wat hij wel kan en zijn er ook leuke kanten aan je kind en daar gaat het dan helemaal niet over. Het gaat vaak alleen maar over wat je kind niet kan. 
Nu heeft je kind meer zorg nodig. Niet leuk, maar er is waarschijnlijk ook weinig alternatiefs mogelijk. Je wilt ongetwijfeld dat hij zich ontwikkelt, dus dit is dan nodig. Ook al is het moeilijk voor jou, het is namelijk ook afscheid nemen van het idee dat alle mogelijkheden open zijn voor je kind en dat is zwaar. 
als je hier trouwens aan meewerkt en dit inzicht laat zien, hoef je echt niks te vrezen van jeugdhulp. 
Oja, nog een tip voor als het je weer lukt om ervoor open te staan en het traject aan te gaan, er zijn momenteel flinke wachtlijsten voor onderzoek etc in de jeugdpsychiatrie, geef aan dat hij nu zo op zijn plek zit in deze groep, en vraag of hij hier dan kan blijven totdat er meer duidelijk is. Zo win je tijd en zorg je voor langer blijven op een fine plek voor hem.

karenm2

karenm2

10-11-2025 om 22:53 Topicstarter

Maar hij heeft niet nog meer onderzoek nodig. ook geen psychiater. ik zorg wel voor hem

karenm2 schreef op 10-11-2025 om 22:53:

Maar hij heeft niet nog meer onderzoek nodig. ook geen psychiater. ik zorg wel voor hem

Natuurlijk zorg jij voor hem. Maar hij is niet altijd bij jou. Hij zal ook naar school moeten. Een school die passend is voor hem en waar ze hem kunnen bieden wat hij nodig heeft. En dat gaat dat onderzoek bij de psychiater dan uitwijzen. Of in ieder geval richting aan geven. Een observatiegroep is voor observatie, niet om de rest van je schooltijd door te brengen. En na de observatie gaan kinderen dan naar een voor hen passende vorm van onderwijs. 

En ja, het is moeilijk om te erkennen dat je kind niet mee kan op regulier onderwijs en meer hulp en begeleiding nodig heeft. Daar mag je ook best verdrietig om zijn. Maar je helpt je kind niet door van alles niet te willen en te weigeren. Als je iets weigert, kom dan ook met een alternatief. Meer tijd...scholen verwachten echt niet meer van kleuters dan dat je van ze mag verwachten. Maar als je kind zo vaak boos is en apart moet zitten met een begeleider, dan is dat ook voor hem niet fijn. Dan heeft hij er baat bij als hij leert hoe hij met zichzelf en zijn emoties om kan gaan. 

Ik had ook moeite met een diagnose en allerlei therapie. Ik heb heel veel weerstand ervaren, ruzie gemaakt met mijn man en tranen gelaten. Ik wilde heel lang ook echt geen medicatie voor dochter. En toen we er toch voor moesten kiezen werkte het als een tierelier.

Soms moet je ook eerlijk zijn dat bepaald gedrag niet normaal en niet leeftijdsadequaat is. En ook niet hanteerbaar in een groep op een reguliere school. 

Ik heb het gedrag van mijn kind te lang goedgepraat en met de mantel der liefde bedekt. En daarmee heb ik haar geen dienst bewezen. Het werd alleen maar erger. En nu, na veel therapie én met medicatie, gaat het eindelijk beter dan ooit. 

karenm2 schreef op 10-11-2025 om 22:53:

Maar hij heeft niet nog meer onderzoek nodig. ook geen psychiater. ik zorg wel voor hem

Ben je van te voren wel goed ingelicht wat de werkwijze en doel is van een observatiegroep?

Aan jou reactie te zien komt het rauw op je dak vallen en had je de verwachting dat hij op die groep mocht blijven?

het heeft niet te maken met of jij voor je kinderen zorgt. Je kind last gedrag zien wat niet passend is bij zijn leeftijd of sowieso opvallend is. Je kunt dat niet blijven benoemen als mijn kind is nog zo jong, heeft tijd nodig. Op school en de observatiegroep hebben ze veel ervaring met kinderen van deze leeftijd en zien ze echt wel wat opvallend is. Dat is niet erg maar hoe eerder je duidelijkheid hebt, hoe beter je kan helpen. Hoe heb je gereageerd toen ze dit vertelden? 

Een psychiater gaat gewoon onderzoeken wat er precies het probleem is bij je kind , waar deze hulp bij nodig heeft en hoe ze dit kunnen  bieden. Zij kunnen veel meer dan jij als moeder doet. Uiteraard ben jij er voor je kind en zorg je goed voor hem. Maar zij kunnen net dat stukje extra bieden wat hij nodig heeft. Dat wil absoluut  niet zeggen dat jeugdzorg  er direct bij komt hoor. Wij hebben  ook zon zorgenkind gehad, deze is inmiddels volwassen. Hebben zelfs thuis opvoedbegeleiding gehad,  video home training, kind is naar medisch kinderdagverblijf geweest. En ook ( vele ) psychiatrische onderzoeken.  Alles om je kind te helpen, niet om het bij je weg te halen. Je bent juist een extra goede moeder als je alles probeert. Laat het even bezinken en denk er rustig over na. Een psychiater is extra hulp. Niet om je te pesten, niet om je kind uit huis te halen. Gewoon wat extra's met ook handvatten voor jou en de juffen om met je kind om te gaan.

Heb je gedronken?

karenm2 schreef op 10-11-2025 om 22:53:

Maar hij heeft niet nog meer onderzoek nodig. ook geen psychiater. ik zorg wel voor hem

Karen, toen je dit schreef, had je toen zelf een terugval en wat gedronken om met je stress om te gaan?

Meestal ben je minder defensief als je niet gedronken hebt.

Karen, kan het zijn dat je gisteren zo geschrokken bent van het bericht, dat je je oude gedrag weer laat zien? Want je schrijft heel wantrouwend, aanvallend, niet luisterend en alsof je gedronken hebt. Plus dat je weer heel hard roept dat jij alles het beste weet voor je kind. 

Allemaal zaken waarvan je als je nadenkt weet dat ze niet werken. Zie de psychiater als iemand die kijkt wat de handleiding van je jongste is. Want hij is lief en je bent zijn allerbeste moeder, maar zijn gedrag is niet passend en gaat hem niet helpen. Een psychiatrisch traject kan dat wel; het helpt om zijn handleiding nog beter te krijgen. Daarmee krijgt hij, jij en de school de gereedschappen waardoor hij een fijner leven krijgt.

Je opmerking over eerst aardig doen, dat is ook weer je oude wantrouwen. Deze mensen zijn echt aardig, en willen oprecht het allerbeste voor jouw zoon. Daarom doen ze deze suggestie. Dat heeft helemaal niets te maken met jeugdzorg of je kind weghalen. Sterker nog, als jij vertelt dat je er van schrikt maar natuurlijk het allerbeste voor hem wil, vinden ze dat alleen maar fijn en eerlijk.

Ga je proberen vandaag wat meer je nieuwe gedrag te laten zien en je niet te laten meeslepen door wat je ouders en broers vroeger deden en normaal vinden? Jij weet echt beter. Je zoon verdient die nieuwe Karen!

Ik ben een gewone vrouw met een goede opleiding en een goede baan, maar ik heb toch ook al een paar keer bij de psychiater gezeten (ik had een depressie). Hetzelfde geldt voor mijn kinderen (autisme en ADHD), en die gaan ook prima, ze zijn beiden momenteel lekker bezig in het hoger onderwijs.
Ik snap dat je schrikt van de mededeling, maar dat is niet nodig. Een psychiater heeft op bepaalde vlakken gewoon meer kennis en kan meer doen dan een psycholoog/therapeut. 
Nu willen ze dat een psychiater meekijkt naar jouw zoon en dat kan alleen maar leiden tot betere hulp. Met betere hulp komt hij later verder in het leven dan zonder die hulp.

Mijn kinderen nemen ook medicatie en dat helpt ze geweldig. Net als MamaE vond ik het lastig in het begin, maar ik heb altijd meegewerkt, omdat ik mijn kinderen het beste gunde. Hiermee fietsen ze gemakkelijker door het leven en hun school/studie. Zonder medicatie zouden ze hun opleiding niet kunnen doen en dus hun talenten niet volop kunnen benutten!

Ik weet dat jij ook het beste voor je kinderen wilt. Ik wil je dus aaraden gewoon mee te werken, ook al vind je het eng.

Knuffel van mij.

Reageer op dit bericht

Je moet je bericht bevestigen voor publicatie, je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.