Loopbaan is kwestie van zo moeder zo dochter

Zou het echt zo zijn?

Hoi,

Goh ik (40 jaar) kom uit de generatie waarvan de meeste moeders helemaal niet werkten. Als ik terug denk aan mijn jeugd en aan mijn eigen moeder en aan de moeders van mijn vriendinnetjes denk werkte er echt geeneen, allemaal huismoeders dus. En toch zijn al die meisjes van vroeger gaan werken, de meesten minstens 3 tot 4 dagen per week. Dan zou de stelling toch niet kloppen.
Wel ben ik het ermee eens dat je je kinderen inderdaad kunt beinvloeden. Mijn vader was een kleine middenstander met een eigen bedrijf dus en ik en mijn broer hebben ook allebei een eigen bedrijf (eenmanszaak) net als pa. Ik denk wel dat je eerder de stimulans krijgt als je ziet dat je vader dit kan en dat je het daarom zelf ook wel zal kunnen, er is minder drempelvrees om iets op te starten?

Maxime

Nou

mijn moeder werkte wel, maar vooral tijdens schooluren, en zo vaak sprak ze er nu ook weer niet over. Mijn voornaamste reden om te blijven werken is, om het goed te kunnen hebben, om mezelf te kunnen blijven, maar vooral, mijn beide zussen zijn wel gestopt, en toen ze weer wilden gaan werken, viel dat nog niet mee....ik ben gewoon doorgegroeid zeg maar, ook in salaris.....

Toch denk ik daar

wel over na ja.
Ik ben me er wel zeer bewust van wel voorbeeld ik mijn kinderen (jongen en meisje) wil geven. Niet alleen op het gebied van normen en waarden en bepaald gewenst gedrag (opvoeden is voorleven) maar ook op het gebied van werken.
Ik wil dat mijn kinderen zelf de keuze maken wat ze zouden willen doen wat dat ook maar is en bij ons thuis zien ze in elk geval een 50/50 verdeling. Ik vind dat wel belangrijk en ik denk zeker dat het invloed heeft.
Overigens Pelle geloof ik zeker dat je leuke mannen aflevert maar je moet ze de kost geven nog steeds nu in de jaren 2000. Moeders die ALLES opknappen voor zonen en vaders die meer dan full time werken. Die jongens doen niks thuis. Dat is dan een indirect voorbeeld wat men meegeeft aan zoon. 'Als jij gaat trouwen moet vrouw alles doen'.
Het voorbeeld zit hem dus niet alleen in de arbeidsparticipatie maar speelt veel breder. Het maakt er wel deel vanuit denk ik.

Nou angel3

Mijn man helpt echt mee in het huishouden en toch zegt mijn zoon weleens dat soort dingen, over dat zijn vrouw later alles mag doen.....ahum....ik wens hem alvast veel succes met het vinden van zo'n vrouw ))

Raar onderzoek

Toch een beetje een raar onderzoek lijkt me omdat (ik citeer Volkskrant Magazine 04/07/2009) vlak na WOII 98% van de getrouwde vrouwen in Nederland fulltime huisvrouw was, in 1970 was dat nog 72%. In 2001 was 43% van de moeders met jonge kinderen fulltime huisvrouw, in 2008 was dat nog maar 30%. Er lijkt een heel ander proces aan de gang dan de 'zo moeder zo dochter' conclusie uit het door Pelle genoemde onderzoek.

Mijn moeder was gestopt met werken toen mijn oudste zus werd geboren en heeft huishoudschool als hoogste opleiding. Ik heb zelf een academische opleiding en heb daarna fulltime gewerkt tot mijn oudste zoon werd geboren, toen terug naar 80% en inmiddels teruggezakt naar 60%. Voor mij gaat het zo-moeder-zo-dochter-verhaal in elk geval geheel niet op.

Hmm

bij een onderzoek hou ik niet van 'nee het kan niet want bij mij' om conclusies te ondermijnen maar in dit geval heb ik toch wel erg mijn twijfels. Als ik om me heen kijk, naar vrienden, kennissen en mijzelf dan zie ik net als hierboven genoemd, veel kinderen waarvan de moeder vroeger huisvrouw was. En dat was niet meer dan normaal. Kinderen, zowel mannen als vrouwen, werken allebei want dat is tegenwoordig veel gebruikelijker. ik vraag me idd ook af welke groep vrouwen onderzocht is: leeftijd opleidingsniveau etc.

mijn moeder was huisvrouw, met eervol ontslag toen ze ging trouwen, en ze heeft vier dochters die 3 tot 5 dagen per week werken.

Bepaalde beroepen per familie gaat bij ons ook niet op. Mijn vader was dochent op een middelbare school, mijn zussen en ik verschillen van richting: communicatie tot informatica tot arts.

wel denk ik dat het belangrijk was dat mijn ouders ons alle vier enorm hebben gestimuleerd om iig een studie af te maken, om ons het belang daarvan te laten inzien. dat heeft enorm invloed gehad.

Gruffalo

Ja?

"Dochters van ambitieuze moeders werken gemiddeld twee en een half uur meer per week dan de dochters van niet- werkende moeders."
Ja? En dat is goed waarvoor?

Ben benieuwd

Mijn moeder heeft tot ze trouwde OK's schoongemaakt, sinds haar trouwen is ze huisvrouw geweest. Op haar 41e (en op mijn 10e) is mijn moeder overleden.

Mijn vader had een kantoorbaan via het WNO en zit thuis sinds mijn moeder ziek werd.

Mijn broer is de metaalsector ingegaan en ik de gehandicaptenzorg.
Mijn man is laborant.

Ik ben benieuwd wat dat voor mijn zoon en dochter gaat betekenen.

Gr Pham

Even een ongenuanceerde stelling

Hoi,

En wat ik menig keer gehoord/gelezen heb is de volgende stelling; kinderen van werkeloze ouders, werken meestal zelf ook niet. Zo blijken er hele wijken te zijn waar iedereen gewoon thuis loopt en een uitkering trekt.
Nogmaals, hang me er niet aan op, ik heb hier een keer een documentaire over gezien? Of iets gelezen (nieuwe revu ofzo) helemaal zeker weet ik het niet meer, maar in dit geval beinvloeden de ouders (en hun omgeving) hun kinderen dus zeker

Maxime

Dat kan toch nooit

Mijn moeder werkte niet toen ik klein was, dat deed je toen veel minder. Maar volgens mij werkte bijna niemand van de moeders van mijn klasgenoten. Heel weinig in ieder geval.

en dat terwijl steeds meer van mijn leeftijdsgenoten met kinderen gewoon allebei vier dagen werken. Ik hoor het steeds vaker.

Ik heb gisteren een cursus EHBO gegeven, daarvan waren er vijf zwanger inclusief ikzelf. Alle dames bleven gewoon 3 tot 4 dagen werken, terwijl van de aanwezige oudere dames iedereen thuis was gebleven met de kinderen.

Juist tegenovergesteld

Zowel mijn zus als ik wisten al heel vroeg: Zoals ons mam het heeft aangepakt gaan wij het niet doen. Niet werken, na de scheiding een uitkering, geen alimentatieregeling. Het is de liefste moeder op aarde, maar verder een voorbeeld van hoe ik mijn leven niet wil leiden/lijden. In de praktijk: Zowel mijn zus als ik werken 32 uur per week meer dan onze moeder.

Eens met jaymza

Wat is eigenlijk ambitieus dan? Dat je veel betaald werk doet? Ik ken vanuit mijn vak die inderdaad een beetje hun licht onder de korenmaat zitten te zetten in een baan terwijl ze veel grootsere dingen zouden kunnen doen. Ik ken mensen die nauwelijks ambitieus zijn in de carrierezin maar prachtige schilderijen maken.
De regering wil dat mensen meer gaan werken. Maar ondertussen wordt er bijna twee keer zo hard gewerkt als ooit door de arbeidersbeweging bedongen is. Vroeger werkte men per gezin 40 uur betaalde arbeid per week, nu 60 of 70. En wat ik zie is dat de opvoeding van de kinderen en het huishouden intussen toch voor het merendeel op vrouwen blijft neerkomen zodat die zich eigenlijk nog minder kunnen ontplooien.
En dan hoor ik heel veel vrouwen zeggen: oh maar ik ik weet alles goed te regelen hoor, ik kan alles doen. Ja. Nou heus waar niet want meestal ligt hun carriere on hold zolang de kinderen klein en ondertussen is er ook nog veel mindere ruimte om 'adem te halen' tussen alle drukte en gebeurtenissen. Het moet uit de lengte of uit de breedte komen ten slotte.

Nee, ik ben nog steeds voor herverdeling van arbeid en inkomen. Iedereen 20 tot 25 uur werken en daarnaast zijn deel nemen in opvoeding en huishouden.

TT

Ha kaaskopje

Jij denkt dat je 'vrij' bent om te kiezen maar intussen werk je dus tussen de 32 en 40 uur? Ja dat moet voor je inkomensniveau. Nou nee, dat moet niet, je wilt je dingen veroorloven daarom moet het. Maar dat noem ik geen vrijheid hoor.
Vrouwen moeten meer gaan werken om zogenaamd te emanciperen. Volgens de overheid/ vakbeweging. Maar eigenlijk is het meer gaan werken omdat de overheid dat wil en intussen worden ze vaak gewoon dubbel belast. Stom van ze, dat ze het thuis niet beter kunnen regelen? Is dat de wind die waait in de relatie? Nee het individuele is nog steeds politiek hoor. Dat komt gewoon ook doordat mannen zijn blijven werken zoals ze altijd deden (en dus minder voor huishouden en kinderen verantwoordelijk waren) en vrouwen 'erbij zijn gaan werken' en zich toch verantwoordelijk voelden voor kinderen en huishouden.
Tja, overheid kan mannen niet verplichten de wc te doen, maar vrouwen wel meer te gaan werken? Ik begrijp je punt maar door het zo individueel te benaderen, blijven veel vrouwen dus overbelast.
Wij vrouwen hebben ons lekker laten bedotten met de wortel van 'betaalde arbeid= zelfontplooiing" Welnee, het is voor veel vrouwen gewoon harder buffelen.

TT

O. jé

'K zal het mijn dochter vertellen Ik werk parttime en ben niet ambitieus, ik doe mijn werk graag en ik doe het graag goed, maar ik heb absoluut niet het streven 'hogerop' te komen, mijn dochter werkt fulltime, klopt niet dus Mijn moeder werkte overigens maar een paar uur per week buitenshuis, had vooral met haar opleiding te maken,die had ze nauwelijks, ze heeft haar mavo-diploma gehaald toen ik da deur al uit was..

Tante truus

Wat fijn dat je zo goed in de portemonnee en het huishoudboekje van Kaaskopje kunt kijken.

Als je wat langer meedraait op dit forum zou je wat meer weten over de mensen die je hier ff snel op hun nummer zet. Ik word daar toch zo moe van! Je kent de situatie van Kaaskopje helemaal niet. Zelfde geldt voor mensen die aanraden om de partner de baby te laten verzorgen bij een alleenstaande moeder, of om blij te zijn met wat je hebt bij een forumster met herhaalde miskramen, of om wat minder principieel te zijn bij een forumlid dat een naast familielid verloren heeft.

Gaapgaapgaap.
Ik ga verder niet voor Kaaskopje opkomen want die maakt dat zelf wel uit. Maar denk nou even na voordat je zo op de man/vrouw reageert.

Rodebeuk

Ik begrijp je bericht niet. Ik wil helemaal niet iemand op zijn nummer zetten.
TT

Rodebreuk

Wat een onverwacht lief gebaar

O jee

De dolle mina's zijn weer losgebroken?
Tante Truus, ten eerste voel ik mij niet niet met je verbonden in de zin van 'wij vrouwen...' Ik heb me nooit laten bedotten. Ik werk in de eerste plaats voor mijn geld en niet voor mijn zelfontplooiïng. Dat ik het leuk vind om een baan te hebben, na 20 jaar thuis gezeten te hebben is mooi meegenomen. Ten tweede heb ik niet het gevoel harder te moeten buffelen. Ik was voor mijn werk al geen huishoudelijk type en loop nu dus ook niet het vuur uit mijn sloffen als ik thuis ben. Het hele leven is keuzes maken, cliché ik er maar even tegenaan.
Tante Truus: Jij denkt dat je 'vrij' bent om te kiezen maar intussen werk je dus tussen de 32 en 40 uur? Ja dat moet voor je inkomensniveau. Nou nee, dat moet niet, je wilt je dingen veroorloven daarom moet het. Maar dat noem ik geen vrijheid hoor.===
Uit jouw toon op te maken ga je ervanuit dat ik werk om op vakantie te gaan, mooie kleren te kopen en de bloemetjes buiten te zetten. Is het ook wel eens bij je opgekomen dat tweeverdieners geen 6000 euro per maand bij elkaar werken maar een salaris dat denk ik één ruim modaal inkomen te noemen is? (modaal is ongeveer 2300-2400 euro bruto). Met ruim modaal valt het wel mee met de luxe die je je kunt veroorloven. Of eigenlijk valt het tegen. De huur, het eten, de verzekeringen, kinderen... tel uit je winst. Als wij het beiden met 40 uur werk zouden moeten doen is het inkomen niet zoveel meer dan een bijstandsuitkering voor een gezin. Jij misgunt het mij dus om op een iets beter niveau te leven dan het minimum. Ik moet dus mijn man dwingen minder uren te werken zodat hij thuis vaker kan stofzuigen. Wij hebben namelijk geen kleine kinderen meer die toezicht nodig hebben. Okee, dan is het huis wat schoner. Fijn, dat scheelt weer. Gelukkig is het huis dan lekker schoon, maar voor normale 'luxe' blijft verdraaide weinig geld over.
En zeker, de overheid is er niet verantwoordelijk voor als in een relatie geen gelijkwaardigheid is, dat overkomt je of dat doe je zelf. Mijn man verzucht wel eens dat hij het een beetje zat is om elke ochtend mijn brood te maken of alweer de tafel te moeten dekken. Hij vraagt wel eens of ik het erg vind om het eten op zaterdag klaar te maken, omdat hij er een keer geen zin in heeft. Dat zegt hij niet uit luiheid, maar omdat hij dat inderdaad altijd of regelmatig doet. Maar och heden... hij doet nooit de was, sorry schuldig.

Tante truus

Jij hebt de klassieke redenatie van de gelegenheidsfeministe die in het slachtofferschap van de onderdrukte vrouw een prima excuus vindt om gewoon haar eigen relaxte leventje voort te zetten. Met als extraatje het slachtofferschap van de onmondige burger die overgeleverd zou zijn aan de kwade bedoelingen van de overheid, die uiteraard ook alleen maar uit mannen bestaat.
Mag, jouw goed recht. Maar ik durf er wat om te verwedden dat jij een goed verdienende partner hebt, dankzij wie jij zo kunt redeneren en leven. Hoe geweldig is het voor hem om verplicht (hoofd-)kostwinner te zijn tot aan zijn pensioen? Heb je daar ooit bij stil gestaan?
Onyx

Pelle

Je hebt gelijk pelle.
Sini bedoelt, dat ze het verschil niet relevant vindt.

Kaaskopje buffelen

Je vat het persoonlijk op maar zo bedoel ik het niet. Ik bedoel dat ik veel moeders met jongen kinderen zo zie buffelen. Jij hebt geen jonge kinderen, nee dan geldt het idd niet.

TT

O, oh onyx

Ja ik vind moeders met jonge kids die erbij moeten werken om de hypotheek te betalen idd slachtoffer. Maar ik vind de kinderen nog meer slachtoffer.

Ik heb zelf geen man. Ik ben weduwe. En ik werk. Niet zo snel naar conclusies springen Onyx.

TT

Tante truus

Hoi TT,

Ik ergerde me aan dit zinnetje:

"je wilt je dingen veroorloven daarom moet het."

Terwijl je helemaal niet weet
a. in welke levensfase Kaaskopje zit
b. hoeveel kinderen Kaaskopje heeft
c. wat het inkomen is van Kaaskopje en haar Kaasplank
d. wat het financiele verleden is van Kaaskopje
e. of Kaaskopje koop of huur woont
f. of Kaaskopje in een dure regio woont
g. of Kaaskopje een gek mens is of een goudeerlijke burger (of allebei)

Je gaat er dus voetstoots vanuit dat Kaaskopje zo hoog in de pyramide van Maslow zit dat ze de laatste 30% van haar salaris makkelijk zou kunnen missen. Je weet ook niet of die 30% van haar salaris 250 of 1500 euro bedraagt.

En wat ik daarna nog kort maar wel wat cryptisch schreef is dat ik dit op het forum veel vaker zie gebeuren. In de gloed van het betoog worden mensen in een bepaalde hoek gezet of worden er oordelen uitgesproken terwijl er eigenlijk te weinig achtergrondkennis is. Dat kun je verhelpen op 2 manieren;
1. wat voorzichtiger en omslachtiger formuleren. Ook als mensen zelf iets heel persoonlijks vertellen toch voor de zekerheid in je reactie wat algemeen blijven. Dit wil geleerd zijn maar veraangenaamt het forumverblijf aanzienlijk.
2. Lang op het forum rondhangen zodat je de achtergrond van mensen goed kent. Dan kan je wat feller reageren omdat je weet waar de gevoeligheden liggen, en daar blijf je dan bij weg. Als je het goed doet, kun je zelfs mensen herkennen als ze van nick veranderen. Dan groei je met ze mee. Dit kost veel tijd, maar alweer, het veraangenaamt het forumverblijf aanzienlijk.

Nou ja, en wat ik dan kort wilde illusteren is wat er gebeurt als mensen zich niet aan 1 noch aan 2 houden. Dan wordt de alleenstaande ouder met huilbaby aangeraden om haar partner in te schakelen, mensen die in een rouwproces zitten krijgen een of andere futiliteit om de oren geslingerd, mensen die net uit de schuldsanering zijn gekomen krijgen een of ander belachelijke opmerking dat ze de waarde van het geld niet kennen. etcetc.

Kaaskopje

Graag gedaan hoor. Beschouw het maar als een forumknuffel.

Rodebeuk

Je hebt gelijk ik ben niet zorgvuldig geweest in mijn formulering want ik dacht in het algemeen maar sprak Kaaskopje aan.
En dan in het algemeen denk ik: als je allebei 35 of meer uur werkt dan is er vergeleken bij 40 jaar geleden dus iets scheef gegroeid. Toen werd er per gezin 40 uur gewerkt. Waarom is dat zoveel meer geworden? Zijn de lonen zo omlaag gegaan? Nee dat niet, daar hebben we de CAO's voor. Is het bestedingspatroon dan veranderd? Ja dat kan eigenlijk het enige zijn. Of ben ik nou gek?
Mensen in het algemeen hebben denk ik ook een hoger inkomen nodig omdat ze een auto moeten hebben of zelfs twee, en een hoge hypotheek moeten aflossen, een paar keer per jaar op vakantie gaan, de WII, xbox, allerlei speelgoed voor de kids moeten. etc. etc.

En dan gaan mensen hier beweren dat ik wel op kosten van mijn man zal leven. Nou helemaal heus waar niet, nooit gedaan en daar ben ik ook helemaal niet voor. Maar hoe het nu gaat (ouders van kleine kinderen die allebei meer dan 32 uur werken) vind ik dus erg aan voortschrijdend inzicht onderhevig.

TT

Slachtoffer

Ik word er altijd zo kriegelig van als mensen anderen een slachtofferrol toebedelen. Afgelopen weekend stond er in het Volkskrant magazine een artikel over tbm's. Een van de geïnterviewde dames was heel tevreden met haar leven (5 uur hh hulp per week, dus genoeg tijd om met haar paarden te spelen). Ze was in de veronderstelling dat iedereen jaloers op haar zou zijn, en denkt 'arme meid' als ze het over een fulltime werkende vriendin heeft.
Hoewel ik vind dat mijn dochters hun leven moeten inrichten zoals zij dat willen, zou ik er vreselijk teleurgesteld over zijn als ze ervoor zouden kiezen om financieel onzelfstandig te zijn. Dus niet genoeg inkomen verwerven om zichzelf te onderhouden. Zo heb ik ze niet opgevoed.