Twijfels over derde, gaat financieel wel, maar man veel werken en zorg komt dus meer op mij neer
Hier komt een vraag,waarover meerdere mensen twijfelen
we twijfelen nl over een derde,maar mij vriend is veel van huis,want die is zelfstandig ondernemer,dus komt de zorg zoiezo meer op mij neer,op zich klaag ik daar niet over en gaat het goed,maar ik werk 1 week 30 uur en 1 week 22 uur(ik ga als het goed is ook die week van 30 uur, 22 werken of nog wat minder,want het is toch veel 30 uur met 2 kindjes van 3 en 5,maar doordat mijn vriend nog maar anderhalf jaar zelfstandig ondernemer is,wil hij eerst wat zekerheid,daardoor ben ik zoveel blijven werken,wat eigenlijk niet hoeft!
Een derde kindje kan financieel wel,maar doordat mijn schoonmoeder 7 kleinkinderen heeft en er regelmatig 4 op 1 dag heeft(hoewel er tegen die tijd wee naar school gaa)en mijn moeder veel ziek is(ziekte van chron en erge psoreasus)of vooral vaak moe enz. kan ik het haar ook niet aandoen om op 3 kindjes te passen,hoewel natuurlijk we dan aan kinderopvang denken,dat moet het probleem niet zijn!
Maar ik vraag me zelf af,ofdat ik het wel allemaal aankan,ik ben nu echt blij met een huishoudelijke hulp 1 keer in de week,scheelt me echt,vooral,dat ik nu wat meer tijd heb voor de kinderen,dat vind ik zelf echt fijn,want eerst was het vaak werken,kindjes ophalen,poetsen/koken,kindjes in bad(niet iedere dag) en naar bed en nu heb ik net ietsje meer tijd om bijv. een spelletje met ze te doen of te knutselen(heb ik me echt een tijdje schuldig over gevoeld dat ik het gewoon te druk had,om ze even een half uurtje ofzo aandacht te geven)
Nu speelt mijn gezondheid ook een rol bij het wel of niet van een derde,want sinds de geboorte van onze tweede is bij mij (nooit eerder klachten gehad)de ziekte van chron vastgesteld,na darmklachten,ik gebruik nu pentasa,zou het ook nooit willen gebruiken als ik voor zwanger worden ga,wil echt niet dat mijn kindje dan die stoffen binnenkrijgt,hoewel er denk ik bij chron ook meer risico's zijn bij een zwangerschap/bevalling en doordat ik wel eens ontstekingen heb(heb het(nog) niet zo erg als mijn moeder),maar dan dus erg moe kan zijn,weet ik niet ofdat ik de zorg van 3 kindjes wel aankan om eerlijk te zijn!
Ik vind het ook echt vreemd dat een aantal mensen uit mijn omgeving die 3 kinderen hebben(meeste nu in o f na de pubertijdleeftijd)zeggen van moet je niet doen,je hebt er toch van allebei 1,wij wilde graag een meisje na 2 jongens,maar kregen toch een derde jongen,anders waren we nooit aan een derde begonnen(mijn tante zegt zelf wel eens als er 1 kind ergens anders is eten en ze zitten met vieren aan tafel van wat was dat rusig geweest 1 minder),en ander zegt ik heb het nu ze op de middelbare school zitten nog erg druk met oudergesprekken enz(zou denken nu ze wat zelfstandiger zijn,het makkelijker is,na de pubertijd dan!)
Maar mijn schoonmoeder praat makkelijk en zegt onze derde was niet gepland,maar of ik er nu 2 of 3 heb ,dat maakt me niet uit!
Het lijkt me zeker ook gezellig een gezin met 3 kinderen,maar uiteraard ook drukker,wie heeft er 3 en heeft ervaringen?
Ik vind de keuze zo moeilijk ik ben 31 en hoe langer ik wacht des te groter wordt het leeftijdsverschil met de kindjes ook,hoewel het ook voordelen kan hebben een 6 en 8 jarige en een baby,de oudste doen dan mee z'n eigen,denk ik,het lijkt mij drukker om er 3 thuis te hebben die nog geen van allen op de basisschool zitten!
Wie heeft er tips/ervaringen,een vriendin van mij kent onze situatie en zegt eerlijk ik zou er niet voor gaan,omdat mijn vriend vaak van huis is en het meeste toch op mij neerkomt....
Liora
Liora:
"Het is echt een beetje kort door de bocht om het gehele feminisme te verklaren vanuit 1 oorzaak, in jouw geval een economische."
Omgekeerd lijkt het me ook zinloos om economische factoren te negeren. Als je wil snappen waarom feminisme nu opkwam, en niet 100 jaar eerder of later, dan spelen dit soort argumenten wel mee.
Hoe vaak zul je meemaken
dat een wolvin op 16 jarige leeftijd nog de alfa is en dus nog jongen kan krijgen?
Dat de overgang typisch menselijk is is waar voor zover ik weet
Maar............
Het is wél voor het eerst in de geschiedenis dat vrouwen ná de overgang nog ongeveer net zo lang leven als er voor. Vroeger, meisjes, toen onze gezusters vele malen minder kinderen krijgen dan wij denken omdat ze A. niet zo'n hoge voedingsstatus hadden en B. veel langer borstvoederden; was het met een jaar of 50, 60 wel een eind gebeurd met je leven.
Tegenwoordig leef je ná de overgang nog rustig een jaar of 30, 35. Je onvruchtbare periode (van 0-15, van 50-80) is nu langer dan je vruchtbare periode. En dát is nooit zo geweest.
Tirza
Tirza
Je hebt gelijk, maar vanwege de politieke discussie over de AOW is dit punt nu even not-done voor Tinus.
Tsjor
Historisch materialisme
Tinus, ik deel geheel dat economische gronden een oorzaak hebben. Alhoewel honderd jaar geleden de eerste feministische golf al speelde! ASllee4n binnen de feministische theorieën is ook het lichaam een materialistische basis voor de ontwikkeling van de geschiedenis. Beheersbaar worden van de vruchtbaarheid bijvoorbeeld, of ouder worden.
Wat ik niet geloof is dat er eerst emancipatie was en dat toen vrouwen wilden gaan werken, dus eerst ideeën en daardoor een verandering in de geschiedenis. Dat geloof ik niet. Daarvoor was de tweede golf te massaal, te groot. Niet iedereen kan tegelijkertijd op dezelfde ideeën komen. En niet iedereen had Simone de Beauvoir gelezen of Joke Smit.
Onder die spontaan opkomende eigen creatieve ideeën zit vaak een materialistische oorzaak. Economie of lichaam.
Tsjor
En dat blijft het even.
Onlogisch dus. 'Waarom willen (in jouw redenering) rijke mensen de welvaart aan zichzelf ten goede laten komen, en arme niet?'
Ik weet het niet echt. Een redenering zou kunnen zijn dat je eerst iets moet hebben wil je het willen houden. Een andere redenering is de hoop van arme mensen dat de kinderen het beter zullen doen dan zij en dat zij straks kunnen meeprofiteren van de kinderen. Maar ik weet het niet, want er is eigenlijk geen logische verklaring voor het fenomeen daat mensen die meer welvaart hebben zich juist meer zorgen maken over de kosten van kinderen. (En dat heeft dus niet te maken met scholing of studie en het kan ook niet te maken hebben met de voorspelbaarheid van maatregelen die genomen worden 18 jaar nadat jij je kind gekregen hebt (want dat was mijn punt).
Ik weet het simpelweg niet en verbaas me erover.
Tsjor
Open deur
Tsjor:"Een redenering zou kunnen zijn dat je eerst iets moet hebben wil je het willen houden."
Eh... ja. Dat is niet zomaar een redenering, maar daadwerkelijk een politiek economische stroming. Die waar de filosofie van de VVD op is gebouwd en de reden dat de laatste decennia het eigen huizenbezit is gestimuleerd. Het omgekeerde brengt uitspraken als 'toch niets te verliezen' voort.
Tsjor:"Maar ik weet het niet, want er is eigenlijk geen logische verklaring voor het fenomeen daat mensen die meer welvaart hebben zich juist meer zorgen maken over de kosten van kinderen."
Wel. Ten eerste komt meer welvaart niet uit de lucht vallen en hangt dat sowieso samen met beter opletten welke keuzes je maakt. Ten tweede kost een kind opvoeden met meer welvaart ook daadwerkelijk meer geld.
Op die manier gezinsplannen is trouwens helemaal niet nieuw. De welvarenden hebben zich over het algemeen altijd beperkt in het aantal nazaten (binnen het huwelijk, die mannen verwekten nog wel eens buiten de deur).
De discussie over emancipatie vind ik verward. Er wordt nogal wat op een hoop gegooid.
Mijn vraag aan jou eigenlijk: Vind je het erg dat ouders voor de keuze van een kind een economische afweging maken? Zo ja, waarom?
Groet,
Miriam Lavell
Materialistische oorzaak
Tsjor:
"Onder die spontaan opkomende eigen creatieve ideeën zit vaak een materialistische oorzaak. Economie of lichaam."
We praten een beetje langs elkaar heen, maar ik geloof dat we het op sommige punten wel eens zijn.
Tsjor:
"Wat ik niet geloof is dat er eerst emancipatie was en dat toen vrouwen wilden gaan werken, dus eerst ideeën en daardoor een verandering in de geschiedenis. Dat geloof ik niet. Daarvoor was de tweede golf te massaal, te groot. Niet iedereen kan tegelijkertijd op dezelfde ideeën komen. En niet iedereen had Simone de Beauvoir gelezen of Joke Smit."
Precies, dat ben ik helemaal met je eens. De vraag waar we het nu verder over hebben, is wat die tweede golf triggerde, en ik denk dat de economie daarbij een niettemissen rol speelde.
Tsjor:
"Alhoewel honderd jaar geleden de eerste feministische golf al speelde!"
Ja. De interessante vraag is, wat die eerste golf triggerde. Je zou kunnen wijzen op de lagere kindersterfte, waardoor de geboortecijfers omlaag gingen, samen met de eerste industrialisatie (eerste werkende vrouwen). Die golf zou dan afgebroken zijn, omdat de toegenomen welvaart het geboortecijfer weer omhoog joeg en de vrouwen weer naar huis; ze hoefden niet te werken om hun kinderen ene toekomst te bieden.
Tsjor:
"Maar ik weet het niet, want er is eigenlijk geen logische verklaring voor het fenomeen daat mensen die meer welvaart hebben zich juist meer zorgen maken over de kosten van kinderen."
Zie ook Miriam's reactie. Minder kinderen leidt mss wel tot betere kansen per kind; waardoor de welvaart in stand gehouden wordt. Dit sluit aan bij het oude cliche van de armen die generaties lang arm blijven door te veel kinderen.
Statistiek
Tirza:
"Het is wél voor het eerst in de geschiedenis dat vrouwen ná de overgang nog ongeveer net zo lang leven als er voor."
Dit is een beetje een zijspoor, maar is dat zo? Historisch gezien stierven de meeste vrouwen als kind of in het kraambed, waardoor statistiek niet zo rechttoerechtaan is (de sterfte is namelijk niet 'normaal verdeeld')
Kaaskopje
Kaaskopje:
"dat een wolvin op 16 jarige leeftijd nog de alfa is en dus nog jongen kan krijgen?"
Het concept 'alfa' slaat in de eerste plaats op mannen. Bij dieren is de vuistregel, dat alle vrouwtjes kinderen krijgen (en hun hele leven blijven krijgen), maar dan slechts een subgroep van mannen zich voortplant. Dat geldt zeker voor roedel/haremdieren, waar alleen de alfa-man zich voortplant. Overigens leven de meeste dieren niet in roedels.
Aannames
Het blijft een verwarrende discussie. De aannames buitelen over elkaar.
tinus:"Die golf zou dan afgebroken zijn, omdat de toegenomen welvaart het geboortecijfer weer omhoog joeg"
Ging het geboortecijfer omlaag van de eerste emancipatiegolf? Waar heb je dat vandaan? Ging ie daarna weer omhoog? Waar heb je dat vandaan?
Groet,
Miriam Lavell
Welvaart
Mirjam: 'Wel. Ten eerste komt meer welvaart niet uit de lucht vallen en hangt dat sowieso samen met beter opletten welke keuzes je maakt. Ten tweede kost een kind opvoeden met meer welvaart ook daadwerkelijk meer geld.'
Soms komt de welvaart uit de grond. Zie de gasbel.
Wat dat tweede betreft, daar zit hem nu juist het merkwaardige in. Nee, ik ben er niet op tegen dat ouders op economische gronden afwegingen maken, integendeel. Ik ben er alleen verbaasd over dat ouders die meer geld hebben zich juist meer zorgen maken om de financiële haalbaarheid. Daar zit een vreemde dialektiek in. Zonder geld kun je je kind opvoeden zonder paardrijlessen. Met geld zijn die paardrijlessen echt nodig voor een kind en wordt de haalbaarheid van een kind een probleem. Zoiets werkt het.
Tsjor
Precies
Inderdaad. Welvarende ouders willen hun kinderen op zijn minst de welvaart meegeven die ze zelf genoten. Liefst zelfs iets meer (vooruitgang, een betere wereld voor je kinderen).
Die welvaart (allemaal een eigen kamer, allemaal een beugeltje) kost geld. Welvarende kinderen zijn duurder dan niet welvarende kinderen.
Groet,
Miriam Lavell
Tinus
Het is niet mijn bedoeling om een hele zijdiscussie te houden over wolven, maar in het geval van wolven speelt toch wel degelijk mee dat er ook een alfa wolvin is die samen met de alfa wolf voor het nageslacht zorgt.
Bij dieren is er op een gegeven moment wel degelijk sprake van invloeden door 'ouderdom'. Inderdaad bij de mannetjes door krachtmeting waarbij een jonger dier op een gegeven moment wint van het oudere dier, maar ook een teruggang van de kwaliteit van de eitjes en misschien ook het zaad, ook de grote van een worp kan kleiner worden en niet onbelangrijk: een dier in het wild wordt meestal minder oud dan in gevangenschap. Het is niet natuurlijk voor een wolf, om daar maar even bij te blijven, als die op 12 jarige leeftijd nog een nest krijgt. De natuur zorgt er op die manier dus al voor dat het zelden gebeurt dat een 'hoogbejaard' beest nog gaat voortplanten. Mijn conclusie, van een leek dus, is dat voortplanten tot je erbij neervalt voor vrouwelijke dieren niet normaal is. (Als we even buiten beschouwing laten dat je ook op jonge leeftijd dood kunt gaan)
Mensen houden zichzelf tegenwoordig veel langer in leven dan oorspronkelijk het geval was, volgens mij is ons lichaam nog op de oude situatie ingesteld. Wie weet evolueren we ooit nog zo dat een vrouw tot haar 60ste zwanger kan worden. Nu is daar een Italiaanse arts voor nodig.
Met en zonder geld
Tsjor, ik denk dat je gelijk hebt. Ik denk dat bij meer geld het ook status geeft als iedereen op flink veel verenigingen zit en daarvan flink moe te worden omdat het zo'n vol schema is. Ik zeg dit met een knipoog, maar het is volgens mij voor een deel wel waar. Jan met de pet zat vroeger niet op sport én muziekles én wat al niet meer. Daar was allemaal geen geld en tijd voor. Jan met de pet heeft nu meer te verteren en heeft zich de levensstijl van de elite eigengemaakt. Opeens is het toch wel erg belangrijk dat kindlief een piano of een saxofoon kan bespelen, sportief een balletje slaat of iets dergelijks en op kunstzinnig gebied ook niet achterblijft. En dat kost geld.
Kaaskopje
Waarom gaat het bij jou nu altijd om status?
Ik werk met kinderen uit armoedegezinnen. Ik vind het schrijnend om te zien dat die kinderen niet naar peuterspeelzaal, zwemles, sport gaan, geen fruit eten, etc. Of de hele zomer lopen op slippertjes van 2 euro. Ik wil hier geen discussie of niet kan of niet mag, de financiele toestand heeft er zeker mee te maken. Maar ook wat je mee hebt gekregen van huis. Mijn vader was een arbeider maar we zaten alle vijf op sport, aten fruit, zaten op zwemles, etc. Daar werd niet op bezuinigd.
Ik heb het financieel ruim maar zou ik het financieel krap hebben dan zouden dingen als zwemles, peuterspeelzaal, sport, goede schoenen, fruit eten nog steeds bovenaan mijn lijst staan. Die dingen hebben dus niets met status te maken. Misschien kan het dan geen paardrijden worden, maar de meeste sporten zijn wel mogelijk. En liggen mijn prioriteiten bij kunstzinnige dingen of muziekles. Er zijn veel leuke kunstzinnige activiteiten die weinig kosten (toneelclub, buurthuis) en ipv een muziekschool kun je op een orkest gaan.
De 'als je voor een dubbeltje geboren bent' gedachte speelt misschien wel mee. De kinderen waarmee ik werk willen allemaal graag op sport, maar dat is zelden inderdaad hockey. Dat komt niet voor in hun belevingswereld.
Het enige grote verschil wat ik zie tussen ouders uit hogere sociaal economische klasse en ouders uit lagere sociaal economische klasse is dat de eerste groep meer rekening houdt met de mogelijkheid dat de kinderen later gaan studeren. Voor de meeste ouders betekenen dat zeer dure tijden. En ik kan me wel voorstellen dat er ouders zijn die dat laten meespelen in hun keuze voor een tweede, derde of vierde kind. Veel ouders willen hun kinderen niet opzadelen met een hoge studieschuld maar drie kamers en drie keer collegegeld is voor veel ouders niet te behappen.
Chantelle (kinderen zitten op voetbal/tennis (zomer) en op zwemles/voetbal -> deel me maar in; status of geen status?)
Ben me daar niet eens van bewust
dat ik het altijd over status heb, maar je zult gelijk hebben.
Ik heb trouwens niet gezegd dat het 'status' is als kinderen op sport zitten. Dat is alleen maar gezond en leuk, tenminste als het een sport naar eigen keus is. Van mij hoeven ze daarnaast nergens anders op. Mijn benadering is dat kinderen zelf mogen aangeven wat ze willen doen en als daar geld voor is mag dat, niet omgedraaid dus, ik vind niet dat ze ergens op moeten omdat ik dat wil, het gaat dus niet om mijn prioriteiten. Ik vind muziekles niet bij de opvoeding horen bijvoorbeeld. Leuk als ze daar zelf interesse voor krijgen en dan zien we wel verder.
Een van mijn dochters zit op voetbal, wat zegt dat?
Survival of the fittest
tsjor:
"Wat dat tweede betreft, daar zit hem nu juist het merkwaardige in. Nee, ik ben er niet op tegen dat ouders op economische gronden afwegingen maken, integendeel. Ik ben er alleen verbaasd over dat ouders die meer geld hebben zich juist meer zorgen maken om de financiële haalbaarheid. Daar zit een vreemde dialektiek in. Zonder geld kun je je kind opvoeden zonder paardrijlessen. Met geld zijn die paardrijlessen echt nodig voor een kind en wordt de haalbaarheid van een kind een probleem. Zoiets werkt het."
Vervang paardrijles door bijles, en ik denk dat je een wat eerlijker vergelijking hebt.
Maar hier zit mss wel een belangrijke biologische drive in, namelijk je kind 'de beste kansen' willen geven, in de strijd om de 'survival of the fittest'. Inclusief bijles, of paardrijles, als dat onderdeel is van 'de beste kans'.
Zijspoor (wolven)
Kaaskopje:
"Het is niet natuurlijk voor een wolf, om daar maar even bij te blijven, als die op 12 jarige leeftijd nog een nest krijgt. De natuur zorgt er op die manier dus al voor dat het zelden gebeurt dat een 'hoogbejaard' beest nog gaat voortplanten. Mijn conclusie, van een leek dus, is dat voortplanten tot je erbij neervalt voor vrouwelijke dieren niet normaal is."
Nee. Kort en goed gezegd, is 'voortplanten tot je dood neervalt' wel normaal. Ook hoogbejaarde dieren zullen het iig blijven proberen -ook al worden ze mss tegengewerkt door andere dieren uit de roedel. Veel dieren leven trouwens niet in een roedel, en worden dus ook niet door de roedel gehinderd. Het hele punt is, dat mensen in de overgang komen en het dus niet eens meer proberen.
Proberen?
'Het hele punt is, dat mensen in de overgang komen en het dus niet eens meer proberen.'
Het hangt ervan af wat je onder 'proberen' verstaan Tinus 
Tonny
Nog iets dieper
Tsjor:
"Ik ben er alleen verbaasd over dat ouders die meer geld hebben zich juist meer zorgen maken om de financiële haalbaarheid."
Biologisch zit er nog iets achter, om over na te denken. Er zijn meer wegen die naar Rome leiden, en dat geldt ook voor voortplanting. Kortgezegd kun je twee wegen kiezen: veel kinderen krijgen en er slecht voor zorgen, of weinig kinderen krijgen en er goed voor zorgen. Als je veel kinderen krijgt, en er slecht voor zorgt, dan is de kans groter dat een aantal van die kinderen slecht terechtkomen (en dus geen kinderen krijgen, want dat is waar het biologisch om gaat), maar netto geldt dat beide strategieën werken.
Auto
tinus:"Maar hier zit mss wel een belangrijke biologische drive in, namelijk je kind \'de beste kansen\' willen geven, in de strijd om de \'survival of the fittest\'. Inclusief bijles, of paardrijles, als dat onderdeel is van \'de beste kans\'."
tja, biologie is een wonderlijk ding.
Eens even kijken: Past de gevoelde noodzaak van het hebben van een auto ook in deze theorie? En eh.. de gedachte dat 5 km te ver is om te fietsen? Dat kinderen een kinderbed, een eigen bed, of zelfs een eigen kamer nodig hebben?
Wat een wonder hè, dat de biologie van de fitte zo naadloos tot in het materialistische vloeit.
Of zouden we het gewoon over kuddegedrag hebben? Cultuur noemen we dat deftig.
Groet,
Miriam Lavell
Akkoord
'Vervang paardrijles door bijles, en ik denk dat je een wat eerlijker vergelijking hebt.' Dat is nu helaas inderdaad zo. Helaas, omdat daaruit blijkt dat de ooit ingezette poging onderwijs gelijk toegankelijk te maken voor iedereen op basis van talenten en niet van inkomen of achtergrond is daarmee eigenlijk onderuit gehaald. Het zij zo.
Tsjor
Zit daar niet de pijn?
tsjor:"Helaas, omdat daaruit blijkt dat de ooit ingezette poging onderwijs gelijk toegankelijk te maken voor iedereen op basis van talenten en niet van inkomen of achtergrond is daarmee eigenlijk onderuit gehaald. Het zij zo."
Nou ja, het is een stapeling van noden die tot inflatie leidt en uiteindelijk tot de stelling 'had je maar geen kinderen moeten nemen' of omgekeerd 'kan ik nog een kind wel betalen?'.
Hoewel ik het met je eens ben dat door deze inflatie voorzieningen als onderwijs en zorg op onderdelen achterover leunen (of vergeten dat ze compleet voorzienend moeten zijn) waardoor die toegankelijkheid in het geding komt, is er volgens mij toch wel te kiezen tussen een eigen kamer of bijles. Een kwestie van prioriteiten.
Maar uiteindelijk, als de spiraal helemaal is afgedraaid, kun je wel degelijk tot de conclusie komen dat er een sociale klasse is die 'te arm' is om kinderen met goed fatsoen groot te kunnen brengen.
Inkomen is niet voor niets een indicator bij de RvdK. 'Geen eigen kamer' een extra minnetje dat ingrijpen weer dichterbij brengt.
Wie drie stappen achteruit doet kan zich met recht afvragen of al dat gezorg tegen meerkosten, zelfs bijles, werkelijk zo nodig is.
Ik twijfel van harte met je mee.
Toch meen ik dat die twijfel heel ver af staat van de vraag van een sociale middenklasser 'kan ik er nog eentje betalen'?
Groet,
Miriam Lavell
2 vragen
Maar uiteindelijk, als de spiraal helemaal is afgedraaid, kun je wel degelijk tot de conclusie komen dat er een sociale klasse is die 'te arm' is om kinderen met goed fatsoen groot te kunnen brengen.
Wat is 'met goed fatsoen'? En ook wat is 'te arm'?
De vraag
Mirjam: 'de vraag van een sociale middenklasser 'kan ik er nog eentje betalen'?' Wat triggert die vraag dan volgens jou?
Om maar een antwoord te geven, en een punt aan te snijden dat we tot nu toe niet besproken hebben omdat het tamelijk lokaal (Nederland) gekleurd is en betrekking heeft alleen op deze tijd: de sociale middenklasse werkt inderdaad vaak met zijn tweeën: hij fulltime en zij parttime, allemaal zelf individueel bedacht aan de keukentafel. Een klein kind erbij levert voor vrouwen in elk geval direct de vraag op: wat doe ik, minder werken of niet, kinderopvang of niet. Welk antwoord je ook geeft, het is direct een stevige aanslag op je budget. In die zin kost een klein kind nu al veel.
Tsjor
Geen eigen kamer
Nou dan hebben denk ik heel wat mensen zo'n minnetje 'verdiend'. Het komt denk ik nog best vaak voor dat kinderen een kamer delen.
Prijsopdrijvers
Kaaskopje:"Wat is 'met goed fatsoen'? En ook wat is 'te arm'?"
Hier raakt deze discussie die eerdere over de bijdrage aan pleegouders. Rekenmeesters komen tot een bedrag van zes tot zevenduizend euro per jaar per kind. Dat is nodig voor spullen en dingen en sportclubs, ga maar door. Terwijl in werkelijkheid maar weinig mensen zoveel geld per jaar per kind uitgeven.
Hoe dan ook: die stapeling van gewoontes die geld kosten, brengen niet alleen een escalatie van gevoelde onmisbaarheid van spullen, kamers en passende auto's met zich mee, maar ook zorgen over mensen die hun kinderen dat niet (kunnen) geven.
Er wordt vanzelf meer gekeken naar wat die kinderen allemaal niet hebben dan naar dat wat genoeg zou kunnen zijn.
Tsjor:"Wat triggert die vraag dan volgens jou? "
Gewoonte. Willen doen en hebben en geven wat in je referentiekader zit. Zelfs denken dat het zonder niet kan, gewoon omdat je dat nog nooit gezien hebt, of nooit goed hebt zien gaan. Wie heeft er nou geen eigen kamer?
Kortom dezelfde gedachten die tot onmisbaarheid van een auto, computer of telefoon leiden. En reken maar dat die gedachten inmiddels geinstitutionaliseerd zijn.
tsjor:"Welk antwoord je ook geeft, het is direct een stevige aanslag op je budget. In die zin kost een klein kind nu al veel. "
Ja. Een kind kost een huis. Maar wie zich daarover vragen stelt, doet dat niet met de bedoeling de prijs van kinderen op te drijven. Tegelijkertijd: Hoe meer zorgen om de kosten, hoe hoger de gevoelde noden, hoe hoger die kosten worden.
Fladderbeestje, dat was ik (niet tsjor). En inderdaad: inkomen, eigen kamer, spullen (fiets, speelgoed, leuk behangetje), zijn indicatoren.
Kaaskopje:"Nou dan hebben denk ik heel wat mensen zo'n minnetje 'verdiend'"
Dat is ook zo. De 'risicogroep' is inmiddels buiten proporties groot. Het is niet voor niks dat Rouvoet alle kinderen in een database wil hebben. En ook al die zorg is weer een prijsopdrijver. Juist de groep die toch al wel even aan de kosten dacht voordat er kinderen komen, denkt nog even extra.
Groet,
Miriam Lavell
En, optimist als ik ben,
vraag ik me af of er nu niet te zeer gedoemdacht wordt. In alle jaren waarin bij ons sprake was van 'armoede' heb ik geen enkel teken ontvangen van overheidsdienaars die ons zorgwekkend vonden. We hebben ooit op eigen initiatief een paar gesprekken gehad bij jeugdzorg. We zijn daar ook weer op eigen initiatief van afgehaakt en hebben daar ook geen negatieve ervaringen mee. Zijn wij dan zo'n uitzondering? Of is onze situatie eigenlijk de realiteit voor de meeste mensen?
Misschien ben ik wel te naïef, maar ik kan gewoon niet geloven dat het zo extreem is als jij het voorstelt. Denk je nou echt dat 'men' zich gaat bezighouden met kinderen die op 1 kamer slapen? Misschien is het dan wel normaal om een auto, computer en een eigen kamer te hebben, maar nog steeds geen reden voor zorg als het er niet is (hoewel het ontbreken van een computer wel voor problemen op school kan zorgen). Er moet lijkt mij eerst een aanleiding zijn om 'big brother' ongerust te maken, of niet?
Het verandert snel
Je hebt gelijk hoor Kaaskopje. Misschien is dat ook wel wat tsjor bedoelt: hoe kan het nou toch dat mensen zich druk maken over die kosten, terwijl er zoveel kinderen prima opgroeien met zo ontiegelijk veel minder?
Maar dat zei ik al, het is maar wat je referentiekader is.
Het antwoord op al je vragen is 'ja en nee'. Niet iedereen zonder eigen kamer zal daar wat van merken, simpelweg omdat het er teveel zijn. (Weten al die ouders die zich druk maken om de kosten van kinderen veel) Maar tegelijkertijd maakt 'men' zich wel degelijk druk om dit soort dingen. Of je daar wat van merkt, hangt eigenlijk vooral van willekeur af.
Wat is het referentiekader van de leerkracht, wijkzuster, wijkagent of jeugdhulpverlener die je treft?
De aanleiding voor big brother is een automatisch signaal in de computer. Zijn er twee of meer wijkzusters, leerkrachten, of zelfs mensen van het sportveld die zich verbazen over wat er allemaal ontbreekt (ze zetten een vinkje achter de naam), dan komt kind in aanmerking voor nader onderzoek.
De systematiek is van bits en bytes, op afstand en staat erg ver af van de werkelijkheid.
Jouw armode dateert van voor de invoering van die systematiek.
Of eigenlijk: het begon toen net.
Heb je dit draadje ooit gelezen http://www.ouders.nl/cgi-bin/TMMforum/NFshowpost.cgi?template=4&actueel=0&archief=1&zoek=gordijnen&thread=47811&forumsel=1&forum=1&post=716349
Groet,
Miriam Lavell
