Uitspraak rechtszaak

Met tranen in mijn ogen

heb ik deze uitspraak gelezen.
Allen, wel doorlezen tot het eind!
Wat een @#$% ouders

Overigens is het kind geen 8 maar 13/14. Zit op het VO. Het gaat om het oudste kind.

Ik ben dankbaar dat onze scheiding beter verlopen is. Het was dan ook onze scheiding en onze omgangsregeling.

heel goed stuk

Wat een ontzettend goed stuk! Heb het aandachtig gelezen. Ook dat de rechter tussen de regels door hoort dat vader weinig respectvol spreekt over de moeder.
Ik heb ook in zo'n situatie gezeten en ik kon toen als moeder niet goed verwoorden en bewijzen wat er speelde maar bij mij zijn de kinderen juist aan vader toegewezen. Terwijl nu inmiddels duidelijk is dat er sprake is van een psychische gedragdsstoornis bij vader die schadelijk kan zijn voor de kinderen. Daar had ik toen geen bewijs van, laat staan dat ik wist dat die er was. Mijn hart doet pijn als ik dit lees, en wetende dat er misschien nog zoveel meer speelt in dat gezin. Wat zou ik graag mijn rechter op de hoogte willen brengen hoe destijds een juist schadelijke keuze voor mijn kinderen is gemaakt. Dat mijn uitspraken niet in het hokje ' daar heb je weer zo'n vreselijke ex-vrouw' gestopt kunnen worden maar in het hokje ' let goed op, want de kinderen worden gemanipuleerd dingen te zeggen'. Dat gemanipuleerd worden en gedwongen tot uitspraken, dat herken ik in dit stuk ook, en ben wel blij dat de rechter dat doorziet. De zinsnedes die het kind in deze rechtzaak doet zijn zo niet des kinds, maar duidelijk opgelegd. Dat herken ik ook uit mijn situatie, er kwam geen verklaring in kindertaal van het kind, maar een ingestudeerde verklaring vol met grote mensen bewoordingen. Het is en blijft heel, heel moeilijk om in dit soort situaties te doorzien wie van de partijen het bij het rechte eind heeft. Ik zie dat niet alleen in mijn situatie maar ook in een situatie in mijn omgeving. Ooit, komen we hier meer over te weten en kunnen we er ook meer mee.

Geen co-ouderschap

Wat mij opvalt is dat er vanaf het begin geen co-ouderschap was. Misschien waren de problemen nooit zo opgelopen als dat co-ouderschap er wel geweest was.
Dat vader verder weg is gaan wonen, is natuurlijk ook niet handig.

Aagje

Mee eens. Het is een onnodige sneer die de verhoudingen waarschijnlijk niet zal verbeteren.

zie ik iets over het hoofd?

Ik lees juist dat beide ouders niet kunnen communiceren en allebei niet in staat zijn om hun eigen belang opzij te zetten. Zie het voorbeeld van het eten tijdens de wisseldag.

De vader heeft het verzoek ingediend voor het raadsonderzoek en de bijzondere curator. Deze verzoeken worden allebei afgewezen. Dat de uitspraak daarom wat meer aan hem gericht is, is ook logisch. Hij heeft immers deze verzoeken ingediend en probeert een dag voor de rechtszaak ook nog brieven van de tweede zoon in te brengen.

Ik ben wel bang dat dit vast niet de laatste rechtszaak is.

Vlinder

Ja, dat lees ik zeker ook.

Maar ergens (net over de helft van de brief) schrijft de rechter specifiek over de houding van vader die niet productief en constructief is en hoe hij er behendig is dingen zo te verwoorden dat er een waardeoordeel in klinkt en het kwetsend is voor de moeder.
En dat kan een goede observatie zijn.
Maar ik vraag me af of het in het belang van het kind is om dat van de horen. Daar ben ik nog niet uit.
Natuurlijk is het een sneer, zoals Ad schrijft. Maar misschien wel een waarmee kind meer handvatten krijgt om te situatie van zijn ouders te doorgronden. Of juist niet en krijgt kind er een onnodig vervelend beeld van zijn vader door. Of geeft het beide ouders weer munitie om er iets van te vinden (zie je wel, de rechter zegt ook al dat je vader lelijk tegen mij doet/zie je wel, rechters kiezen altijd partij voor de moeders).

Aagje

Vrouwenbolwerk?

De vriend die ik hierboven noemde, heeft er veel last van dat hij alleen maar vrouwen tegenkomt in alle trajecten. Bij de instanties, de rechtbank, de advocaten, alle deskundigen, alleen maar vrouwen en die zijn allemaal op de hand van de vrouw die beheerst haar leugens kan vertellen, eventueel wat gedoseerde tranen erbij.

Ik denk dat het een heel weloverwogen beoordeling is

over die vader. De rest van de uitspraak is zo goed doordacht en helder geformuleerd, dat ik me niet kan voorstellen dat deze zin over de vader een ‘slip of the pen’ is, of onhandig geformuleerd, of wat dan ook.
Phryne, het zou heel geld kunnen dat door een overmaat aan vrouwen in zo’n procedure de blik, en dus de uitkomst, gekleurd is. Maar... een man die agressief praat als hij emotioneel geraakt wordt, ja, die gooit wel een beetje zijn eigen glazen in, vind ik. Hoe lief en aardig hij anders ook misschien is, hij zet dan wel een negatief beeld van zichzelf neer. Lijkt me erg lastig voor de mensen die betrokken zijn bij zo’n proces om daar doorheen te kijken.

Geen sneer

Ik vind het geen minachtende opmerking. Maar of het nuttig en verstandig is deze opmerking te maken, weet ik ook nog niet.

Vrouwenbolwerk

Ik had destijds een vrouwelijke rechter. En nog gaf ze de voorkeur eraan dat de kinderen bij de vader en de dader vh huiselijk geweld gingen wonen. Dus dat het n vrouwenbolwerk is?

Verantwoordelijkheid

Wat een prachtige uitspraak, bedankt dat je ons erop attent hebt gemaakt. Deze rechter heeft even de verschillende verantwoordelijkheden duidelijk willen maken en zo laten zien, dat het kind de problemen van de ouders aan het oplossen is (inderdaad, dan maar twee maaltijden eten) end t dat niet de bedoeling is. Vandaar dat het verzoek van het kind niet gehonoreerd wordt.
De ouders erop gewezen dat het niet is 'wat het kind wil' maar dat het kind hun verantwoordelijkheid is en dat zij ervoor moeten zorgen dat het kind krijgt wat het nodig heeft.
De stevige opmerking naar de vader toe komt denk ik, omdat de vader in dit geval degene is die nieuwe rechtszaak heeft aangevraagd en hij moet dus ook weten waarom zijn gladde verzoek niet gehonoreerd wordt.
Ik denk dat de rechter ook hoopte dat de ouders nu eindelijk, na zoveel jaren, zouden stoppen met procederen, door te laten zien dat een slechte communicatie onderling niet uitgevochten kan worden in de rechtszaal. En ook niet via een bijzonder curator. Zelfs niet via de raad voor kinderbescherming! Ook hier gaat het om eigen verantwoordelijkheid.
Probleem blijft wel: wat als de mensen die echt niet kunnen nemen. Nou ja, dan kunnen ze nog in hoger beroep en zijn ze weer enige tijd bezig. En ondertussen zou er hulp moeten komen voor de kinderen in de vorm van begeleiding in het gezin. Met die kinderen is niks mis, maar ze mogen wel wat ondersteuning krijgen in de omgang met deze zeer moeilijke ouders. Geen hulp dus in de zin van: jullie hebben ene probleem. Maar ondersteuning in de zin van: jullie moeten moeilijke situaties het hoofd bieden, doen dat goed, maar is er iets waardoor we kunnen helpen om het gemakkelijker te maken. Eigen magnetron misschien, waardoor de ouders niet meer voor de maaltijden hoeven te zorgen? Die kinderen kunnen dat wel aan.

Tsjor

ZIjn zaak

Aagje “Maar ergens (net over de helft van de brief) schrijft de rechter specifiek over de houding van vader ”
Ja. Dat is niet omdat de rechter de vader meer schuldig vindt aan dit geheel dan de moeder, maar omdat de vader deze zaak heeft geïnitieerd en zoon heeft overgehaald om bij hem te gaan wonen. KInd gebruikt de argumenten die vader heeft aangedragen.
De rechter verklaart de vader niet meer schuldig aan het geheel dan de moeder. Dat het kind bij moeder moet blijven is omdat hij daar al woont, hij er zijn hulverlening, coach en onderwijs heeft en het broertje er ook nog is.

Subjectief

Het klinkt heel verstandig. Maar lastig blijft dat het een subjectieve inschatting blijft. Natuurlijk met argumenten maar geheel afhankelijk van het inschattingsvermogen van de hulpverlenende betrokkenen en via die informatie naar de rechter, van de rechter.

Dus het blijft altijd een inschatting. Die echt wel heel adekwaat kan zijn, maar men kan zich ook sterk vergissen.

Op grond van de argumenten klinkt het wel heel verstandig en begrijpelijk.

Beide ouders worden aangesproken

'Allebei je ouders moeten dingen anders gaan doen, als dat niet gebeurt, dan wordt het niks. Allebei je ouders zullen voor mogelijk moeten houden dat ze misschien dingen niet op de juiste/handigste manier doen en dat ze dingen anders moeten doen. Dat geldt ook voor je vader.'

En dan het voorbeeld over de vermeende sneer van vader naar moeder toe.

Ik zie moeder niet vrijgepleit worden. Enkel wordt het verwijt aan vader nader toegelicht. Dat is wel bijzonder. Misschien een pijnpuntje van de rechter?

Al met al vind ik het een mooi verstandig vonnis van de rechter. Ze (?) heeft duidelijk goed tussen de regels doorgelezen. En volgens mij haar uiterste best gedaan om niet te laten merken wat ze echt van de vader en moeder als ouders vond. Je mag hopen dat dat effect heeft.

Ginny

Misschien is de sneer terecht hoor. We kennen de details niet.

Ik bedoel dat ook zo, Ad.
Misschien was het geen sneer van vader, maar een terechte constatering.

Ik geloof echter zomaar dat dit niet het enige was en dat beiden wel roepen dat ze in het belang van het kind handelen, maar dat dat in de praktijk bar tegen valt. Van tweemaal per dag warm eten word je niet slechter. Van continu moeten schipperen tussen ouders wel. En dat laten ze blijkbaar beide gebeuren.

En dan nog: waar het in feite om gaat is of verhuizing in het belang van het kind is. Ik kan de gedachten gang van de rechter grotendeels volgen. Vader had betere papieren gehad als hij in de buurt van zijn kinderen was blijven wonen.