Algemeen Ouderschap Algemeen Ouderschap

Algemeen Ouderschap

Lees ook op

Vader vaak boos en negatief


Je kind naar beneden praten, commando's schreeuwen of een uur schreeuwen tegen je kind zijn vormen van geestelijk mishandeling. 

Maar hij bedoelt het goed, is vooral een manier om kind niet te beschermen tegen schadelijk en onveilig gedrag. 

Ik zou vooral duidelijk zijn over het feit dat zijn gedrag niet acceptabel is en dat je daar als partner en ouder consequenties aan gaat verbinden. 

ScarceKudu74

ScarceKudu74

14-03-2022 om 17:48

Temet schreef op 14-03-2022 om 16:11:

Peen, je schrijft:
"Toen we uiteindelijk gingen scheiden (na talloze ruzies, gesprekken en beloftes tot beterschap) was hun commentaar: "hèhè, eindelijk!"."

Hoe oud waren je kinderen en hoe zag de omgang met vader er daarna uit? Want voor hetzelfde geld gaat vader voor een week op-week af regeling, dus dan zitten de kinderen de helft van de tijd met zo'n nors figuur opgescheept. Of ontpopte jouw ex zich tot een veel makkelijker vader toen jij er niet meer bij stond?

Ze waren net tieners, dus geen kleine kinderen meer. Ze konden in ieder geval weerwoord geven, alhoewel dat nou meestal ook niet het gewenste effect had. 

Kind 1 wilde graag 50/50, kind 2 alleen om het weekend. Dat werd al snel bij allebei om het weekend en uiteindelijk wilden ze hem helemaal niet meer zien. Daar zaten heel plausibele redenen achter. 

Er was wel maatschappelijk werk bij betrokken, zowel gesprekken met alleen de kinderen als met hun en vader erbij. Dat hielp ook wel enigszins in zijn gedrag, maar niet voldoende. 

Ik had graag anders gezien,  want het heeft de kinderen een enorme knauw gegeven    Ik denk dat het over het algemeen helemaal niet in het belang van kinderen is om 1 ouder nooit te zien.

Mijn kinderen waren 4 en 6. En genoeg beschadigd om nog steeds bang voor papa te zijn. Hoewel ze wél veel van hem houden, loyaal zijn en er graag naartoe gaan.
We zijn nu 6 jaar verder en druk doende met hulpverleners waar nu (na 3 jaar ontkennen van mijn kant) één van de basisproblemen toch de opvoeding en thuissituatie in de eerste jaren blijkt te zijn.

De kinderen kunnen goed meekomen op school, ze slapen 1 nacht in de week bij hun vader en blijven dan tot de volgende middag/ avond maar hij woont zo dichtbij dat ze bij wijze van dagelijks een knuffel kunnen halen. Ze zien hem meestal 3 tot 5 keer per week, net waar ze zin in hebben.

Overigens, als opvoeder (of als gezamenlijke opvoeders) was het geen succes. Ik ging er persoonlijk ook fysiek aan onderdoor. Maar mijn ex is wie hij is, en dat is geen nare vent. Ondanks het af te keuren gedrag, hij wil het graag goed doen, ziet ook zijn tekortkomingen maar kan ze niet veranderen. 

Ik zou hulp vragen bij het wijkteam/sociaal team. 
Je kan ook anoniem bellen met veilig thuis, zij kunnen gericht advies geven.

Het klinkt niet als gezond ouderschap, dat constante schreeuwen naar kinderen.
Schreeuwen is een teken van onmacht. En er zijn heel veel ouders waarbij dat wel eens gebeurd, maar niet structureel. 
Ik zou hem wel vertellen dat je zijn houding in het gezin en naar de kinderen niet gezond vind, dat het de kinderen schaadt en dat daar aan gewerkt moet worden, anders zie je geen andere uitweg dan scheiden. Vraag hem ook eens wat hij wel leuk vindt aan zijn kinderen.

Oh, nog even over de opmerkingen als ‘Geef aan dat je dit of dat wilt en dat je anders wilt scheiden’.
Mijn advies is dat pas uit te spreken als je de scheiding daadwerkelijk wilt doorzetten. 
Je moet jezelf wel serieus nemen als je zoiets zegt, anders neemt hij je zeker niet meer serieus.
Dus als je er nog niet aan toe bent om te scheiden, dan zou ik het zeker niet zo stellig verwoorden.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.