Vermoeide ouder, mom burn out?

Nu alle praktische dingen geregeld zijn, kom je tot rust en voel je pas hoeveel energie de afgelopen periode je heeft gekost. Mijn advies zou zijn: leg de lat een poosje laag, laat het huishouden versloffen, geef je kinderen makkelijk eten en een vitaminetabletje, voor een paar weken kan dat echt geen kwaad. Leg de kinderen uit, op hun niveau, dat je erg moe bent en daarom soms wat bozer reageert dan je zou willen. Vraag ze om hulp, ze kunnen meer dan je denkt. Samen met anderen op vakantie geeft ook de mogelijkheid om zo af en toe een uurtje voor jezelf te pakken, te doen waar jij blij van wordt. En daarna heb je drie weken zonder kinderen om nog verder bij te komen, je huis weer op orde te krijgen en de vriezer te vullen met verantwoorde maaltijden.

Ontspan je de tijd dat je alleen bent wel? Laad je jezelf ook op? 
Je kinderen hebben nog opvang nodig dus zijn nog jong dus je zal heel wat jaren nog moeten opvoeden.. wat heb je nodig om dit zonder tegenzin te doen? Vooruit koken is super maar een keer een broodje met een blik soep is ook geen ramp, kun je de lat lager leggen?

Je hebt het nog 3 jaar geprobeerd en je man stopt ermee omdat het herstel niet snel genoeg gaat .

jij wou de scheiding niet ???

Het herstel ging niet snel genoeg?
Dus je was al oververmoeid of zoiets?
En je man vond dat je sneller genezen moest?

Hij zal nu wel ontdekken hoe druk het is om voor de kinderen te zorgen.

haarklover schreef op 09-07-2025 om 22:38:

Het herstel ging niet snel genoeg?
Dus je was al oververmoeid of zoiets?
En je man vond dat je sneller genezen moest?

Hij zal nu wel ontdekken hoe druk het is om voor de kinderen te zorgen.

Ik denk dat het over het herstel van de relatie na het overspel van haar man gaat, of eventueel zijn herstel van de verliefdheid op een ander. Zoiets levert een vertrouwensbreuk op en dat is hard werken als je het wil herstellen.

Wat rot dat je de week met de kinderen zo zwaar vindt en dat je nog niet echt kunt opladen in de andere week. Ik verwacht dat het wat meer tijd nodig heeft om hieraan te wennen en meer tot jezelf te komen.  Sterkte! 

Alice12 schreef op 09-07-2025 om 23:05:

Ik vind het eigenlijk alleen maar vreselijk voor je kinderen. Wat erg, een scheiding en dan ook nog een moeder die zich zo gedraagt. Wat sneu en triest voor die kinderen. Ik zou zeggen: geef jezelf een enorme schop onder je reet en zorg voor je kind er ren.

Dit is wel een trap na geven zeg…mag ze haar gevoel ook hebben? We zijn maar mensen hoor, dit zet je niet zo even aan de kant. Je geeft haar nu ook nog een schuldgevoel richting haar kinderen erbij, ik geloof dat ze het zelf ook niet echt lekker vindt gaan en dan is compassie helpender dan een hard oordeel.

Heb je geen broer/zus/ouder/goede vriendin/oom die eens de kinderen mee naar de speeltuin kan nemen tijdens je vakantieweek? Al is het het speeltuintje om de hoek voor anderhalf uur.

Of je neemt iemand extra mee op een uitje dat je al gepland hebt en vraag of die af en toe het voortouw kan nemen. IPV dan constant op alle kinderen tegelijk te letten, kan die persoon zich dan wat met de 1 bezig houden terwijl jij nummer 2 een boterhammetje geeft.

Sommige mensen vinden dat juist wel leuk om te doen en dan heb jij ook af en toe rust. De kinderen krijgen dan wat extra aandacht van een ander en je zegt dat je een fijne kring om je heen hebt. 

Ik zou het gewoon eens vragen. 

Er is veel veranderd voor jou, maar ook voor de kinderen. Denk dat het tijd nodig heeft.
Zou het ook drukker/zwaarder kunnen voelen omdat je nu om de week ook ervaart hoe is het is zonder de verantwoordelijkheid voor de kinderen? Dan heb je geen kinderen die op tijd uit bed moeten voor school, alles klaar maken voor school, kinderen naar school en uit school, clubjes, spelen met vriendjes/vriendinnetjes, enz? 

kan het zijn dat je een soort van depressie hebt? Je bent bedrogen, hebt nog geprobeerd je huwelijk te behouden, je ex heeft uiteindelijk toch stekker eruit getrokken. Dat gaat je niet in de koude kleren zitten, en moet heel verdrietig voor je zijn.