Wel of niet een derde?
Titel is wel duidelijk denk ik 
Man en ik komen er niet uit of we nog een derde willen. We hebben twee kinderen van 4 en 9. We hebben het soms best zwaar (oudste adhd), maar genieten ook veel van de kinderen. Maar we zijn nu op een punt dat het makkelijker gaat worden, we slapen door, geen luiers, flesjes etc. meer, en dat is ook wel lekker. Bovendien vind ik zwanger zijn erg zwaar vanwege twee keer extreme misselijkheid en bekkeninstabiliteit. Je zou zeggen, genoeg redenen om het niet te doen.
Toch blijft het bij mij kriebelen.. man staat er net zo in.
wat zijn de ervaringen van mensen met 3 kinderen? Was de derde erbij een grote verandering. Ervaringen van mensen met wat grotere leeftijdsverschillen? (Tegen de tijd dat er op zn vroegst een derde zou kunnen zijn als het ons gegeven is, zijn de andere twee 5 en 10)
Er zijn bovendien legio mensen die dat voor 2 kinderen ook niet kunnen betalen.
Woezelisboos schreef op 28-01-2022 om 12:51:
[..]
Tsja dat is allemaal zo relatief. Je kunt 2 kinderen allerlei materiële zaken geven maar geen liefde, en 3 kinderen minder materiële zaken maar wel veel liefde. Als je twee kinderen goed kunt verzorgen qua financiën, kun je er vast ook drie aan.
Ook aan aandacht komen ze tekort natuurlijk hoe meer 't er zijn. Als je alleen maar loopt te rennen en te vliegen voor 3 kinderen in 3 verschillende fases blijft er minder qualitytime over.
redbulletje schreef op 28-01-2022 om 13:03:
[..]
Ook aan aandacht komen ze tekort natuurlijk hoe meer 't er zijn. Als je alleen maar loopt te rennen en te vliegen voor 3 kinderen in 3 verschillende fases blijft er minder qualitytime over.
Ja dat ben ik met je eens. Maar met 3 is dat nog wel te doen denk ik. Juist omdat ze allemaal ook een beetje hun eigen leven hebben dan met school, vriendjes, opvang en activiteiten. Dan blijft er bij ons iig juist tijd zat over om wel voldoende aandacht voor ze te hebben. Als het er veel meer dan 3 worden met ook nog eens weinig leeftijdsverschil en/of speciale behoeften, dan kan het wel eens te weinig worden ja.
Wat een hoop reacties, dank daarvoor. Over het milieu.. ik denk dat niemand precies kan weten wat de waarheid is en wat in dat opzicht het slimste zou zijn om te doen. En dit klinkt misschien voor sommigen egoïstisch, maar ik leef OOK voor mijn eigen geluk. Ik doe namelijk al denk ik meer dan gemiddeld goed voor het milieu. We eten vrijwel volledig plantaardig, doen alles op de fiets, vliegen niet, consumeren minimalistisch. Een derde zou voor ons financieel de eerst komende 18 jaar ook niet veel kosten, ik koop tweedehands en heb alles bewaard van de eerste 2. Studies, rijbewijzen, dat gaat veel kosten maar ik ben ook van mening dat kinderen daar tegen die tijd aan mee gaan betalen door het hebben van een baantje. Ik heb dat vroeger ook niet allemaal gekregen en ben er niet slechter van geworden. Bovendien hebben we een flinke spaarpot en zullen we blijven sparen voor de toekomst.
De punten die mij doen twijfelen nog steeds zijn: hoe verloopt mijn zwangerschap en wil ik dat wel aangaan. Ik zal die 9 maanden absoluut een minder energieke en vrolijke moeder zijn voor mijn kinderen.
Zullen onze kinderen er beter/blijer van worden of misschien juist wel helemaal niet?
Hebben wij zin om weer helemaal ‘opnieuw’ te gaan beginnen?
Wilgenkatje- schreef op 28-01-2022 om 11:38:
De reacties gaan ver uit boven wat TO vraagt. Zij vraagt om ervaringen op gezinsniveau. niet over het redden van de wereld als ecosysteem.
Zucht.. inderdaad zeg. Wat een zinloze draadvervuiling elke keer weer bij een vraag als deze. Je schaft zonnepanelen aan met het oog op het milieu. Of je douchet met een zandloper. Wie afziet van een kinderwens om die reden lijdt aan een messiascomplex: zelfs aan 10 families Duggar gaat de wereld niet ten onder.
Dit neemt niet weg dat ik TO aanraad die kriebel te laten voor wat het is. Die kriebel is biologisch bepaald: je hormonen die schreeuwen nu kan het nog. Had ik daaraan gehoor gegeven dan liepen er hier wel 1O rond. Bij de meeste vrouwen stopt die jeuk vanzelf als ze de 40 gepasseerd zijn en de overgang zich aandient.
De middelbare school kan voor een puber met ADHD een flinke uitdaging waarbij je als ouder ook flink bak moet. De vraag is of je die energie en aandacht op kunt brengen als je nog een handenbindertje hebt rondlopen en gammel bent van doorwaakte nachten en kwalen en de lichamelijke nasleep van een zwangerschap.
Velisval schreef op 28-01-2022 om 13:08:
Wat een hoop reacties, dank daarvoor. Over het milieu.. ik denk dat niemand precies kan weten wat de waarheid is en wat in dat opzicht het slimste zou zijn om te doen. En dit klinkt misschien voor sommigen egoïstisch, maar ik leef OOK voor mijn eigen geluk. Ik doe namelijk al denk ik meer dan gemiddeld goed voor het milieu. We eten vrijwel volledig plantaardig, doen alles op de fiets, vliegen niet, consumeren minimalistisch. Een derde zou voor ons financieel de eerst komende 18 jaar ook niet veel kosten, ik koop tweedehands en heb alles bewaard van de eerste 2. Studies, rijbewijzen, dat gaat veel kosten maar ik ben ook van mening dat kinderen daar tegen die tijd aan mee gaan betalen door het hebben van een baantje. Ik heb dat vroeger ook niet allemaal gekregen en ben er niet slechter van geworden. Bovendien hebben we een flinke spaarpot en zullen we blijven sparen voor de toekomst.
De punten die mij doen twijfelen nog steeds zijn: hoe verloopt mijn zwangerschap en wil ik dat wel aangaan. Ik zal die 9 maanden absoluut een minder energieke en vrolijke moeder zijn voor mijn kinderen.
Zullen onze kinderen er beter/blijer van worden of misschien juist wel helemaal niet?
Hebben wij zin om weer helemaal ‘opnieuw’ te gaan beginnen?
Ik denk dat mijn twee oudste kinderen niet echt zaten te wachten op een broertje of zusje erbij en dat ik ze er ook niet altijd per se een plezier mee gedaan heb. Zij moeten er ook dingen voor inleveren waar ze niet om gevraagd hebben. Maar nu ze er eenmaal is, accepteren ze het allemaal en is het voor hen gewoon vanzelfsprekend. Ze zijn ook dol op haar en ook heel trots. En voor de lange termijn denk ik dat een extra broer of zus ook heel waardevol kan zijn.
Helemaal opnieuw beginnen, zo voelt het dus voor mij helemaal niet. Ons leven gaat gewoon door zoals hiervoor met de oudste twee kids en de baby gaat gewoon mee in hun ritme. En vind het fijn hoor, dat mijn leven niet zo op zijn kop staat als na de geboorte van de eerste twee.
Verder doen wij precies zoals jij, zijn heel milieubewust.
Wat een voordeel is met grotere leeftijdsverschillen is dat ze niet allemaal tegelijk een rijbewijs gaan halen en gaan studeren. Is het leeftijdsverschil klein, dan heb je dat wel meer maar dat is wel iets wat je vooraf ook weet.
Daarnaast is het geen verplichting om dat voor je kind te betalen. Er zijn ook mensen die hun kinderen prima kunnen voeden, kleden, liefde kunnen geven etc. maar grote uitgaven als studie niet kunnen betalen. Ook dat zou voor mij geen reden zijn om geen kind te krijgen. Als je met je andere kinderen al naar de voedselbank moet en nu al niet weet hoe je de eindjes aan elkaar moet knopen zou ik wel nadenken of een extra kind wel haalbaar is.
Zou dan eerder de 2 die je hebt wél op mooie vliegreizen meenemen en gewoon lekker gaan eten ipv vega. Wat heb je er aan zo krampachtig te leven zonder de pleziertjes?
Liefde is eindeloos maar geld, tijd en energie zijn dat niet. Je zult voor je zelf moeten bepalen of je genoeg hebt voor nog een kind. Jullie oudste heeft ADHD. Vaak komt dat in families vaker voor, dus stel voor dat de jongste ook extra zorg/aandacht nodig heeft gaat dat lukken op een manier dat iedereen genoeg aandacht krijgt (inclusief jijzelf)? Dat is een hele individuele vraag, de een kan meer aan dan de ander (ik ken mensen met 7 kinderen die met gemak alles regelen en mensen met 2 kinderen die het nauwelijks aankunnen) en de een heeft ook meer andere zorgen en obstakels (mantelzorg, kinderen die extra aandacht nodig hebben, veeleisende baan) en mensen hebben ook andere wensen (reizen, hobbies, carrière, tijd voor jezelf.)
redbulletje schreef op 28-01-2022 om 13:47:
Zou dan eerder de 2 die je hebt wél op mooie vliegreizen meenemen en gewoon lekker gaan eten ipv vega. Wat heb je er aan zo krampachtig te leven zonder de pleziertjes?
Vega eten kan ook lekker zijn hoor, of lust jij alleen maar vlees en eet je nooit rijst, aardappels, pasta, groenten, fruit, noten etc?
Daarnaast lees ik in al jouw berichten dat je een hekel hebt aan kinderen, zowel vroeger als nu. Dat kan. Maar dat geldt lang niet voor iedereen. De meeste mensen die kinderen hebben, hebben daar heel bewust voor gekozen en dat doen ze niet omdat ze een hekel hebben aan kinderen en denken 'laten we die eens lekker een kutleven bezorgen en dan nemen we er nog een extra zodat er zoveel mogelijk kinderen een kutleven hebben'. Mensen met een hekel aan honden nemen ook geen hond.
redbulletje schreef op 28-01-2022 om 13:47:
Zou dan eerder de 2 die je hebt wél op mooie vliegreizen meenemen en gewoon lekker gaan eten ipv vega. Wat heb je er aan zo krampachtig te leven zonder de pleziertjes?
Weer zo zwart wit. Ik houd helemaal niet van vlees en vind vakanties dichterbij huis ook heel leuk..vind het veel leuker om met mijn lieve kinderen dichterbij huis op vakantie te gaan dan in mijn eentje verre vliegreizen te maken. Bovendien kunnen wij nog prima met het vliegtuig op vakantie als we zouden willen
Laatst hadden man en ik het er nog over hoe de mensen die wie kennen ( 55-60 jr) veelal zijn opgegroeid in gezinnen met drie kinderen. Dat was in de jaren 60 heel normaal. Een gezin dat het minder breed had, paste zich hierop aan. En in die tijd bestonden ook al voorbehoedmiddelen; de keuze voor uitbreiding werd niet bepaald door milieukwesties of wat anderen vinden. De keuze werd bepaald uit liefde en de kinderwens.
Laat TO zich niet beïnvloeden door randzaken maar vooral haar / hun eigen idee hierin volgen.
Als mijn ouders aan mijn brus hadden gevraagd of ik welkom was, hadden ze wrs nee gezegd want dan moest één de slaapkamer delen. Nu zijn ze maar wat blij met mij.
Ik heb ook niet aan mijn oudste gevraagd of ze ermee akkoord ging. Mijn keuze om na de tweede te stoppen was puur een gezondheidskwestie mijnerzijds.
redbulletje schreef op 28-01-2022 om 13:47:
Zou dan eerder de 2 die je hebt wél op mooie vliegreizen meenemen en gewoon lekker gaan eten ipv vega. Wat heb je er aan zo krampachtig te leven zonder de pleziertjes?
Wat een gekke reactie. Als ik geen kinderen zou hebben zou ik ook vegan eten omdat ik gewoon niet graag dierlijke producten eet. En vliegen zou ik dan ook niet doen, ik durf niet in een vliegtuig, ik vind het duur en er is genoeg moois te beleven wat bereikbaar met de (elektrische) auto is. Ben daar totaal niet krampachtig in, dat is gewoon mijn voorkeur.
redbulletje schreef op 28-01-2022 om 13:47:
Wat heb je er aan zo krampachtig te leven zonder de pleziertjes?
Zou het voor haar ook een plezier zijn, vliegen? Of hanteert zij misschien een andere definitie van pleziertjes?
gr Angela
