Zakgeld van vriendje
Hi,
Vandaag was ik samen met mijn zoontje en een vriendje naar de bioscoop.
Hij had €10,- meegekregen voor snoep, maar als een kindje met ons meegaat, hoeft hij nergens voor te betalen en hij mocht het geld voor zichzelf houden.
We zijn daarna nog een ijsje gaan eten en ze mochten beiden van mij een boek uitkiezen in de boekenwinkel. Dit ook omdat het vriendje onlangs jarig is geweest.
Later besloot hij dat hij iets voor zijn broertje wilde kopen met het geld dat hij nog had.
Prima natuurlijk, alleen bleek bij de kassa dat er niet contant betaald kon worden en of ik het dus wilde pinnen. Geen probleem en hij gaf mij zijn € 10,-.
Maar nu komt het, ik voel me nu echt schuldig dat ik het tientje heb aangenomen... Wat hadden jullie gedaan/wat zouden jullie doen?
Volgens mij heb je het prima gedaan.
Hoewel, ooit is een kind van mij een beetje verdrietig teruggekomen van een uitje. Hij had geld meegekregen om te trakteren op een ijsje, maar ze wilden dat helemaal niet. Aardig bedoeld van de moeder van het vriendje natuurlijk, maar het kan ook de andere kant op werken...
Decembermamma schreef op 03-03-2022 om 11:09:
[..]
Ben je weleens in een bioscoop geweest? Voor 3 keer een bakje popcorn ben je dat 10tje al snel kwijt.
popcorn noem ik geen snoep
Laatste bericht gerapporteerd.
Volgens mij is het ook geen zakgeld van het vriendje, maar geld dat hij van de ouders heeft meegekregen om iets lekkers te kunnen kopen. En dat hij thuis dus weer terug zou geven aan de ouders.
Hier was het andersom. Ik kreeg mijn kind nog wel eens terug van een speelafspraakje met de mededeling "we zijn naar de bioscoop geweest/ hebben pannenkoeken gegeten/...., kun je me even zoveel euro terug betalen". Wat ik raar vond, want ik wist nergens vanaf maar zat wel met de kosten. En ik had zelf misschien ook wel met kind naar die film willen gaan. Altijd braaf betaald, want ik kon het geld missen en het was goed bedoeld, en een fijn vriendje van m'n kind. Maar het voelde nooit heel fijn.
Een tientje meegeven om "te trakteren"is heel gangbaar als je kind met een ander gezin meegaat op een uitje. Sommige kinderen vind dat ook heel leuk. Dan laat je ze een klein ijsje kopen, en wat overblijft gaat terug. Of je slaat het af, dan gaat het helemaal terug. Vergelijk het met als je met iemand meerijdt. Dan bied je voor de vorm ook aan om te delen in de kosten, en meestal wimpelt de ander dat dan weer beleefd af.
Kinderen zomaar een boek laten uitzoeken vind ik een beetje merkwaardig, ook als ze net jarig zijn geweest. Dan zou ik me als andere ouder misschien wel een beetje bezwaard voelen/ Had dat jongetje geen kinderfeestje gegeven ?
Beerlover schreef op 03-03-2022 om 11:51:
Zijn pa wou een nieuwe BMW, heb je die ook vergoedt?
Ben je altijd zo kinderachtig? Zielige reactie en nergens voor nodig!
Ademes schreef op 03-03-2022 om 13:41:
Volgens mij heb je het prima gedaan.
Hoewel, ooit is een kind van mij een beetje verdrietig teruggekomen van een uitje. Hij had geld meegekregen om te trakteren op een ijsje, maar ze wilden dat helemaal niet. Aardig bedoeld van de moeder van het vriendje natuurlijk, maar het kan ook de andere kant op werken...
Dankjewel. Nee, hij was niet teleurgesteld gelukkig.
Was alleen mijn eigen gevoel/twijfel achteraf
Tijgeroog schreef op 03-03-2022 om 14:16:
Volgens mij is het ook geen zakgeld van het vriendje, maar geld dat hij van de ouders heeft meegekregen om iets lekkers te kunnen kopen. En dat hij thuis dus weer terug zou geven aan de ouders.
Hier was het andersom. Ik kreeg mijn kind nog wel eens terug van een speelafspraakje met de mededeling "we zijn naar de bioscoop geweest/ hebben pannenkoeken gegeten/...., kun je me even zoveel euro terug betalen". Wat ik raar vond, want ik wist nergens vanaf maar zat wel met de kosten. En ik had zelf misschien ook wel met kind naar die film willen gaan. Altijd braaf betaald, want ik kon het geld missen en het was goed bedoeld, en een fijn vriendje van m'n kind. Maar het voelde nooit heel fijn.
Nee, hij had het gekregen van een ander familielid en er was geen sprake van wisselgeld teruggeven.
Ja, dat is zeker raar!
kenfan schreef op 03-03-2022 om 15:51:
Een tientje meegeven om "te trakteren"is heel gangbaar als je kind met een ander gezin meegaat op een uitje. Sommige kinderen vind dat ook heel leuk. Dan laat je ze een klein ijsje kopen, en wat overblijft gaat terug. Of je slaat het af, dan gaat het helemaal terug. Vergelijk het met als je met iemand meerijdt. Dan bied je voor de vorm ook aan om te delen in de kosten, en meestal wimpelt de ander dat dan weer beleefd af.
Kinderen zomaar een boek laten uitzoeken vind ik een beetje merkwaardig, ook als ze net jarig zijn geweest. Dan zou ik me als andere ouder misschien wel een beetje bezwaard voelen/ Had dat jongetje geen kinderfeestje gegeven ?
Oh er was geen sprake van wisselgeld teruggeven, hij had het geld van een ander familielid gekregen. Maar goed dat je het zegt, had er geen rekening mee gehouden dat hij misschien wel had willen trakteren. Had in ieder geval niet de indruk dat hij teleurgesteld was.
Nee, kinderfeestje was er door omstandigheden niet en ik ken zijn ouders vrij goed. Ze geven ook weleens uit het niets een kleinigheidje aan mijn zoon.
Moxxie schreef op 02-03-2022 om 23:24:
Superlief van het kind en zeker niet iets waar jij je schuldig over moet voelen. Van je eigen geld een cadeautje kopen voor je broertje voelt toch anders dan wanneer Keesjes moeder het betaalt.
Ja, daar heb je gelijk in! Bedankt voor je reactie.
bedankt voor de reacties, ik sluit het topic want jullie hebben het schuldgevoel van me afgepraat 
Tijgeroog schreef op 03-03-2022 om 14:16:
Hier was het andersom. Ik kreeg mijn kind nog wel eens terug van een speelafspraakje met de mededeling "we zijn naar de bioscoop geweest/ hebben pannenkoeken gegeten/...., kun je me even zoveel euro terug betalen". Wat ik raar vond, want ik wist nergens vanaf maar zat wel met de kosten. En ik had zelf misschien ook wel met kind naar die film willen gaan. Altijd braaf betaald, want ik kon het geld missen en het was goed bedoeld, en een fijn vriendje van m'n kind. Maar het voelde nooit heel fijn.
Dit zou ik ook niet waarderen en er ook wat van zeggen. Leuk als je iets wil gaan doen wat geld kost, maar als je van mij verwacht dat ik dat betaal, dan hoor ik dat graag vooraf. Op deze manier gedraagt die ouder zich alsof ze de beschikking en zeggenschap hebben over mijn geld en dat is niet zo. Je weet immers niet hoe de financiële situatie bij een ander is.
Aiden schreef op 03-03-2022 om 10:41:
Je bent blijkbaar niet meer in staat om normaal na te denken geloof ik. Draai het om. Verplaats je in de moeder van het jochie die hem een tientje heeft gegeven om op een ijsje te trakteren voor het gezin wat hem meeneemt en wat wordt weggewimpeld. Kind weet even niet meer wat te doen met al dat geld en bedenkt dan iets te kopen voor zijn broertje wat niet een leuke middag had en dan komt de moeder van het vriendje moeilijk doen zodat hij met zijn tientje thuis moet komen omdat hij het niet uit mocht geven?
Hij had het van een ander familielid gekregen. En afgewimpeld klinkt wel heel cru, zo heb ik het zeker niet gebracht naar hem.
En ik heb bij niemand moeilijk gedaan, eenmaal thuis sloeg de twijfel bij mij even toe. Daar is dit forum toch voor? Of heb jij dat nooit...twijfels?
Maar had er niet bij stilgestaan dat hij misschien wel graag had willen trakteren, dus daar zal ik in het vervolg rekening mee houden. Was de eerste keer voor mij in zo'n situatie.
Bedankt voor je reactie...op de onvriendelijkheid na, zonder dat had je je punt ook wel gemaakt
Valeria schreef op 03-03-2022 om 13:47:
[..]
popcorn noem ik geen snoep
Nee maar voor snoep in een bioscoop ben je ook een vermogen kwijt.
MamaE schreef op 03-03-2022 om 09:48:
Dat jongetje mag al heel dankbaar zijn dat je de rest allemaal betaald hebt.
Ik had in zo'n situatie mijn dochter ook geld meegegeven voor wat lekkers bij de film, zodat ze dan de mensen die haar meevragen kan trakteren.
Ik zou me zelfs bezwaard voelen als iemand dan ook nog een cadeautje voor een ander voor mijn dochter zou betalen. Voor jou is het misschien 'maar' tien euro, dat betekent niet dat je dan maar alles voor andere kinderen moet gaan betalen.
Dat tientje van die jongen is waarschijnlijk niet zijn eigen geld, maar gewoon van zijn ouders.
Tuurlijk was het zijn eigen geld. Hij had het gekregen als een soort zakgeld, dat hij naar eigen inzicht mocht uitgeven. Hij had ook gewoon thuis kunnen verzwijgen dat de moeder van het vriendje de versnaperingen had bekostigd en dat tientje in zijn zak kunnen houden om op een later tijdstip voor zichzelf uit te geven. In plaats daarvan besloot hij iets voor zijn broertje te kopen. Ik vind het meer dan lief dat hij daaraan dacht, genoeg kinderen zouden niet op dat idee komen.
