Alles Digitaal Alles Digitaal

Alles Digitaal

Ien

Ien

27-03-2009 om 11:09

Makkelijke ouders [18+-games voor 18- kinderen]

Mm geen goede titel maar iets positiever dan ik eerst had: 'meeloopouders'.
Het gaat om het volgende: vanochtend hoorde ik een verhaal over een jongetje van 11 jaar die per se een bepaalde game wilde hebben. Een game met een 18- jaar rating. De hele klas had hem namelijk al. (Dit gaat ook nog over een Vrije School, waar ouders meestal niet zo beeldschermminded lijken te zijn, dus voor mij extra verrassend hoewel ik het hier niet over de Vrije School wil hebben).
Nee wat mij zo verbaasd, is dat alle ouders dus blijkbaar toegeven aan de peer-pressure die hun jonge kind ondervindt. De moeder van het betreffende jongetje is naar de gameshop gegaan en ze heeft die verkopers gevraagd wat die van de rating vonden. Die (jonge knullen die zelf n.b. dol zijn op gamen) vonden het volkomen terecht want het is een heel gewelddadig spel.
Goh kan je het niet ter sprake brengen, bijvoorbeeld op een ouderavond? Was al eens gebeurd, trekt niemand zich wat van aan.
Zelf heb ik een kind van zeven dus dat speelt allemaal nog niet zo. Wel vriendjes op xbox, WII, gameboy wat hij zelf nog niet krijgt van mij. Ik compenseer dat door spannende dingen 'in real life' aan te bieden: spionnengadgets, klimtouwen en ladders in huis, in het donker verstoppertje gaan spelen met een paar gezinnen. Kinderen staan te springen om hier te mogen spelen.

Maar wel veel vriendjes die allemaal films voor 12 jaar en ouder mogen zien. "hebben ze niks van" zeggen de moeders. Maar waarom zijn het dan net de meest gewelddadige jongetjes van de klas? Zou dat echt geen oorzakelijk verband hebben.

Ik begrijp het wat meer als een kind oudere broers of zusjes heeft, dan kom je er misschien niet onderuit.
Maar waarom in vredesnaam stel je je kind zo vroeg bloot aan zaken die toch echt een brug te ver voor ze zijn? Makkelijkheid?
En waarom zijn ouders niet wat meer solidair met elkaar (ja ik weet het, je komt aan geen eind, klasgenootje van mijn kind kreeg op haar zevende een paard) in die zin dat op het niveau van de klas wat meer een lijn wordt getrokken?
Die moeder vanochtend had het hardstikke zwaar. Ze had haar voet stijf gehouden maar haar zoon had gisteren de hele avond gehuild omdat hij het niet mocht.
Zo maken we het toch elkaar onmogelijk?

Ien


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Mereltje

Mereltje

27-03-2009 om 11:21

Gemakzucht

Hoi Ien,

Het komt op mij over als een soort gemakszucht, kind wil het dus krijgt het. Sommige kinderen worden als prinsen en prinsessen behandeld en krijgen alles waar ze om kikken. Volgens mij is het ook soms moeilijk voor ouders, we kunnen ons best veel veroorloven en kunnen daarom zo'n spel makkelijk kopen. Maar doe je je kind er wel plezier mee? Ten eerste, als je alles maar koopt waar je kind om vraagt...zijn ze er dan op een gegeven moment nog wel blij mee?
Ik heb zelf inderdaad voor mijn zoontje San Andreas gekocht een spel voor 18+, dacht ook , ach dat kan wel. Hij had de restrictie om niet te vechten of te schieten op de anderen, maar hij vond het rondrijden in mooie auto's zo mooi en het was veel realistischer dan spelletjes voor zijn leeftijd. Helaas kon hij zich toch niet aan de afspraak houden en schoot hij eerst alleen op zijn eigen auto's (want het was zo'n leuk gezicht als ze ontploften) en uiteindelijk schoot hij ook wel eens omdat andere poppetjes hem aanvielen. Kortom, de afspraak werkte niet, ik vond mijn zoontje ook agressiever worden en heb het spel ingenomen. Hij speelt nu veel voetbalspellen.
Maar om even terug te komen op de ouders, het is inderdaad zwaar maar wel de realiteit. Wij komen uit een dorp waar veel mensen wonen met veel geld (wij niet) dus mijn zoontje moet omgaan met klasgenoten die alles hebben en/of krijgen. Ze hebben als eersten een WII, veel spellen, mooie nieuwe fiets, gaan op dure vliegvakanties meerdere keren per jaar. Ook dát kan een kind verdrietig maken. Het ene kind mag nu eenmaal meer dan het andere, of krijgt meer dan het andere kind.
Mijn kinderen probeer ik het zo goed en zo kwaad als het gaat uit te leggen.
Trouwens ik denk dat jouw kinderen meer hebben aan de exclusieve tijd die je met ze speelt dan dat ze afgekocht worden met een nieuwe fiets of spel en ze in hun eentje moeten spelen, wie is er nu 'arm'.

Mereltje

Ien

Ien

27-03-2009 om 11:29

Mereltje

Ja ik denk ook dat het gemaktzucht is maar wat mij zo verbaast, is dat het niet om 'sommige' ouders gaat maar dus om de hele klas. En dat op een school waar beeldschermen toch wel 'not done' zijn. Hoe moet het dan elders gaan. De meeste ouders hebben een modaal inkomensniveau, schat ik, meestal wel hoog opgeleid maar echt niet zwemmend in het geld.
Volgens mij is het over de rating gaan dus heel wijd verspreid en volgens mij heeft dat echt geen goede invloed op de kids.
Maar het betreft tevens ouders die al het goed voor hun kind willen. Waarom is men dan hier zo makkelijk in?

Ien

Mereltje

Mereltje

27-03-2009 om 11:40

Klopt niet

Nee eigenlijk klopt het niet bij elkaar. Maar goed, willen de meeste ouders niet het beste voor hun kind, ongeacht de school die ze kiezen? Die rating staat er echt niet voor niets en mijn zoontje werd er echt agressief van. Ik vraag me wel eens af waarom ik toen toch zo klakkeloos het spelletje gekocht heb, ja omdat ik het bij anderen had gezien (zoontje ook) en zei dat het zó'n leuk spel was. Zou dat bij die klasgenootjes misschien ook zo gegaan zijn? Als iedereen maar onderling roept dat het geen kwaad kan....tja.

Mereltje

Maria Flint

Maria Flint

27-03-2009 om 12:22

Makkelijke winkels

Ik ben zo'n moeder die voet bij stuk hield.
18+ is 18+ en geen 11+ (toen kind op die leeftijd een 18+ spel wilde)
Het zal 1 a 2 weken later geweest zijn toen kind met zakgeld wat leuks voor zichzelf ging kopen.
Wat schets mijn verbazing? Kind laat met trots hét spel zien, zelf gekocht! Hoe is het mogelijk dat een winkl een 18+ spel verkoopt aan een kind van 11? Dat verschil is toch echt wel te zien!
Ik heb het spel terug gebracht naar de winkel met de mededeling dat dit niet acceptabel is en ik het gekochte spel terug kom brengen. Na veel moeite kreeg ik het geld terug! En daarbij de snerende opmerking dat we kind van 11 dan maar een 4+ spel moesten geven (kortom, de boodschap was dat ik wel heel bekrompen zou zijn!)
Ik vind dit schandalig.
Nee, 18+ spelen horen net als 18+ films niet thuis bij een kind van 11. Dat vriendjes het wel hebben en spelen is niet mijn verantwoordelijkheid. Dat kind boos en verdrietig is, is dan jammer maar dat vind ik geen reden om maar overstag te gaan.

Bib

Bib

27-03-2009 om 12:25

Tja

Onze zoon van 9 heeft laatst bij een vriendje GTA gespeeld, een van de meest gewelddadige en realsitische spellen die je kunt hebben. Ik heb toen die ouders gebeld, want dat ging mij veel te ver, het laat een wel heel vreemd wereldbeeld zien. Ouders waren heel verbaasd, wisten niet precies wat voor een spel het was, hadden er wel eens van gehoord maar hadden geen negatieve link gelegd. Hun zoon mag het ook niet meer spelen nu, pa had het eens goed bekeken en vond het zel ook niets. Ze hebben (gelukkig) niet hun zoon verteld dat hij het niet meer mag spelen nav telefoontje van mij, maar omdat pa het spel had gespeeld en vader vond het niet geschikt.
Ik heb niet zoveel met "Ja, maar ik ben de enige die het niet mag" want als je doorvraagt blijkt dat vaak niet zo te zijn maar gaat het alleen om een paar kinderen.
Ien: "Ze had haar voet stijf gehouden maar haar zoon had gisteren de hele avond gehuild omdat hij het niet mocht." Sneu voor het kind, maar ja, soms zit het mee, soms zit het tegen, zoals ik mijn kinderen vertel en je kunt niet alles hebben of krijgen wat een ander heeft, dan is het ook niet bijzonder meer. Nu kun je het bij een ander spelen of zo iets. Die draai geef ik er aan.En inmiddels beginnen ze het te begrijpen. "Mam, Kim krijgt altijd alles wat ik ook heb, dat is helemaal niet leuk, want dan spelen we bij haar en bij ons altijd hetzelfde."
Hier kijken ze soms ook wel eens films met grens 12 + maar dat zijn dan films die een van de volwassenen zelf al heeft gezien en de film "geschikt" acht en 1 van ons kijkt mee en begeleidt eventueel of spoelt door.
Of het gemakzucht is? Ik denk dat dat voor een deel wel zo is, maar dat een deel helemaal niet weet waar hun kind mee bezig is.Wat het spel eigenlijk inhoudt. Wij proberen onze kinderen hier in te begeleiden waardoor ze, hopelijk, het juiste gedrag leren, hetzelfde geldt met pc gebruik.
Onze kinderen mopperen geregeld dat wij veel te streng zijn, maar wij zijn gelukkig niet de enigen en het zijn eigenlijk altijd dezelfde kinderen die alles hebben en mogen. Maar daar moeten ze ook mee leren omgaan.

Vic

Vic

27-03-2009 om 12:29

Makkelijke kinderen

Ik stond laatst bij de Intertoys. Voor mij stond een jongetje van een jaar of 12 dat een 18+ spelletje wilde kopen. De verkoopster zei dat ze dat niet mocht meegeven, en dat hij met zijn ouders terug moest komen. Zegt dat jongetje 'Kunt u niet even mijn moeder bellen. Dit is haar mobiele nummer?' Gelukkig ging de verkoopster daar niet op in, want ik vond het zo'n raar verzoek van die jongen.

Ien

Ien

27-03-2009 om 14:02

Maar waar zijn al die ouders dan?

Want hier zijn blijkbaar alleen mensen die het ermee eens zijn. (hoewel een tijdje geleden in 'schoolleeftijd' er best veel ouders hun kinderen naar programma's lieten kijken die voor oudere kids bestempeld waren).
Juliza, je heb gelijk hoor, moeder is doorgaans een push-over en hield nu eens haar poot stijf. Tja als kinderen dat niet gewend zijn is het zwaarder. En ze zit in een stressvolle tijd. Maar waar het om gaat is dat dus de hele klas het 18+ spel heeft. En dat is zo, dat heeft ze nagevraagd.
Er moeten toch hier ook wel ouders rondlopen die het niet zo'n probleem vinden?

Ien

reina

reina

27-03-2009 om 14:05

Gewoonte

Sommige kinderen weten dat ze iets krijgen als ze maar lang genoeg doorzeuren, dus wat doe je dan als kind ... Ik hoorde mijn zoon ooit tegen een speelkameraadje zeggen "nee, dat ga ik niet meer vragen, want als mijn moeder nee gezegd heeft blijft het nee, ook als ik blijf zeuren" Juist zo, jongen, jij had het helemaal door!

Ik vermoed

Dat heel veel ouders niet weten wat voor spelletjes hun kinderen spelen,kind schrijft een spelletje op het verlanglijstje,moeder of vader koopt het spelletje,en kijkt niet eens naar de leeftijdgrens die er op staat.
wij zijn er best streng in,18 = 18 ,en niet geschikt voor 11 jarige.
als een film voor 12+ is kijken we hem eerst zelf,en soms mag onze 11 jarige hem ook zien,maar soms ook niet,dat ligt er maar net aan hoe wij de film beoordelen.

Caro

Caro

27-03-2009 om 14:33

Hier

Dan toch een beetje half half.
Qua spelletjes is het simpel. Schieten mag niet.
Films is een ander verhaal, beide jongens zijn gek van Harry Potter. Lezen de boeken, en kijken ook de films. Een aantal films hebben we zelf, de eerste keer hebben we wel meegekeken. Potter films zijn ook 12+ en de jongste keek ze toch al toen hij 7 was.

Groet Caro

Ligt aan het kind denk ik

Onze kids(12 en 14) spelen wel al spellen vanaf 18 plus al wel een tijd eigenlijk.Mijn kids zijn helemaal niet agresief en juist heel sociaal en ook gelukkig helemaal niet gefixeert op de spelcomputer.

Ze spelen heel veel buiten en af en toe zetten ze die spellen aan.Ze hebben ook schandalig veel !xbox.ps2 en een wii maar gelukkig overheerst het spelen op die dingen hier absoluut niet.Er zijn ook geen regels voor bij ons.

Wel let ik op als er vrienden komen spelen welke spellen ze dan doen, als ze al op die dingen gaan.

Kort-door-de-bocht conclusie

Ik denk dat Ien de verkeerde conclusies trekt. Je hoort het verhaal van één jongetje wat een 18+-game wil hebben, omdat andere kinderen die ook hebben en trekt gelijk de conclusie dat alle ouders die hun kinderen spellen laten spelen of films latenkijken warvan de adviesleeftijd boven de kalenderleeftijd ligt slappe toegeeflijke ouders zijn die dat onder groepsdruk doen. Misschien zijn ze het gewoon niet eens met de leeftijdsaanbeveling, kan toch ook?
Waarom zou er in hemelsnaam op ouderavonden moeten worden besproken welke spellen kinderen thuis spelen? Ik vind dat bemoeizucht ten top. Moet ik uit 'loyaliteit' bepaalde films aan mijn kinderen gaan verbieden, omdat er toevallig een paar andere ouders zijn die ze ook verbieden. Kom op zeg, ik ben uitstekend in staat om zelf te beslissen wat wel of niet geschikt is voor mijn kinderen, daar heb ik andere ouders niet bij nodig.
Wat in de kijkwijzer staat is alleen maar een advies aan ouders, geen verbod. Het geeft een waarschuwing af dat een bepaalde film of een bepaald spel scenes bevat die eventueel ongeschikt kunnen zijn voor het gemiddelde kind van een bepaalde leeftijd. Dat iemand het als ouder zich makkelijk maakt en die klakkeloos opvolgt zonder er zelf over te willen beslissen, vind ik best, maar die beslissing aan andere ouders opdringen uit 'solidariteit' gaat me te ver. Bovendien krijg je dan het probleem welke kijkwijzer je op moet volgen. Ik woon namelijk niet in Nederland en de nederlandse is over het algemeen een stuk betuttelender dat die uit andere landen.
Ik denk dat het probleem niet is dat alle ouders een gelijke grens moeten trekken, maar wel hun kinderen er aan moeten wennen dat de regels thuis door de ouders worden gemaakt en niet door wat de rest van de klas/vrienden/kenissen mag. Als die zoon de hele avond heeft gehuild om een spelletje dan is hij kennelijk er niet aan gewend om eens nee te horen.
Groetjes Jessica

Ien

Ien

27-03-2009 om 15:56

Jessica

Je schrijft "Je hoort het verhaal van één jongetje wat een 18+-game wil hebben, omdat andere kinderen die ook hebben"
In het bericht hierboven schrijf ik al dat moeder het nagevraagd heeft bij de andere ouders en dat het idd zo is.
Goed jij bent dus zo'n ouder. Ik ben het zeker met je eens dat niet alle ouders een gelijke grens hoeven te trekken en ook dat kinderen 'nee' moeten kunnen horen. Juist heel erg.
Want ik denk ook dat juist bij die ouders waar elfjarigen gewelddadige games van 18+ mogen kijken, er te weinig 'nee' door de kinderen gehoord wordt.
Mag ik vragen hoe jij tot de conclusie gekomen bent dat de game van 18+ wel geschikt is voor jouw jongere kind? Heb je de game eerst zelf gespeeld?
Die indicaties zijn er niet voor niets. En dan vind ik het heel wat anders of een zeventienjarige het spel doet, of een elfjarige.
Mag ik vragen waarom jij vond dat dit spel nodig was voor je kinderen, anders dan dat zij het graag wilden?

Ien

Ien

Ien

27-03-2009 om 15:59

Oh sorry jessicah

Ik zie dat jij het niet was die zei dat ze haar kind met zo 18+game had laten spelen maar iemand anders.
In dat geval: hoe ligt het spelen dat bij jou thuis? Voor hoe oud spelen/kijken ze en hoe oud zijn ze?

Bib

Bib

27-03-2009 om 16:53

En trouwens

Niet iedere rating 12 film is ook daadwerkelijk voor 12 jaar en ouder, want in NL kennen we alleen 6 en 12 jaar rating. Ik weet niet meer welke, maar er was een film goed bevonden voor 9 jaar en ouder, maar omdat die rating niet bestaat in NL, werd het gelijk 12 jaar en ouder.
Dus, wat ons betreft mogen onze 9-jarigen een 12 jaar en ouder film zien, als wij de film geschikt achten. Dit houdt niet in dat wij vriendjes ineens Lord of the rings, Pirates of the Caribean laten zien.Of dat ik het fijn vindt dat onze kinderen Scream of zo zouden kijken bij iemand anders.
Maar 16 plus en 18 plus games, nee, dat gebeurt hier niet en op 1 vriendje na (die van GTA), ken ik ook niemand waar dat wel gebeurt.
Ik moet wel zeggen dat ik met de jongste konderen gemakkelijker ben toen oudste die leeftijd had. Gaat

Ien

Zo als ik al eerder zei is het niet zo simpel om te antwoorden op de vraag voor welke minimum leeftijd films ze kijken omdat de kijkwijzers per land zo verschillen. Harry Potter DVD's zijn hier in Italië bijv. voor alle leeftijden, terwijl er in Nederland wel een leeftijdsgrens op staat. Voor Pirates of the Caribbean geldt hetzelfde.
Ze kijken die films al toen ze vrij klein waren. De jongens een jaar of drie, vier, de oudste zes of zeven en de jongste één. Ze vinden geraamtes niet eng en de enige vragen die ik kreeg was toen ze een rontgenfoto van de hand moesten laten maken of iedereen zo'n piraat (=skelet) in zich had. Ja dus, dat heet skelet.
Het spelletje met de hoogste leeftijd die we in huis hebben is geloof ik Eragon (16+). Ze hebben ooit het boek eens uitgezocht als voorleesboek. De tweede heeft op 5-jarige leeftijd zichzelf leren lezen in dat boek en toen de film in DVD uitkwam hebben ze die ook graag gezien. Het spel heb ik eerst zelf bekeken. Ik vond het niet wezelijk anders dan Shrek 3, waar 7+ op staat. Alleen zie je bij Eragon wat rode vlekjes wat voor bloed door moet gaan en bij Shrek niet.
Persoonlijk vind ik klassieke Disneyfilms als Dumbo en Bambi eigenlijk veel ongeschikter. Bij de eerste krijgt je kind eerst nog op de mouw gespeld dat kindertjes met de ooievaar komen en vervolgens wordt dat arme olifantje belachelijk gemaakt en van zijn moeder gescheiden om over Bambi, waar volkomen onverwachts de moeder neergeknald wordt maar niet te spreken. Das eigenlijk veel enger. Niks geen gevaar wat je kan bevechten, maar zomaar pats boem je moeder kwijt voor altijd en de angst en eenzaamheid erna. Uithuilen mag ook al niet, want vaderhert verteld hem nog maar even dat ie nu flink moet zijn... Je zou er nachtmerries van krijgen.
Mijn kinderen zijn beslist niet geweldadig en hebben heel goed het verschil tussen fictie en werkelijkheid geleerd. Eragon en draken bestaan niet, maar het zijn wel mooie verhalen, net als Narnia, Lord of the Rings e.a. The Boy in the Striped Pyjamas, waar de oudste (10) met school heen is geweest vroeg veel meer ouderbegeleiding. Ja, dit soort dingen zijn echt gebeurd en nee, niet alleen maar vroeger, maar in sommige delen van de wereld nog steeds.
Aan de andere kant bepaalde japonese tekenfilms of andere films waarbij het een aanéénschakeling is van geschreeuw en een kakofonie van geluiden en kleuren komen er hier niet in en het kan me niet schelen wat voor leeftijdsaanduiding er dan bij staat of wie in de klas het wel mag zien. Ik leg wel uit waarom ik bepaalde dingen slecht of van slechte kwaliteit vindt en tot nu toe hebben ze dat overgenomen en worden bijv. nickeledonachtige dingen ook door de kinderen weggezapt met de woorden, dat is lelijk en daar is niets aan.
Groetjes Jessica

Bib (ot)

Die film die 9+ was bevonden, was Harry Potter 3 (de gevangene van Azkaban)

Ach ja

80% van de ouders vindt dat 80% van de andere ouders hun kinderen niet goed opvoedt.
Dit draadje lijkt me een typisch bewijs hiervan.
n@nny

Bib

Bib

27-03-2009 om 17:35

Genista

Dat was 'm. Dank je.

Tirza G.

Tirza G.

27-03-2009 om 19:13

Games zijn geen films

Zoon (14) speelt geen 18+-games voor zover ik weet, maar wel WoW, een spel dat veel door volwassenen wordt gespeeld. Wat hem betreft: een game is niet te vergelijken met een film. Hij huilt om Bambi en weigert categorisch om naar E.T. te kijken - veel te eng. En hij is een watje, qua gewelddadigheid

Tirza

Ien

Ien

27-03-2009 om 20:37

Jessica

Oh ja, dat verhaal over Bambi- Disney ben ik zo met je eens.
Dat gebeuren dat je het niet kan bepalen want in Nederland staat er voor zes jaar bij en in Italië voor alle leeftijden: tja, dan moet je het dus zelf bepalen als ouder. En dan zou ik een driejarige niet naar Harry Potter laten kijken.
"Mijn kinderen zijn beslist niet geweldadig en hebben heel goed het verschil tussen fictie en werkelijkheid geleerd. " Dat geloof ik best, maar ik denk dat de moeder van de Duitse gameverslaafde die vorige week een bloedbad aanrichtte dat een jaar geleden ook gezegd zou hebben.
Nou zijn de films die jij beschrijft wel wat anders dan een gewelddadige-gameverslaving natuurlijk, maar goed als je in deze trant doorgaat vind je het wellicht ook prima dat elfjarigen 18+games zien? Ik vraag het maar.
Nogmaals mijn vraag: om welke reden anders dan de behoefte van de kinderen (en ja die hebben aan zoveel dingen behoefte, ook elke dag patat) sta je het zien van een Harry Potter film die hier voor 12 jarigen wordt gerate, toe voor een driejarige?

Ien

Ien

Ien

27-03-2009 om 20:39

N@nny

euh, dus je vindt het vreemd dat ik me afvraag waarom 11-jarigen games voor 18+ mogen spelen?

Ien

Ien

27-03-2009 om 20:42

Tirza

Okay, dat onderscheid kan ik inderdaad niet maken, goeie toevoeging. Want wat is het verschil dan tussen 18+ games en WoW? Vziw is laatste toch gewoon een online-game?
Dus hij vindt films enger? Ja dat kan ik me ook ergens wel voorstellen, daar heb je natuurlijk geen invloed op. Maar dat vind ik tevens weer het enge aan games: dat je daar invloed lijkt te hebben die je IRL ontbeert. Of je moed idd de gameverslaafde vorige week op die Duitse school zijn die een massaslachting onder vrouwen hield.
Ien

Ien

Ien

27-03-2009 om 21:49

Lara

"Ik ben 48 en ik geloof niet zo in de tere kinderziel. Mijn broertjes zijn opgegroeid met riddertjes en soldaatjes, hadden imitatie wapens en mochten fikkie stoken op het veldje in onze straat. Allemaal dingen waar je tegenwoordig voor naar de haltwinkel moet volgens mij. "

Euh ja? en mijn opa is negentig geworden met elke dag een pakje sigaretten?
Overigens ben ik niet zo heel erg van de wapens maar ik vind met imitatiewapens op een veldje vechten en een vuurtje stoken IRL heel wat anders voor kinderen dan achter een laptop aan een game lurken.
Of je een makkelijke moeder bent kan ik niet beoordelen.
Ik vind wel dat er (op o.a. tv, in games) een bepaalde snelheid en hardheid ontstaat die ik geen fijne ontwikkeling in de maatschappij vind. En oorlogsspelletjes en -films doen daar niet direct goed aan. En dan kan je natuurlijk zeggen: ja maar zo is de maatschappij. En ik haal dan een ouwe van stal: de maatschappij dat ben jij.
Ik vind het te makkelijk iemand die 18+games niet geschikt acht voor 11-jarigen weg te zetten als 'het wijzende vingertje'. Zo wil ik er helemaal niet over praten. Ik verwonder me dat het zo hard gaat: een hele klas 11-jarigen die 18+games speelt, moeten we het als ouders daar niet over hebben?
Ik vind de ontwikkeling over de totale lijn zorgelijk. De maatschappij wordt steeds gewelddadiger. Dat zal heus niet alleen van gamen komen, maar moet het niet eens begrensd worden?
Gameverslaving wordt een steeds serieuzer probleem onder jongeren. En ja, ik vind een uur per dag best veel. Voor zestien en achttien niet, voor tien wel.
Beetje flauw om je zelf als ontaarde moeder te betitelen, alsof ik je meteen bij jeugdzorg aan ga melden.

Ien

Ien

27-03-2009 om 21:51

Oh en lara

"kingdom of heaven" al sla je me harstikke dood: nooit van gehoord

Ien

Ien

27-03-2009 om 22:52

Tirza

Ik schrijf: Of je moed idd de gameverslaafde vorige week op die Duitse school zijn"
Ai ai ai, ik kruip onder een steen, moed (persoonsvorm) met een -d-. En ik ben nog wel Neerlandica.
I.

Wowmam

Wowmam

27-03-2009 om 23:11

Mijn kinderen

Mijn kinderen spelen graag games. De meeste gewoon passend bij hun leeftijd (7 en 9), maar de spelen ook erg graag WoW (is dat 12+?) en 'behendigheidsspellen' als Prince of Persia (16+).

Ze zien zelf heel goed het verschil tussen realiteit en games, en zullen ze ook nooit verwarren met real life. Hun karakter leeft alleen binnen WoW... En ja, daar worden monsters en mensen bruut (maar niet zo realistisch) doodgeknuppeld door mijn kinderen die buiten WoW geen vlieg kwaad doen. En zouden ze het niet zelf spelen, dan zien ze het wel bij ons (want wij houden er ook wel van ) Het enige waar we wel op letten is de chat en hun speletiquette (maar we spelen vaak met ze samen, want we hebben twee accounts )

Een film is over het algemeen een stuk realistischer, en Harry Potter (zelfs film 1!) willen ze allebei nog niet aan.. veel te eng. En ook boeken leven ze zich zo in in, dat die ook niet te spannend mogen zijn (daar zit geen leeswijzer op.. gek genoeg).

Hier dus geen gemakzucht, maar gewoon iemand die weet wat haar kinderen aankunnen.

W.

Jujube

Jujube

28-03-2009 om 10:59

Hmm en tsja

De beginposting komt op mij toch wel over als 'kijk hoe goed ik het doe en hoe fout anderen het doen'.
Nou, ik ben een 'foute' ouder. Niet dat ik me er wat van aantrek wat andere kinderen wel of niet mogen (mijn kinderen hebben eigenlijk nooit gezeurd over wat Jantje wel of niet mocht hebben), maar mijn kinderen mochten al lang voor ze 12 waren bijv. Harry Potter en Lord of the Rings zien. Ze vonden het ook absoluut niet eng. Verder speelt mijn zoon (nu 16) ook al een paar jaar bepaalde games voor 18+, heb ik ook geen enkele moeite mee. Agressief is hij nooit geweest, ook niet verbaal. En toen hij jonger was speelde hij ook games voor oudere kinderen. Bij films kijken we gewoon of het geschikt is; leeftijd speelt daarbij geen rol.
Verder zie ik ook niet in waarom ik rekening zou moeten houden met de andere kinderen uit de klassen van mijn kinderen. Sommige kinderen mogen niks en anderen mogen allerlei dingen die mijn kinderen weer niet mogen. Zo is het altijd geweest (ook in mijn jeugd) en zo zal het ook altijd blijven.
Groet,
Jujube

Kiki

Kiki

28-03-2009 om 11:05

Een beetje solidariteit met elkaar?

Maar als die solidariteit nou zou bestaan uit dingen waar ik niet mee kan zitten of waar ik juist wel mee kan zitten?

Moet ik daar dan in mee gaan omdat het gros van de ouders dat wil? Dat niet alleen Ien, je zegt net zelf dat je een minderheid bent. Waarom moeten de meerderheid van de ouders zich naar jou voegen? Moet dat dan niet andersom zijn? Als je solidariteit wil, moet je toch naar de grootste gemene deler kijken en je daarnaar voegen.

Iedereen voedt zijn/haar kind op naar zijn eigen visie. Ik wil bijvoorbeeld niet dat mijn kind televisie kijkt. Ik heb ook geen televisie, maar ik vind niet dat ik bij anderen thuis zoiets kan zeggen. Dus het kan best dat hij bij de oppas wel kijkt, of bij oma.
Ook als ik ga koffie drinken bij een vriendin zet ze de televisie aan, zodat wij rustig kunnen praten.

Niet mijn huis, niet mijn regels. Ik ben alleen in mijn mening, een vreselijke minderheid, net als jij in jouw omgeving kennelijk.

koentje

koentje

28-03-2009 om 11:54

Waar ik nog wel eens tegenaan loop

dat mijn zoon bij een vriendje speelt waar wel agressieve spelletjes gespeeld mogen worden op playstion of wat ook.
Tja, grote broer, dus je ontkomt er niet aan, is een beetje de houding van de ouyders. Wij hebben dat probleem niet, dus heb ik gemakkelijk praten.,..
Maar hoe gaan jullie daar mee om?
Mijn zoon heeft al niet veel vriendjes dus het spelen verbieden vind ik geen optie. Ouders v ragen dit niet toe te staan vind ik ook nogal belerend...
Hoe doen jullie dit dan?

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.