Echtscheiding en erna Echtscheiding en erna

Echtscheiding en erna

masterdam3

masterdam3

16-01-2018 om 16:55

4 jaar uit elkaar en nog vaak gezeik

ik ben nu 4 jaar uit elkaar met de moeder van mijn dochter van 7 jaar, en er is nog steeds gezeik helaas. Over het algemeen gaat het moeizaam tussen mijn ex en mij, gaat op en neer, momenten gaat het redelijk en dan gaat het weer opeens heel stuk slechter. Dochter woont meerendeel bij mij en er is regeling voor moeder, ene week 2 nachten en andere week 3 nachten. Samen zijn wij er toen niet uit gekomen en heeft de rechter dus besloten. Toen zat ik er al een te denken om er tegen in beroep te gaan, nu paar jaar verder dus en twijfel ik nog steeds om regeling anders te laten verlopen. Mijn dochter zegt iedere week dat ze langer bij mij wilt zijn en dat zij deze regeling niet fijn vind. Ik durf wel te zeggen dat ik met mijn dochter een hele goede band heb en zij vertelt mij heel veel zo niet alles, over school maar vooral ook wat er bij moeder thuis gebeurt en gezegd wordt. Ik vind dat moeder op dochter zit in te praten, ze zegt slechte dingen over mij, wat dan trouwens ook nog eens niet waar is. Dan komt mijn dochter met vragen daarover en dan zeg ik dus het juiste verhaal erachter. En dan zegt mij dochter zie je mama liegt dus. Even voor de goede orde ik praat nooit slecht over haar moeder al kost mij dat soms moeite. Als dochter zegt ik wil niet naar mama toe dan zeg ik dat haar moeder haar ook wilt zien en dan probeer ik haar te motiveren om toch er het beste van te maken. Ook heeft ze afgelopen zomer telefoon gekregen van mij zo dat als zij bij haar moeder is en zij mist mij, wat vaak voor komt, of als ze gewoon even met papa wilt praten over iets zij mij kan appen. Overigens vind moeder dit niet leuk dat zij dat doet en heeft al meerdere keren gedreigd telefoon af te pakken van haar. Nu zit ik er dus heel hard aan te denken om stappen te ondernemen omdat ik wil dat de regeling veranderd. Maar ik heb geen idee of ik dit wel moet doen en waarom wel en waarom niet..... lastig. Ik wil het beste voor mijn meissie, en ik denk dat dat is als de regeling anders zou zijn.


V@@s

V@@s

16-01-2018 om 20:16

zo'n telefoon voor een zevenjarige

lijkt mij helemaal geen goed idee. Uit jouw verhaal krijg ik meer de indruk dat jij stookt dan dat de moeder van jullie dochter dat doet.

Vaas

Ik zou zo'n telefoon ook niet per se een goed idee vinden, maar waaruit maak je op dat TS meer stookt dan dat zijn ex dat doet? Of ben ik gewoon een slechte lezer?

masterdam3

ik zou je jou adviseren om geen stappen te ondernemen om de omgangsregeling te wijzigen. Dat gaat ten koste van de band die je dochter met haar moeder kan opbouwen en dat wil je niet.
Blijf rustig en ga door op manier die je tot nu toe hebt gevolgd (leg uit aan je dochter hoe het zit en praat niet kwaad over haar moeder). Echt dat is op lange termijn beter voor iedereen en in ieder geval voor je dochter.

V@@s

V@@s

16-01-2018 om 20:47

uit die telefoon

Daar spreekt een ontzettend wantrouwen uit naar moeder.

masterdam3

masterdam3

16-01-2018 om 20:48

doe ik al

dat niet kwaad spreken over moeder doe ik ook al is dat soms best lastig hoor.

tante Sidonia

tante Sidonia

16-01-2018 om 21:12

masterdam

Het is op dit forum tegen de regels om met verschillende namen in een draad te zitten, weet je dat=

De moeder heeft waarschijnlijk grote moeite met het feit dat dochter meer bij jou is dan bij haar. Dat is ook logisch. het beste wat jij kan doen is zo neutraal mogelijk blijven en het niet ´terug gaan doen´. Jij houdt het best de goede band met je dochter in stand door rustig en stabiel te blijven en je ZEKER NIET tegen moeder te keren. Voor je dochter is het echt het beste als zij ook zeer regelmatig in contact te blijven met mama, zodat deze band optimaal kan herstellen, want dat lijkt wel nodig.

ga door je dochter te stimuleren contact te hebben met mama.
Tip:zorg dat zij met haar telefoon ook als ze bij jou is, leuke berichtjes naar mama stuurt via de whatap bijv. Zo ziet mama de voordelen van de telefoon en zal ze ook minder jaloers zijn dat dochter met jou contact heeft.

Vooralsnog zie ik absoluut geen reden om contact met moeder af te houden. tenzij er schade toegebracht wordt, psychisch of fysiek zal een rechter hier ook geen reden voor zien. Mogelijk zou het een goed idee zijn dat je dochter met een psycholoog gaat praten om e.e.a. eens op een neutrale plek, met een neutrale persoon uit te spreken. Of te spelen, want op die leeftijd is speltherapie vaak nog een manier om het kind te bereiken.

masterdam3

masterdam3

16-01-2018 om 21:22

klopt

deze reactie klopt helemaal....eigenlijk doe ik dit alles al. Zij mag appen als zij bij mij is, alleen is het zo dat als zij bij mij ik haar nooit hoor over haar moeder. En ja idd je heb ook psychische verwaarlozing bijvoorbeeld....dat zit ik nu te bekijken of dat het zou kunnen zijn

tante Sidonia

tante Sidonia

16-01-2018 om 21:28

doe dat nou niet

Want dan ben je dus aan het ZOEKEN of je het contact tussen haar en mama kan dwarsbomen. Dat moet je niet willen.

En ook al hoor je je dochter niet over mama, stimuleer haar toch om een berichtje te sturen. Behalve dat dat leuk is voor mama (en het gedoe neutraliseert) maakt dat ook datje naar je dochter toe ook uitstraalt dat het goed is contact te hebben met mama.
En dat is voor kinderen van gescheiden ouders heel belangrijk dat ze van beiden zijden, van beide ouders het gevoel krijgen dat het contact er zijn mag.

Mmmm

"En ja idd je heb ook psychische verwaarlozing bijvoorbeeld....dat zit ik nu te bekijken of dat het zou kunnen zijn"

En dan naar de rechter gaan en denken dat de rechter op grond van jou subjectieve bewering je dochter wel fulltime bij jou laat wonen.

Niet helemaal goed.

Verdeling

Ik weet natuurlijk niet wat de motivatie van de rechter destijds was om tot deze verdeling te komen maar zou het niet kunnen dat als je opnieuw naar de rechter gaat en de moeder heeft goede argumenten, dat je dan 50/50 opgelegd krijgt? Dat zou voor jou nog slechter uitpakken.

Niki73

Niki73

17-01-2018 om 09:31

Dochter stimuleren en 5 dagen naar mama

Je kunt je dochter zelf ook stimuleren berichtjes naar haar moeder te sturen. Als ze een goed cijfer heeft gehaald, iets moois heeft geknutseld of getekend, als ze een mooie selfie heeft gemaakt, als ze iets leuks heeft gedaan etc. Zij denkt er misschien niet aan, jij kunt haar eraan herinneren. Dat is zo waardevol voor zowel moeder als dochter!

Ga alsjeblieft zelf niet knutselen met zelfverzonnen diagnoses. Een rechter schuift die over het algemeen resoluut aan de kant. Het verzuurt de band tussen jou en moeder alleen maar.

Je kunt wel in gesprek gaan met moeder of jullie dochter misschien niet beter 5 aaneengesloten dagen per 2 weken bij moeder kan verblijven. Zo zijn er minder wisselmomenten en is het rustiger voor iedereen. In een periode van 5 dagen is er ook meer tijd en rust om aan de onderlinge band te werken. Misschien sputtert je dochter aanvankelijk tegen, maar uiteindelijk merkt ze vast wel dat het beter werkt. Als ze daar langer is, zal ze zich er ook beter thuis gaan voelen. Dat moet groeien en is niet binnen een paar keer gebeurd, dus heb geduld.
Het is ook mogelijk af te spreken dit bijvoorbeeld een halfjaar te proberen en dan te evalueren. Geef je dochter niet een al te grote stem hierin, zij kan nog niet overzien hoe belangrijk het voor de ontwikkeling van een kind is om een goede band met beide ouders op te bouwen. Daar is ze te jong voor. Ze wil nu gewoon zoveel mogelijk op haar vast stekje zijn, en dat is begrijpelijk, maar verminderen van het contact met moeder lijkt mij echt geen goed idee.

Paddington

Paddington

17-01-2018 om 10:56

Moeizaam

zal het waarschijnlijk wel blijven.

De situatie is voor jullie dochter gewoon zoals deze is. De dagen per 14 dagen clusteren voor meer rust vind ik een goed advies.

Dochter zal dingen moeten leren wellicht kan ze daar hulp bij krijgen. Een voorbeeld is een KIES-coach. Iemand die jullie dochter leert om voor zichzelf op te komen bij moeder en vader.

Ondanks dat ik geloof dat je niet negatief bent over moeder in woorden, zijn het vaak daden en lichaamshouding die een kind veel meer informatie verschaffen. Daarnaast zou het ook zomaar kunnen dat dochter bij haar moeder aangeeft meer bij haar te willen zijn.

Wat heel belangrijk is voor je dochter is dat jij haar in woord, daad en lichaamstaal heel duidelijk aangeeft dat jij begrijpt dat zij van haar beide ouders houdt. Dat jij haar daar de ruimte voor geeft. Oordeel niet over de situatie bij moeder, maar ga ervan uit dat zij, net als jij, het beste wil voor jullie dochter. Jullie hebben (neem ik aan) in liefde jullie wondertje op de wereld gezet.
Dat zij het anders doet dan jij kan niet anders, moeder is een ander persoon.

Probeer je zorgen over kleine dingen daarom los te laten. Probeer met moeder in gesprek te komen/blijven over dingen die belangrijk zijn voor jullie dochter.

Ik snap heel goed hoe storend het kan zijn als je een kind al niet veel ziet en dan ook nog iedere keer zit te appen met de andere ouder. Ik weet niet wat jullie dan bespreken, maar probeer het dan wel heel kort te houden.

Mijn dochter is nu 16. Ze apt al jaren af en toe met haar vader als ze bij mij is en andersom. Soms is het echt een gesprek over iets, maar meestal alleen even een emoticon. Als het daarbij blijft is het prima, zeker omdat dochter een week-om-week regeling heeft. De jongste van mijn vriend heeft ook een hele tijd gehad dat hij veelvuldig apte met zijn moeder, zelfs als hij maar 2 dagen bij ons was. Dan had hij hele gesprekken over whatsapp met haar. Dat is niet goed. Hij kon daardoor bij ons niet landen, hij liet het niet los. Hem hebben we toen aangegeven dat zijn telefoon in de woonkamer een vaste plek krijgt en niet mee naar boven gaat, maar ook niet mee als we met elkaar weggingen.

Ik snap heel goed waarom je haar een telefoon hebt gegeven, maar persoonlijk vind ik het geen goede zaak. Vertrouw op de moeder dat zij echt wel belt als er wat is. Dochter moet leren dat het bij haar moeder ook prima is.

Als je dingen wil veranderen zou ik het volgende doen:
- een KIES-coach voor dochter
- mobiele telefoon in de kast, komt wel weer als ze groter is
- met moeder bespreken om de omgang te veranderen naar 5 dagen per 14 dagen of wellicht nog beter week op, week af.
- met moeder praten over wat wel besproken kan worden met dochter en wat niet. Wellicht ouderschapsbemiddeling?

In jouw verhaal heb ik namelijk totaal geen reden gelezen waarvoor het voor dochter niet goed is om bij haar moeder te zijn, behalve de verhalen die moeder schijnt te vertellen aan dochter. Dat is niet goed, klopt, wellicht wordt dat minder als moeder merkt dat jij er niet op uit bent om jullie dochter bij haar weg te houden.

Ik wens je veel sterkt en wijsheid.

Niki73

Niki73

17-01-2018 om 11:17

Vertrouwen van en in moeder

Paddington: "...verhalen die moeder schijnt te vertellen aan dochter. Dat is niet goed, klopt, wellicht wordt dat minder als moeder merkt dat jij er niet op uit bent om jullie dochter bij haar weg te houden."

Ja, ik denk dat dit heel belangrijk is. Het is heel goed mogelijk dat moeder zich gekwetst en achtergesteld voelt. Als jij je in woorden en daden positief toont over het contact tussen moeder en dochter, zal dat al jullie onderlinge relaties waarschijnlijk veel goed doen.

Stiefdochter was hier aanvankelijk maar heel sporadisch bij haar vader (mijn partner). Hij reageerde hier soms ook vrij spastisch op. Hij werd erg nukkig als het niet zo gezellig was in de schaarse tijd dat ze bij hem was, hij vond (begrijpelijk) dat alles perfect moest zijn. Maar zijn nukkige gedrag werkte natuurlijk precies omgekeerd! zou zoies ook bij jullie kunnen spelen?

Toen vader en moeder na veel vijven en zessen besloten dat hun dochter vaker en langer naar haar vader zou gaan, was het de dochter (toen 9) die dwars lag. Ze hebben doorgezet, en nu gaat het allemaal veel beter. Het punt was dat ze zich niet zo thuis voelde in het huis en haar kamertje bij papa en dat ze bang was dat papa weer "vervelend" ging doen. Zij voelt zich inmiddels meer thuis, enerzijds omdat ze er simpelweg vaker is, anderzijds doordat hij haar kamer ook wat veranderd heeft volgens haar aanwijzingen. Vader is ontpannener omdat hij haar vaker ziet en hij weet dat zijn ex daar ook vierkant achter staat. Als hij nog eens een uitglijder maakt, is er tijd en ruimte voor uitleg en excuses en kunnen ze allebei zien dat dat geen ramp is. We zijn allemaal maar mensen. Het verblijf is inmiddel nog weer wat verder uitgebreid en iedereen is hier blij mee, ook moeder die wat vaker haar handen vrij heeft. De relatie met moeder blijft precair en soms is er nog ruzie, het zijn en blijven twee heftige en verschillende karakters, maar het gaat veel beter.

Priem

Priem

17-01-2018 om 16:38

Niet doen

Je zoekt een stok om mee te slaan. Geen rechter die daar intrapt en het doet je eigen positie geen goed. Je wordt er geen beter mens van en al noem je haar meissie en vertelt ze je alles enz....dat schrijf je zo doorzichtig op om je punt duidelijk te maken dat niemand daar in zal trappen. Het ligt er veel te dik op. Moeder is vast geen super moeder maar jij ook geen super vader. Zeker niet met deze missie.

Verder eens met Niki en hoe zij dat hebben opgelost. Bondgenoten moet je worden, geen vijanden. Stimuleer en creëer rust, geen onrust.

masterdam3

masterdam3

17-01-2018 om 21:05

reactie

van mij mag ze ook met haar moeder appen, maar is dan wel een beetje krom dat ze van moeder niet naar mij mag maar wel zelf zeggen tegen dochter wel elke dag appen he naar mij. En over dat dingen laten zien aan haar moeder, dat is juist iets wat er aan schort bij moeder....aandacht. Kinderen hebben heel graag tijd en aandacht, dat gebeurt daar helaas niet. Altijd al zo geweest. Toen ze 2 was en wij waren nog samen zat ik met een smile te kijken naar mn dochter die aan het spelen of dansen of wat dan ook was, en moeder had het druk met boekje lezen, roken of heel belangrijk op haar telefoon spelletje spelen. Dan zei dochter wel eens wat...mama mama kijk, he wat je leuk was dan de reactie. En dat is nog steeds zo helaas. En nee 5 dagen achter elkaar gaat hem zeker niet worden, ik moet er niet aan denken en dochter ook niet. In de vakantie moet dat al gebeuren, en dat is een drama. Juist dat stabiele is ook een probleem bij moeder.

Dochter stimuleren en 5 dagen naar mama
Je kunt je dochter zelf ook stimuleren berichtjes naar haar moeder te sturen. Als ze een goed cijfer heeft gehaald, iets moois heeft geknutseld of getekend, als ze een mooie selfie heeft gemaakt, als ze iets leuks heeft gedaan etc. Zij denkt er misschien niet aan, jij kunt haar eraan herinneren. Dat is zo waardevol voor zowel moeder als dochter!

Ga alsjeblieft zelf niet knutselen met zelfverzonnen diagnoses. Een rechter schuift die over het algemeen resoluut aan de kant. Het verzuurt de band tussen jou en moeder alleen maar.

Je kunt wel in gesprek gaan met moeder of jullie dochter misschien niet beter 5 aaneengesloten dagen per 2 weken bij moeder kan verblijven. Zo zijn er minder wisselmomenten en is het rustiger voor iedereen. In een periode van 5 dagen is er ook meer tijd en rust om aan de onderlinge band te werken. Misschien sputtert je dochter aanvankelijk tegen, maar uiteindelijk merkt ze vast wel dat het beter werkt. Als ze daar langer is, zal ze zich er ook beter thuis gaan voelen. Dat moet groeien en is niet binnen een paar keer gebeurd, dus heb geduld.
Het is ook mogelijk af te spreken dit bijvoorbeeld een halfjaar te proberen en dan te evalueren. Geef je dochter niet een al te grote stem hierin, zij kan nog niet overzien hoe belangrijk het voor de ontwikkeling van een kind is om een goede band met beide ouders op te bouwen. Daar is ze te jong voor. Ze wil nu gewoon zoveel mogelijk op haar vast stekje zijn, en dat is begrijpelijk, maar verminderen van het contact met moeder lijkt mij echt geen goed idee.

masterdam3

masterdam3

17-01-2018 om 21:15

reactie paddington

ik wil idd meer rust voor haar creëren , ik denk dat het duidelijker is voor haar als het iedere week het zelfde aantal is dus 2 nachten dan bij moeder. Want nu is zij deze week bijvoorbeeld vanaf afgelopen zaterdag avond bij mij tot en met vrijdag, dus 6 nachten. Dan haal ik haar maandag weer uit school en is zij 3 nachten bij mij. Deze hele regeling is niet echt logisch. Vroeger was het hele week bij mij en weekend bij moeder, maar dan had ik dus nooit vrije tijd met haar en moeder wilde ook graag een extra nachtje en dus ook naar school brengen. Bij de rechtbank hebben wij beide ook aangegeven dat wij deze regeling niet fijn vonden voor dochter. Ik geef ook zeker aan dat zij van mama en papa mag houden en beide ouders mag missen idd. en ja ik geef toe dat ik het heel lastig vind om het los te laten...maar ik denk dat ik daar ook alle reden voor heb door dingen wat er gebeurd zijn. Als wij appen is het als zij papa mist en mij gewoon even wilt spreken voor dat ze verdrietig word, en dan praten we even kort met elkaar en leg ik haar uit dat we elkaar snel weer zien en ze lekker leuke dingen moet gaan doen, dan mist ze papa ook minder en gaat de tijd ook sneller. en nee ik zal zeker niet in gesprek aan geven om regeling groter te maken bij moeder. Daar heb ik mij redenen voor. Begrijp je punt wel hoor

Moeizaam
zal het waarschijnlijk wel blijven.

De situatie is voor jullie dochter gewoon zoals deze is. De dagen per 14 dagen clusteren voor meer rust vind ik een goed advies.

Dochter zal dingen moeten leren wellicht kan ze daar hulp bij krijgen. Een voorbeeld is een KIES-coach. Iemand die jullie dochter leert om voor zichzelf op te komen bij moeder en vader.

Ondanks dat ik geloof dat je niet negatief bent over moeder in woorden, zijn het vaak daden en lichaamshouding die een kind veel meer informatie verschaffen. Daarnaast zou het ook zomaar kunnen dat dochter bij haar moeder aangeeft meer bij haar te willen zijn.

Wat heel belangrijk is voor je dochter is dat jij haar in woord, daad en lichaamstaal heel duidelijk aangeeft dat jij begrijpt dat zij van haar beide ouders houdt. Dat jij haar daar de ruimte voor geeft. Oordeel niet over de situatie bij moeder, maar ga ervan uit dat zij, net als jij, het beste wil voor jullie dochter. Jullie hebben (neem ik aan) in liefde jullie wondertje op de wereld gezet.
Dat zij het anders doet dan jij kan niet anders, moeder is een ander persoon.

Probeer je zorgen over kleine dingen daarom los te laten. Probeer met moeder in gesprek te komen/blijven over dingen die belangrijk zijn voor jullie dochter.

Ik snap heel goed hoe storend het kan zijn als je een kind al niet veel ziet en dan ook nog iedere keer zit te appen met de andere ouder. Ik weet niet wat jullie dan bespreken, maar probeer het dan wel heel kort te houden.

Mijn dochter is nu 16. Ze apt al jaren af en toe met haar vader als ze bij mij is en andersom. Soms is het echt een gesprek over iets, maar meestal alleen even een emoticon. Als het daarbij blijft is het prima, zeker omdat dochter een week-om-week regeling heeft. De jongste van mijn vriend heeft ook een hele tijd gehad dat hij veelvuldig apte met zijn moeder, zelfs als hij maar 2 dagen bij ons was. Dan had hij hele gesprekken over whatsapp met haar. Dat is niet goed. Hij kon daardoor bij ons niet landen, hij liet het niet los. Hem hebben we toen aangegeven dat zijn telefoon in de woonkamer een vaste plek krijgt en niet mee naar boven gaat, maar ook niet mee als we met elkaar weggingen.

Ik snap heel goed waarom je haar een telefoon hebt gegeven, maar persoonlijk vind ik het geen goede zaak. Vertrouw op de moeder dat zij echt wel belt als er wat is. Dochter moet leren dat het bij haar moeder ook prima is.

Als je dingen wil veranderen zou ik het volgende doen:
- een KIES-coach voor dochter
- mobiele telefoon in de kast, komt wel weer als ze groter is
- met moeder bespreken om de omgang te veranderen naar 5 dagen per 14 dagen of wellicht nog beter week op, week af.
- met moeder praten over wat wel besproken kan worden met dochter en wat niet. Wellicht ouderschapsbemiddeling?

In jouw verhaal heb ik namelijk totaal geen reden gelezen waarvoor het voor dochter niet goed is om bij haar moeder te zijn, behalve de verhalen die moeder schijnt te vertellen aan dochter. Dat is niet goed, klopt, wellicht wordt dat minder als moeder merkt dat jij er niet op uit bent om jullie dochter bij haar weg te houden.

Ik wens je veel sterkt en wijsheid.

Priem

Priem

17-01-2018 om 23:44

ophemelen

Je hemelt jezelf op om moeder omlaag te krijgen en je wilt een dag in de 14 dagen van haar afnemen.
Je moet niet jezelf als een supervader profileren en het verschil met moeder zo groot maken. Hoe moeder het doet gaat je helaas niet zo veel meer aan.
Het is te doorzichtig wat je doet en wat je wilt, echt waar.
Geef haar dan week op week af of idd de genoemde 5 aaneengesloten dagen ipv 2 dagen in een weekend.
Maar jij wilt hoe jij het voor ogen hebt en je bent bereid moeder neer te sabelen om dat voor elkaar te krijgen. Het komt niet fijn over, ook niet voor het kind en zeker niet omdat als je de moeder afkamt, je ook je kind afkamt. Zij bestaat namelijk voor 50% uit haar moeder en 50% uit jou. Samen blijven werken als ouders, ik herhaal mezelf nog maar een keer. Dat brengt jou, ook in de band met je dochter, veel verder.
Maak van jezelf geen ouder met een missie: de ander zoveel mogelijk afpakken. Want aan het eind ben jij dan de grote verliezer.

Priem

Priem

17-01-2018 om 23:49

dit (verduidelijking)

Dit bedoel ik: "Toen ze 2 was en wij waren nog samen zat ik met een smile te kijken naar mn dochter die aan het spelen of dansen of wat dan ook was, en moeder had het druk met boekje lezen, roken of heel belangrijk op haar telefoon spelletje spelen."
Snap je zelf ook dat dit een beetje vreemd overkomt?
Alsof je een sticker wilt verdienen voor een glimlach als je naar een kind kijkt en dat dat jou de meest geschikte ouder maakt?

Mensen adviseren je rust te creeeren met minder wisselmomenten en jij haalt daaruit dat je moeder dus een dag wilt afnemen. Ik vind het een ongezonde situatie als jij met dit soort conclusies probeert je gelijk te halen.

masterdam3

masterdam3

17-01-2018 om 23:55

reactie

Ik wilde er niet over beginnen maar laat ik kort dan maar wat punten benoemen die ook meespelen, wellicht helpt het.
- Valse aangifte gedaan bij politie tegen mij wegens mishandeling.
- Bij de bank waar we gezamenlijke lening hebben mij vals beschuldigd van het vervalsen van haar handtekening.
- onlangs een melding gedaan bij veilig thuis tegen mij over dat ik dochter psychisch en emotioneel zou mishandelen.
- verder dingen tegen mij dochter zeggen zoals; papa wilde perse met mij trouwen omdat hij een kind wilde en hield niet van mama, papa heeft tegen mij gezegd dat ik met hem moet trouwen anders laat je het kind maar weghalen, dochter vroeg een keer aan mij toen ik haar net opgehaald had; papa waarom sta ik niet op nr 1 bij jou, waarop ik zei lieffie van mij natuurlijk ben je nr 1 voor mij, je bent het belangrijkste voor mij in mn leven, waarom denk je van niet dan, ja dat zei mama tegen mij.

Paddington

Paddington

18-01-2018 om 08:40

Emoties

Uit de dingen die ik in je laatste reactie lees blijkt dat moeder nog heel erg emotioneel is bij het uit elkaar gaan van jullie. Het is echt belangrijk om samen met haar een andere weg in te slaan. Kijk naar hulp bij jullie in de buurt, zoals "Kinderen uit de knel". Ga met moeder samen aan het werk om het beste te bereiken voor jullie dochter

Niki73

Niki73

18-01-2018 om 09:57

*schudt haar hoofd*

Jullie hangen allebei nog veel te veel aan elkaar. Kijk inderdaad eens naar hulp, want jullie doen beiden hetzelfde: de ander naar beneden halen om er zelf florissanter uit te zien. Zo overtuigd van jullie eigen gelijk. Allebei. Stop daar NU mee! Ik zie vrijwel exact dezelfde non-argumenten voorbijkomen als bij mijn partner en zijn ex. Ook hier valse aangiftes van moeder. Terugverwijzen naar gedrag van jaren gelden. Vinden dat de dingen op jouw manier moeten gebeuren. En wie lijdt er het meest onder al dat gedoe? Juist ja, dochterlief! Triest hoor.

Nogmaals: het gaat er niet om wat moeder/de ander doet, JIJ moet het goed doen. Dus ja, stimuleer je dochter om appjes te sturen, dan is er nog een KANS dat mama reageert. En als ze soms niet reageert: de aanhouder wint. Een goede band tussen moeder en dochter is nodig om je dochter te laten uitgroeien tot een evenwichtige jonge vrouw.

Ja natuurlijk is de vakantie een drama, je dochter voelt donders goed aan dat er spanningen zijn, dat jij haar niet wilt missen (het GAAT niet om jou!!), misschien ben je zelfs zo onhandig om te zeggen dat je haar gaat missen. Doe dat niet, belast haar daar niet mee, wens haar gewoon veel plezier. Geef haar de kans om zich thuis te gaan voelen bij haar moeder. Laat haar voelen dat het prima is om plezier te hebben met en bij haar moeder. Laat haar juist vaker en langer gaan. Het zal in het begin lastig zijn maar het komt goed en het komt de ontwikkeling van je dochter ten goede.

Lees dit eens: http://www.echtscheidingnijmegen.nl/communicatie/loyaliteitsconflict-wat-is-dat.html
Er is online nog veel meer over te vinden. Jullie als ouders werken allebei dit loyaliteitsconflict in de hand. Ja jij ook. Eén moet de wijste zijn en de strijd staken. Dan krijgt de ander de ruimte om dat ook te doen. Bij mijn partner en zijn ex is het gelukt. Het kan!

Veel wijsheid gewenst.

mutsje

mutsje

18-01-2018 om 11:37

Opvallend

Nou, ik vind valse aangiften en valse melding bij veilig thuis niet echt overkomen als iemand die emotioneel nog geen afstand heeft genomen van de relatie. Eerder iemand die emotioneel instabiel is.
Ik weet natuurlijk niet of de info klopt van mamsterdam, maar wat mij wel opvalt is het verschil in reacties, als een vader of een moeder schrijft over problemen met ex. Als een man aangeeft dat zijn ex niet stabiel is wordt dat deels niet geloofd. Terwijl als hier een moeder zo'n posting plaatst er altijd veel mee begrip is ten aanzien van haar situatie en de problemen met haar ex.
Zo wordt hier als advies meerdere malen aangegeven dat dochter misschien juist meer naar moeder moet. Er wordt zelfs aangegeven dat het gedrag van de ex te verklaren is, omdat kind vaker bij vader is dan bij moeder en dat het dus logisch is dat moeder zich zo gedraagt. Ooit wel eens deze reacties andersom gelezen (dat het logisch is dat een vader zich zo gedraagt, want hij ziet zijn kind minder vaak dan moeder)? Of het advies aan een moeder te geven bij een vechtscheiding dat ze dan maar haar kind of kinderen vaker naar ex moet laten gaan en dat dan het probleem is opgelost?
Ben ik nou de enige die hier zich over verbaasd in dit draadje?

Onverwacht?

Uit de opmerkingen die je beschrijft van moeder klinkt het, alsof de komst van je dochter onverwacht was en alsof ze eigenlijk er nog niet aan toe was om een kind te krijgen. Maar andere opties ook niet goed vond. Dus trouwen en een kind krijgen. Kan het zijn dat ze eigenlijk in shock was en dat je dat in alle blijdschap niet goed hebt gezien (en zij niet goed heeft herkend of durven benoemen)?
Inmiddels is de situatie natuurlijk drastisch veranderd. Ze is gescheiden en hecht blijkbaar toch aan haar dochter. Maar in de basis was er dan iets niet goed. Je kunt er niet meer met haar over in gesprek gaan, maar je zou je eigen ervaringen in dit licht opnieuw kunnen bekijken en daardoor wellicht wat meer inzicht kunnen krijgen op de vraag waarom het gaat zoals het gaat. Zonder daarover te spreken straal je dat dan ook uit naar je dochter. Kinderen voelen alles zo haarfijn aan.

Tsjor

mutsje

Ik ben het met je eens dat hier doorgaans niet wordt gezegd dat kind meer bij vader moet zijn. Heel vaak is er ook iets met de vaders op dit forum (er worden nogal eens wat diagnoses gesteld). Maar dat terzijde.

In dit geval kan ik TS aanraden het bericht van Niki73 goed te lezen en haar raad ter harte te nemen. En nee als gescheiden ouder krijg je niet meer je gelijk en dat moet je ook niet willen halen. Realiseer je dat je kind van allebei de ouders houdt. Dus dat je kind ook van die ouder houdt, waar jij niks meer bij voelt. Of misschien zelfs wel een enorme hekel aan hebt.

Niki73

Niki73

18-01-2018 om 12:44

Juist wel Mutsje

Ik probeer juist ook altijd andersom te lezen, juist omdat ik een bloedhekel heb aan uitspraken als: jonge kinderen zijn beter af bij hun moeder, vrouwen kunnen beter voor kinderen zorgen etc. Dikke onzin. Mijn ervaring met mijn partner en zijn ex is ook een andersom-ervaring. De broer van zijn ex zit ook in zo'n situatie als ts (het lijkt daar wel in de familie te zitten).

Ik ga ervan uit dat een kind gebaat is bij een goede relatie en sterke band met beide ouders. Beide ouders zitten dat hier in de weg. Daar moet dringend verandering in komen, want hun dochter is het slachtoffer en ze groeit maar één keer op. Dat kan ze later, als ze misschien wel een verknipte volwassene is geworden, niet even overdoen.

Als

Je besluit moeilijk te gaan doen en naar de rechter gaat, is d ekans groot dat jullie dochter uit huis wordt geplaatst, dan hebben jullie allebei niks. Is hier ook bij de buren gebeurd

mutsje

mutsje

18-01-2018 om 13:24

niki73

Ik zeg ook niet dat iedereen zo redeneert, maar ook jij geeft aan dat dochter vaker en langer naar moeder moet.
Is het jouw ervaring dat de problemen tussen de exen verdwijnen als er een 50-50% verdeling komt? Of krijgt alleen een vader dit advies? Het kind heeft vooral te lijden van de slechte relatie tussen de ouders en ik geloof er niks van dat je dat oplost als de verdeling eerlijker verloopt. Dat loyaliteitsprobleem blijft en wordt niet opgelost als ze een betere relatie krijgt met haar moeder, omdat ze daar vaker is. De ouders blijven nog steeds kiften.
Blijft nog steeds staan dat dit advies kennelijk in het algemeen alleen aan vaders wordt gegeven en niet aan moeders. Dat is toch raar?

Paddington

Paddington

18-01-2018 om 13:46

50/50

Ik ben dan niet Niki73, maar ik denk wel dat het voor de meeste kinderen het beste is om een 50/50 regeling te hebben. Daarbij krijg je als ouders de mogelijkheid om je leven na een scheiding op te bouwen. Nieuwe relaties hoeven niet meteen voorgesteld te worden aan de kinderen. Ouders hebben meer begrip voor elkaar, want ze lopen tegen dezelfde praktische problemen aan.

Voor mij is het dus een ja. Ik denk werkelijk dat ouders en kinderen er beter van worden als er een 50/50 regeling is. De problemen zullen niet verdwijnen, maar wel minder worden. Bij andere (ongelijke) verdelingen worden de problemen alleen maar groter, waarbij de kinderen de dupe zijn.

Niki73

Niki73

18-01-2018 om 13:59

Waarom kiften de ouders?

Mutsje, je hebt gelijk dat er niks opgelost wordt als de ouders blijven kiften. De vraag is dan ook: waarom kiften de ouders? Daar zijn wij niet bij en we kennen ze niet, maar meestal is er sprake in zo'n geval van oude pijn. Onverwerkt verdriet over de scheiding en hoe ze elkaar voor die tijd en tijdens de scheiding behandeld hebben. Ze moeten leren die pijn nu te verwerken en los te laten.

In die oude pijn (bijv. moeder besteedde te weinig tijd aan dochter, zat liever te gamen) denkt vader hier dat hij meer recht heeft op dochter dan moeder. Dat heeft hij niet, ze zijn allebei ouder en vullen dat op hun eigen manier in.
Moeder op haar beurt voelt zich misschien wel (nogmaals, we zijn er niet bij) gekwetst in haar moederschap, teleurgesteld over haar misgelopen huwelijk, voelt dat vader haar dochter bij haar weghoudt. Daarom blijft ze hangen in de oude pijn en woede en gaat ze nare verhalen ophangen over hem. En daarom hebben beide ouders hulp nodig om hieruit te komen.

We spreken hier alleen met vader. Ik stel dat vader zijn dochter kan stimuleren meer toenadering tot moeder te zoeken (van mij MOET hij niks, maar de situatie is tragisch voor hun dochter). Daardoor voelt moeder zich hopelijk minder miskend in haar moederschap. Als hij dan ook in woord, daad, en lichaamstaak kan aangevendat het goed is dat dochter naar moeder gaat, als hij haar even lang, maar aaneengesloten naar moeder laat gaan (en zeker het verblijf niet via de rechter probeert te verminderen) dan voelt moeder hopelijk dat vader hun dochter niet bij haar weg wil houden. Er zijn ook minder contactmomenten, dus minder momenten voor stress/gekibbel. Daarnaast hoeft dochter minder vaak te verhuizen (meer rust, wat vader wil) en kan ze beter thuis gaan voelen bij haar moeder.
Een win-win-win-winsituatie!

Zo kan hopelijk de oude pijn verwerkt worden, kunnen ze die achter zich laten, en kan de relatie tussen de ouders genormaliseerd worden. Ook kan dochter een betere band opbouwen met haar moeder, die nodig is om op te groeien tot een evenwichtige volwassene.

Ik zeg dit net zo hard tegen vaders als tegen moeders!

mutsje

mutsje

18-01-2018 om 14:09

Paddington

Ik denk eerder dat het andersom is. Daar waar ouders op een goede wijze uit elkaar gaan, zal er sneller worden gekozen voor een 50/50 verdeling en daarom zijn er na de scheiding minder problemen.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.