Alimentatie na hun 18e
Vraagje, weet iemand hoe het zit met alimentatie nadat je kind 18 is geworden?
Is het zo dat kinderen daar sowieso recht op hebben, of alleen als ze studeren? Situatie hier is dat er nooit alimentatie betaald is (ingewikkeld verhaal). Kind zou zelf een procedure moeten aanspannen. Wil dat graag, kan niet verkroppen dat vader, die echt wel centen heeft, nooit heeft willen betalen en alleen maar voor ellende heeft gezorgd. Maar als kind niet studeert, heeft het dan uberhaupt kans van slagen?
Emine
Kans van slagen
is er zeker wel als het kind nog niet voldoende inkomen kan genereren om zichzelf te bedruipen.
Na hun 21e gaat dat studeren een rol spelen. Want dan is zonder studie de alimentatieplicht voorbij.
wellicht ten overvloede...
Is het LBIO al in beeld?
Tot je 21e zijn ouders onderhoudsplichtig. Dus alimentatiebetalers zijn dan alimentatieplichtig, tenzij anders is vastgelegd.
Als je kind meerderjarig is moet hij zelf de procedure bij het LBIO opstarten.
Hortensia
Het LBIO komt pas in beeld als er een rechterlijke beslissing ligt. Ik maak uit de openingsposting niet direct op dat dat het geval is.
Groeten,
Temet
Wraak
'Wil dat graag, kan niet verkroppen dat vader, die echt wel centen heeft, nooit heeft willen betalen en alleen maar voor ellende heeft gezorgd.' Het lijkt me dan meer een soort wraakactie van je kind.
Er zijn redenen waarom je er zelf niet achteraan gegaan bent. Ik denk dat je die nog eens moet bespreken met je kind, want blijkbaar maakt zij daar een andere afweging in. Bovendien denk ik dat je dat 'niet verkroppen' met haar moet bespreken. En juridische procedure komt zelden volledig tegemoet aan een jarenlang ontwikkeld gevoel van onrechtvaardigheid. Je loopt het risico dat het 'niet verkroppen' geïntensiveerd wordt. Misschien is de balans tussen 'geen kontakt met hem hoeven hebben' en 'geen geld van hem krijgen' wel in evenwicht, dat wil zeggen dat het de afgelopen jaren voor haar belangrijker was dat jij en je dochter geen kontakt met hem hoefden te hebben dan dat er geld van hem kwam.
Tsjor
Temet
Dat haal ik er niet uit, vandaar dat ik het vroeg 
Tsjor.....
Ik denk dat het absoluut een soort 'dat zal je leren', richting vader is. Er zijn heel veel dingen die hem kwalijk genomen worden.
Dat ik er zelf niet achteraan gegaan ben, heeft als reden gehad dat hij niet te pakken was. Stopte iedere keer als alimentatie was vastgesteld met werken, kreeg dan nihilstelling, ging weer werken om als er alimentatie was vastgesteld weer direct te stoppen en binnen enkele maanden een nihilstelling te krijgen. Wat niemand voor elkaar krijgt, kreeg hij zes keer voor elkaar. Toen ben ik er maar mee gestopt. Dat is dus een heel moeilijk bespreekbaar iets. Dat voedt idd alleen de woede maar.
Je hebt volledig gelijk als je zegt dat een juridische procedure zelden tegemoet komt aan het jarenlange gevoel van onrechtvaardigheid. Absoluut. Je laatste stukje wil bij mij niet op zijn plek vallen.Is het mogelijk dat je dit stukje nog eens in andere woorden voor me opschrijft?:
"Misschien is de balans tussen 'geen kontakt met hem hoeven hebben' en 'geen geld van hem krijgen' wel in evenwicht, dat wil zeggen dat het de afgelopen jaren voor haar belangrijker was dat jij en je dochter geen kontakt met hem hoefden te hebben dan dat er geld van hem kwam."
Overigens is er wel een minimale vorm van contact geweest.
Emine
Wat jij hebt meegemaakt zou je dochter ook zomaar kunnen meemaken: alimentatie vastgesteld, vader werkloos en nihilstelling. Bespreek eens wat dat met haar zou kunnen doen en of ze dat wil meemaken.
Wat ik met het laatste bedoelde was het volgende: er is weinig kontakt geweest en er is niets gedaan van vader uit; ook niets betaald. Het kan zijn dat de hele strijd maakt dat er intensiever kontakt komt, dat hoeft niet fysiek te zijn, maar de persoon is meer aanwezig in het leven, er wordt meer over nagedacht en gesproken. Wat ligt er dan op de andere kant? Hoeveel geld is dat waard?
Als je dochter puur de morele overwinning wil krijgen dat de rechter bepaalt dat haar vader moet betalen en ze is erop voorbereidt dat hij dat vervolgens weet te ontduiken, dan kan ze zelf beslissen om zo'n procedure in gang te zetten. Maar ik zou zeker met haar bespreken hoe zwaar de emotionele aspecten wegen. Tegenover het geld. Misschien moet ze het zelf wel eens proberen om zelf te ervaren waar ze haar neus stoot. Maar als dat haar boosheid erger maakt heb je meer verloren dan je ooit met geld kunt goedmaken.
Tsjor
Dank je wel
.....voor het helpen dit in perspectief te plaatsen.