Ben jaloers op de ex van mijn vriend met kind in het spel

logisch

Het is niet meer dan logisch dat jij niet betrokken bent bij die gesprekken. Het gaat niet om jouw kind.

Ga in therapie

Om met je eigen angsten en onzekerheden om te gaan.
Als ik lees waar jij bang voor bent, waarvan jij bang bent dat vriend en ex dat gaan doen, dat verteld me dat meer over jou als over je vriend en zijn ex.

Dan is juist

Therapie de plek waar je zou moeten praten over het gedrag van zijn ex. Want.....
Er is niet wat jij kunt doen om haar gedrag te veranderen. Daar heb jij geen controle over, geen zeggenschap of invloed op.
Wel kun jij invloed op jezelf uitoefenen, waardoor haar gedrag jou minder of iet raakt.

sinbadsvrouw

was het maar zo dat dat hielp als je zelf al zo beschadigd ben ik denk dat de enige optie is HOPEN

Je zegt het zelf al

'Ik heb een probleem grotendeels met mezelf denk ik.'
Inderdaad. En de posters hierboven geven aan dat ze denken dat je gelijk hebt, en dat je dat dus vooral ook zelf op moet lossen.
Het is mooi dat je het prima vindt dat je vriend weer een relatie met zijn kind wil opbouwen. Maar... als nieuwe partner van moet je vooral afstand bewaren. Zeker omdat je vriend vanaf 0 moet starten in de relatie met zijn kind. Dat is voor dat kindje allemaal al ingewikkeld genoeg. Dus hou je daar buiten, dring je niet op. En datzelfde geldt eigenlijk voor de ex van je vriend. Die moet hier ook aan wennen. Geef je vriend je vertrouwen, hoe moeilijk ook, en laat hem het allemaal zelf regelen, bespreken en uitvogelen. Bemoei je er niet mee, vraag alleen belangstellend hoe hij het allemaal ervaart. En als hij je om advies of zo vraagt, dan pas geef jij een mening of advies.

Ik snap dat je het allemaal eng vindt, gezien je geschiedenis, maar jouw huidige vriend is niet degene die jou zo beschadigd heeft. Het enige dat jij kunt doen is inderdaad aan jezelf en aan je eigen gedrag werken. Je kunt je vriend niet een relatie met zijn kind onthouden, en je kunt het gedrag van zijn ex niet beïnvloeden. Alleen maar hoe jij daarmee omgaat.

Succes

probeer eens...

..probeer eens te denken wat er kan gebeuren als je het vertrouwt (of net doet of je het vertrouwt) en je je zal gedragen zoals 'moet': je vriend heeft gesprekken met zijn ex, mogelijk ook met een hulpverlener erbij. Of echt alleen met haar. De bedoeling is dat contact met zijn peuter wordt opgebouwd.
Misschien klopt het dat zijn ex meer bedoelingen heeft: ook meer contact met de vader van hun kind, zij hoopt misschien nog op een relatie.

Er kunnen een paar dingen gebeuren:
* Je vertrouwt het (of gedraagt je alsof je het vertrouwt) en inderdaad, het gaat goed: je vriend maakt duidelijk aan zijn ex dat een relatie er met haar echt niet meer inzit, maar het contact met het kind wordt toch langzamerhand opgebouw. Mooi! Goed voor zijn zoon en voor hem!
* Je vertrouwt het (of gedraagt je alsof je het vertrouwt) maar helaas, het gaat niet goed, want je vriend kiest uiteindelijk niet (meer) voor jou, misschien zelfs voor zijn ex.
Dit is waarschijnlijk waar je het meest bang voor bent.

Maar dat is dan de keus van je vriend. Dan moet het maar zo zijn, in dat geval ben jij het meer waard om iemand te krijgen die wel heel duidelijk voor jou kiest.

Probeer de angst te zien en je zelfvertrouwen op te krikken.
En gun vader en zoon elkaar!

Verleden tijd

'was het maar zo dat dat hielp als je zelf al zo beschadigd ben ik denk dat de enige optie is HOPEN'
Je wijt je jaloersheid aan ervaringen in je verleden. Daarmee heb je je probleem in beton gegoten: het verleden is niet te veranderen, dus, geef je zelf aan, kun jij ook niet meer veranderen, dus moet je vriend maar veranderen en niet met de moeder van zijn kind gaan praten (en jouw jaloersheid accepteren).
Daarom heb ik zo'n hekel aan verklaringen uit het verleden voor gedrag van nu. Het doet het goed bij de psychologen en als legitimatie voor onvermogens, maar het lost niks op.
In plaats van naar het verleden te kijken kun je ook kijken naar de toekomst: wil je met je vriend een toekomst opbouwen? Wil je dan de jaloerse vriendin blijven, waar hij altijd rekening mee moet houden? Kun jij accepteren dat hij een eerdere relatie heeft gehad en dat hij een kind heeft? Hoe wil jij daarmee omgaan en wat voor iemand wil jij dan zijn?
Het verleden kun je niet veranderen, maar de toekomst kun je zelf maken. Het is aan jou om te bedenken hoe je dan wil zijn.

Tsjor

Zelfvertrouwen

Eens met bovenstaande reacties… Hopen is als afwachten hoe het e.e.a. gaat lopen. En hoe het gaat lopen heb je niet in de hand. Maar hoe jij ermee omgaat, daarin heb jij wel een keuze… je als een bang vogeltje vastklampen aan je vriend, of vertrouwen hebben in jezelf. In het tweede geval ben je én aantrekkelijker én het is ook zoveel fijner voor jezelf om vol vertrouwen de toekomst tegemoet te zien. Het is een goed idee om hiervoor hulp te zoeken.

Het is begrijpelijk dat de situatie voor jou bedreigend voelt. Zijn ex heeft een grote troef in handen, namelijk een kindje van hen samen. Vanaf de zijlijn mag jij toezien hoe dat zich gaat ontwikkelen. En het helpt niet dat zijn ex manipulatief gedrag vertoont, dat ze ‘hem’ in hun kind ziet… en moet huilen omdat ze ‘hem’ zo mist… Blijkbaar is er voor haar ook nog een weg te gaan.