Beste en pittigste advocaat
Hallo,
Ik heb op kort termijn een hele pittige en scherpe advocaat nodig. Ervaring met uitvoering omgangsregelingen, ervaring met spelletjes en trucjes om kinderen te manipuleren. Ervaring met mogelijke zedendelicten.
Enfin, eentje die zich een weg knokt naar het recht en niet zomaar berust in de gevestigde orde.
Het moet een advocaat zijn die echt gaat knallen. Helaas het is de enige weg dus dan maar zo.
Wie weet een dergelijke advocaat die ook nog betaal baar is. Bij voorkeur regio Amsterdam, maar mag ook landelijk hoor, het gaat om het resultaat.
Alvast bedankt.
wat is best en pittig
Wil je een advocaat die het beste resultaat haalt of een advocaat die het hardste jouw mening verkondigt? Dat is namelijk niet hetzelfde.
Een onderbelicht deel van het werk van advocaten is dat ze hun cliënt er soms van moeten doordringen dat wat die cliënt wil, niet kan (om dan vervolgens zo efficiënt mogelijk in te zetten op wat wel kan)
Ik wil daarmee niks over jouw zaak gezegd hebben overigens, maar hou in de gaten dat 'knallen', 'pittig' etc niet per definitie tot de beste resultaten leiden.
Groeten,
Temet
Het is helaas zo
Grappig dat deze site nogal softe reacties geeft en alom met voorzichtigheid omkleed. Zaken zijn aantoonbaar, heeft niets met eigen mening te maken maar meer aangiftes politie (zeden, mishandeling etc), fraude, manipulaties, wetsovertredingen etc.
Je hebt een softe advocaat die met de staart tussen de benen naar een zitting gaat of een een die staat voor het recht wat aan de orde is en daar geen doekjes om windt.
Het gaat er om dat nu eindelijk zaken aangepakt worden. Je kent vast het spreekwoord: "zachte heelmeesters maken stinkende wonden...".
Dat heeft al veel te lang geduurd en daar moet een einde aan komen. Punt. Daar is geen woord Spaans bij. Snap je het?
Nou Rick
die laatste drie zinnen zijn waarschijnlijk de reden dat er weinig reacties gaan komen. Je vraagt iets aan mensen, iemand vraagt (heel snel na jouw posting) om verduidelijking, in eerste instantie geef je die. Maar dan "punt. Daar is geen woord Spaans bij. Snap je het?", die komen wel heel onvriendelijk over.
De gebroeders Anker?
Kost wel wat, maar dan krijg je ook wat!
Anker
De gebroeders Anker zijn strafrechtadvocaten. Hele goede, daar niet van, maar voor een familiezaak zou ik een advocaat zoeken die zich richt op familiezaken.
De Ankers werken trouwens op toevoegbasis voor wie daarvoor in aanmerking komt. Maar nogmaals: in strafzaken.
Groeten,
Temet
Pas je wel op
Woensdag of donderdag stond er een lang artikel in de Volkskrant van een moeder die alles op alles zette om van haar man te winnen. Ze had een goede advocaat. Ze kreeg artsen en deskundigen mee met haar verhaal. Tot de rechter er doorheen prikte. Gevolg: ze spreekt haar zoon nu alleen een keer per week telefonisch.
Niet dat jij misschien geen gelijk hebt maar het kan je ook heel veel geld kosten en vervolgens niets opleveren.
Kinderen
Sterker nog. De kinderen kunnen door de rechter bij de vader geplaatst worden. Het is een illusie om te denken dat de kinderrechter iets kan met verdachtmakingen, aangiftes, beschuldigingen.
Nog sterker. Kinderen kunnen naar een pleeggezin getransporteert worden omdat stiefouder oorlog aan het voeren is.
Nog sterker. Ook de andere kinderen kunnen aan je gezin ontrukt worden.
Ik zou nog maar eens goed nadenken of er geen tactische manieren zijn om te zorgen dat het goed komt. Meer politiek zeg maar, en minder oorlog. Niets is wat het lijkt en in een 'vechtscheiding' want dat wordt het dan is alles beeldvorming en ongrijpbaar.
En voor jou onvoorspelbaar wat de uitkomst is.
Maar sommigen moeten door ervaring leren. Het is niet anders.
een goede advocaat probeert te de-escaleren
Hierbij dan in aanvulling op mijn eerste posting in deze draad mijn opvatting: een goede advocaat - en met name een goede familierechtadvocaat - probeert te de-escaleren waar het maar enigszins mogelijk is. Dat betekent dus vaak ook tegengas geven aan de opvatting van de cliënt, die soms niets liever wil dan vol erin om dat kreng/die hufter van een wederpartij eens een poepie te laten ruiken.
Wie teveel meegaat in het verhaal van de cliënt doet 3 dingen verkeerd. Ten eerste krijgt de cliënt het idee helemaal gelijk te hebben, en dan valt het des te erger tegen als hij dat gelijk uiteindelijk niet of niet geheel krijgt. Ten tweede wordt de sfeer er tussen partijen alleen maar beroerder op, want actie=reactie, dus van de andere kant komt alleen maar extra narigheid terug, en voor je het weet gaat het van kwaad tot erger. Ten derde kom je bij de rechter met een verhaal waarin de wederpartij zo zwart wordt afgeschilderd dat die rechter al bij voorbaat het idee heeft dat het wel zo erg niet zal zijn, en hoe feller en met hoe minder distantie de advocaat dat allemaal oplepelt, hoe meer die rechter zich zit te ergeren en hoe minder hij/zij luistert.
Presenteer je jezelf daarentegen als de vleesgeworden redelijkheid en laat je de wederpartij zoveel mogelijk in zijn/haar waarde dan is de kans dat de rechter je volgt een stuk groter en maak je de sfeer niet nodeloos vijandig.
En dat laatste komt goed van pas als je onverhoopt niet volledig gelijk krijgt, want als je nog met de andere kant moet onderhandelen of overleggen (en dat moet nogal eens) dan gaat dat stukken makkelijker als je die niet net voor rotte vis hebt uitgemaakt.
Groeten,
Temet
Wellicht..
Een vriendin is enekele jaren geleden bijgestaan door Mirjam Weski van Weski Heinrici advocaten in rotterdam. Zeer zakelijk en kundig. Geen idee wat haar uurtarief is en ik vermoed dat dat niet gering is (ze is de zus van Inez Weski, de strafrechtadvocaat) maar wellicht is het wat.
Moet er wel bijzeggen dat die scheiding redelijk conflictloos was.
Succes!
Lees in ieder geval de artikelen in de Volkskrant
Vlinder noemt hierboven deze zaak. De moeder had misschien een goede advocaat maar de vader blijkbaar ook. Misschien moet je die laatste advocaat benaderen?
Op basis van het artikel (meer weet of zie ik niet) ben ik blij dat de vader dit proces gewonnen heeft.
Aangifte
Als er aangifte is gedaan van alles wat je noemt en de politie onderzoekt het niet, dan kun je het openbaar ministerie vragen de politie opdracht te geven om het te onderzoeken.
Zie: http://www.om.nl/vast_menu_blok/contact/vraag_en_antwoord/@109376/hoe_kan_men_aangifte/
Een goede familierechtadvocaat zijn vaak ook goede mediators, maar die zoek je niet. Bel anders het juridisch loket.
Tsjor
Vlinder en Tante Tiny
Vlinder, ik vind wat jij hier doet ongepast. Je kent de zaak niet, je kent de vrouw niet. Weet hoe wanhopig zij geprobeerd heeft haar kind te beschermen tegen weet ik veel wat. Nee, ik heb ook de waarheid niet in pacht, ik ken haar ook niet. Maar om nu te zeggen: tot de rechter er doorheen prikte....bah. Ik hoop dat je er nooit mee te maken krijgt, maar zo wel dan zou je weten hoe het systeem werkt als je als ouder hulp zoekt omdat je kind bij de andere ouder mishandelt wordt.
Tante Tiny, terecht zeg je dat je alleen het artikel kent. Weet dat het in het huidige systeem heel standaard is om een ouder die zorgen uit over de situatie bij de andere ouder, waarbij het gewoon bestaat dat een kind daar mishandelt wordt, heel gebruikelijk is om de aan de bel trekkende ouder aan te pakken. Zie www.bezorgdemoeders.nl, maar ook het rapport van de ombudsman over de fouten in de jeugdzorg. Daar zeggen medewerkers zelf dat ze in een dergelijk geval de melder onaangenaam zullen verrassen. Maar wat een ouder die een kind wil beschermen tegen misstanden bij de andere ouder wel kan doen, daar heb ik in de jaren dat het mij overkwam echt geen antwoord op gevonden. Ik ben tientallen mensen tegengekomen bij wie de kinderen zijn weggehaald, omdat ze zich zorgen maakten over wat gebeurde bij de andere ouder of nadat ze, zoals ikzelf waren gescheiden OMDAT er mishandeld werd en ze daarna de kinderen moesten meegeven aan degene die hen voor de scheiding mishandelde. In dit hele gedoe kijkt echt niemand naar de kinderen. Draait alles om toch maar dat contact te bewerkstelligen, maar onderzoek naar mishandeling ontbreekt.
Gek eigenlijk, dat iedere gek over ieder kind iets kan melden en dan het hele circus van start gaat. Maar als het je eigen kind betreft dat het slecht heeft bij de andere ouder, je dan als ouder die het wil beschermen wordt aangepakt. En toch is het zo. Niet alleen ik heb deze ervaring.
emine
Het stond 2 pagina's groot in een landelijk dagblad. Er zijn twee professionals ernstig door in de problemen gekomen. Het is niet onkies om daar naar te verwijzen.
Rick wil een enorme rel gaan creëren. Lijkt mij geen goed plan. Niet voor hem, niet voor zijn vrouw, niet voor de kinderen en niet voor de ex man. Wijzen op een krantenartikel waain een zaak beschreven wordt dat zo fout is afgelopen mag.
(Voor de moeder is het ontzettend triest dat haar zaak nu zo groot in de pers en op het nieuws is gekomen. Dat komt natuurlijk niet door haar of door haar verhaal maar het begon met Heertje en daarna de rechtszaken tegen de artsen zorgden ervoor door journalisten geïnteresseerd raakten. Triest. Natuurlijk gun ik haar haar zoon.)
Die rechtszaak zegt echt wel wat
Wat er ook speelt rondom een kind, je kunt de vader niet beoordelen door alleen af te gaan op wat de moeder zegt. Deze zogenaamde professionals hebben dat wel gedaan, zonder vader of kind gezien te hebben en gesproken te hebben. Ze zijn niet voor niets in de problemen gekomen.
Moeder heeft aan de bel getrokken en is in eerste instantie helemaal niet aangepakt. Er is serieus gekeken of er inderdaad iets van mishandeling/misbruik speelde. Conclusie was dat daar geen aanwijzingen voor waren. Dit had geen gevolgen voor moeder.
Die gevolgen zijn er pas gekomen toen zij door is gegaan met rechtszaken en professionals heeft gevonden die ongepast meegewerkt hebben.
Ik snap dat het mogelijk is dat kind niet op de juiste plek zit bij vader. Maar het is zeker ook mogelijk dat kind niet op de juiste plek zit bij moeder.
Nou....
...ik weet uit ervaring dat er niet snel iets bewezen wordt bevonden, want je staat als klagende ouder bij voorbaat al op achterstand omdat het vechtscheiding genoemd wordt. En als er dan 'geen aanwijzingen zijn', maar je weet dat het zo is, dan kun je je daar toch niet bij neerleggen en je kind voor de wolven gooien? Ik zeg neit dat het zo gegaan is, maar het kan. Er is nog een zaak geweest waar geen aanwijzingen waren. Die kinderen zijn dood en begraven. Gek genoeg hebben de instanties wel 'goed gehandeld'.
Maar goed, we wijken van het onderwerp af en dat is mijn eigen schuld.
Het is inderdaad neit verstandig dat Rick gaat rellen en een advocaat zoals Rick voor ogen heeft, zou juist wel eens heel veel kapot kunnen maken.
Een ander geluid?
allo,
Dank allen voor de reacties. Ook de kritische noten. Heel goed. Toch denk soms, oei, even niet te snel oordelen. Mensen maken dingen mee waar jij de weet van hebt en wellicht ook niet in die extreme hoedanigheid mee te maken zult krijgen.
Snap dat sommige van jullie denken dat we over een nacht ijs gaan, maar dat is niet zo. We komen ergens vandaan.
Moeder heeft 12 jaar lang altijd met een bos bloemen en veel liefde tegenover een tank gestaan. Zij heeft nooit één kwaad woord over haar ex naar het kind gesproken. Nooit. Er was aanleiding genoeg, huiselijk geweldpleging, verkrachting, ontvoering en bedreiging. Toch heeft moeder, ondanks dat haar hart anders wilde, netjes gebleven tegenover het kind.
De vader daarentegen heeft altijd kwaad over de moeder gesproken, het kind gemanipuleerd, omgekocht, alles was een feit is ontkend. Tijdens de bezoekregeling en vakanties het kind bang gemaakt voor de moeder. Zelfs zo erg dat het kind angsten kent voor de meest merkwaardige zaken.
Ondanks dat plaats vond, heeft de moeder altijd ruimhartig meegewerkt aan de uitvoering van het convenant en altijd zeer terughoudend geweest. Echt een voorbeeld voor het echt zou moeten.
Maar dat levert niets op !!!! Wakker worden dames en heren!!
Het gevolg van deze mildheid en braafheid is dat het kind de vader gelooft en niet de moeder. Dat de liefdevolle zorg teniet wordt gedaan door vader, het kind dat gelooft en kiest voor de vader. De moeder regelmatig in elkaar is geslagen om het kind te beschermen en dreigementen en alle andere ellende beantwoorde met een bos bloemen.
Vervolgens heeft de vader het kind nu zo ver dat zij bij hem wil wonen. Ondanks dat hij al heeft aangetoond geen verantwoordelijkheid kan dragen en geen ouderlijk gezag toont. het kind komt in contact met drugs kinderen, radicaliserende jongeren, zitten diverse nivo's lager op school dan ze voorheen bij moeder onderwijs volgde.
Kortom aantoonbare ellende.
En zal ik je eens wat zeggen? In Nederland zijn we zo schijterig dit soort situaties aan te pakken dat moeder bijna helemaal niets kan. Niets!!! Ze moet het gewoon laten gebeuren dat het kind goed opgevoed in een milieu terecht komen waar ze afglijden naar de onderste regionen waar niemand zijn kind wil zien.
Maar bijna geen enkele instantie helpt. Niemand doet wat. Niemand.
En ja men komt pas in beweging, als het kind inderdaad verkracht is, aan de drugs zitten en zich hebben onderwerpen aan radicaliserende jongeren en nergens meer op school kunnen. Ja, pas dan komen we in NL in beweging.
Dus is de vraag over een dergelijke advocaat terecht? Ja, heel erg terecht. Is de inzet van Jeugdzorg terecht? Ja heel erg terecht.
Erger dan dit kan het niet worden. En als het kind onder toezicht komen te staan dan is dat maar zo.
Overigens de gezinssituatie bij moeder is doodnormaal, gezin met kinderen, gaan naar school, sporten doen examen en slagen, gaan op vakantie. No problems.
Snappen jullie???
Zucht
Excuses voor de taal en stijlfouten, maar was heel erg boos toen ik het bericht tikte.
Vraagje
Gaat het om je zus, en was ze misschien met een, van origine, geen Nederlandse man getrouwd?
Naar welke rechter?
Maar Rick, aan welke rechter wil je/ze precies wat voorleggen dan?
Je schrijft:"Moeder heeft 12 jaar lang altijd met een bos bloemen en veel liefde tegenover een tank gestaan. Zij heeft nooit één kwaad woord over haar ex naar de kinderen gesproken. "
Oke, de kinderen zijn dus 12 jaar of ouder en hebben daarmee het recht om zelf te kiezen. Er is geen rechter die ze dat recht zal ontnemen. De rechter doet ook geen uitspraak over de vraag of vader een eikel is. Noch over welke van de twee ouders het aardigst is.
"Het gevolg van deze mildheid en braafheid is dat de kinderen de vader geloven en niet de moeder."
Er is geen rechter die daar wat aan kan doen. Er is dus ook geen advocaat die je kan helpen.
Het kan echt erger worden
Rick: 'Erger dan dit kan het niet worden.'Maar dat is juist wat de mensen hier jou proberen te vertellen: met de inzet van jeugdzorg kan het echt veel erger worden. Wil je op een dag bij school staan en te horen krijgen dat alle kinderen zijn opgehaald en naar een geheime plek zijn gebracht? Dit horrorscenario is geen fake. Denk na, het kan echt gebeuren.
Je zegt dat de situatie van nu niet erger kan. Wat is er nu aan de hand? Moeder heeft 6 kinderen, jij bent de stiefvader. Twee kinderen zijn van een zeer nare man. Deze nare man is dus de vader van twee kinderen. Nu heeft zoon van 14 besloten om bij vader te gaan wonen en vader voedt de kinderen niet goed op (van VWO naar VMBO, blowen, geen bedtijd, schoolverzuim). En je bent bang dat het meisje ook naar vader wil, omdat ze van haar broer hoort dat alles daar mag.
Met de vier overigen kinderen zijn geen problemen. Ik neem aan dat het kontakt met de vader van die vier kinderen goed is.
Als zoon van 14 bij de rechter komt heeft hij het recht gehoord te worden over de woonplaats. Dat mag vanaf 12 jaar, dus ook het meisje mag gehoord worden. De rechter zal een eigen afweging maken. Zon en dochter kunnen aangeven dat zij het liefste bij hun vader willen wonen. Ze kunnen daar allerlei motieven voor aanhalen, ook negatieve verhalen over de moeder en stiefvader. Dan kun je gaan roepen dat het gemanipuleerd is, maar daar wordt een rechter niet warm of koud van.
De kans is meer dan 50% dat de kinderen aan vader worden toegewezen. Moeder zal dan kinderalimentatie aan vader moeten gaan betalen.
Moeder kan eenzijdig ouderlijk gezag aanvragen, maar daar moet ze goede redenen voor hebben. Verhalen over hoe erg het was tijdens haar 12-jarige huwelijk zijn daarvoor van geen enkel belang. Een slecht huwelijk los je op met een echtscheiding. Moeder heeft bij die scheiding een convenant gesloten met vader, er zijn toen dus regelingen afgesproken. En daarbij blijkbaar niet de regeling dat de moeder eenzijdig ouderlijk gezag zou krijgen. Dat het kind (voor jou om verkeerde redenen) aangeeft anders te willen dan is afgesproken zal voor de rechter eerder reden zijn de wens van het kind te volgen.
Focus je niet op de vader. Als je de vader van de kinderen kapot wil maken, dan maak je de kinderen kapot.
Focus je op de kinderen. Heeft de moeder nog kontakt met de school. Is er overleg over het schoolverzuim? Is er reden om de leerplichtambtenaar in te schakelen? Is de woonplaats van de jongen officieel gewijzigd (anders krijgen jullie de leerplichtambtenaar op de stoep). Is er een omgangsregeling met de zoon?
Misschien moet je het roer wel helemaal omgooien: moeder heeft een ernstig gesprek met haar zoon: is dit wat je wil (bij vader wonen). Moeder noemt haar bezwaren, zoon wuift dat weg. Moeder geeft aan: als dat is wat je wil, dan gaan we dat regelen. In overleg met de vader wordt vervolgens de woonplaats van zoon officieel (bij de rechter) gewijzigd: zoon verblijft bij vader. Vader krijgt kinderbijslag en eventueel alimentatie. Zoon mag best weten dat moeder alimentatie betaalt. Op die manier laat moeder weten voor haar zoon te willen zorgen, zij het op een andere manier dan thuis. Bij die nieuwe afspraken hoort ook een omgangsregeling: minstens één keer per twee weken komt zoon een weekend bij moeder. In dat weekend mag moeder gaan preken over op tijd naar bed, niet blowen, huiswerk maken etc. Het kunnen conflictueuze weekenden worden, maar dat ligt eraan hoever je gaat met de opvoedingspraatjes. In elk geval heeft moeder dan kontakt met haar zoon. Ik hoop dat het ook een beetje een liefdevol kontakt kan worden, al zullen de eerste jaren best moeilijk zijn.
Wijziging van de woonplaats heeft als voordeel dat vader nu echt de verantwoordelijkheid krijgt en als er problemen komen (leerplichtambtenaar, politie) dan komen die bij vader. Als zoon doorgaat met lapzwansen, dan heeft vader de problemen als de jongen 18 is. Maar moeder heeft dan hopelijk wel nog kontakt met de jongen. Mocht de jongen tot het inzicht komen dat het bij vader niet goed is, dan zou hij ten alle tijde met opgeheven hoofd bij moeder terug kunnen komen.
Ik denk echt dat ik het laatste zou doen, omdat de voordelen voor het kind en voor de relatie moeder-kind heel erg groot zijn.
Tsjor
Eerlijk gezegd
Heb ik (gelukkig) van dit soort ellende weinig verstand en er geen ervaring mee. Maar maar aanleiding van Tsor's post kwam de volgende vraag in mij op: als je in 1 zin moet weergeven wat je uiteindelijk doel is, wat is dat dan?
Bijvoorbeeld;
-kinderen weer bij moeder laten wonen?
- kinderen gelukkig met zo min mogelijk problemen?
-de vader zijn wangedrag betaalt zetten.
Ik kan me bij alledrie de voorbeelden wat voorstellen en denk dat alledrie niet haalbaar is. Wat zou je kiezen als doel? Pas als je dat voor ogen hebt (samen met de moeder) kunnen jullie gericht aan de slag.
Voor de goede orde: helaas heb ik op dit vlak wel genoeg meegemaakt om te denken dat gerechtigheid en rechtvaardigheid vaak in dit soort situaties niet uit de verf komen. Dat is verschrikkelijk. En frustrerend. En verdrietig. Om wanhopig van te worden. Maar ik ben bang dat het wel zo is. Vandaar mijn vraag voor je doel. Helaas, hoe oneerlijk ook, je kunt niet en en en in dit soort situaties.
Geen lastige vraag, toch?
Ik denk ook dat je moet kijken naar wat je doel is, voor mij zou dat duidelijk zijn: de kinderen lifst gelukkig met zo min mogelijk problemen.
Alleen, en daar zit de moeilijkheid van alle 'in het belang van het kind' wat is dan 'gelukkig'. En dan ook nog het verschil tussen gelukkig op korte termijn en gelukkig voor de rest van je leven. Zoon zal nu gelukkig zijn op de korte termijn: lekker chillen, blowen, geen gezeur van school, van moeder en stiefvader, heerlijk. Maar als je over de langere termijn nadenkt zie je allerlei beren op de weg: slechte gezondheid, geen diploma, geen fatsoenlijk werk, geen geld etc.
Een tweede probleem daarbij is dat niemand kan inschatten hoe de toekomst verloopt. Misschien is zoon na twee jaar het chillen zat, zijn vader zat en wil hij zijn leven weer anders inrichten. Misschien ook niet. Misschien komt hij op zijn 23ste pas bij zijn positieven en bedenkt dan, supergemotiveerd, wat hij met de rest van zijn leven gaat doen, blij dat hij zo'n relaxte jeugd heeft gehad. Je weet het niet.Dat maakt dergelijke gesprekken ook zo lastig: niemand kan ergens houvast aan ontlenen over hoe de toekomst zal gaan lopen en dus bijt je je vast in wat je zelf denkt.
Door serieus met het kind te gaan praten (is dit echt wat jij wilt) en dat vervolgens ook te gaan organiseren (woonplaatsverandering, kinderalimentatie betalen, omgangsregeling) neem je het kind serieus in zijn beslissing (ook al houd jij je hart vast), laat je weten dat er voor hem bent, ook al beslist hij iets waar jij niet achter staat, en het belangrijkste: je houd kontakt met hem. Zelfs al verloopt de omgangsregeling moeizaam, wat zeker zo zal zijn.
Ik zou echt daarvoor kiezen.
Tsjor
Op de herhaalstand....
Even op de herhaalstand want je bent er al op gewezen: Rick, het kan nog veel erger dan dit! Je zal de eerste niet zijn die door te melden dat het onder invloed van de ex neit goed gaat met de kinderen uit dat huwelijk, ook de kinderen uit de nieuwe relatie(s) verliest. Hou de instanties buiten!
Mijn ex kon doen wat hij deed (instanties op me loslaten) doordat hijzelf geen erkende andere erkende kinderen heeft. De instanties konden hem dus niets maken. Jou (of over wie het ook gaat) wel: want er zijn er nog vier. Echt, als dit zich tegen je keert verlies je alles wat je lief is. Het kan zooooo raar lopen, echt waar.