Bijkomende kosten naast alimentatie
Hoi allemaal,
Ik hoop dat jullie mij van raad kunnen voorzien. Mijn vrouw en ik hebben besloten uit elkaar te gaan. We hebben twee kinderen van 3 en 5. Alles is tot zover in goede vrede verlopen maar we hebben nu voor het eerst een geschil.
We hebben deze week de allimentatieberekeningen binnengekregen. Ik dien elke maand 192,- voor de kids te betalen en ook 92,- partneralimentatie. Dat is allemaal wettelijk vastgesteld en daar hoor je me opzich niet over. Nu is het echter wel zo dat mijn ex ook in het ouderschapsplan wil laten vastleggen dat alle kosten voor school (schoolreisjes, boeken, laptops en openbaar vervoer), sport (ook zwemles), kunst&cultuur (dansen, zingen en muziek) en de niet vergoedde medische kosten door de helft gedeeld worden.
In eerste instantie had ik daar niet zoveel bezwaar tegen maar een vriend van mij wees mij erop dat mijn ex alle toeslagen ontvangt voor de kinderen zoals kinderbijslag, kindgebonden budget en kinderopvangtoeslag. Dit terwijl ik de kinderen zelf 40% van de tijd heb en daarvoor niks krijg (afgezien van zorgkorting op de allimentatie). In principe zou ze met mijn allimentatie plus alle toeslagen, dit soort kosten moeten kunnen dekken? Het is bijna 700,- wat ze totaal vangt elke maand! En dan krijgt ze ook nog huurtoeslag en zorgtoeslag. Netto pakt ze 600,- meer dan mij elke maand.
Ik vind het heel lastig want het voelt nu een beetje als en, en, en. Ik heb zelf een modaal inkomen en mijn ex werkt ook gewoon. Maar ze staat erop dat ik meedeel in die kosten want anders.... Ik begin in beetje in de modus te komen dat ik zeg: “of de partneralimentatie eraf, of ik deel niet mee in al die extra kosten, gezien ik dat ook helemaal niet verplicht ben. Er zit namelijk ook een max aan mijn besteedbaar inkomen...
Hoe staan jullie hierin? Betalen jullie naast de allimentatie ook nog mee aan al die andere zaken??
Ik hoor het graag...
Nee
Ik zou verder niets meebetalen. De alimentatie is vastgesteld en daarmee wordt ook het inkomensverschil rechtgetrokken.
Alimentatie
Is in principe all-inclusive. Dat wil alleen anders zijn bij écht bijzondere kosten, denk dan aan topsport of een chronische ziekte.
All in
Houd wel de mogelijkheid open om bijzondere kosten inderdaad bij te dragen.
Op voorwaarde dat de andere ouder daar eerst over overlegd of het akkoord is dat de kosten gemaakt worden.
Overigens
Is de periode van studie van de kinderen wel erg duur. Juist in een tijd dat toeslagen en kinderbijslag stoppen.
Dus als je kunt zou ik een potje aanleggen voor studiekosten waar je kind tegen die tijd bij jou voor terecht kan.
Potje sparen
Dat sparen voor dag potje zit toch in de alimentatie inbegrepen?
Realistisch Dees?
Kan best dat dat ook in de alimentatie inbegrepen zou moeten zijn maar dat is wel een beetje onrealistisch.
Uiteraard kan je kind ook lenen of werken maar de (extra) uitgaven kunnen een onverwacht hoge uitgave blijken te zijn waar je je kind, waar het uiteindelijk om gaat, graag ontlast.
Je kunt ook van de zijkant toekijken hoe het de andere partner maar nauwelijks, of niet, lukt om financieel die overgang te maken.
Natuurlijk zijn er ook gescheiden ouders die dat naadloos doen en er op voorbereid zijn, maar als er partneralimentatie betaald wordt, al is het een gering bedrag, misschien juist vanwege een toch gering bedrag, verwacht ik niet veel financiele hoogvliegerij van moeder hier.
En nogmaals, het gaat er om dat je kind in die fase alle kansen krijgt. Het is dan ook 18 jaar en je doet rechtstreeks financiele zaken met je kind op die leeftijd.
Straks zien ze het financieel niet zitten en gaat je kind werken of een betaalde opleiding doen waar jij het net een stapje hoger had kunnen brengen met een ouderlijke financiele bijdrage.
All in
Alimentatie is een all in bedrag. Daar zou je ex dat potje van moeten aanleggen voor later.
Als je het kunt missen zou ik wel wat sparen voor je kinderen wat je ze dan na hun 18e of als er echt bijzondere kosten zijn (topsport, medisch (geen beugel die zie je nu al aankomen) dat je extra kunt bijdragen.
Wat je ex nu wil is van twee walletjes eten. En alimentatie en een kindrekening waar jullie 50/50 de kosten van betalen.
Jammer voor haar maar dat gaat niet. Tijd voor jullie beiden de tering naar de nering te zetten.
2huishoudens zijn duurder dan 1 en dat merk je na een scheiding.
Vanuit de andere kant
Ik ben een moeder en ontvang voor 2 kinderen kinderalimentatie en geen partneralimentatie. Nee, er komt geen geld van ex voor andere zaken en ik ben me ervan bewust dat de studiekosten later ook van de alimentatie betaald moeten worden, al is dit niet heel realistisch gezien ik van een ziekteuitkering op bijstandsniveau leef maar ik spaar er nu wel voor, al schiet dat niet ect op. Zolang de kinderen klein zijn kan je goed rondkomen maar als ze groter worden wordt het toch moeilijker. Beugels, lenzen, brillen etc daar kan je op anticiperen maar toch slokt dat naar verhouding een heel groot deel van de kinderalimentstie op. Eén keer heb ik ex gevraagd om ook een deel te betalen, toen de tweede naar de middelbare ging, toen heeft hij €100,00 extra betaald, maar dat was niet de helft.
AnneJ
Als ik lees wat er aan toeslagen voor de kids worden ontvangen met de alimentatie erbij moet het goed te doen zijn.
Zou een beetje raar zijn dat je alimentatie betaald waarin een stuk spaargeld zit en je alsnog zelf moet sparen voor studie en dergelijken.
Dan zou ik dus afspreken dat je dat deel dus zelf spaart op een rekening van je kind.
Dees
er valt niks af te spreken.
Die alimentatie is een all-in bedrag. Daar moet de ontvanger het gewoon mee doen.
Bij dit soort exen moet je dat je zelf spaart vooral voor jezelf houden anders denken ze dat ze daar recht op hebben wat niet zo is.
Er is niets mis met een ouder die een kind uit zichzelf wat extra's toestopt, dat is alleen maar fijn voor het kind, maar geen recht van het kind.
40%
Als je de helft moet betalen en 40% van de zorg hebt, dan zou ik onderhandelen: ik betaal 40% van de kosten mee en krijg 40% van de kinderbijslag, kindgebonden toeslag, belastingvoordeel etc.
Ik weet niet waar je ex mee dreigt als je de bepaling over verdelen van de kosten niet op wil nemen.
Alternatief: kindrekening, waar jij alimentatie op zet en zij KB, KGB etc.
Tsjor
Hier ook, van beide kanten
Bij mijn ex was er ook t idee dat ik voor allerlei dingen aan hem moest gaan betalen. Er was geen draagkracht bij de allimentatieberekening, en het minimale bedrag wat je dan moet betalen krijgen mijn kinderen gewoon als zakgeld op hun rekening. Mijn ex had ook nog verzonnen een kletsverhaal over ' eerlijk' op te hangen bij de kinderen. Die dan weer boos verhaal kwamen halen bij mij. Never nooit niet. Ik doe wat ik zelf besluit, en niet wat mijn ex bedenkt wat ik moet betalen. Ik vraag hem ook nooit om geld, laat staan voor iets wat ik zelf bedacht heb. Ooit heb ik me geld afhandig laten maken door de dreigementen van mijn ex, daardoor zit ik in de situatie waarin ik nu zit.
Ook de ex van mijn lief had bedacht dat alle extra kosten buiten kleding en boodschappen voor rekening van mijn vriend kwam. Nieuwe schoenen (hij voeltbalt ermee elk weekend in de 14 dagen bij jou, ze slijten niet van die andere 24 dagen in de maand bij mij), een nieuwe bril, schooluitstapjes of uitwisselingsprojecten, buitenschoolse bijlessen....het ging maar door. Ook op school vertelde moeder dat vader NIETS betaalde. Nee die 1000 euro allimentatie per maand dan? Pffff sommige mensen denken echt dat ze het allimentatie systeem hebben uitgevonden. Kan daar zo pissig over worden.
Kinderen meer bij de andere ouder laten verblijven zodat je minder kosten hebt aan ze, en je meer tijd hebt om voldoende te werken zodat je straks ook in de toekomst als de kinderen volwassen zijn, voldoende inkomen hebt, nee dat kan niet.
In jouw geval Sjors, doe je het met 40% al heel redelijk, de zorg. Verwijs naar de rechtelijke uitspraak waarin de allimentatie vastgesteld is en vraag waar staat dat je daarbuiten nog andere dingen moet betalen. Of inderdaad zoals Tsjor voorsteld; alle financiele voordeeltjes van de moeder voor de kinderen en jouw allimentatie op een kinderrekening zetten. Boodschappen, gas, water, licht, wasmachine komt dan voor de eigen rekening van moeder. Weet niet of ze dat wil? (denk het niet)
Ze kan een verzoek indienen bij t LBIO (die zal dat afwijzen) of een rechtzaak beginnen om het af te dwingen.
ik volg het niet helemaal
Ik zit er zelf middenin en wij gaan kiezen voor een kindrekening waarop de allimentatie wordt gestort door ons beiden.
Ik betaal volgens de berekening dan 283 en vrouwlief 183, samen dus 466 wat we overigens een hoog bedrag vinden. Zoveel geven we nu maandelijks echt niet uit aan de kinderen, waarschijnlijk ook niet als we het totaal per jaar door 12 zouden delen.
Dit gaat volgens een verdeelsleutel van de totale kindkosten o.b.v. onze huidige financiële situatie waarbij er niet naar de werkelijke kosten wordt gekeken. Haar huishouden m.b.t. de kinderen wordt dus even zwaar aangerekend als het mijne, beide voor 425, wat 35% is van het totaal bedrag (dus 2x35=70%), de overige 30% worden naar draagkracht verdeeld, 65% voor mij, 35% voor haar en dat storten we dan weer op de gezamenlijke kinderrekening, dus de 283/183.
Dat is op zich al raar, want mijn stbex vangt alle subsidies, ik helemaal niks. Huurtoeslag, zorgtoeslag, kindgebonden budget en ook nog eens de kinderbijslag (samen per maand 1067!) en de kinderopvangtoeslag. Niks van dat rijtje hoeft gedeeld te worden. Haar netto kosten zijn dus wel een stukje lager dan die berekening.
We hebben 50/50 coöuderschap in het plan gezet.
Het gevoel dat TO krijgt dat het én én én is herken ik wel. Aan de andere kant, zonder die toeslagen gaat ze het niet redden en dat is het laatste wat ik haar en kinderen gun.
Maar ik begrijp uit bovenstaande dat ik met mijn deel in principe(!) dan klaar zou zijn? Kinderopvang bijv. blijft na de toeslag nog 100 euro van over en dan zou ik niet de helft hoeven betalen, omdat de kinderopvang van haar uit komt? Kinderen worden ook opgevangen straks op 'mijn' dagen, dus ik profiteer er ook van dat we veel toeslag krijgen door ze bij haar in te schrijven, zelfde geldt voor kgb. Allemaal hoger omdat zij minder verdient.
Spaarpotje voor later hetzelfde. Als ik hierboven begrijp moeten we dat dus eigenlijk doen vanuit de allimentatie? 25 euro per kind is 75 per maand.
Ik vind het maar apart ergens. Toen we kinderen kregen wilden we ze allebei. Dat ze nu technisch gezien bij haar staan ingeschreven vanwege financiële voordeeltjes, maar 50% van de tijd gewoon bij mij zijn, verandert niks aan mijn bereidheid, of die van haar, om ze zo goed mogelijk groot te brengen en op de toekomst voorbereid te zijn. Onze verantwoordelijkheid.
Per definitie meer betalen dan de berekening gaan we niet doen. Voor ons is het duidelijk dat alle kindkosten vanuit de kinderrekening betaald moeten worden, dus ook schoolboeken, voetbalschoenen, contributie en de kapper. En als we het een keer -door overmacht, niet door onverantwoordde uitgaven- niet redden wil ik echt niet te ingewikkeld gaan doen.
Maar we gaan uiteraard wel bonnetjes bewaren, just in case... 
Tsjor
"Alternatief: kindrekening, waar jij alimentatie op zet en zij KB, KGB etc."
Ok, ik snap dat mijn situatie anders is dan TO Sjors. Want wij gaan een kinderrekening nemen.
Dat kan ik Sjors dan ook aanbevelen, want alle andere berekeningen van mediator/advocaat kwamen bij ons veel hoger uit.
Maar stbex hoeft van het KGB niks te delen met mij trouwens, dat geld mag zijn volgens advocaat gewoon houden, net als de kinderbijslag. Omdat haar 35% kindkosten meer zijn dan wat ze overhoudt per maand.
40%
Als jij de kinderen 40% van de tijd hebt is dat bijna 50-50 co-ouderschap. Bij 50-50 co-ouderschap is kinderalimentatie niet verplicht. Volgens mij ga jij veel meer betalen dan redelijk is als jij ook 40% van de tijd voor de kinderen zorgt.
Elizabeth
Coouderschap zegt niets over alimentatie. Het zegt alleen iets over de woonlocatie en daardoor komt er een aftrek in de te betalen alimentatie. Inkomens verschillen kunnen nog steeds leiden tot een ka verplichting bij co-ouderschap.
Hoe je dan vervolgens financiele afspraken maakt is weer iets anders.
Zo heb ik ook een 40-60 regeling met mijn ex maar betaalt hij de alimentatie helemaal aan mij en moet ik dus ook zorgen voor alle kosten inclusief het spaarpotje voor later.
Wij hebben wel een expliciete afspraak over de kinderbijslag omdat we daarover voor de scheiding hadden afgesproken dat dit op een spaarrekeing zou gaan. Dat doe ik dan ook.
Die staat op dochters naam zodat we beiden de helft op moeten geven bij de belastingaangifte.
We vergeten heel veel kosten mee te nemen als we naar kinder kosten kijken.
Ga maar eens 3x per week naar een trainingslocatie rijden 25 km verder op. (ik heb mijn auto voornamelijk voor dochter) zijn directe kinder kosten, je meubilair slijt sneller door dat het meer gebruikt wordt. dit soort dingen wordt allemaal meegenomen in de alimentatieberekening.
bijzondere kosten
Nog even een opmerking over bijzondere kosten, want iemand had het over bijzondere kosten ivm topsport.
Bij het vaststellen van de alimentatie kan gewoon rekening gehouden worden - en dat is ook aan te bevelen - met dergelijke structurele bijzondere kosten. De rekenregels bieden daar ook ruimte voor.
Waar je natuurlijk nooit rekening mee kan houden (of je moet een post "onvoorzien" opnemen) zijn onverwachte bijzondere kosten.
Als er structurele bijzondere kosten zijn waarmee bij de berekening van de alimentatie geen rekening is gehouden, dan is dat reden om die alimentatie nog eens tegen het licht te houden. Als er een keer onverwacht bijzondere kosten opdoemen, dan is het zinvol om in onderling overleg te zien of beide partijen allebei wat kunnen bijdragen.
Maar alimentatie is inderdaad all-in, dus niet nog eens structurele bijdragen daarnaast. En een keer een extra paar schoenen oid is niet ongebruikelijk, maar afspraken als "zoveel per maand plus 40% van deze drie regelmatig terugkerende kostenposten), dat is iha de bedoeling niet.
Groeten,
Temet
Allebei er op achteruit
Bij een goed afgewikkelde scheiding gaan beide partners er op achteruit. En de kinderen ook. Alle partijen hebben het gevoel dat ze flink genaaid worden en dat dat oneerlijk is. De meeste mensen zijn daardoor niet in staat om genoeg afstand te nemen om een eerlijke verdeling te bedenken; ze zullen een verdeling bedenken waarbij ze er zelf zo min mogelijk op achteruit gaan, en dat als 'eerlijk' ervaren, ongeacht de gevolgen voor de ander.
Daarom hebben we rechters en verdeelmodellen. Houd je daar maar aan; met je ex ga je er niet uit komen.
Je ex heeft gelijk: als jij alleen maar bijdraagt wat er is vastgesteld door de rechter, dan gaat zij, en daardoor ook de kinderen, er op achteruit. Maar jij hebt ook gelijk: jij gaat er al op achteruit en als je nog meer gaat bijdragen, dan ga je nog meer erop achteruit, en met jouw 40% zorg treft dat ook de kinderen.
De kinderen gaan er hoe dan ook op achteruit, maar het is in het belang van de kinderen als dat enigszins eerlijk over beide huishoudens verdeeld wordt, zodat ze in beide huishoudens hetzelfde kunnen verwachten qua 'leuke' dingen.
Dus hou je maar gewoon aan wat is vastgesteld.
En tja, die "eerlijke" verdeling van de pijn, die is maar tijdelijk. Meestal zijn het de mannen die - zelfs met co-ouderschap - er snel weer bovenop komen: ze vinden sneller een nieuwe partner (of ze hadden er al een voordat ze gingen scheiden), die partner neemt sneller/meer zorgtaken op zich, ze werken meer, ze maken sneller promotie... Zo kan het dat een paar jaar na de scheiding de ene ouder toch veel beter af is dan de andere ouder. De hele discussie over partneralimentatie gaat vooral over wie 'verantwoordelijk' is voor dat verschijnsel.
In elk geval moet je geen 'carte blanche' geven waarin zij bepaalt, en jij meebetaalt. Als zij (tegen de trend in) de eerste is met een nieuwe partner en dus een beter gezinsinkomen, kan dat wel eens onbetaalbaar voor jou worden.
kinderen altijd centraal stellen
Bij een scheiding waarbij de partners een klassiek inkomen hebben, gaat inderdaad iedereen erop achteruit, al was het maar omdat er nu 2 woningen nodig zijn terwijl ervoor maar 1 woning.
Voor de verdeling is het beste dat steeds de kinderen centraal worden gesteld, zodanig dat zij het minst erop achteruit gaan, en dan kan het best zijn dat één van de twee ex-partners meer moet bijdragen dan de andere, wat als 'oneerlijk' kan overkomen.
Wij voorzagen in onze overeenkomst (zonder mediator) drie soorten kosten voor de kinderalimentatie :
- een vast maandelijks bedrag, als aanvulling voor de dagdagelijkse kosten va eten, kledij, e.d. (ik betaal ongeveer 850€/maand, geïndexeerd, voor de 3 kinderen samen)
- een procentueel bedrag (afhankelijk van de verhouding van de inkomens) voor een opsommende lijst van kosten, waaronder de hobbies van de kinderen, openbaar vervoer, medische kosten, e.d.
- een post om het besef te verwoorden dat er mogelijks nog andere kosten konden opduiken en dat we ons hiervoor engageerden om daar steeds in overleg naar te kijken
In de laatste rubriek was er enkele maanden geleden het voorbeeld dat mijn dochter een nieuwe fiets nodig had, en dat werd niet gedekt door de eerste twee posten. Wel, ik heb daar de helft van betaald, omdat ik liever mezelf wat tekort doe, dan dat mijn dochter een minder mooie/goede fiets van haar moeder zou hebben gekregen dan haar broers indertijd.
In praktijk ben ik de enige die erop 'achteruit' ben gegaan, maar mijn kinderen zijn voor mij belangrijker dan heilige principes, eigen genot en 'wraak' op de ex ...
Als 'tegenprestatie' heb ik gemoedsrust, geen vechtscheiding maar een goede verstandhouding met mijn ex, vooral fijn voor de kinderen, en hebben mijn kinderen minimaal geleden van de scheiding. Mijn ex stelt zich ook heel soepel op wanneer ik de kinderen eens extra bij mij wil en ze kan er schijnbaar goed mee overweg dat onze kinderen mijn vriendin - die ik 2 jaar na onze scheiding heb leren kennen - graag mogen.
William
==Wij voorzagen in onze overeenkomst (zonder mediator) drie soorten kosten voor de kinderalimentatie :
- een vast maandelijks bedrag, als aanvulling voor de dagdagelijkse kosten va eten, kledij, e.d. (ik betaal ongeveer 850€/maand, geïndexeerd, voor de 3 kinderen samen)
- een procentueel bedrag (afhankelijk van de verhouding van de inkomens) voor een opsommende lijst van kosten, waaronder de hobbies van de kinderen, openbaar vervoer, medische kosten, e.d.
- een post om het besef te verwoorden dat er mogelijks nog andere kosten konden opduiken en dat we ons hiervoor engageerden om daar steeds in overleg naar te kijken ==
William, zou jij jullie (volledige) omschrijving voor deze drie posten willen posten? Ik ben geinteresseerd.
En mocht je het niet hier willen posten, zou je het via de mail willen delen? (je kunt forumbeheer dan bijv. vragen jouw mail met die tekst door te sturen aan mij)
Doe mij zo’n ex 
Ik krijg 100 euro per maand. Dat is 50 euro voor boodschappen omdat ze 10 dagen per maand meer bij mij is, en 50 euro voor schoolgeld, schoolreisjes, brillen, beugel, paardrijden, etc.
Vader betaalt wel het OV en af en toe een broek.
Redelijk toch
Dat is een redelijk bedrag lijkt me
Proest Dees
Zit je nou te rellen???
Misschien dat die ‘kleine man’ van jou zo goedkoop in onderhoud is, maar een flinke uit de kluiten gewassen puber hou je daar echt niet mee in leven.
100 niet
100 per maand niet.....maar met 300 excl toeslagen kom je een heel eind. Het is 100 voor 10 dagen dus voor 30 dagen 300. Daar komt nog kinderbijslag en eventueel kindgebonden budget enzo bij.
Dees
Klopt. Ik krijg 200 euro kindgebonden budget plus ongeveer 85 per maand kinderbijslag. Mijn andere kind woont ook nog thuis (student) en daar krijg ik niets meer voor. Dus dat kgb reken ik daar maar voor.
Vader van jongste heeft niet zo’n hoog inkomen (2400 netto), dus hij vindt 100 euro eigenlijk al teveel.
Phryne
Vader van jongste heeft dus een modaal inkomen.
Wat jij niet zo hoog noemt heeft mijn benedenbuurman als bruto inkomen.
Flavia
Klopt, het is zelfs bovenmodaal. Maar hij vindt het dus niet zo hoog.
Eigen mening
Dat is toch niet het belangrijkste, of je nu zelf vindt dat je genoeg betaalt? Er zijn toch regelingen voor waarmee je de bedragen kunt laten uitrekenen?
William heeft blijkbaar een ex die ook een keer genoeg heeft, maar het kan gebeuren dat iemand nooit genoeg heeft en als je dan eigen regelingen gaat fabriceren loopt het vaak niet goed af.
Tsjor