Co-ouderschap

reden?

Behalve dat jij het een 'gesleur' vindt, lees ik eigenlijk geen redenen om het co-ouderschp te stoppen. Ik zie dan ook niet echt hoe dit in het belang van je kinderen is.
Dus mijn advies zou zijn: niet doen.

bedankt voor de reactie

De redenen is dat de kinderen weinig aandacht krijgen, mijn ex-partner is altijd aan het verbouwen in en om het huis. Ik heb zelf ook een relatie, maar ik woon niet samen. Wij doen veel leuke dingen in het weekend met de kinderen. Ook regelmaat vind ik belangrijk. Dus door de weeks op hetzelfde adres verblijven.Heb hem in de vakantie gevraagd of de kindern een middagje naar hem mochten, want dat wilde ze. Kreeg als reactie geen tijd, er moet het een en ander afgemaakt worden (klussen) in huis.

Misschien niet goed in het belang van mijn kinderen, maar wel regelmaat en rust. Ook een 3e kind nemen vind ik niet goed in het belang van de kinderen. Maar dat is zijn keuze.

Rust

Mij lijkt vooral de woensdag die ze bij afwisselend bij jou of bij hun vader zijn vervelend voor de kinderen. Die valt midden in een periode dat ze bij jou zijn en brengt dus twee extra wissels met zich mee. In plaats daarvan zou ik kiezen voor een dag die vastzit aan het weekeinde dat ze hun vader zijn.

Verder is je missie kansloos. Ik lees geen enkel goed argument om te switchen naar een regeling waarbij de kinderen nauwelijks meer hun vader zien. Ik zou oppassen dat dit zich niet tegen jou keert, dus dat de rechter, omdat jij het co-ouderschap onmogelijk maakt beslist dat de kinderen bij hun vader mogen wonen. (en dat jij de weekeind regeling krijgt).

Bovendien zal je oudste gehoord worden door de rechter gezien haar leeftijd. Wil je dat haar echt aandoen?

minder wissels

Door de niet die extra wissel op woensdag te doen hebben jullie al meer rust. Je zou een indeling kunnen maken dat ma + di vast bij ouder 1 en do + vr vast bij ouder 2 en woensdag + weekend wisselen. Willen jullie nog meer rust in de wissels brengen dan kan je ook een week om week co ouderschap invoeren. Voor meer rust hoef je dus niet de co ouderschap te stoppen. En mij lijkt geen rechtzaak met mogelijk ruzie ook erg veel rust geven.

Mijn advies is dus niet doe die rechtzaak.
En een derde kind is niet slecht in het belang van de kinderen.

Jammer van die eigen bijdrage

Aan je advocaat. Je bent een heilloze weg ingeslagen.
Je motto is: ik vecht voor mijn kinderen. Maar dat is helemaal niet zo, je maakt je kinderen kapot. En waarom?

'Nu heeft vader gezegd dat hij dat niet leuk vond dat mijn oudste dochter iedere keer met deze jongen bij mij afsprak en niet bij hem. Ik vind het zelf zeer belachelijk.'

Ik vind het niet belachelijk. Als de kinderen bij hem zijn zouden de speelafspraakjes ook bij hem moeten zijn. Je had op die dagen de kinderen gewoon naar hem moeten sturen.

'Hij wilde ook de kinderalimentatie laten herberekenen omdat er dus een 3e kind voor hem sinds augustus dit jaar is bijgekomen. Toen heb ik gezegd dat ik een rechtzaak ga aanspannen, om een omgangsregeling te krijgen.

Dat was een foute reactie van je. Ik begrijp al niet dat hij kinderalimentatie betaalt als er een co-ouderschapsregeling is waarbij hij evenveel voor de kinderen zorgt als jij. Ik snap je advocaat dan ook helemaal niet,a ls die zegt dat je ex veel te weinig betaalt. Hoezo? Hij heeft de helft van de kosten en jij de helft. Dan hoef je toch niets meer te verrekenen via kinderalimentatie?
Nu wild ehij een herberekening vanwege het derde kind. Je had dat rustig kunnen afwachten, want dergelijke kosten tellen niet mee voor de berekening van kinderalimentatie. Dus dat had je rustig over je kant kunnen laten gaan. Maar je gooit er een schepje bovenop: de omgangsregeling moet op de helling. Om zeer onduidelijke redenen.

'Hij heeft zijn handen teruggetrokken en wil het zo laten.' Kijk eens aan,een storm in een glas water, het was vanzelf overgewaaid. Als jij je rustig had gehouden.

'Nu heb ik de knoop doorgehakt, mijn advocaat de eigen bijdrage betaald en ga nu vechten voor mijn kinderen. Volgens de advocaat betaald hij veel te weinig voor de kinderen, heeft vorig jaar een huis gekocht en verbouwd van boven tot onder. Deze bewijzen heb ik via facebook te pakken gekregen. Ik weet niet wat ik moet.'
In elk geval een andere hobby zoeken. Via facebook je ex in de gaten houden is niet goed voor je gemoedsgesteldheid. Je bent gewoon jaloers. Jaloers op zijn huis. Dat hij met eigen handen en hard werken aan het opknappen is. En dan ben je daar ook nog boos over, want die tijd had hij aan zijn kinderen moeten besteden. Wat een vreemde visie op ouderschap. Moeten ouders dan altijd met hun neus op de kinderen zitten? Echt niet.
In plaats van je neus in facebook steken kun je ook zelf je handen uit de mouwen steken en zelf je huis opknappen, aan het werk gaan, aanpakken, dingen doen. Als de kinderen bij je ex zijn ben je niet thuis of heb je het echt veel te druk. Dan moeten ze daar gaan spelen.

Ik begrijp echt niet war je mee bezig bent. Kom op, de relatie is voorbij, hij zijn heil, jij jouw heil, hij zorgt voor de kinderen op zijn manier; en jij op jouw manier. Waarbij ik eerlijk gezegd eerder voorstander ben van zijn manier: ik vind het heel gezond als ouders iets om handen hebben en niet alleen maar bovenop de kinderen zitten.

Tsjor

tsor

Co ouderschap en allimentatierecht hebben weinig met elkaar te maken. Het allimentatie is de situatie in beide gezinnen gelijk er te maken. Alleen bij ongeveer gelijke situaties is het niet nodig. Evt is een kibdrekening een optie.

verliezers

Jij gaat deze recht zaak helemaal verliezen. De rechter zal je zien als de jaloerse ex en je punten van tafel vegen. Ze stellen nl niets voor. Hooguit komt er een nieuwe berekening. Maar met een nieuwe kindje in het gezin kan het maar zo zijn dat je minder gaat ontvangen.

De grootste verliezer zijn helaas de kinderen. Houdt je mond en slik veel van je ex, hoe lullig en onredelijk het soms ook is. Vloek en tier bij vriendinnen en glimlach vriendelijk naar je kinderen. Het is nl hun vader waar ze van houden. Hoe een sukkel het verder misdchien ook is
Hou hun belang voor ogen

Sterktw tigerfeet

Nog een druppel in je emmer

Ook ik vind dat je niet bezig bent in het belang van je kinderen. Ik lees nergens waarom zij gebaad zouden zijn met de regeling die jij nu wil. Wel vind ik je schema heel onrustig. Mijn devies: blijven co-ouderen maar met minder wissel momenten. Ook geen fratsen meer: als de kinderen bij jou zijn, zijn ze bij jou en andersom.

Als je het hebben van een zusje niet in het belang van de kinderen vindt vraag ik me af waarom je zelf in godsnaam twee kinderen hebt gekregen: had je dan niet moeten doen.
Een vader die aan het huis klust als negatief beschouwen vind ik nogal vergezocht, sterker nog, het lijkt me zorgelijker als hij dat niet doet.

Elk kind, opgroeiend in een kerngezin of in een samengesteld gezin zal periodes kennen dat hun ouder(s) meer of minder aandacht voor ze hebben. Dat lijkt mij heel gezond; ook de grote mensen wereld heeft daar een handje van. In een zekere mate dat al leren in je kindertijd -op een veilige manier- is heel nuttig. Zoals ik het lees heb ik eerder kritiek op jouw aanpak: door allemaal leuke dingen te doen in het weekend geef je jezelf de status van suikertante ipv ouder. Opvoeden is meer dan alleen de tijd op een leuke manier doorkomen.

Probeer in godsnaam op de houden met een heilige te zijn. Ben je niet (is niemand), ga je niet worden ook. Scheelt je een hoop gedoe als je nu beslist dat jij én je ex allebei mens zijn en allebei doen wat jullie vinden dat goed is. En dat dát anders kan zijn. En dat dat goed is want zo leren je kinderen ook dat de wereld niet zwart-wit is. Je ex doet het goed want hij biedt ze een stiefmoeder en een zusje en een mooi verbouwd huis, jij doet het goed want je biedt ze jouw tijd en aandacht.
Prachtig.
Wat eem rijke kinderen heb je. Ontneem ze die rijkdom niet.

Minder wisselen

Ik zou om te beginnen die wisselmomenten verminderen. Ik ben niet gescheiden maar er zijn vast betere schema's te bedenken en hier ook wel genoemd. Zo een waarbij je weet dat ze altijd op ma en di bij hem zijn, dan kan jij bijvoorbeeld sporten of een andere hobby doen.

Verder begrijp ik die derde dochter niet zo. Dus omdat jullie gescheiden zijn mag hij geen nieuwe relatie met bijbehorende baby? Wat een onzin.

En betaalt hij kinderalimentatie of partneralimentatie? Kinderalimentatie snap ik niet, want hij heeft ze de helft van de tijd. En partneralimentatie vind ik uit de tijd. Ik hoop dat je een baan hebt en voor jezelf kan zorgen.

Weet je wat nog minder heen en weer gesleep is: de kinderen bij hem en alleen in het weekend bij jou. Wat vind je van dat voorstel?

jij

gaat helemaal niet voor je kinderen vechten. Jij gaat voor jezelf vechten. Tegen je ex. En dat moet je niet doen.
Probeer een puur te kijken naar de echte belangen van jouw kinderen. En bedenk dan eens heel eerlijk voor wie wil je wat?

Oh ja, f3eit dat vader wil dat dochter ook met vriendje bij hem thuis afspreekt betekent mi. alleen maar dat hij geinteresseerd is in de keuzes die zij maakt en hoe ze samenspeelt. Niet bepaald een slechte vader zo, is mijn indruk.

Dat is waar, Engel

Dat is ook wel weer waar, Engel. Dan voelt ze zich nu waarschijnlijk rot en lukt het niet meer goed om erover na te denken. Wil ze misschien ook niet meer reageren.
Ik reageerde ook boos. Het is misschien handiger als de reageerders (inclusief ik) veel voorzichtiger vertellen waarom ze denken dat het niet zo'n goed idee is om rechtszaken te starten, een redelijk lopende regeling overhoop te halen, etcetera. Hopelijk komt de boodschap dan ook over, maar zonder dat ze zich al te rot voelt.
Want mijn eigenlijke boodschap is ook (net als veel anderen): denk er nog eens rustig over na wat je échte beweegredenen zijn. En of een verandering voor de kinderen echt heel gunstig voor ze is. Misschien is het goed als je eraan zou werken om niet meer zo in strijd te leven met je ex-man (dat is waarschijnlijk extra moeilijk als hij dat wel doet - ik weet niet of hij dat doet - en als je het zo pijnlijk vindt dat hij een nieuw gezin is begonnen). Sommige dingen kun je ook beter proberen te accepteren, zoals dat hij veel strenger is dan jij. Dan kun je er wel met je kinderen over praten eventueel, en natuurlijk als je na hun verhalen de indruk hebt dat het te gek wordt, misschien kun je hem een briefje schrijven of mondeling overleggen dat de kinderen zo een beetje bang worden en of hij daar misschien over na kan denken.
Hoe dan ook sterkte met nadenken en accepteren. Ik hoop dat je kinderen niet teveel problemen hebben vanwege al die keuzes van hun (beide) ouders.
Groeten, Egel