Co-ouderschap

Wat wil je weten?

Hier co-ouderschap in de vorm van 1 week bij vader, 1 week bij moeder.

Tegenvraag

Wat stel je je voor bij co-ouderschap?

Hier

Hier ook co-ouderschap. Vier dagen bij mij, drie bij hem. Vakanties per week of weken. Jouw jongste is toch vier? Elk kind is anders maar vier is wel oud genoeg om het te begrijpen. Je kunt voor je jongste een kalender maken met de dagen van de week en tekeningen wanneer ze waar is. Dat vond mijn oudste van toen net vier, erg prettig.
Je kunt het co-ouderschap precies zo inrichten zoals je zelf wilt, mits hij dat ook zo wil natuurlijk.
Wat wil je weten?

Rozenstruikje

Bij ons was het

week om week. Dat vonden we zelf het rustigst, omdat dan de wisseldag vaststaat, de routine erin blijft. Ook voor stiefdochter was dat prettig, ze hoefde nooit te vragen wanneer de wissel was. Die was namelijk altijd op maandagochtend, uit school ging ze dan naar de andere ouder. De feestdagen bekeken we per keer. Zelf lijkt mij bv. vijf dagen op en vijf dagen af erg hinderlijk, omdat elke keer de dagen verspringen, zeker voor een jong kind. Maar je moet doen wat bij je past. In ieder geval is alles mogelijk wat je maar kunt bedenken. Niks is gek.
En toen ze puber werd waren we wel iets flexibeler, maar niet té. Ons hele leven was namelijk op die weken ingericht. En ook kunnen pubers leuk proberen ouders tegen elkaar uit te spelen, en zo was het voor haar niet mogelijk om in woede naar de andere ouder te stampen. Dat probeerde ze wel eens, maar ze eindigde dan altijd toch weer bij de ouder waar ze het conflict mee had, zodat ze het ook in samenspraak weer kon oplossen.
We hadden door omstandigheden een hele zware tijd maar het co-ouderschap is altijd hooggehouden. Dat functioneerde goed.

5 om 5 en kinderbijslag

de kinderen kwamen( en 1 komt er nog steeds) 5 om 5 dagen,
dit sloot perfect aan bij het ploegendienstrooste van mijn man en zijn ex.
toen de kinderen jonger waren maakten we elke maand een kalender voor ze,de blauwe vakjes waren de papadagen,de rode de mamadagen.
dit werkte perfect.

overigens muizemeis kunnen jij en je ex allebei kinderbijslag aanvragen,
de stort dan op beide rekeningen de helft

Om de 14 dagen

Wij hebben twee jaar week op,week af gedaan. Afgelopen zomer vroeger onze kinderen (nu bijna 14 en 19) zelf om het met 2 weken op, 2 weken af te proberen.
Dit loopt nu al zo'n drie maanden en het bevalt ons allemaal heel erg. Het geeft meer rust en regelmaat.
De wissel is elke keer op zondagavond. De ouder die de kinderen bij zich had, rijdt de spullen en jongste naar de andere ouder; oudste gaat op de fiets.
Kinderbijslag komt op een gezamenlijke rekening waarvan we allebei een betaalkaart hebben. Kleren, schoolrekeningen e.d. worden van die rekening betaald, meestal door mij maar ook soms door de papa. We zetten elk ook maandelijks een afgesproken bedrag op die rekening. Er is bij ons geen alimentatie omdat we allebei ongeveer evenveel verdienen.

Hilde

Hier

Wij zijn begonnen toen onze dochter net 3 was. Om haar en ons eraan te laten wennen begonnen we met twee dagen bij de één, dan naar de ander en steeds een dagje langer tot we op week op week af zaten. Onze wissel is zaterdagmiddag. Eerst haalden we haar op, maar we zijn overgestapt op wegbrengen en dat bevalt iedereen veel beter.

Dochter heeft alles dubbel, behalve school- en sportspullen en kleding. Nu ze 15 is en al haar geld uitgeeft aan kleding, tassen en schoenen hebben we een flinke verhuizing elke week.

Ik krijg de kinderbijslag en besteed dat aan haar kleding, de andere kosten (school, sport, zangles) verrekenen we eens per jaar en de kosten voor het verjaardagspartijtje verdeelden we destijds direct. Eten, vakanties etc zijn voor rekening van degene bij wie ze op dat moment is. Toen ex erg krap zat hebben mijn man en ik trouwens ook een paar jaar alles betaald, omdat ik wilde dat ze gewoon door zou kunnen gaan met tennissen en zo.

Dochter voelt zich niet ontheemd, ze is bij ons allebei thuis. Ze heeft wat vriendinnen in dezelfde situatie en die hoor ik ook altijd over "thuis" praten zonder dat duidelijk is over welk huis ze het hebben, dus blijkbaar kan dat gewoon.

De belangrijkste tip die ik heb is om goed contact te houden met je ex en zo mogelijk met zijn familie en gezamenlijke vrienden. Dat heeft ons met name het eerste moeilijke jaar door geholpen. Als jullie niet prettig met elkaar communiceren wordt het in stand houden van co-ouderschap een stuk lastiger. Voor school, clubs, kerkgenootschap, noem maar op, is er maar één adres van je kind, dus je zult nogal eens informatie moeten delen.

Hier gaat het al bijna 13 jaar goed, dochter wil het niet anders. Het is wel lastig voor haar dat er hier nu nog een broertje en binnenkort nog een zusje bijgekomen zijn. Zij mist haar broertje en hij mist haar. Maar vooralsnog gaan we gewoon nog door met co-ouderen.

Succes met alles. Ik geloof dat co-ouderschap voor de kinderen het beste is, maar ik heb mijn dochter jarenlang verschrikkelijk gemist als ze bij haar vader was. Dat is me vies tegengevallen.

Muizemeis

Mijn kinderen hebben zich echt niet ontheemd gevoeld omdat ze zo vaak heen en weer gaan. Ze hebben zich zowiezo niet ontheemd gevoeld. Ze hebben twee (t)huizen en voelen zich op beide plekken thuis. Overigens voelt mijn jongste zich ook thuis op de creche en oudste zit op school ook goed in haar vel. Dus het is niet zo dat een kind zich maar op 1 plek thuis kan voelen. Ze zijn in het algemeen heel flexibel.
Mijn jongste van net drie weet nog niet de dagen van de week en kan dus ook niet benoemen wanneer hij bij wie is. Vindt hij overigens helemaal geen probleem hoor, hij leeft nog tijd-loos. Wanneer hij op de creche is, weet hij altijd welke ouder hem zal komen halen. Dus het ritme zit wel in zijn hoofd op de een of andere manier. Ook in vakanties, als vader hem op maandag brengt wat normaliter mijn dag is, onthoudt hij het goed.
Bij ons is het zo dat de ene ouder de kinderen naar de andere ouder brengt. Je kunt ook doen dat de een ze naar school brengt en de ander ze daar ophaalt. Wat handig is voor jullie.

Ik heb heel vaak gehoord cq als ongevraagd advies gekregen dat je bij co-ouderschap met je ex goed moet afstemmen over regels en alles en dat het voor kinderen belangrijk is dat in beide huizen de dingen hetzelfde gaan. Nou wij waren het in veel dingen van de opvoeding flink oneens dus dit afstemmen heb ik niet eens geprobeerd. Leek mij een verschrikkelijk onhaalbare zaak. Het argument 'anders is het verwarrend voor de kinderen" leek me ook nergens op slaan. Op de creche en op school gaat het natuurlijk ook anders dan thuis. En dat gaat ook prima. Mijn oudste kan heel goed aangeven wat bij mij wel kan of mag en bij haar vader niet en andersom. En zo is het, en dat accepteert ze gewoon. En jongste ook.

Qua spullen hebben mijn kinderen bijna alles dubbel (muv jas en fiets). Het lijkt mij bij de verdeling die jij voorstelt dan ook handig dat je ex zelf voor kleding zorgt bij hem thuis. Anders kun jij elke week een tas kleding meegeven en dan weer wassen bij retour ofzo?

Wij hebben een gezamenlijke bankrekening waarop kinderbijslag en kinderopvangtoeslag komt. Van deze rekening worden alle kosten voor de kinderen betaald. Behalve dingen die ze echt alleen bij de ene ouder gebruiken (voedsel, vakantie, speelgoed, meubeltjes, dat soort dingen).
Je kunt dan afspreken wie wat voor bedrag stort per maand op die rekening, bijvoorbeeld nav inkomen.

Waar je nog naar kunt kijken:
Ik had meer kans op een ruimere woning met een gezin van 3 dan 2, dus heb ik mijn beide kinderen bij mijn inschrijving laten zetten. Na woningacceptatie moet je dan nog minimaal 6 maanden een gezin van 3 zijn. Daarna 'mag' het weer minder zijn.
Als je ieder een kind op je adres inschrijft, ben je elk een 1oudergezin en krijg je dus allebei de toeslagen voor 1oudergezin van de belastingdienst. Werk je ook allebei, krijg je ook allebei de combinatiekorting (werk en kind).

Succes hoor,

Alimentatie

Ik begrijp uit je andere draadje dat er bij jullie een behoorlijk verschil in inkomen bestaat. In dat geval moet er dus, óók bij co-ouderschap, alimentatie betaald worden door de meestverdienende. Ik vermoed, gezien jouw draagkracht, dat bij de alimentatieberekening 100% van de kosten voor de kinderen bij je ex wordt neergelegd.

Nee vic niet altijd

Mijn man verdiende 3x zoveel als zijn ex ,hij werkt fulltime,zij 2 dagen.
Zij woont samen met een nieuwe partner met een inkomen.
beide ouders kopen alle dagelijkse dingen voor de kinderen zelf,(fietsen kleding speelgoed e.d).en voor de overige dingen zoals sportclubs ,ortho,zwemles e.d betaald mijn man 75% en zijn ex 25% .
mijn man heeft nooit KA hoeven te betalen,dit is door de rechtbank besloten.
beiden ontvangen ook de helft van de kinderbijslag.
het is dus niet vanzelfsprekend dat de meestverdienende ouder bij co ouderschap ook nog KA betaald.

Sus-anne

Het uitgangspunt is dat de kinderen er na de scheiding niet op achteruitgaan qua welstand. Er wordt afgezien van alimentatie als de draagkracht van de alimentatieplichtige niet voldoende is. Bij jullie zie ik dat vader 75% van de bijkomende kosten draagt, en de ex 25%. Dat is ook een vorm van alimentatie. De kosten zijn niet 50/50 verdeeld.

Vic

als je het zo bekijkt heb je inderdaad gelijk.

Aanvulling

Ik las hier dat sommigen de raad krijgen goede afspraken te maken met ex over regels e.d. Ik denk niet dat dat hoeft; elk doet het op zijn eigen manier en daar hebben kinderen meestal geen problemen mee.
Wel is het zo dat je goed moet communiceren met je ex, soms denk ik nog beter dan toen je nog samen was. En dan heb ik het vooral over informatie doorgeven (van school, sportclub, vakantie, eventueel eens een week of weekend wisselen, afspraken voor orthodont, ....). Ook als er een probleem(pje) is met één van de kinderen, praten wij daarover, of via de mail. Zo gaan wij dit jaar samen een nieuwe gsm geven aan de kinderen, en die kosten delen we.
Hoe ex het bij hem thuis regelt, daar moei ik me niet mee. Ik zal hem of zijn regels ook nooit afvallen tegenover de kinderen. Ik heb soms wel mijn bedenkingen, maar ik uit die niet naar hen toe. Als ik merk dat ze echt moeite hebben met iets, zal ik hen wel stimuleren om het er met hem over te hebben. Mijn kinderen zijn natuurlijk niet zo heel jong meer (19 en bijna 14), dat scheelt.
Soms is het lastig en soms doet dat zelfs pijn, jazeker. Maar de kinderen leren hier ook veel uit. En ze leren ook uit het feit dat ze zien dat hun gescheiden ouders op een volwassen manier met elkaar omgaan. Het lukt me nu al beter dan in het begin, ruim twee jaar geleden.
Hilde

Ook nog aan denken

Hoi Muizemeis,

Ik zit nog behoorlijk midden in het proces, maar bij ons gaat het zo: van dinsdagmiddag tot donderdagochtend school gaan de kinderen naar ex, het ene weekend van vrijdagavond tot zondagavond ook, het andere weekend zijn ze bij mij. dat is dus ook precies de helft van de week.
Dat zijn wel dingen waar je op moet letten: als je gebruik wilt maken van de belastingvoordelen moet je het ook echt 50/50 verdeeld hebben op tijd, anders accepteren ze dat niet. (dus kind inschrijven bij ex en dat het daar dan alleen in de weekenden is zal niet werken)Voor kinderbijslag maakt het inschrijfadres van het kind voor zover ik weet niet uit.
Verder is alimentatie voor een groot deel aftrekbaar bij de belasting, maar alleen als de alimentatiebetaler vervolgens geen toegang meer heeft tot dat geld (een gezamelijke rekening waarvan je beide een pas hebt is dus niet mogelijk dan).
Wij hebben de afspraak dat ik alle kosten voor de kinderen betaal, met uitzondering van eten en drinken als ze bij hem zijn(dit vooral vanwege de laksheid van ex als het op betalen aankomt)en hij zou daarom alimentatie horen te betalen (dat doet hij helaas niet maar dat is een ander verhaal)
Onze kinderen kunnen op de fiets van het ene adres naar het andere, ze zijn 10. 12 en 14.
Zelfde regels zijn ook bij ons niet houdbaar, verschllen waren er altijd al in aanpak (en belangrijke reden voor de scheiding) Communicatie is bij ons een heel lastig probleem, dus ik denk dat je geluk hebt als je dat een beetje goed kunt houden.

Succes!

Praktisch gezien

Mijn ouders co-ouderden, hoewel het toen nog niet zo heette....Het was meer dat ze beiden werkten en dat het zo soms 'handiger' uitkwam. Meestal waren wij 3 dagen de ene week en 2 dagen de andere week bij mijn vader.(Die 3 dagen was dan mét weekend en die 2 zonder weekend). De dagen wisselden afhankelijk van de werkomstandigheden. Maar we waren áltijd vrijdags bij mijn moeder en donderdags bij mijn vader. Dat wisselen maakte ons niet zoveel uit. Als er maar regelmaat in zat, dat we uit ons hoofd konden beredeneren waar we welke dag waren. Want dat was wel eens lastig met afspraken met anderen b.v. Wij hadden ook veel 'dubbel' spullen,kleren,speelgoed, schrijf en tekenspul etc. etc.
Natuurlijk ook 2 kamers +inboedel
Ons grootste praktische probleem zat 'm in onze schoolboeken/spullen. Daar hadden we altijd gedonder mee.
Op een gegeven moment hadden we dingen als woordenboeken enzo al dubbel en nóg ging het mis. Alle boeken meenemen hebben we geprobeerd...te zwaar, te veel en we vergaten toch nog wat (net dát huiswerk) mee te nemen naar school.
Ons grootste probleem was dat wij meteen uit school naar de 1 of de ander moesten. En dan sleep je die spullen de hele dag dus mee.
Mijn moeder heeft het toen enigzins opgelost door ons de avond ervoor álles, dus werkelijke álles in een grote doos te laten doen, die ze 's morgens voor ons bracht (met auto dus) en de bedoeling was dan dat die doos hetzelfde weer terug kwam...
Maar dat lukte niet écht.
Want mijn vader mistte het organisatietalent ervoor. En zag b.v. niet dan mijn gymspullen voor school nog bij de was lagen. En dan kwam ik er pas 2 dagen later achter dat die bij mijn vader lagen...(en geen tijd meer om...je kent dat).
Als ik terugdenk aan die tijd en alle voor en nadelen voor een kind, staat dit met stip op nummer 1 als nadeel.
Het werd pas beter toen pas wisselden ná school...dus eerst naar de ouder waar we waren, thee drinken en rustig inpakken en daarna naar de andere ouder.Maar ook toen verliep dat schoolboeken/werk gedoe niet vlekkeloos.
groeten albana

Belastingaftrek en papieren

Ik weet niet hoe het in Nederland allemaal precies geregeld wordt, maar het is in elk geval wel wat anders dan in België.
Wij zijn gescheiden met onderlinge toestemming, en hebben bij de notaris een akte EOT (echtscheiding onderlinge toestemming) opgemaakt. Onze advocaten hebben ons hierbij wel geholpen. In die akte staat vb welke kosten moeten gedeeld worden. Zo wilde ik er vb ook dokterskosten in vermeld zien en de kapper. Anders zag ik het al gebeuren dat ze elke keer bij mij zouden zijn als ze naar de kapper gingen. Ook de verdeling van de vakanties stond daarin vermeld. Achteraf hebben we hierover in onderling overleg wel een andere regeling in gevonden, maar dit was een start en een houvast.
De echtscheiding zelf is heel snel via de rechtbank verlopen, maar we hebben dus niet echt een "uitspraak" van de rechter. Ons houvast is de akte EOT.

Beide kinderen staan op mijn adres ingeschreven, omdat ik beter ben in paperassen en omdat ze nu eenmaal maar één adres kunnen hebben.
Voor de belastingen is er een speciaal hokje op het aangifteformulier waarop ik aanduid dat ze bij mij staan ingeschreven en mijn ex moet de "tegenhanger" aanvinken, zodat we elk de helft van het belastingvoordeel krijgen. Had dit anders gemoeten, dan hadden de advocaten en de notaris ons dit wel gemeld, neem ik aan.
Trouwens, het bedrag dat we maandelijks storten is behoorlijk miniem (elke 150 euro), maar er zijn wel eens maanden dat we in overleg niets betalen, omdat het saldo nog ruim voldoende is. Of omgekeerd, dat we wat extra betalen, omdat er vb een grote rekening is. Dat was vorig jaar zo ivm een operatie van één van de kinderen.

Wij zijn niet in een vechtscheiding gewikkeld geweest, omdat we allebei het belang van de kinderen graag voorop stelden, en omdat we meenden dat onze communicatie hiervoor erg belangrijk was. Nu ben ik daar blij om, maar het was niet altijd gemakkelijk, in het heetst van de strijd, zeg maar.
Daardoor kunnen we ook de afspraken uit onze akte EOT redelijk vlot aanpassen, want sommige zaken blijken na enkele jaren toe aan verandering. We kunnen dit aanpassen zonder weer naar de rechtbank te moeten stappen.
Hilde

Albana

het *probleem* van de schoolspullen hebben wij zo opgelost.
we hebben een inklapbare krat waar alle schoolboeken in zitten.
kinderen worden door de ouder gebracht naar andere ouder.
elke keer verhuist de *schoolkrat* mee.
voor de rest hebben de kinderen alles dubbel,fietsen,kleding e.d.dus zo hoeft er ook niet zo veel meegenomen te worden.
werkt prima.

Muizemeis

de kleding gaat in het schoolkrat mee terug,als de kinderen hier komen gaan ze kleding van hier dragen.

Ik weet niet hoe goed je engels is

maar misschien heb je iets aan dit blog http://whentheflamesgoup.com/. Het is een blog van twee exen die nu samen co-ouderen.

Mijk