Echtscheiding en erna Echtscheiding en erna

Echtscheiding en erna

Contact met tiener onderhouden

Hoi,

Mijn man en ik vormen al 10 jaar een NSG,ik heb een zoon en dochter van 15 en 13.Mijn stiefzoon is ook 13.Hij komt om de 2 weken een weekend en dan de helft van de vakanties ongeveer want zijn ex probeert toch nog altijd dagen af te snoepen...Mijn stiefzoon staat onder grote invloed van zijn moeder en stiefvader ze willen liever niet dat hij naar ons komt maar wettelijk zijn ze natuurlijk verplicht.Als hij hier is sturen ze vaak berichten dat ze hem missen en vorige vakantie waren ze een nieuwe puppy gaan halen en stuurden ze constant foto’s door natuurlijk.Hij is wel graag bij ons dat weten we maar vanaf hij daar is draait hij...Dan stuurt hij een bericht dat hij dat of dat weekend niet kan komen of wil komen...Als mijn man eens belt naar hem zegt hij niks aan de telefoon...Als we erover spreken met hem draait hij rond de pot.Hij zal,nooit een rechtuit antwoord geven.Mijn man is iedere keer zo teleurgesteld als hij weer eens afbelt...Dat doet z’on pijn we doen al jaren ons best om het voor hem zo aangenaam mogelijk te maken maar we krijgen nooit niks terug.Met zijn ex spreken heeft geen zin integendeel ze glundert als hij (onder haar invloed) een weekend afzegt...Zij spreekt ook niet over papa maar over ‘hem’ alsof het een vreemde is...Triest allemaal na al die jaren het doet me pijn mijn man zo triestig te zien maar wat kunnen we nog meer doen dan ons best?

Angela67

Angela67

28-12-2018 om 09:41

vader en zoon

samen op pad?
een nacht kamperen in een weekend of in een trekkershut op camping en gewoon lekker door de bossen struinen of mountainbiken. Iets langere tijd samen doorbrengen, zodat er meer 'rust' is in de communicatie en er meer vertrouwdheid kan onstaan?
gr Angela

Later

'we doen al jaren ons best om het voor hem zo aangenaam mogelijk te maken maar we krijgen nooit niks terug.' De puberteit is niet het beste moment om iets terug te verwachten voor al je tijd, aandacht en goede bedoelingen. Dat komt later wel, veel later.
Kind moet twee gescheiden ouders tevreden stellen, die beiden van hem houden. Hij kan echter maar op één plek aanwezig zijn. Kind kiest nu min of meer noodgedwongen voor zijn moeder. Deels door de zorgverdeling (hij is meer bij haar dan bij vader), deels ook doordat moeder blijkbaar meer druk op hem legt. Kin ddoet wat kind kan met de gegeven middelen die hij heeft. Naarmate hij ouders wordt krijgt hij ok meer ruimte om zijn eigen beslissingen te nemen. Ik denk dat hij dan eerst vooral voor zichzelf gaat kiezen: niks moeder, niks vader, nu eerst tijd voor zichzelf. Maar daarna komt er een herevaluatie, tegen de tijd dat hij zelf ouder wordt of de leeftijd daarvoor krijgt of van vriendjes etc. hoort hoe het anders kan, of kennis maakt met zijn aanstaande schoonfamilie. Dan komt er een herevaluatie. Dan zal de moeite die vader doet om kontakt te houden wel degelijk gewogen worden. Als er al iets van dankbaarheid wordt getoond dan kan het op dat moment zijn.
Dat duurt dus nog heel lang.
Tot die tijd: inderdaad wat AnneJ zegt: vader creatief laten zijn in het zoeken van momenten. Vakanties, avondjes, samen eten, heeft kind een hobby, schoolbezoek etc. Vader serieus laten zijn in gesprekken met zoon over het leven, jullie samen een voorbeeld laten zijn van een relatie, waarin je zorg geeft aan elkaar en elkaar vrijheid geeft om je te ontwikkelen zonder dat je druk legt op elkaar.
Al of niet dankbaar zijn is niet omdat het erg aangenaam was wat je organiseert, maar vooral omdat iemand de ruimte krijgt om het eigen leven vorm te geven, waarbij de verwachtingen van anderen (ouders, nieuwe ouders, brusjes, nieuwe brusjes, school etc.) de beperkingen leveren waarmee je moet handelen.Voor zoon en vader is nu hun onderlinge kontakt erg belangrijk, dus ik hoop echt dat daar oplossingen voor komen die vreugde brengen en niet alleen maar teleurstelling.

Tsjor

lastig

Ik had vroeger een vriend die ongeveer in dezelfde situatie verkeerde. Contact met zijn vader werd door zijn moeder ernstig belemmerd. Ze was ook altijd zielig als hij enkele keer bij zijn vader was.
Toen deze vriend begin 20 was heeft hij zijn eigen keuzes gemaakt. Het contact met zijn vader werd langzaam beter. Toen hij zich realiseerde wat gevolgen waren van de opstelling van zijn moeder, heeft hij haar veel verwijten gemaakt en enkele jaren nauwelijks willen zien (hetgeen tot vreselijk gedrag van moeder leidde). Inmiddels 20 jaar verder is het contact met zijn vader redelijk normaal, met zijn moeder blijft een lastige.
Ik wil niet zeggen dat het bij jullie ook zo gaat, maar ik denk weleens bij al moeders die hun kinderen zo opzetten tegen hun vader, hoed je maar.

Alkes

"Ik wil niet zeggen dat het bij jullie ook zo gaat, maar ik denk weleens bij al moeders die hun kinderen zo opzetten tegen hun vader, hoed je maar."

Ik denk dat je gelijk hebt. Maar ik denk ook dat die moeders zelf het idee hebben dat ze vooral pal staan voor het belang van hun kinderen: "hij mag best naar zijn vader, ik hou m niet tegen, maar hij wil zelf niet, want..."

Ik zit zelf niet in die situatie, maar als ik het van een afstand zie snap ik er niks van. In plaats van dat moeder nou blij is dat ze op gezette tijden het rijk alleen heeft... Maar goed, dat zegt vooral wat over mij natuurlijk

Groeten,

Temet

Natje1812

Natje1812

28-12-2018 om 13:28 Topicstarter

We kunnen maar onze best

Doen maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan...Want hoe moeilijk het soms is we gaan vb nooit weg zonder hem op reis of zo.Maar het is altijd afwachten en wikken en wegen,...Zal hij mee mogen?Zal ze niet dwars liggen en op het laatste nippertje bellen om af te zeggen.Te vroeg zeggen is niet goed dan heeft ze teveel bedenktijd te laat zeggen is ook niet goed want dan is ze boos dat we het zo laat zeggen...Zo hebben we ooit eens een feest georganiseerd voor het vormsel van mijn dochter en stiefzoon maar is mijn stiefzoon zelf uiteindelijk maar 2 uurtjes mogen komen naar zijn eigen feest...Sowieso zijn z’on Dingen altijd wikken en wegen en afwachten..We geven niet op uiteraard maar het is zenuwslopend soms en zwaar om mijn man weer eens teleurgesteld te zien...Natuurlijk zal hij met ouder worden zijn eigen keuzes maken en hopelijk inzien dat we er altijd voor hem geweest zijn maar ondertussen hebben we wel het grootste deel van zijn jeugd gemist door koppigheid en gemeen gedrag van haar ...

Door de scheiding

Een groot deel van de jeugd van een kind mis je natuurlijk door de scheiding. Maak haar niet zwarter dan nodig is, zij blijft zijn moeder.
'Zo hebben we ooit eens een feest georganiseerd voor het vormsel van mijn dochter en stiefzoon maar is mijn stiefzoon zelf uiteindelijk maar 2 uurtjes mogen komen naar zijn eigen feest.' Vormsel is iets wat maar op één dag gevierd kan worden, namelijk de zondag waarop het vormsel wordt toegediend. Als je dochter en stiefzoon die dag allebei tegelijk het vormsel ontvangen, dan is het wel vreemd als je denkt dat stiefzoon die dag bij jullie 'zijn' feest dan zal vieren en dat hij het dan niet met zijn moeder, stiefvader etc. zal vieren. Had jij het goed gevonden als zijn moeder ook voor jouw dochter het feestje zou organiseren? Het was dan ook niet 'zijn' feestje, maar het feestje dat jullie voor hem hadden georganiseerd. Hij had ergens anders waarschijnlijk ook nog een feestje.
Ik krijg het gevoel dat je iets teveel je stiefzoon wil 'inrekenen' bij jouw gezin. Net iets teveel 'wij doen ons best'. Misschien moet je dat 'stiefzoon hoort bij mijn gezin' even loslaten en vooral nadenken hoe je de relatie vader-zoon optimaal kunt faciliteren. Dat kan in heel kleine dingen zitten, waaruit je laat merken dat je binnen jouw gezin ruimte maakt voor het feit dat vader ook nog een andere, oudere gezinsrelatie heeft waaraan hij ook zo zijn verplichtingen heeft. Ik geloof best dat hij zich daarvan bewust is, maar ik denk dat je het teveel naar jezelf en jouw nieuwe gezinnetje toe rekent.

Tsjor

Natje1812

Natje1812

28-12-2018 om 16:39 Topicstarter

Het vormsel

Van hem was niet op die dag maar we hebben het feest wel samen gedaan...Geloof me we hebben haar nog nooit iets in de weg gelegd al zijn feesten zijn al bij haar geweest en we maken haar ook niet zwart integendeel...

Natje1812

Natje1812

28-12-2018 om 16:41 Topicstarter

En mijn nieuw gezinnetje

Bestaat ondertussen wel al 10 jaar....dat zijn thuis bij haar is beseffen we maar al te goed daarom vinden we het zeer jammer dat de tijd dat we hebben met hem iedere keer toch nog zoveel mogelijk word beperkt...

Probeer eens

Niet 'wij' maar 'hij', dus vader. En dan vooral dingen die vader wel of niet kan doen. 10 jaar geleden was hij een kleuter, nu is hij een puber. Dat maakt de relatie met ouders anders, dus vader heeft weer meer en nieuwe mogelijkheden.
Ik geloof best dat je haar niets in de weg legt en dat haar gedrag en haar moeite die ze heeft met de situatie voor jullie vervelend is. Alleen: zo is het. Dat is de erfenis die je man meegenomen heeft van zijn vorige relatie.
Nu het kind ouder wordt komen er voor hem mogelijk meer kansen om een-op-een met elkaar te communiceren en het kind zo mee te geven dat vader een betrouwbare bondgenoot voor hem is, wat er ook gebeurt en wat hij ook doet. Een weekendje samen weg, iets moeilijks in de natuur doen, of zorgen dat zoon een sport doet waar vader bij kan komen kijken of, nou ja. Wat dan ook. Er zijn zelfs ouders die hetzelfde computerspel spelen als hun kinderen en zo een band onderhouden.
Dus maak het minder tot een strijd tussen twee gezinnen en twee ouders, maar meer: de zoon als individu, die geen gemakkelijke situatie heeft, en vader die kijkt wat hij voor zoon kan doen. Even los van jou en je gezin.

Tsjor

Pascale

Pascale

29-12-2018 om 11:59

wij en hij

Inderdaad, zou het misschien werken als jullie eens een tijd niet vanuit het gezin "wij willen dit gaan doen met zoon" naar de ex-vrouw communiceren maar meer dat vader met zijn zoon wat wil gaan doen. Dus de communicatie voeren: " ik (vader) wil met zoon volgende week een dagje naar bioscoop/camping/zwembad/kartbaan, wat dan ook, maar dat het uitstraalt dat hij alleen met zoon gaat" misschien dat dat voor zijn ex-vrouw fijner voelt? En voor zoon is het uiteraard ook fijn om eens echt iets met zijn vader alleen te doen. Als dat werkt dan kan je vaker via deze weg communiceren. Niet dat je gaat liegen over, vader gaat alleen met zoon naar de film en ineens zijn jullie er ook, want dat valt dan waarschijnlijk naderhand ook verkeerd.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.