De mindere kant van een huwelijk: Het eind
Een catchy titel. En eentje die ook direct verduidelijkt waar dit topic over gaat. I.v.m. vakantie en bepaalde onzekerheden is het lastig om professionals/famillie en vrienden in te schakelen, dus daarom maar een soort van anoniem op een forum.
Wij, vrouw en ik, staan na een huwelijk van best wel een tijdje op het punt om te gaan scheiden. En zoals je wel vaker hoort: Dit is vrij abrupt.
Het valt me ongelooooooflijk rauw op mijn dak, als ik zo vrij mag zijn. Onverwacht? Ja en nee. Nee, we hebben echt wel onze problemen gehad. In een leven waar we van het 1 in het ander vielen en er nooit wat kwam aanwaaien, heeft veel in onze relatie gestaan in het teken van anderen, de kinderen en materialistische zaken. Hierin zijn we elkaar wel echt wat vergeten en heb ik me als man zijnde bij tijden niet goed tegen haar gedragen. In plaats van mezelf te uiten en haar mijn issues kenbaar te maken, besloot ik het zelf op te lossen en dat ging dan, tot mijn spijt, iets te vaak ten koste van haar.
Maar, we hebben wel echt een geweldige tijd gehad en zelf heb ik wel het gevoel dat we soulmates zijn. Dat gevoel had ze zelf ook altijd, inmiddels ligt dat waarschijnlijk wat lastiger. Maar omdat ik nog steeds niet in haar hoofd kan kijken, blijft dat lastig.
Afijn, na +- 10 jaar geluk, vielen we de afgelopen 2 maand in een heel zwart gat. Een gat waar we in zijn gekomen omdat ik me echt heb laten gaan waar haar ouders bij waren. Het is toen nog 3 week goed geweest, maar nadat ik een schifting voelde (zoals je elkaar kent na die tijd) in haar gedrag kwam het er uit dat ze tijd en rust nodig was.
Heb ik die haar gegeven? Ja en nee. Ik heb mijn best gedaan om haar die te geven en haar geen druk op te leggen. Is dat altijd gelukt? Nee. In die periode heeft ze me niet altijd even goed behandeld en daardoor kwam er voor mij veel druk op te liggen om maar te zorgen dat het goed kwam. Hierdoor heb ik te vaak het gesprek willen aangaan, hebben we uit emotie teveel zaken tegen elkaar geroepen die je niet tegen geliefden kunt roepen en ben ik toch nog teveel bezig geweest met mijn eigen gevoel.
Tot aan vorige week had ik er nooit aan gedacht echter dat we er niet uit zouden komen. Bij tijd en wijle ging het wat beter. Ze gaf vaak aan van me te houden, ze vroeg ook vaak of ik echt van haar hield. Totdat ik zaterdag een opmerking maakte en de boel klapte. Inmiddels is het hoge woord er uit en wil ze scheiden. Of naja, ze heeft verteld dat het voor haar klaar is, dat ze niet meer kan, maar dat ze nog geen overhaaste beslissingen wil nemen zoals het te koop zetten van de woning of het bekend maken van de scheiding aan kinderen en/of famillie.
Gek genoeg voel ik me vanaf dat moment wel beter. Niet omdat ik dit wil, dat vooropgesteld. Hoewel ik wel zie dat we zo niet verder kunnen, zou ik er een ledemaat voor kwijt willen om te kijken of we dat met o.a. relatietherapie nog kunnen doen. Maar omdat ik duidelijkheid heb. In principe zijn we klaar. En dat geeft rust. Ik hoef me niet meer af te vragen wat ze denkt. Ik weet inmiddels wat ze denkt. Er zijn nog wel wat mixed signals, we slapen nog samen, er wordt her en der nog een kus uitgedeeld of een knuffel. Dus zeg het maar.
We gaan bijna op vakantie. En ik denk dat die vakantie net even 2 weekjes te laat komt. Nou klinkt dat gek, maar in mijn vermoeidheid heb ik dus niet kunnen voorkomen dat ik alsnog zaken gedaan heb om haar verder weg te duwen. En dat is iets, wat me natuurlijk altijd dwars zal blijven zitten. Zeker voor onze prachtige kindjes. Ergens heb ik ook de hoop gehad dat de vakantie er voor zou zorgen dat we wat meer naar elkaar toe zouden groeien. Wat meer begrip voor elkaars standpunten. Nu lijkt het dat het een afscheidstournee wordt langs herinneringen. Dat doet pijn en zorgt dat er een hele andere lading op deze vakantie komt te liggen.
Afijn, ik weet dus niet zo goed wat ik er mee aan moet. Ik heb in elk geval besloten er voor mezelf een streep onder te zetten en mijn emoties hierover weg te duwen. Normaal te blijven doen en zeker ook omdat ik toch wat twijfel proef, kijken of ik me zo kan gedragen dat ze wel weer ziet waar we het voor doen. Hard hoofd in, maar zolang de koffers niet gepakt zijn ga ik er maar even vanuit dat er een kleine kans is dat we hier uit komen. En daar houd ik me dan maar enigszins aan vast.
Dweedledee schreef op 11-09-2025 om 13:25:
Dat jullie die ervaring hebben, betekent niet dat het zo is. Advies geven over een juridische kwestie is gewoon geen goed idee. Iedere situatie is maatwerk. In deze situatie kun je dus ook niet stellen dat de kinderen “niet in gevaar” zijn en een advocaat niet zoveel kan. Daarom zijn dit soort zaken iets waar je eigenlijk nooit van andermans ervaringen uit kunt gaan.
Zo te lezen weet de advocaat van TO wel wat zij of hij doet. En uitspraken delen heeft ook weinig zin, juist vanwege dat maatwerk.
We hebben het hier nog steeds over mail of app verkeer tussen de ouders he. Zolang dat gesteggel is over niet/wel overleggen,niet in 1 ruimte willen zijn, verkeerde info aan de kinderen over bezoek en andere randzaken zijn de kinderen niet in gevaar.
Dat van die vriend van moeder is wel een dingetje dus het is goed dat Elpisto alle bewijzen bewaart.
Het is uiteindelijk aan de advocaat van Elpisto om te bepalen hoeveel kans hij maakt bij eventuele rechtzaken.
linn19 schreef op 11-09-2025 om 14:35:
[..]
We hebben het hier nog steeds over mail of app verkeer tussen de ouders he. Zolang dat gesteggel is over niet/wel overleggen,niet in 1 ruimte willen zijn, verkeerde info aan de kinderen over bezoek en andere randzaken zijn de kinderen niet in gevaar.
Dat van die vriend van moeder is wel een dingetje dus het is goed dat Elpisto alle bewijzen bewaart.
Het is uiteindelijk aan de advocaat van Elpisto om te bepalen hoeveel kans hij maakt bij eventuele rechtzaken.
Dit is mijn vakgebied. Geloof mij, kinderen kunnen op verschillende manier in gevaar zijn. Daar hebben we gelukkig professionals voor, die dat kunnen en moeten bepalen.
Dweedledee schreef op 11-09-2025 om 14:40:
[..]
Dit is mijn vakgebied. Geloof mij, kinderen kunnen op verschillende manier in gevaar zijn. Daar hebben we gelukkig professionals voor, die dat kunnen en moeten bepalen.
Is het bij jou bekend dat het emotionele/schade/ gevaar voor kinderen binnen de rechtspraak totaal onderschat word en daar veel te weinig oog voor is binnen de rechtspraak en bij professionals?
Dat gevaar hier in Nederlands recht gedefinieerd word als fysiek gevaar?
Laten we ook vooral duidelijk hebben dat ik natuurlijk niet zit te wachten op een juridisch getouwtrek tussen mij en mijn ex vrouw. Uiteindelijk wil ik het ook gewoon allemaal achter me laten.
Dat ik veel door stuur is enkel omdat ik niet wil dat er dingen vergeten worden, of dat ik bepaalde zaken niet terug kan vinden, of straks met datums en tijden in de knoei kom. Ik wil gewoon voor mezelf " het dossier" compleet en duidelijk hebben. Want inderdaad, de vraag of ik er last van heb of mijn kinderen, is het belangrijkste.
Dan kan ik er wat van vinden dat ze bepaalde dingen doet zoals ze ze doet, maar de vraag is natuurlijk of dat direct schadelijk is voor de kinderen. Zoonlief vind er wat van dat mama zich gedraagt als een 16-jarige puber, maar dat is natuurlijk niet direct iets wat schadelijk is voor mijn kinderen. Het feit dat ze vervolgens op een kinderverjaardag stomdronken in der blote tieten staat te dansen en ze tegen zoon zegt, als hij daar een opmerking over maakt dat die dat absoluut niet okey vindt, dat dat niet zo gek is, dat zijn van die dingen die ik doorstuur.
Uiteindelijk wil ik hier absoluut geen juridisch getouwtrek van maken, niet voor de kinderen, niet voor mezelf en niet voor haar. Ik heb ongelooflijk veel van haar gehouden en ik koester in die zin echt wel onze relatie, zeker de eerste 10 jaar. Maar, aan de andere kant, bestaat dat in die zin niet meer. En moet ik er rekening mee houden dat ex gewoon hele gekke dingen kan uithalen en dan zal ik me moeten kunnen verweren. Vandaar het dossier.
Nou ik kan me anders best voorstellen dat de kinderen enorm zijn geschrokken van een schreeuwende en tierende gek aan de deur midden in de nacht. Dat moeder die nu uitnodigt bij haar thuis en de kinderen gezellig dingen met hem moeten ondernemen lijkt me geenszins in hun belang.
Eerst doet moeder aangifte en mogen ze niet met hem communiceren, vervolgens zit hij doodleuk bij moeder thuis op de bank en gaan ze samen op stap. Dat is zacht gezegd nogal vreemd en ook heel onduidelijk voor de kinderen.
Je hoeft de kinderen ook niet letterlijk te vertellen dat mama vreemd ging. Maar ik zou wel duidelijk zijn dat de relatie écht niet meer goed komt. Dat moeder ze die hoop probeert te geven als er even geen rare gek in beeld is, vind ik ook schadelijk voor de kinderen.
Dweedledee schreef op 11-09-2025 om 14:40:
[..]
Dit is mijn vakgebied. Geloof mij, kinderen kunnen op verschillende manier in gevaar zijn. Daar hebben we gelukkig professionals voor, die dat kunnen en moeten bepalen.
Dat is ook precies wat ik schreef: als je denkt dat de kinderen in gevaar zijn kun je Veilig thuis of de politie (bij ernstig gevaar) inschakelen; daar kan dan weer een onderzoek door de raad voor kinderbescherming uit voortvloeien en dat kan een uitspraak van de rechter opleveren.
Ik heb me altijd voorgenomen dat een oordeel waar consequenties aan zitten met betrekking tot het gezag of de omgang van de andere ouder niet aan mij persoonlijk is, maar door een officiële instantie. Overigens haalt zo'n onderzoek veel overhoop, geeft veel stress, veel onzekerheid, veel afspraken, en uiteindelijk weinig tijd en rust voor de
kinderen. Als het moet moet je het doen, maar het is geen gemakkelijke beslissing.
Ik gaf ook het advies om appjes etc. te bewaren. Er is op dit moment geen lopende zaak meer, dus de advocaat heeft eigenlijk geen functie meer; behalve dan blijkbaar als persoonlijk archief. De advocaat gaat niet beslissen om een rechtszaak te beginnen, dat zal Elpisto zelf moeten doen als hij dat zou willen.
Het begrip 'emotionele schade bij kinderen' kun je heel erg ver oprekken, vooral omdat je niet weet hoe kinderen uiteindelijk hun ervaringen verwerken. Meestal is het al erg behulpzaam als er in de nabijheid van een kind een stabiele volwassene is die het kind echt ziet. Kan zelfs een buur of leerkracht zijn. In dit geval lijkt het erop dat er een betrokken vader is die de kinderen echt ziet.
linn19 schreef op 11-09-2025 om 14:45:
[..]
Is het bij jou bekend dat het emotionele/schade/ gevaar voor kinderen binnen de rechtspraak totaal onderschat word en daar veel te weinig oog voor is binnen de rechtspraak en bij professionals?
Dat gevaar hier in Nederlands recht gedefinieerd word als fysiek gevaar?
Sorry, maar ik ga als jurist zijnde, niet in discussie over dergelijke onwaarheden. Heeft niet zoveel zin.
Dweedledee schreef op 11-09-2025 om 18:53:
[..]
Sorry, maar ik ga als jurist zijnde, niet in discussie over dergelijke onwaarheden. Heeft niet zoveel zin.
Geen onwaarheden. Er word flink aan bomen geschut en in de tweede kamer aangekaart maar men is er nog niet.
Link van Raad voor strafrecht en jeugdbescherming:
https://www.rsj.nl/actueel/nieuws/2024/09/25/is-er-voldoende-aandacht-voor-de-veiligheid-van-kinderen-bij-gezag--en-omgangszaken-in-complexe-ex-partnerrelaties
"Is er voldoende aandacht voor de veiligheid van kinderen bij gezag- en omgangszaken in complexe (ex-)partnerrelaties?
Nieuwsbericht | 25-09-2024 | 00:00
"Zo is bij gezag- en omgangszaken die voor de rechter komen een verschuiving te zien weg van het beeld dat ouders altijd gelijke partijen zijn bij en een gelijk aandeel hebben in conflicten en samen vanuit hun verantwoordelijkheid als ouders tot een oplossing moeten komen. Het blijkt echter dat de rechter bij een zitting niet altijd over alle informatie beschikt die nodig is om tot een goede inschatting over eventuele kind-onveiligheid te komen."
Knelpunten
Ondanks de toegenomen aandacht voor de veiligheid van kinderen, zijn een aantal knelpunten gesignaleerd, waarvan we er hier drie noemen:
- Regie ontbreekt in het stoppen of voorkomen van onveiligheid van kinderen. Informatie verzameld door verschillende organisaties in de keten, wordt niet tijdig op cruciale punten bij elkaar gebracht, waardoor organisaties langs elkaar heen werken en tegenstrijdige beslissingen kunnen nemen.
- De verschillende organisaties maken gebruik van verschillende screeninginstrumenten, met verschillende doelen (o.a. het screenen op huiselijk geweld, stalking, kind-onveiligheid, etc.).
- Het ontbreekt aan tijdige en passende hulpverlening aan kinderen en ouders die te maken hebben met geweld in afhankeIijkheidsrelaties.
Met alle respect, maar dit artikel onderschrijft niet jouw, nogal gechargeerde, uitspraken. Daarnaast is deze verouderd.
Maar goed, als jij het zo nodig beter moet weten; be my guest hoor.
Dweedledee schreef op 11-09-2025 om 18:53:
[..]
Sorry, maar ik ga als jurist zijnde, niet in discussie over dergelijke onwaarheden. Heeft niet zoveel zin.
Dat is begrijpelijk vanuit jouw discipline. Toch denk en hoop ik dat er binnen tien jaar zelfstandige, beëdigde deskundigen zullen zijn die geraadpleegd kunnen worden om een inschatting te kunnen maken inzake het risico op bijvoorbeeld 'coercive control' en de invloed van cluster b persoonlijkheidsstoornissen van de ouder op kinderen.
Dweedledee schreef op 11-09-2025 om 20:30:
Met alle respect, maar dit artikel onderschrijft niet jouw, nogal gechargeerde, uitspraken. Daarnaast is deze verouderd.
Maar goed, als jij het zo nodig beter moet weten; be my guest hoor.
Verouderd? Nog geen jaar uit. Vreemd dat er nu een spierballenwedstrijd ontstaat. Heb je het nodig Dweedledee? Iedereen stelt zijn of haar kennis beschikbaar als dat nodig is, terwijl het uitgangspunt blijft dat het ouders onder elkaar zijn.
MRI schreef op 11-09-2025 om 20:35:
[..]
Dat is begrijpelijk vanuit jouw discipline. Toch denk en hoop ik dat er binnen tien jaar zelfstandige, beëdigde deskundigen zullen zijn die geraadpleegd kunnen worden om een inschatting te kunnen maken inzake het risico op bijvoorbeeld 'coercive control' en de invloed van cluster b persoonlijkheidsstoornissen van de ouder op kinderen.
Wees voorzichtig met wat je wenst. Voordat je het weet komt de vraag om vooraf al een voorspelling te doen, zodat partners en kinderen veel leed bespaard blijft.
tsjor schreef op 12-09-2025 om 08:57:
[..]
Wees voorzichtig met wat je wenst. Voordat je het weet komt de vraag om vooraf al een voorspelling te doen, zodat partners en kinderen veel leed bespaard blijft.
Goh wat een bijzondere gedachtegang. Dan zouden partners en vooral kinderen die nu lijden onder coercive control maar gedwongen moeten worden tot bijvoorbeeld een omgangsregeling en moeten we hen maar laten in een voor hen nadelige situatie? Omdat er ooit een mogelijkheid bestaat dat... Hm ja dan kunnen we heel veel takken van wetenschap wel afschrijven.
tsjor schreef op 12-09-2025 om 08:55:
[..]
Verouderd? Nog geen jaar uit. Vreemd dat er nu een spierballenwedstrijd ontstaat. Heb je het nodig Dweedledee? Iedereen stelt zijn of haar kennis beschikbaar als dat nodig is, terwijl het uitgangspunt blijft dat het ouders onder elkaar zijn.
Ik vind het vreemd dat jij altijd overal zoveel van vindt en verstand van denkt te hebben op dit forum. Terwijl je regelmatig de plank misslaat.
Voor mij is het verder geen wedstrijdje hoor. Ik ben universitair geschoold in deze materie, dus ik denk dat ik mezelf hier niet hoef te bewijzen 
MRI schreef op 11-09-2025 om 20:35:
[..]
Dat is begrijpelijk vanuit jouw discipline. Toch denk en hoop ik dat er binnen tien jaar zelfstandige, beëdigde deskundigen zullen zijn die geraadpleegd kunnen worden om een inschatting te kunnen maken inzake het risico op bijvoorbeeld 'coercive control' en de invloed van cluster b persoonlijkheidsstoornissen van de ouder op kinderen.
Snap ik. En ben ik met je eens. Maar daarnaast hoop ik vooral dat de geestelijke gezondheid zorg niet nog verder wordt uitgekleed en dat er juist meer geld voor vrijkomt, zodat mensen nog voordat ze kinderen krijgen de juiste hulpverlening krijgen. Zou heel veel leed schelen bij alle partijen. Het hele systeem staat onder druk.