doe ik goed om zoontje bij vader te laten?
Lieve mensen,
Ik wil even kijken of er mensen zijn die in het (soort) zelfde schuitje zitten als mij.
Ik heb een pracht van een zoontje bijna 9maanden.
Ik ben heel goed in iedereen geloven. Dit is bij mijn inmiddels ex ook gebeurd.
Ik dacht wel er klopt iets niet maar liefde maakt blind.
Nu ik in belang van me zoontje einde aan relatie hebt gemaakt heb ik vader in begin 1tot2x per week laten komen.ik wou toch niet vader en zoon relatie in de weg zitten. Zoontje huild krijst kan ik wel zeggen bij bijna iedere bezoek. Rustig afgebouwd en is nu 1x per 4 weken. Vader verzint dat zoontje met hersenvliesontsteking op ic ligt. Vader zijn nier is eruit gehaald terwijl ik van zijn familie heb gehoord dat het niet waar is. Ze noemen hem ook een patologische leugenaar.
Dit zijn maar kleine voorbeelden. Zovaak gedacht ik start een rechtzaak want als mijn zoontje dadelijk de leeftijd heeft ben ik bang dat hij in zijn fantashie wereld word meegetrokken. Dit laat ik niet gebeuren. Ik ben echter bang dat een rechter zal beslissen dat hij desnoods begeleid bezoeken mag. Ik wil alleen niks met instanties te maken hebben ( niet naar hun verkeerd bedoeld) en uiteindelijk bezoek mag hebben. Vader heeft geen gezag geen voogdij en heeft hem niet erkend.
Hebben jullie tips?
Liefs mama van een wereld zoontje
Ik
begrijp niet zo heel goed je probleem.
Je wilt eigenlijk helemaal niet meer dat vader contact heeft met zijn zoontje?
Je schrijft dat je zoontje huilt en krijst bij elk bezoek.
1. Dat is niet gek want hij zit in de eenkennigheidsfase en dat is een natuurlijk proces dat ook weer over gaat en heeft met vader an sich niet zoveel te maken.
2. Dat is niet gek want hij ziet zijn vader bijna nooit en kan dus geen band met hem opbouwen als een van de vaste verzorgers.
feit
dat er geen sprake is van een huwelijk, voogdij of zelfs maar erkenning geeft jou vlg. mij alle macht. Of dat een goede zaak is, weet ik niet. Het is de vraag of jouw kant van het verhaal niet dusdanig gekleurd is dat het moeilijk te bepalen is of contact met vader echt niet goed zou zijn.
Ik ben ook niet zo onder de indruk van het huilen van zoon als vader er is. Behalve de eenkennigheidsfase kan het ook nog zijn dat hij jouw spanning aanvoelt en daar op reageert.
Tegen wie vertelt vader dat gekke verhaal dat zoontje op het IC ligt? Ik zou me inderdaad wel zorgen maken over dat leugenachtige gedrag. Ik moest ook denk aan 'von Munchhausen by Proxy'; de mogelijkheid dat vader hem iets aandoet waardoor hij in het ziekenhuis komt; om medische aandacht te krijgen. Maar ja. Dat is wel een paar stappen verder.
