Een tik

Vader

En vader moet zijn best doen om het verloren vertrouwen bij zijn kinderen terug te winnen.

Klinkt

als een gevalletje wil hoe dan ook mn zin hebben.
Je huidige partner had al gezegt dat je niet naar buirten moest gaan, haar niet moest aanspreken....luisteren ho maar.
als je de ex van mijn vriend was en je was zo agressief overgekomen had je ook die tik gehad.....
Bemoei je niet zo met hoe jij de kids opvoed in ZIJN tijd.
En aangifte doen word niemand beter van. voor je het weet heb je de kinderbescherming en jeugdzorg over de vloer...en ja, die komen ook bij jou en je partner

Tasje

Jij kan je erg goed identificeren met stief van mijn kinderen.. Zou er bijna iets van gaan denken.....
Geen idee of jezelf kinderen heb. Hoop voor die eventuele kinderen niet dat ze ooit zo'n stiefmoeder krijgen.. Opkomen voor je kinderen zou jij dus nooit doen, arme kinderen!

Joyeux

Kan kloppen wat jij zeg, mar dan wel eigen ouders. Leerkrachten mogen ook geen tik uitdelen. En wanneer vader het nodig acht, en zelf dan die tik uitdeelt, dan zal ik ook niet zo boos zijn.

Blijft

staan dat je met alle geweld (psychisch en fysiek) probeert het gezin/huishouden van je EX en zijn partner naar je hand te zetten....
Als ze geen (evt opvoedkundige) tik meer geeft ben je dan happy?
Denk dat je dan weer wat anders gaat zoeken......
Bah, opkomen voor je kind prima, maar je bemoeien met het huishouden van een ander....maar daarom is hij waarschijnlijk je ex

Tasje brengt het op een wat nare manier maar er zit wel iets in.

Het is inderdaad niet verkeerd om bij jezelf na te gaan in hoeverre je je druk maakt op iets waar je geen invloed op kan/mag uitoefenen. Ik denk dat de hoofdvraag is of je kinderen er veel moeite mee hebben. Natúúrlijk vindt een kind het niet leuk een tik te krijgen maar in hoeverre gaan ze met tegenzin naar hun vader? Kan me niet meer het hele draadje herinneren dus als de kinderen het daar vreselijk vinden dan heb je groot gelijk dat je heel verontwaardigd bent. Voor wat het waard is: ik heb zelf nooit in de positie van stiefmoeder gezeten dus ik preek niet voor eigen parochie.

Dat vind ik nou triest

"als je de ex van mijn vriend was en je was zo agressief overgekomen had je ook die tik gehad....."

Alsof het normaal is dat je iemand die 'agressief overkomt' een tik geeft. Je blijft met je fikken van elkaar af.

Hint: Agressief overkomen staat niet in het wetboek van strafrecht. Slaan wel. Waarom zou dat nou zijn...?

Aida

hoi Aida, ik had het ook nooit gepikt als stiefmoeder van mijn kids zoiets had gedaan, en ik geef je helemaal gelijk met wat je hebt gedaan. Je laat je op zo'n moment ook door je emoties leiden, alles wat je wilt is zo snel mogelijk laten weten dat je dit niet accepteert! Heel goed van je dat je voor je kids opkomt. heel veel succes met het vervolg!

Sidney

dank je wel!

Tasje

Herken ik me niet in
JA!!!!!!!
Nee hoor... Reageer alleen wanneer zij mijn kind mishandeld!!!!

Mijn ex omdat een slappe zak is, en nog veel meer redenen.. Ex en vriendin zijn uit hetzelfde hout gesneden, ze verdienen elkaar!!

Ik begrijp je,maar

Als moeder en stiefmoeder begrijp ik je helemaal.Ik zou woedend zijn als iemand mijn kind zou slaan,en ook zou ik het als stiefmoeder niet in mijn hoofd halen om mijn stiefkind te slaan.Wat ik totaal niet begrijp is jouw aanpak.Je had ex kunnen bellen,een brief kunnen sturen,kunnen mailen ,maar hoe je nu hebt aangepakt is zo slecht voor je kinderen.Ik zou in dit geval mijn ex hiervoor verantwoordelijk stellen,met hem in gesprek zijn gegaan(zonder de kinderen)en er als twee betrokken ouders proberen uit te komen.Wat er nu gebeurt is dat er een conflict is ontstaan over het hoofd van de kinderen,intens verdrietig vind ik dat.De kinderen staan tussen jullie in,zijn betrokken bij iets waarin ze helemaal niet betrokken willen worden.En dat doet voor een kind veel meer pijn dan een enkele tik.( geloof me,ik spreek uit ervaring)Zoek een goede mediator,ga met elkaar in gesprek ,en zorg er samen voor dat je kinderen veilig en zorgeloos op kunnen groeien.

Als er goed gelezen zou worden

Dan hadden jullie geweten dat ex niet open stond voor een gesprek.
Ik heb heel duidelijk gevraagt om een gesprek en dat werd geweigerd. Wanneer iemand niet met jou om de tafel wil gaan zitten, zonder de kinderen daarbij.
Wanneer moet je dan iemand uitleggen dat je iets niet wil??

Op een brief zou ook geen reaktie gekomen zijn, weet ik uit ervaring..

En ja het is stom geweest om het zo aan te pakken.. Maar dat neemt niet weg, dat zij haar handen van mijn kinderen moet afhouden!

Ja aida

Natuurlijk was dat fout van stief, dat lijkt me duidelijk. Maar waar jij iets aan kan doen is hoe jij er vervolgens mee omgaat.

Stief veranderen is lastig, zeker voor ons vanaf hier. Maar jouw acties kun je wel proberen te veranderen. En vooral het feit dat jij je kind zo bij zo'n escalatie betrekt door haar te vragen aan vader te vertellen wat ze gezien heeft, vind ik erg voor het kind.

En je had er ook voor kunnen kiezen om naar hun huis te gaan om je verhaal te doen. Hadden ze ook niet met je willen praten, maar dat wilden ze nu ook niet. Had je tussen de Deur can de woning kunnen gaan staan En dan waren je kinderen er niet bij geweest.
Ook dat is opkomen voor je kinderen.

Zelf lees je ook niet zo goed

Een ding, vriendin zou je kinderen natuurlijk niet moeten slaan. En het zou fijn zijn als je daar met je ex een afspraak over kunt maken.
Als jij goed gelezen had dan had je al gezien dat er al eerder gezegd is dat je wel kunt zeggen wat je vindt of dit via een brief kunt doen.
Maar je kunt die ander niet DWINGEN hier op te reageren.
Dus als hij op een brief niet terugschrijft, dat zij dan zo. Hij weet dan in ieder geval wat je vindt. En idem dito met vriendin, als zij niet reageert op jouw mededeling, niet gaan vragen of ze het begrepen heeft. Ze is geen kleuter!
Wat betreft het optrekken aan een arm en eten proppen en dan haar mond dicht houden. Klinkt heel naar, maar hoe zeker kun je zijn dat dit precies zo gebeurd is? Je was er toch niet bij? Je hebt zoveel rancune naar ex en vriendin dat dit je beeld snel negatief kan kleuren en dit kunnen je kinderen al lang opgepikt hebben. Vooral ook omdat bij ruzies betrokken worden.

Ja het heeft natuurlijk geen zin..

Aida maar te blijven wijzen op wat ze 'fout' heeft gedaan. Ik begrijp best dat als alle communicatie geweigerd wordt nadat je kind is geslagen, je het op een gegeven moment rood voor de ogen wordt. Ik weet niet of zien dat je moeder voor je opkomt erger is dan merken dat je moeder niets doet als jij geslagen wordt. Natuurlijk moet je zoveel mogelijk het conflict en ruzies bij de kids vandaan houden. Daarom vind ik het productiever om Aida te helpen bij hoe ze ruzie in bijzijn kan voorkomen terwijl ze toch voor haar standpunt opkomt. Dus: zeggen per mail (ook al komt er geen mail terug) dit pik ik niet, ik zal elke keer melding doen bij de politie zodat er een dossier komt. Ik wil nu al met een mediator om de tafel zitten en niet pas via een gerechtelijk bevel. Dat ze het maar weten.

Maria

dat is precies wat ik zeg. Handgemeen of ruzie voorkomen door niet meer te verwachten dat er een reactie komt. Maar ja als dat al dagen geleden gezegd is tegen Aida en ze blijft zeggen "op een brief komt toch geen reactie" , dan vraag ik me af of ze de kern wel snapt.

Gesprek of niet

Mijn vraag is of dit jouw normale manier van handelen is,of dat dit een incident was wat in woede plaatsvond?ik vind deze aktie namelijk echt schadelijk voor je kinderen,schadelijker dan die ene tik.Je moet iets heel goed beseffen,jij kunt jouw ex en zijn vriendin niet veranderen,wat daar gebeurt is niet in jouw handen.Dat betekent niet dat je jouw ex niet mag aanspreken op zijn gedrag of op het( in jouw ogen foute) gedrag van zijn vriendin,Maar wel dat je ook moet leren dingen los te laten.Je kan je punt duidelijk maken in een brief of mail,krijg je geen reactie laat het dan los.Zolang jouw kinderen graag naar hun vader gaan zou ik me nergens mee bemoeien,het is en blijft hun vader.Als je zo blijft handelen zoals je hebt gedaan komen je kinderen in een loyaliteitsconflict,wat heel schadelijk kan zijn voor hen.

Vind ik ook hoor, beemer

Ik ben de eerste die vindt dat je ouderlijke conflicten niet bij de kinderen moet uitvechten. Maar als je dan toch wel bijna alles hebt geprobeerd is het niet meer dan menselijk dat je een keer verbaal uit de bocht vliegt. Kom op zeg! Gaan we nu van moeders eisen dat ze helemaal superhuman zijn? Lijkt me ook niet gunstig voor de kinderen Natuurlijk moet Aida hier niet in doorgaan maar om nou met het opgeheven vingertje te gaan staan?

Rancune

dat zie ik niet zo. Omdat ik niet pik dat mijn kinderen geslagen worden door een STIEFOUDER en ofdat nu om haar draaid of om mijn partner.. Het heeft gewoon niet te gebeuren, die kinderen hebben al ouders, die ze opvoeden. En nu met de nieuwe partners, zijn er bij beide nieuwe regels gekomen en heb je ook te maken met de inbreng van de stiefouder. Allemaal prima, maar handen af van kinderen die niet uit jouw zaadje of eitje ontstaan zijn!!

ik heb naar ex geen enkele rancune. Laat hem lekker zijn leven leiden zoals hij wil..

Beemer en marie

dank jullie wel!

Zoals beemer

al schreef word alles nu door sommige van jullie bij mij neergelegd.. Ik heb de fout gemaakt om verhaal te halen, dus klap was verdient.. Ik mag me niet mengen in het prive leven van ex dus ik moet MIJN kinderen maar lekker laten meppen door een overspannen stiefmoeder...

Als het de buurman of leerkracht was geweest hadden er vast hele andere antwoorden gestaan.

Daarom ben ik ook wel klaar met deze hele discusie, ik sta best open voor tegen geluid. Maar dit is geen tegen geluid, dit is iemand die het beste wil voor haar kinderen de grond intrappen omdat ze het misschien wel niet zo slim heeft aangepakt.

Er word alleen gekeken naar de aanpak, niet wat de aanleiding was..

Ik vind het heel jammer dat er op sommige na, maar weinig echte concrete tips.
De enige tip die ik elke keer weer lees is: wat je niet veranderen kan, moet je maar accepteren..
En helaas dat is nou net een tip waar ik niets mee kan, want accepteren dat een stief mijn kinderen slaat dat zal ik nooit kunnen!!

Voor mij is deze hele discusie nu ook klaar, ik richt me lekker op mijn kinderen, hoop dat ex nog gaat reageren op de mail. En ik ga verder met mijn leven!

Aida

Ik zit met verbazing de reacties te lezen. Ik kan me goed indenken dat je het, vanuit je diepste moedergevoel, voor je kinderen hebt opgenomen. Ik denk dat je pas weet hoe je reageert als je zelf in zo'n situatie zit,
Het beste!
Groetjes, Sidney

Nee aïda

"De enige tip die ik elke keer weer lees is: wat je niet veranderen kan, moet je maar accepteren."
Wat gezegd wordt is: wat je niet veranderen kan, is de ander, wat e wel kunt is je eigen houding veranderen. Dat is iets anders.

Sidney

*Ik denk dat je pas weet hoe je reageert als je zelf in zo'n situatie zit*
Ik heb jaren in zo,n situatie gezeten,en geloof me,ik was in staat om ex en vriendin iets aan te doen.Toch heb ik het niet gedaan,omdat ik wel degelijk besefte dat ik geen strijd mocht gaan voeren over de hoofden van mijn kind.Ik heb dus (met hulp)een manier gezocht om hier goed mee om te gaan.Zowel voor mijzelf als voor mijn kind.Dat is voor Aida ook een advies,probeer niet iemand te veranderen,dat is energie stoppen in iets wat nooit gaat lukken,wat alleen maar meer strijd oplevert,en wat een loyaliteistconflict voor je kind geeft.Maar ga er zelf anders mee om,dat ben je als moeder verplicht aan je kind.

Als moeder ben je verplicht.....

...te zorgen dat je kinderen het goed hebben. En als ze dat bij een ander niet hebben dan is het je plicht om in te grijpen.

Emine