Einde relatie
Op een nare manier is mijn relatie geëindigd, nu drie weken geleden.
Mijn ex-partner vertrok nadat hij aangaf dat zijn gevoel weg was. We hebben een koophuis en waren bezig om zwanger te worden.
Ik zie nu dat ik in de relatie steken heb laten vallen; was controlerend, belde vaak voor kleine dingen en kon fel uit de hoek komen. Wilde graag verhuizen en was daar obsessief mee bezig. Vorig jaar ben ik gewisseld van baan, geen goede keuze want had het niet naar mijn zin maar ben gebleven vanwege de stabiliteit.
We waren woningen aan het bezichtigen en hadden gecheckt wat we konden krijgen bij de Hypotheker. Een maand geleden een bod uitgebracht op een huis vlakbij met grotere tuin..
Hij heeft een nieuwe baan, verdient goed en is veel weg. Het lijkt alsof hij het goeie moment heeft afgewacht om te vertrekken. Nooit heeft hij duidelijk gezegd dat hij twijfelde, het niet meer zag zitten. Wel zijn er signalen afgegeven die ik heb gemist, zegt hij. In de laatste maand was er veel ruzie van mijn kant, achteraf denk ik omdat ik voelde dat hij vertrok. Hij was continue weg.
Hij woont bij zijn zus, belt niet meer - appt voor het noodzakelijke. Ik voel me intens beroerd en schaam me. Heb meerdere keren aangegeven dat ik niet uit elkaar wil maar hij gaat er weinig op in, zegt dat hij twijfelt. We wandelen, praten, eten maar ik dring niet tot hem door. Toen het uitging, kreeg ik een lijst mee met alles wat er aan mij mankeerde.. We zijn 8 jaar samen geweest. Hij voelde zich vooral niet gewaardeerd.
Ik mis de mooie momenten. Samen op de bank, uit eten, naar de bios, sporten, de hond uitlaten etc.
Hij is continue onderweg en lijkt zich bijzonder goed te voelen. Ik loop erbij als een vaatdoek. Ik heb verantwoordelijkheid genomen voor mijn deel en onderbouwd waarom dit zo is gelopen maar het lijkt wel alsof hij alles kwijt is voor mij.
Hij wilt het huis verkopen en er moet ook wat vaart achter merk ik. De ene keer geeft hij aan dat hij me mist en het moeilijk heeft, het andere moment is hij koud en kil en is het gewoon klaar. Ik maak me zorgen over mijn toekomst, alles is weggevallen.
Ook schrik ik van mijn eigen aandeel in de relatie, hoe ik heb gehandeld. Het obsessieve, de hond, het niet zwanger worden etc. Ik heb me er niet leuker van gedragen.
We hebben nog geen dingen ontbonden bij de notaris..
Zijn er mensen die dit herkennen?
Patronen die er in langere tijd ingeslopen zijn, verander je niet zomaar even. Ik zou je vooral richten op jezelf en waar jij vindt dat je moet veranderen. Om te leren voor een eventuele volgende relatie. Nog los van of hij wel of niet een ander heeft, blijkbaar heb jij ook je issues en zie je dat zelf in. Dat is al heel goed. Veel mensen met een gebrek aan zelfinzicht lopen in relaties/daten of zelfs sociale omgang telkens tegen dezelfde dingen aan en dat ligt dan altijd aan de ander.
Hoe gaat het nu Yara?
