Ex dreigt met stopzetten alimentatie omdat dochter geen contact meer wil met hem

er niet tussen gaan zitten

Dochter is volwassen, dit is tussen vader en dochter. Dochter zou ik nog wel wijzen op de mogelijkheid van LBIO als vader echt niet betaald, maar die procedure zal ze zelf in moeten zetten.

Van invloed op communicatie over andere kinderen

Dank voor je reactie V@@s.Dat weet ik en probeer ik ook. De enige manier hoe hij wellicht nog tot haar kan doordringen is via mij denkt hij. Zij woont nog bij mij in huis. Ik vind het alleen moeilijk omdat deze situatie invloed heeft in hoe wij ook over de andere kinderen moeten communiceren en beslissen en ik (helaas) nog afhankelijk ben van zijn alimentatiebijdragen. Ik krijg ook regelmatig te horen dat het mijn schuld is dat de situatie niet verbetert omdat ik haar niet dwing tot contact. De LBIO is trouwens een goede om in het achterhoofd te houden. Maar liever heb ik het uiteraard goedschiks dan kwaadschiks.

Logisch

Twee dingen.
Om te beginnen zou ik de verantwoordelijkheid bij vader en dochter leggen. Meld je expartner dat dit een leeftijd is dat kinderen zich losmaken en hun eigen agenda gaan volgen. Hij kan misschien zelf nog wat initiatief nemen tot contact door het voor haar prettig te maken. Je snapt dat hij haar graag wil zien, bevestig dat vooral, maar het ligt nu bij haar en hem.
Misschien kan hij een keer met haar gaan winkelen voor kleding voor haar eindfeest of zo. Of misschien wil ze wel een keer met hem uit eten in een leuke gelegenheid. Alleen met hem.

Verder meld je je expartner dat alimentatie geen middel is om omgang af te dwingen. Het is een recht. En dat je niet wil dat daar gedoe over ontstaat. Bij gedoe ga je naar het LBIO om het vast te leggen. Je helpt je dochter om het dan zo vast te laten leggen. Dan betaalt hij daar een kleine bijdrage voor.
Alimentatie is niet bedoeld als chantagemiddel. Hoe vervelend ex het ook vind dat hij geen contact heeft. Je meld dat je het verder ook niet meer wil hebben over de alimentatie. Het is geen onderwerp van gesprek of onderhandeling. Ga er ook niet meer op in. En blijf zonodig vragen om een bijdrage of vraag of dochter dit wil doen.

Maar met zo'n gedoe met een vader zou ik het toch ook voor haar opnemen en zelf het gesprek aangaan met haar vader.

Het is haar beslissing

Dank Temet, ja dat heb ik ook allemaal al aangegeven. Het is natuurlijk ook heel pijnlijk als je merkt dat je eigen kind zich van je afkeert. En die pijn bij hem begrijp ik ook heel goed. Er zijn altijd twee kanten aan het verhaal, ik snap haar en snap zijn reactie hierop ook. Alleen is hij de ouder en heeft hij het er zelf naar gemaakt dat zij nu geen behoefte heeft aan contact. Goed dat je de termijn bij het LBIO aanhaalt. Ik zal het in de gaten houden.

Bedankt allemaal!

Dank allemaal voor jullie reacties. Ik kan met alle reacties iets

onhandig

Ik zou je ex ook meegeven dat als hij zich zo opstelt (dreigen en chanteren), dit vermoedelijk niet gaat helpen om weer contact te krijgen. Dus in zijn eigen belang: niet doen.

En hij vindt dat jij haar moet dwingen? Hoe ziet hij dat concreet voor zich? Moet jij dan ook gaan dreigen als ze nee zegt? Gezellig.

Vraag aan hem: zou hij zich laten dwingen? Zo nee, waarom denkt hij dat het bij haar (ook volwassen) wel lukt?

Vanuit het kind?

Persoonlijk heb ik heel erg moeite mee dat nu alle schuld voor het niet willen hebben van contact bij de vader gelegd wordt. Natuurlijk is er veel aan vooraf gegaan.

Kinderen keren zich van nature niet af van een ouder, daar is eigenlijk altijd een andere externe factor verantwoordelijk voor. Wat ik daarmee bedoel te zeggen is dat het in mijn ogen een probleem is van vader, dochter en moeder. Niet alleen vader en dochter.

Persoonlijk zou ik tegen dochter zeggen dat je verwacht dat zij contact houdt met haar vader. Dat zij haar grens moet leren aangegeven in dat contact. Met contact bedoel ik ook af een toe een appje of een belletje. Gewoon om de deur naar haar vader op een kier te zetten en niet helemaal dicht te slaan.

Daarnaast zou ik tegen vader zeggen dat hij zich op dit moment even moet neerleggen bij minimaal contact. Wellicht kun je hem adviseren om er met iemand over te praten, zodat hij leert hoe hij het contact kan verbeteren.

Mocht dochter dit niet willen dan zou ik er met enige regelmaat iedere keer weer over beginnen.

Zit daar een dwang in? Op een bepaalde manier wel. Vooral omdat ook jij als moeder in mijn ogen hier een bepaalde rol in hebt gespeeld. Dit betekent in mijn ogen dat jij nu ook de verantwoordelijkheid moet nemen voor die rol.

Paddington

"Vooral omdat ook jij als moeder in mijn ogen hier een bepaalde rol in hebt gespeeld."

Wat voor rol heeft moeder hier in jouw ogen in gespeeld?

En hoe weet jij wat moeder allemaal wel/niet gedaan heeft? Ken jij moeder? Was je erbij?

En heb je gelezen dat er therapie is geweest die niet geholpen heeft?

kan je vader opperen

Hoe is de na-huwelijkse relatie met je ex?

Als mannen gaan dreigen en chanteren is dat omdat ze zich machteloos voelen. Hij begrijpt het niet en hij heeft kennelijk niemand in zijn omgeving die hem kan voorzien van advies hoe hij het wel kan doen. Hij hoopt zo jou min of meer te dwingen tot het oplossen van dit probleem. In principe is het niet jouw taak of verantwoording maar ik kan mij voorstellen dat je iets kan laten weten zonder je er verder in te bemoeien, mits de verhouding tussen jullie redelijk is.

In mijn geval zou dat kunnen zijn dat ik vader laat weten het contact te blijven onderhouden, dan maar eenzijdig, door mails, aapjes, kaartjes, briefje over hele dagelijkse dingen en steun voor het examen. Stel nu dat ze na het examen genoeg ruimte in haar hoofd heeft om toch weer te gaan, is de drempel door die mails en briefjes minder hoog.

Appjes

en niet aapjes.. !

Floria

Dat kan dochter natuurlijk ook doen "ok Pa, hier ben ik, want ik moet want anders betaal je niet". Ik heb zomaar het idee dat vader dan ook niet helemaal tevreden is.

Hij wil haar dwingen vrijwillig te komen. Ik denk zomaar niet dat dat geweldig werkt.

Ik herhaal nog maar even het juristenmantra: alimentatie is geen kijkgeld. Dus pa moet betalen, of dochter nu komt of niet, en als hij niet betaalt is daar het LBIO.

Er is overigens een kleine kanttekening. Als de jongmeerderjarige (dus een kind tussen de 18 tot 21) zich ernstig misdraagt kan dat wel een reden zijn om de alimentatieverplichting te matigen. Ik denk alleen dat geen zin in contact daar niet meteen onder valt.

Ik heb het even opgezocht, het staat in art. 1:399 BW:
"De rechter kan de verplichting van bloed- en aanverwanten tot levensonderhoud matigen op grond van zodanige gedragingen van de tot onderhoud gerechtigde, dat verstrekking van levensonderhoud naar redelijkheid niet of niet ten volle kan worden gevergd; onverminderd hetgeen in de volgende afdeling is bepaald omtrent de voorziening in de kosten van de verzorging en opvoeding van minderjarige kinderen en stiefkinderen."

Wie zin heeft kan nu dus op rechtspraak.nl zoeken op uitspraken over dit artikel. Maar ik heb daar nu even geen zin in

Groeten,

Temet

Nee

Het wordt niet echt leuk, op geen enkele manier nu denk ik?

Overigens had ik een vader die aanbood te betalen in ruil voor contact, maar toen was ik al 21 en toen hij daarvoor verplicht was te betalen moest dat onder beslaglegging of hoe zeg je dat. Na mn 21e heb ik dus bedankt voor de eer. Graag of niet en zo.

Overigens moedigde mijn moeder contact niet aan. Maar anders had ik er nog geen zin in. Ik kon dat prima zelf bepqlen.

Externe

factoren spelen altijd een rol bij het afkeren van een kind naar een ouder.

Vaak is het namelijk niet dat een kind zijn/haar ouder niet meer wil zien, maar geen zin meer heeft aan de spanningen die daaromheen hangen. Dat is niet met therapie voor het kind op te lossen. Dat is alleen op te lossen met intensieve therapie voor beide ouders. Pas op het moment dat ouders beide op een ontspannen manier met de situatie om kunnen gaan, valt de spanning voor een kind weg.

Dat er in deze situatie nog spanning zit bij beide ouders is in mijn ogen duidelijk op te maken uit de openingspost. Hierin heeft moeder dus ook een rol, levert daar ook een bijdrage aan.

Zelfs kinderen van een misbruikende ouder zullen zich niet zomaar van die ouder afkeren. Dat komt pas later. Manipulatie wordt door een kind vaak niet eens opgemerkt. Er kan in dit geval namelijk ook best sprake zijn van manipulatie door de moeder (misschien onbewust).

In deze situatie lees ik dus het volgende:
- kind is 18
- er is spanning tussen de ouders
- kind zet zich af tegen vader

Ik lees niet dat er iets gebeurt is tussen vader en dochter dat zo verschrikkelijk is dat een kind van 18 ervoor zou kiezen om geen contact meer te hebben met vader. Wat ik wel lees is dat er dus die spanningen zijn. Als ik dan mijn ervaring laat spreken en mijn kennis over kinderen die al jarenlang in een spanningsveld leven, concludeer ik dat dit meisje die spanning zat is. Daar geen zin meer in heeft. Het liefste uit dat spanningsveld weg vlucht en op dit moment maar 1 uitweg ziet: geen contact meer met vader.

Zelfs in situaties van misbruik houden kinderen nog van de misbruikende ouder. Stel een kind wordt seksueel misbruikt door vader. Dan wil een kind dat het stuk misbruikt stopt, maar als het kind ook heel gezellig samen kookt, dan is dat het stuk ouder waar het kind meer van wil zien. Helemaal afkeren zal zo'n kind dus niet doen. Natuurlijk hangt dit af van de leeftijd van het kind.

Kortom ik ben er zeker van dat moeder zeer zeker wel een rol kan spelen in de oplossing, daar ik ook denk dat zij een rol heeft in de oorzaak. Misschien niet zo groot als vader en dochter, maar dat kan ik uit de post hier niet duidelijk afleiden.

oef

Moeder de oorzaak? Dat zal misschien in bepaalde gevallen zo zijn... maar dit kind is 18! Die heeft haar eigen mening. Als moeder de oorzaak is, waarom is het contact dan niet veel eerder, op een leeftijd dat een kind wel beïnvloedbaar is, verbroken?

Ik vind het een soort aanname toegespitst op dit geval, waarvan enig aanknopingspunt imho ontbreekt. Het is wel zo in sommige gevallen, dus hier vast ook. Daarmee neem je het kind absoluut niet serieus en dat heeft heel kwalijke effecten op de lange termijn. Hopelijk doe je beter in je eigen situatie Paddington. Misschien heeft dochter last van stress en kan ze haar vader er nu even niet bij hebben? Dat kan meespelen.

Overigens gebeuren dit soort dingen ook in gezinnen waar de ouders bij elkaar zijn. Omdat kinderen in de puberteit zijn, bijvoorbeeld en zich willen (moeten) afzetten. Dan is de schade minder definitief en niet van de lange termijn want het dagelijkse contact over triviale zaken, en daarmee aanknopingspunten om met elkaar in gesprek te blijven, blijft bestaan.
Dus, kan je dat triviale contact, desnoods eenzijdig, laten doorgaan (vanuit vader) om het echte gesprek hierover na het examen te plannen?

@Even zo

Het lijkt mij zinvol als je mijn post nog een keer leest. Ik zeg dat moeder ook een rol hierin speelt.

Dan antwoord op je vraag. Het gaat hier niet om mij, het gaat hier om deze situatie.

Ik ben ook voorstander van nu triviaal contact vanuit vader, maar ik denk ook dat moeder er goed aan doet om te kijken hoe zij ervoor kan zorgen dat dochter geen of i.i.g. veel minder last heeft van de spanning die moeder voelt bij het contact met vader.

Paddington

Welke post bedoel je precies? #18 misschien? Ik denk dat die elkaar gekruist hebben.
Maar dan nog, hoef ik het niet met je eens te zijn. En dat ben ik ook niet.

Wel of geen spanning bij moeder, als je 18 bent, ben je tegendraads, heb je je eigen mening, geef je meer en meer je eigen leven vorm, dan ben je daarvoor veel minder bevattelijk. Als dat een factor was, had dat eerder meegespeeld. Dit, met 18 jaar, geeft mij juist te denken dat de vader de relatie niet zo goed heeft onderhouden. Want elke duw, al dan niet bewust, die je een 18-jarige geeft, doet ze juist bewegen in de tegengestelde richting. Zeker als het contact met vader goed is geweest want dan zou er juist een troebeling in het contact met de moeder zijn en een toenadering naar vader.

Ho ho!

Ho ho, voordat dit een eigen leven gaat leiden!

Contact met ex over de kinderen was goed! Gelukkig zaten we na de scheiding hierover op één lijn.
Sinds scheiding communiceert vader manipulatief met dochter. Een eigenschap die zij zelf zo benoemt, dit heeft zij niet van mij. Het is in het belang van ons allemaal dat er een zo goed mogelijk contact is tussen alle kinderen en hun vader. Dat vind ik niet meer dan normaal!Ik heb het contact tussen hen allemaal constant gestimuleerd. Nu hebben zowel vader als dochter dominante karakters en is dochter net als haar vader niet op haar mondje gevallen. Zij heeft dondersgoed door hoe vader zich naar haar toe heeft opgesteld en geuit en voelt geen respect van hem uit naar haar toe. Vandaar dat zij voor zichzelf heeft besloten geen contact te willen hebben met hem. Ik heb constant naar haar toe aangegeven dat het geen contact hebben met hem de situatie niet oplost. We zijn met haar naar therapie geweest en dat heeft helaas niet geholpen. Zij is nog niet toe aan oplossingsgerichte therapie (volgens de therapeute) en zou eerst nog eea moeten verwerken en het heeft ook te maken met dat doordat het brein van deze 'jongvolwassene' nog niet is uitgegroeid waardoor zij nog niet in staat is om met bepaalde zaken om te gaan. Jullie willen niet weten wat ik voor iedereen in deze situatie heb gedaan.
Natuurlijk is dit een actie van vader vanuit machteloosheid. Dat zie ik echt wel. Zelf heb ik ook tijdelijke ondersteuning vanuit een psycholoog omdat iedereen zegt dat het iets is tussen vader en dochter en ik er niet tussen moet gaan zitten. Maar ondertussen wordt er wel van alle kanten aan mij getrokken. Ik wil hier ook niet aan onderdoor gaan, heb ook andere kinderen en ben hard bezig om financieel onafhankelijk te worden van mn ex.

Ik heb gisteren nog juridisch eea nagevraagd en heb begrepen dat hij niet zo maar de alimentatie mag inhouden omdat dat een recht is van het kind. Ik zal hem een bericht sturen hierover en dan hoop ik dat hij inziet dat dit niet de manier is om weer in contact te komen met zijn dochter.

Dank allemaal voor het meedenken. Ik ga er vanuit dat de situatie nu duidelijk is en ik mijzelf niet meer hoef te verdedigen c.q. verantwoorden want ik weet dat ik er alles aan gedaan heb en doe om deze situatie voor alle betrokken partijen leefbaar te houden.