Ex gaat met kinderen 200km verhuizen
De ex van mijn vriend heeft ons te weten gegeven dat ze op zeer korte termijn met de kids (8 en 11) 200 km verderop gaat wonen. Ze is niet gelukkig in haar huidige omgeving en wil bij haar familie in de buurt gaan wonen. Begrijpelijk, maar niet leuk.
Mijn vriend is er absoluut niet blij mee uiteraard, maar heeft besloten haar niet tegen te houden. Ze hebben altijd een goede relatie onderhouden, en dit willen we ook zo houden. We maken we ons zorgen om hoe dit nou verder moet. De omgangsregeling zegt dat de kinderen om het weekend naar vader komen (hij bracht ze dan meestal 's maandags naar school) en de vakanties worden gedeeld.
Als zij nu gaat verhuizen, zullen de kinderen zondag namiddag alweer moeten vertrekken, want moeders wil ze weg graag vroeg in bed hebben. En vrijdag komen ze natuurlijk pas laat bij ons. Het weekend wordt dus behoorlijk kort zo.
Nu is het brengen en halen verdeeld, dus dat zal ze wel willen handhaven. Dat wil dus automatisch zeggen dat wij zelf in dat weekend 1 avond kwijt zijn aan reizen, plus de bijkomende kosten.
Daarnaast passen oma en opa hier enkele dagen per week op de kids. Daar valt helemaal weg en zullen wij dus in de weekenden dat de kids hier zijn, ook nog es een halve tot een hele dag samen met oma en opa moeten doorbrengen. Geen probleem uiteraard, maar de weekenden worden dus weer korter zo.
We vroegen ons af hoe anderen dit geregeld hebben. Hebben jullie tips over hoe we dit het beste kunnen inrichten?
We dachten zelf al om ex te vragen zelf 1x per maand naar oma en opa op bezoek te gaan, maar weten niet of dit reeel is.
Verder vind ik zelf eigenlijk dat zij maar wat meer moet halen en brengen, gezien zij degene is die wil verhuizen. Dan gaat het tenminste niet van onze tijd samen af. Ze werkt bovendien ook veel minder.
Of de reiskosten zal ik maar niet beginnen 
Ideeen iemand?
Vragen
Vragen wat haar ideeën zijn? Jullie hebben nu veel aannames over wat zij zal willen, maar vraag dat eerst en dan kan je verder gaan nadenken.
Gaat ook gebeuren
Dat sowieso, we gaan binnenkort samen in gesprek. Maar we zouden graag onze eigen inputs al op een rijtje hebben voor we dat gesprek in gaan. Vandaar de vraagstelling.
Daarnaast weten we dat zij het graag gewoon zo wil handhaven als dat het nu is, met uitzondering van de extra reistijd uiteraard. En meestal moet het ook zo verlopen zoals zij het ziet. Zodoende willen we zeker stellen dat wij alles goed doordacht hebben en met geldige argumenten wijziginen kunnen bewerkstellen indien gewenst.
Sporten, feesten en andere weekend activiteiten
wat is de afstand nu en hoe gaat het nu met dingen als sporten, feestjes en dat soort weekend activiteiten?
Want die gaan in de nieuwe woonplaats plaatsvinden, dat betekend dat jullie nog meer tijd gaan verliezen.
Kinderen worden ouder en door deze afstand gaat het langer duren voor ze zelfstandig naar jullie kunnen reizen. Maar ze hebben dan al wel de leeftijd om zelf te beslissen wat ze in een weekend gaan doen. Binnen afzienbare tijd is de formele omgangsregeling toch ook aan meer vrije invulling door de kinderen onderhevig. Denk daarom ook over de langere termijn na wat gaan jullie eisen van de kinderen mbt omgang.
Wat betreft Opa en Oma: als het haar ouders zijn regelt zij dat maar, dat hoeft niet van jullie tijd te gaan. Dat zul je dan ook moeten melden aan Opa en Oma.
Als het om zijn ouders gaat dan zul je het moeten bespreken en ook daar de regeling aanpassen als jullie meer tijd met de kinderen willen.
Je kunt natuurlijk vragen omdat er nu minder tijd in de weekenden is dat dit gecompenseerd wordt door meer tijd in de vakanties.
Opa en oma
Ik zie even niet in waarom je elke week een dag met of bij opa/oma moet gaan zitten. Jullie hebben minder tijd met zijn kinderen, dus zij toch ook?
Verder kun je misschien afspreken om elkaar steeds halverwege te ontmoeten zodat je niet of 400 km op 1 dag moet rijden maar 200 op twee dagen. Of natuurlijk 300 voor haar en 100 voor jullie.
Ingrijpende beslissing
Mijn ex en ik wonen al vanaf de scheiding een eind uit elkaar (nu 85 km) en dat heeft flinke gevolgen. Ik zou 400 km reizen als enorm belastend ervaren. In mijn praktijk kan ik op zondagmiddag bijvoorbeeld niks doen omdat ik halverwege alweer moet rijden om mijn kinderen op te halen (want inderdaad: even acclimatiseren, thuis eten en op tijd naar bed is belangrijk voor ze. Ik heb wel eens geprobeerd om dat krapper te maken maar dat werkt niet goed bij mijn kinderen.)
In de praktijk betekent het gewoon dat activiteiten in onze woonplaats in papa's weekend zelden kunnen want daar moeten in het slechtste geval twee extra ritten voor worden gereden. Twee keer 400 km voor een sportwedstrijd of een feestje, dat dóe je gewoon niet. Mijn kinderen zijn niet anders gewend maar ik vermoed dat dit er in de puberteit wel eens heel anders kan gaan uitzien. In onze situatie is het niet anders maar ik zou er niet graag voor kiezen om dat aan te gaan.
En maak je maar niet teveel illusies over opa en oma. Tenzij jullie een hele vertrouwelijke band met ze hebben, ga je het als belasting ervaren om daar ook nog eens een keer een halve dag in het weekend aan te moeten opofferen. Tijd die toch al heel krap is. Vrijdag hou je nauwelijks tijd over om echt met elkaar te zijn. Zondag moet je alweer 's middags rijden.
Ik hoop dat jullie flexibeler zijn dan ik want ik zou hier alleen maar tandenknarsend mee akkoord kunnen gaan. Vanuit mijn perspectief valt er weinig op te vangen en is het vooral een kwestie van inschikken. Maar goed, dat kan mijn starre aard zijn . Ik zou dit gesprek met ex van je vriend dan ook liever niet willen voeren met als uitgangspunt het voldongen feit dát ze het gaat doen. Ik zou eerst wel eens even de gevolgen voor iedereen op een rijtje willen zetten. En niet in de laatste plaats voor de kinderen!
Groet, Jo Hanna
De kinderen
Willen de kinderen wel met moeder mee? Ik kan me voorstellen dat het ook nog mogelijk is dat een of beide kinderen bij jullie komen wonen zodat ze in hun vertrouwde omgeving kunnen blijven. Maar dat is natuurlijk nog een nieuw knuppel in een al te druk hoenderhok.
Vrije invulling
de afstand nu is misschien 20 km en als de kinderen nu iets in het weekend hebben, neemt papa het gewoon over zodat alles kan doorgaan.
Straks zullen ze in de weekenden dat ze naar papa gaan dus niet meer naar feestjes daar kunnen, sport, etc. Die worden dan dat weekend overgeslagen.
Lijkt me ook handig om afspraken te maken over wanneer de kinderen zelf mogen gaan beslissen. Zodra ze zelf mogen bepalen zullen ze bij ieder leuk feestje of wat dan ook papa afzeggen. Misschien dat 16 jaar wel een geschikte leeftijd is, maar tot dan zal iedereen zich aan de omgangsregeling moeten houden?
Het zijn oma en opa van vaders kant. Ze hebben de kinderen ontzettend veel opgevangen vanaf hun geboorte, omdat moeder nachtdiensten draait. Oma en opa gaan dus nu eigenlijk van een opvoedfunctie naar vrijwel niets. Erg moeilijk voor ze en ze voelen zich eerlijk gezegd ook wel een beetje 'gebruikt'.
De compensatie voor meer tijd in de vakantie vind ik een zeer goede tip, ga ik zeker ter sprake brengen.
Enthousiaste kinderen.
De kinderen willen graag mee omdat het allemaal erg mooi geschilderd worden. De andere oma en opa en tantes wonen daar (maar eerlijk gezegd hebben ze daar helemaal niet zo'n goede band van en valt daar ook niet dezelfde ondersteuning van te verwachten als het netwerk hier).
Mama valt nogal vaak in de slachtoffer rol, dus zoonlief moet als man des huizes loyaal zijn aan mama. Bij ons wonen zou nooit een optie zijn, krijgt zoonlief niet voor elkaar en mama zou door het lint gaan.
zoals gezegd, de kinderen zijn nog dol enthousiast om te verhuizen, maar realiseren zich niet echt de gevolgen. Alle gevolgen worden door mama mooi weerlegd en teniet gedaan.
Leeftijd
Ik zou geen leeftijd vastleggen tot wanneer de omgangsregeling gehandhaafd wordt. Je gaat in je eigen vlees snijden want zie maar eens iets te handhaven waar een kind allang klaar mee is. Dat doe je naar bevind van zaken.
Zoonlief
zoonlief hoeft dat ook niet voorelkaar te krijgen dat zijn jullie. Kunnen en willen jullie is meer de vraag.
Want dat moeder verhuist is geen enkel probleem. Dat de kinderen mee verhuizen is aan de ouders. Dat kan betekenen dat je elkaar voor de rechter zult treffen. Als er niet al te veel veranderd (zelfde school, zelfde verenigingen etc) als ze bij jullie zouden komen wonen sta je behoorlijk sterk.
Hierblijven
We wonen net te ver weg om ze dezelfde leefomgeving te kunnen bieden die ze nu genieten.
Daarnaast willen we de weg niet inslaan van advocaten, rechtbanken en een hoop gezeik. De verstandhouding is altijd goed geweest en als we die weg op gaan, zal dat snel afgelopen zijn.
Daarnaast is zoonlief emotioneel zo onderdanig en loyaal aan moeder, dat hij nooit voor papa zou kiezen. Hij is bijna 12 dus dat zou zeker meetellen.
We zullen ons bij het geheel moeten neerleggen, maar willen we een zo optimaal mogelijke invulling eraan geven in zoverre mogelijk.
Ongangsregeling blijft lastig
Als de kinderen één keer per twee weken een weekend bij hun vader komen zou vader ervoor kunnen kiezen om vrijdagsmiddags een paar uurtjes vrij te nemen om de kinderen op te halen zodra ze uit school komen. Ze kunnen dan bij jullie eten zonder direct door naar bed te hoeven.
Voor de zondagmiddag zou je met moeder kunnen overleggen dat jullie om bijvoorbeeld 17.00 uur met de kinderen eten en dat ze ze dan na het eten mee naar huis kunnen. Misschien ook een idee dat moeder dan met jullie mee-eet gezien de grote reisafstand? Dan hebben jullie met z'n allen ook even een overlegmoment hoe het weekend is gegaan.
Je zou het dan het andere omgangsweekend andersom kunnen doen: moeder brengt de kinderen en vader haalt ze weer op na bij moeder te hebben meegegeten. Het ligt er natuurlijk wel aan of de verhoudingen zo zijn dat dit mogelijk is.
Verder heb ik er altijd bewust voor gekozen de kinderen de kinderen alleen op die sporten te doen die eigenlijk geen activiteiten op vrijdags en in het weekend hadden. De jaarlijkse uitvoeringen en clubkampioenschappen waren ver van te voren bekend, zodat de omgangsregeling hierop aangepast konn worden.
Bij het bepalen van de weekenden werd ook gekeken naar wanneer er verjaardagen van familie en (beste) vrienden waren en als deze in een weekend viel dat de kinderen bij hun vader was werd het gewoon het andere weekend gevierd.
Reiskosten zijn meegenomen in de allimentatieberekening. Ik had geen auto, vader haalde en bracht de kinderen en de kosten die hij hiervoor moest maken (0,20 cent per km.) werden afgetrokken van het te betalen bedrag.
In jullie geval en omdat het de keuze van moeder is om zover weg te gaan wonen, zou ik voorstellen dat de reiskosten van één retour in mindering worden gebracht op de alimentatie.
Wat betreft de tijd met de grootouders zal het schipperen blijven. Misschien kunnen jullie met z'n allen op zaterdagmiddag naar opa en oma, daar eten en 's avonds weer naar huis? Anders de kinderen een weekendje in de vakanties bij opa en oma laten logeren.
Alles valt of staat met een goed overleg en het belang van de kinderen voorop stellen. Veel succes en wijsheid gewenst.
Een andere boeg
Er zijn al veel goede tips gekomen en het scenario van Margot lijkt heel realistisch. Even over een totaal andere boeg:
Stel je voor, je ziet in de buurt van de nieuwe woonplaats van moeder een prachtige camping met stacaravan of een mooi vakantiehuisje of iets dergelijks. Dan zou je ook kunnen overwegen om een keer in de veertien dagen daar te zijn met de kinderen. Daar zitten ook weer nadelen aan, maar alles heeft zo zijn voor- en nadelen.
Tsjor
Nog een thuisfront
Dat hebben we ook even overwogen, maar toch zie ik dat helaas niet zo zitten.
Ten eerste hebben we nog 2 andere kinderen thuis zitten die ons in het weekend nodig hebben.
Daarnaast wil niet niet in een of andere caravan zitten tegen wil en dank om het weekend en dan de kinderen naar hun sporten, vriendjes, feestjes etc te chauffeuren. We werken beide fulltime, dus de weekenden moeten ook rustmomenten voor ons zijn.
We hebben het inderdaad wel even overlegd, gezien vrienden van ons het ook op die manier doen. Daarnaast zie ik bij hun dat het behoorlijk belastend is voor de relatie.
We hebben veel goede tips hier op gedaan, en vanavond gaan we in gesprek met oma en opa om daar nog ideeen op te doen. Het volgende gesprek is dan met de ex, in de hoop er toch een redelijke omgangsregeling uit te krijgen.
Tsjor
Met jouw idee rijd Lotte nog net zoveel (er wordt niets meer gedeeld) plus je hebt de kosten van de stacaravan.
Beetje onzinnig als moeder wil verhuizen!
Hoe zit t officieel?
Vanavond hebben we het gesprek. Ik vraag me nu of, hoe zit dat officieel eigenlijk in elkaar. Moet zij officieel (zwart op wit) toestemmig van hem krijgen om de kinderen mee te verhuizen? Of is een verbale overeenkomst afdoende?
Bij een verbale overeenkomst heb je natuurlijk geen poot om op te staan. En als we het zwart op wit zetten, kun je direct een aantal voorwaarden en afspraken erin verwerken.
Echter, wat is nou wettelijk vereist. Zij zal nl geen voorwaarden op papier willen zetten. Stel de kinderen kunnen hun draai niet vinden daarginds, mag je dan als voorwaarde stellen dat de situatie heroverwogen moet worden?
Zij wil het dus gewoon onderling verbaal regelen, en ik moet dus weten of ze verplicht is om schriftelijk toestemming te krijgen.
Officieel
Goede vraag Lotte. Hoe het officieel zit hangt af van wat de ouders in het ouderschapsplan hebben afgesproken omtrent de zorg van de kinderen. Is er sprake van co ouderschap bijvoorbeeld, dan kan een dergelijke beëindiging van het co-ouderschap (wat dat betekent een verhuizing naar de andere kant van het land) niet eenzijdig worden opgezegd. Met andere woorden: beide ouders moeten toestemming geven tot wijziging cq beëindiging van het ouderschapsplan. beëindiging van het co-ouderschapsplan verloopt dan via de rechtbank.
Hadden de ouders in het ouderschapsplan afgesproken dat de moeder de zorg van de kinderen op zich zou nemen, en de kinderen om de week een weekend bij vader zijn, dan hoeft er in feite niets te veranderen in de zorg om de kinderen. Alleen praktisch gezien lijkt het mij een onmogelijke logistieke opgave voor alle partijen.
Kijk voor meer informatie bij de Echtscheidings-wijzer op Internet. Via die site kun je ook juridisch advies inwinnen. Ik kan het jullie echt aanbevelen deze site.
Sterkte in deze situatie.
Convenant en aanpassen en noemie
wat staat er in het convenant idd. En zeker zwart op wit zetten wat de nieuwe afspraken zijn en per wanneer die ingaan en wanneer je ze gaat evalueren en aanpassen.
Dat door alle partijen ondertekenen is op zich voldoende. Ook een mondelinge afspraak is rechtsgeldig maar zo heel erg moeilijk te bewijzen als er slechts 2 partijen zijn.
Mijn ex en ik zetten onze wijzigingen altijd op papier en laten dit opnemen in ons dosier bij onze gezamelijke advocaat die de scheiding geregeld heeft. Dat scheelt weer wat geld voor de rechtbank en je staat net wat sterker als het toch niet goed gaat en je alsnog bij de rechtbank beland.
Verder moet je man idd schriftelijk toestemming geven voor de verhuizing, maar ook voor het inschrijven op de nieuwe school, bij de huisarts, de tandarts en alle andere zorgverleners.
Noemie: ook als er geen sprake is van co-ouderschap moet de andere ouder toestemming geven om met de kinderen te verhuizen, zelfs als de omgangsregeling zou blijven zoals het is.
Dalana
De reistijd voor de ouders gaat in elk geval met de helft terug. Nog belangrijker: de kinderen hebben zo minder reistijd en kunnen activiteiten in de buurt blijven doen.
Bovendien is de overweging 'ja, maar zij wil verhuizen' niet zo relevant. Zij is blijkbaar al die jaren 200 km van haar eigen familie af blijven wonen omwille van (man en) de kinderen. en wellicht heeft ze daar ander werk gevonden of meer kontakten.
Maar Lotte heeft al een eigen afweging gegeven, die ik kan volgen.
Tsjor
Schriftelijke toestemming
AMK, zo zout heb ik het nog nooit gegeten. Ik ben verhuisd zonder toestemming, heb een huisarts en tandarts genomen zonder schriftelijke toestemming, ben zelfs gewisseld zonder toestemming, alleen voor school had ik een handtekening nodig. En voor een paspoort.
Indertijd was de insteek van mijn advocaat, dat je elkaar niet teveel in de weg kunt en mag zitten. Dus geen beperkingen in het echtscheidingsconvenant vooraf met betrekking tot eventuele verhuizingen of de straal waarin iemand moet wonen.
Mocht het zijn wat je zegt, dan zou ook de ouders-zonder-kinderen aan zijn ex toestemming moeten vragen als hij wil verhuizen, want elke verhuizing kan gevolgen hebben voor de kinderen (zelfs als de omgangsregeling hetzelfde blijft?!). Je krijgt dan wel heel rare dingen.
Tsjor
Tjor
die schriftelijke toestemming hebben artsen ed nodig want anders mogen ze alleen in levensreddende omstandigheden behandelen.
Als de andere ouder dwars wil liggen kan hij/zij de arts er om laten vervolgen. Mijn huisarts vraagt dus een verklaring van beide ouders bij inschrijving van kinderen in de praktijk.
Reistijd
Nee. De reistijd van de moeder wordt nul en de reistijd van de vader wordt gehalveerd.
Amk
De huisartsen die ik sinds de scheiding gehad heb niet. Alleen als er ernstige medische behandelingen zouden moeten gebeuren is toestemming nodig van beide ouders.
Even willekeurig gegoogeld op zoek naar een inschrijfformulier: http://huisartsenwestlandgracht.nl/inschrijven/inschrijven.html De toestemming die gevraagd wordt gaat vooral over het delen van digitale informatie met apotheken etc.
Je maakt het allemaal groter dan het is, amk.
Tsjor
School en huisarts
Een basisschool mag een kind het recht op onderwijs niet ontzeggen,dus een handtekening voor school is van 1 ouder genoeg.Ook een huisarts vraagt geen toestemming van beide ouders.( ik spreek uit ervaring).