Ex geeft kind een schuldgevoel
Hoi,mijn stiefzoon van 13 is net 2 weken bij ons geweest.Een mooie tijd.We zijn getrouwd en hebben een feest gegeven en daarna zijn we met ons samengesteld gezin van 5 op vakantie geweest.Mijn man en zijn ex zijn al 12 jaar uit elkaar en wij zijn 10 jaar samen.In die 2 weken heeft zijn moeder hem dagelijks bestookt met berichten en foto’s van hun nieuwe puppy.Op onze trouwfeest heeft ze om 1 u ‘s nachts naar hem gefacetimed terwijl ze aan het wenen was dat ze hem mistte...Na al die jaren kan ze het nog steeds niet verkroppen dat hij ook graag bij ons is.Ze stuurde hem ‘denk volgende keer maar 2 keer na voor je weer zolang naar je vader gaat’...ze legt hem woorden in de mond die hij eigenlijk niet wil zeggen.Hij is graag thuis maar ook graag bij ons.Voor hem hoeft al die drama niet maar zijn moeder kan het niet laten.Wij weten niet zo goed wat we moeten doen.Met haar valt niet te praten.Maar ze zet hem in z’on ongemakkelijke positie.Het heeft die mooie tijd altijd z’on wrange nasmaak.Het liefst zou ze hebben dat hij gewoon niet meer komt maar die slag zal ze nooit thuis halen.Maar wel jammer dat ze na al die jaren nog steeds niet wat soepeler is geworden.Ze heeft ook zijn mobiel internet afgesloten voor hij naar ons kwam.Ze wist dat we een lange autorit voor de boeg hadden dus op een manier pest ze hem dan nog ook.Of ze heeft te weinig of versleten kleren mee maar is dan wel boos als hij thuis komt met nieuwe kleren’hoe belachelijk zie jij eruit’ om daarna weer te wenen dat ze hem zo heeft gemist.Ze is zo wispelturig dat het kind niet meer weet wat en hoe...En wij ook niet
oh jee
Wat sneu voor die jongen.
maar: nee, je kunt de moeder niet veranderen. Van iedereen op de wereld zijn jullie de laatste twee die zich daarmee moeten bemoeien.
En ja, je kunt wel wat doen: je kunt deze jongen blijven steunen, zo neutraal mogelijk met hem over de situatie te praten en heem te steunen in het helder zien van de situatie (namelijk dat het heel gezond is dat hij contact wil met zijn vader en best 2 weken zonder moeder kan) zodat hij geen schuldgevoel ontwikkelt.
Hopende dat hij op die manier ooit gaat zien dat zijn moeder het nu eenmaal blijkbaar heel moeilijk heeft met zichzelf, maar dat dat niet bij hem ligt om op te lossen.
Vermoeiend
Idd veel kunnen we niet doen,...al 10 jaar moeten we haar buien verdragen.Soms manipuleert ze hem zodanig dat hij belt dat hij niet komt.Maar gelukkig komt hij dan wel op een ander moment wanneer ze in een betere bui is.Ze is jaloers op hem omdat hij 2 x op vakantie gaat...Jaloers zijn op je eigen kind ik kan het me niet voorstellen.Als ze net een duur cadeau heeft gekregen of iets in die aard hebben we soms geluk dat ze wat meegaander is maar dat is meestal van korte duur.Het is iedere keer een verrassing wanneer ze de deur open doet in welke bui ze zal zijn.Voor mijn pluszoon moet dit enorm vermoeiend zijn...
Geen internet op vakantie.
Hoe ontvangt hij dan de berichten van zijn stalkende moeder?
Ik zou er niets mee doen, hoogstens vertellen dat sommige moeders de navelstreng nooit hebben doorgeknipt. Zal wat worden als hij verkering krijgt.
Hij kan beginnen met het geluid van de telefoon na een bepaalde tijd 's avonds uitzetten.
of andere beltoon
Ik heb ook een andere beltoon voor mijn moeder, die neem ik alleen op als ik daar zin in heb.
En ik bel haar terug als het mij uitkomt. Of niet. En dat heb ik haar ook verteld.
Maar dat is best heel moeilijk voor een puber om dat te kunnen. Zeker omdat hij daar ook het grootste deel van de tijd woont.
Gedrag herkenbaar?
Herkent je man het gedrag van zijn ex-vrouw uit de tijd dat ze een relatie hadden? Ik herken namelijk wel een bepaald patroon van 'moeilijke mensen'.
Tsjor
Bellen doet hij niet
Berichtjes sturen soms,meestal antwoord hij wat zij wil horen.Hij kent haar ook en weet dat hij het best met haar mee doet want als hij haar in het harnas zou jagen dan is hij zijn PlayStation en telefoon kwijt en dat wil hij niet.Toen ze zei ‘denk volgende keer maar beter na voor je weer zolang naar papa gaat’ zei hij oké ik zal goed nadenken.Eigenlijk handelt hij wel oké vind ik toch vind ik het erg voor hem.
Het is idd een moeilijk persoon,My way Or The highway.Hun thuis situatie is zeer ingewikkeld.De man waar ze bij is heeft 3 kinderen uit vorige relaties en zijzelf heeft ook nog een dochter uit een andere relatie.Bepaalde periodes woont zoon X of dochter Y bij de moeder en zijn ze daar niet meer welkom het andere moment zijn ze weer ‘one big happy family’....Verder hebben ze ook nog een hele dierentuin.Met 1 persoon in de hoofdrol ‘zij’ natuurlijk...Tegen mijn man had ze eens gezegd ‘de wereld zal altijd rond mij draaien’...Maar ondertussen is hun wereld beperkt tot hun gezin en haar ouders die haar overal volgen...Vrienden heeft ze niet of kan ze niet houden.Gelukkig heeft mijn pluszoon niets of niet veel mee van haar dominante karakter.Integendeel hij is lief en altijd goedlachs ook bij ons en dat kan ze niet verdragen het kan enkel goed zijn bij haar...
conmplimenten
'Eigenlijk handelt hij wel oké vind ik toch vind ik het erg voor hem.' Dat laatste kan, maar het is wel zijn moeder. Hij heeft het er maar mee te doen. En blijkbaar doet hij het goed. Complimenten dus voor hem. ik denk niet dat hij gebaat is met medelijden. Hij handhaaft zich zo goed mogelijk. Dat is knap. Mocht het zijn dat hij het ooit een keer niet meer uithoudt, dan moet hij weten dat hij altijd bij jullie terecht kan. Zonder enig triomfantelijk 'zie je wel'. Met oog voor het drama en het grote probleem dat hij dan blijkbaar niet verder heeft kunnen ondervangen.
Tsjor
We zien je graag
Dat zeggen we altijd als hij hier is.Dat we het leuk vonden dat hij mee was op vakantie...Hijweet dat hij hier altijd welkom is.We spreken ook altijd af met familie of vrienden die hij ondertussen ook al jaren kent.Hij heeft het goed bij ons en kan hier zich zelf zijn.Meer kunnen we niet doen dat weet ik en haar buien ondergaan ...
O getver
Getverderrie, waar was haar man toen ze om één uur 's nachts aan het wenen was? Is die man alleen maar voor de seks en moet kindlief alle andere echtelijke plichten vervullen?
Ik hoop dat dit alleen maar "wraak" is voor de scheiding, en dat moeder het kind wel loslaat bij andere activiteiten buitenshuis die niet bij de vader zijn. Maar ik vrees dat het verder gaat dan dat. Ik vrees dat het kind in een rol van surrogaat-partner wordt geduwd. Dat kan heel veel problemen veroorzaken bij het kind. Dat het kind niet op zichzelf gaat wonen omdat moeder dan zo eenzaam wordt. Of dat moeder jaloers wordt op de (toekomstige) partner van kind en allerlei ongein uithaalt om dates van het kind te saboteren waardoor meerdere potentiele partners van het kind het uitmaken en kind een flinke deuk in het zelfvertrouwen krijgt waardoor het kind denkt dat het niet beter verdiend dan bij moeder blijven wonen.
Zo'n reactie "OK, ik zal erover nadenken" is heel erg goed van hem. Dat heet "grey rocking". Verder zou ik kijken of je een therapeut kunt vinden of een vertrouwenspersoon waar hij zijn ei kwijt kan. Want wat ik hierboven schrijf, dan kun je echt niet zeggen als stiefmoeder, daarmee breng je het kind in een loyaliteitsconflict.
Toch zou ik heel voorzichtig benoemen dat het gedrag van moeder niet normaal is. Met uitspraken als "dat is niet jouw verantwoordelijkheid, ze kan ook troost zoeken bij haar man". Vooral benoemen hoe het wel zou moeten. "Ik zal er best wel een beetje moeite mee hebben als alle kinderen straks op kamers zijn maar ik weet dat het erbij hoort." Maar voorzichtig, je wilt niet per ongeluk de boodschap meegeven dat je kind iets moet DOEN (probleem benoemen naar moeder toe). Dat heeft helemaal geen zin. Kind doet het prima en kan waarschijnlijk beter inschatten hoe moeder zal reageren dan jullie dat kunnen.
Hopelijk heb ik het mis en richt moeders' probleemgedrag zich alleen op jullie gezin en gaat het vanzelf over als kind op kamers woont en moeder niet meer precies weet wanneer hij wel en niet bij jullie is.
Meer problematiseren?
Ik vraag me af of je het gedrag van moeder meer moet problematiseren dan het kind dat nu ervaart. Uit het beginbericht: 'Hij is graag thuis maar ook graag bij ons.' Verder lijkt hij een verstandige manier gevonden te hebben om met te grote claims van haar om te gaan. Waarom zou je daar nog een therapeut op zetten? Dan geef je het signaal af dat er met de jongen iets mis is; of je wil de jongen duidelijk maken dat er met zijn moeder iets mis is, tenzij je wil dat hij daar onmiddellijk vertrekt. .
Hooguit kan vader een keer een serieus gesprek met hem hebben over de vraag wat hij kan doen als het hem allemaal teveel wordt; hoe kan hij dan contact opnemen met zijn vader (zonder mobiele telefoon), hoe kan hij dan het huis in etc. Vader kan dan ook aangeven dat moeder dat niet leuk zal vinden, maar dat hij (vader) dat probleem dan wel zal oplossen.
Een extra mobieltje, bijvoorbeeld voor op vakantie, dat hij voor zichzelf kan houden kan al belangrijk zijn voor de jongen.
Tsjor