Ex heeft toestemming gegeven dat puberzoon op vakantie mag zonder overleg
Onze zoon is bijna 14 en we zijn al jaren gescheiden. De omgang is over het algemeen goed aangezien we als ouders dezelfde waarden en normen hebben en het beste willen voor ons kind.
Nu heeft een vriendin van mijn ex heeft haar gevraagd of onze zoon 11 dagen met haar gezin mee gaat skiën in de kerstvakantie. Een geweldig avontuur voor zoon! Dit betekent echter dat zoon & ik geen O&N samen vieren en dat ik hem de gehele kerstvakantie in plaats van 9 maar 2 dagen zie, en dit vooruitzicht doet pijn.
Mijn ex bedacht dat zoon het vast leuk zou vinden (dat denk ik ook) en besloot, zonder mij daarin te kennen, dat zij het ok vindt als hij zou gaan. (Het is helaas een herhalend patroon dat ex beslissingen maakt voor zoon zonder mij daarin te kennen.) Dit is vervolgens met de dochter van de vriendin besproken.
Hiermee voel ik me enorm voor het blok gezet, want natuurlijk gaat die dochter dit met zoon bespreken. Ik heb het gevoel dat ik geen nee kan zeggen, anders ben ik de boeman. Eerder hebben zoon en ik het gehad over misschien naar Londen gaan met O&N, maar dit plan liep stuk op financiën en mijn huidige partner die niet weg wil. Aan deze skivakantie zou ik sowieso moeten meebetalen. Ik krijg daardoor het gevoel dat ik nu moet ‘opbieden’ tegen de skivakantie en alsnog naar Londen moet gaan, desnoods zonder mijn huidige partner, en ook dat voelt niet goed.
Wat moet ik doen?
wel laten gaan, niet meebetalen
en zorgen dat je zoon geen ellende/ellendige gevoelens ervan krijgt. Mail je ex en zeg: leuk voor zoon, en fijn dat je alles voor hem betaalt. Tegen zoon zeg je: wat gaaf, geniet ervan! En met zoon maak je een plan om in de krokusvakantie met z'n 2tjes naar een geinige plek in Nederland te gaan , bijvoorbeeld slapen in een boomhut!
gr Angela
Niet meebetalen
Waarom zou je moeten meebetalen aan deze vakantie? Mijn dochter is ook wel eens met familie van mijn ex meegeweest op wintersport. Daar heeft hij zelf alles voor geregeld, ook qua kleding. Meestal gaat dat wel in overleg maar ik ben er ook wel eens op vrijdag achter gekomen dat ze het (mijn) weekend weg zou gaan met vader. Dan mopper je, zucht je flink, telt (44 keer) tot tien en wenst haar veel plezier.
Jij kunt nu lekker Oud & Nieuw vieren met je partner, zonder puber om rekening mee te houden. Lekker hoor! Daar ben ik dan wel weer een beetje jaloers op 
Begrijp het niet
Hij wordt gevraagd mee te gaan met vrienden. Bin mijn weten is het zo dat als een gezin een extra kind meevraagt vaak toch de meeste kosten gedragen worden door de vrienden? Toen ik als laatste kind van het gezin nog met mijn ouders op vakantie meeging, mocht ik altijd een vriendinnetje meenemen. Geen haar op het hoofd van mijn ouders die daar geld voor gingen vragen.
Ik kan me voorstellen dat wel de kleding en ski’s zelf betaald moeten worden, maar je kunt bij de Lidl prima ski kleding halen en de ski’s huren.
Maar afgezien van de kosten vind ik je reactie niet erg aardig. Je gunt je zoon toch deze vakantie? Volgend jaar nieuwe N&O.
Snap het verhaal van wedijveren niet zo goed, dat is iets tussen jouw oren vermoed ik. Je bent toch geen wedstrijdje aan het doen wie de mooiste vakantie kan bieden aan je zoon?
Het probleem ligt meer in het feit dat je niet geconsulteerd bent, maar stel dat het wel netjes eerst was gevraagd, wat was dan je antwoord geweest? Had je het je zoon dan niet gegund, omdat jij zo graag O&N met hem had willen vieren? Is toch ook een egocentrische houding?
Precies
Eens met hierboven. Dit gun je je kind, al moet je zelf tot 10 (of 44) tellen..
Ik herken het wel; zoon gaat met de familie van zijn verkering op skivakantie met kerst. Is dus ook niet thuis.. en zijn partner en ik voor het eerst kinderloos met de feestdagen. Nu.is dat laatste niet zo erg, maar het was toch even slikken.. Zoon wordt trouwens vrij gehouden door haar familie. Skikleding en -les e.d. betaalt ie zelf.
Laat los en wees blij voor zoon.
wat kiest zoon
Tja, dit gaat meer en meer gebeuren als je zoon ouder wordt.
Vakanties en wel of niet bij ouders zijn wordt een keuze van je zoon.
Dus vraag je af wat hij zou willen.
kosten en kosten
Wat gebruikelijk ix qua betalen als je iemand mee op vakantie vraagt weet ik niet, maar de kosten van een 11 daagse skivakantie zijn liggen natuurlijk wel vele malen hoger dan die van een weekje kamperen in zuid Frankrijk of een lang weekend op de Veluwe. Al bied ik in zulke gevallen ook aan om te betalen.
Kan me dus goed voorstellen dat er in dit geval wel een bijdrage wordt verwacht. Minimaal voor huur materiaal en de skipas. De pas alleen kost al snel tussen de 300 en de 500 euro. Maar ik zou vooral vooraf even overleggen en zorgen dat je het zelfde idee hebt. Voorkomt nare verrassingen achteraf.
En juist de kosten maken het misschien makkelijk. Je hoeft niet de boeman te zijn door 'nee' te zeggen. Als de financiën een obstakel waren om naar Londen te gaan zijn ze dus net zo hard een obstakel om te gaan skiën.
Dat je elkaar dan maar 2 ipv 9 dagen ziet vind ik niet echt een heel sterk argument. Hij is 14, sowieso de tijd dat je wat uit gaat vliegen. Dan zal het steeds vaker voorkomen dat ze een eigen plan trekken en zelfstandig op vakantie gaan. Die van mij gaat van de zomer 2 weken weg. Met de heen en de terugreis er bij zullen het er wel 16 worden. Heb ik'm een halve maand niet gezien. En we moeten de gezinsvakantie er op aanpassen, want partner kan alleen vrij krijgen op het moment dat kind afwezig is. Tja, dat is onderdeel van opgroeien.
Dus, de reactie 'Leuk plan, wel jammer dat we elkaar in de vakantie dan zo weinig zien, hoe ga jje dat financieel regelen' lijkt me een prima reactie. En dan kan je tegen je ex nog zeggen dat je het toch wel prettig had gevonden als je van de plannen had gehoord vóórdat ze goedgekeurd waren (al lees ik in het verhaal alleen dat ex tegen de dochter van de vriendin heeft gezegd dat zij het goed vindt. Niet dat het al met je zoon is besproken of dat haar 'ik vind het goed' ook een definitief akkoord is')
Nina
Hartstikke leuk voor zoon.
En pubers gaan steeds meer dingen buiten het gezin doen, dus je zult er aan moeten wennen dat je je kind niet meer altijd om je heen hebt. Ik vind het persoonlijk best opvallend dat je schrijft dat het 'pijn doet' om je kind in de vakantie maar een paar dagen te zien. Probeer wat los te gaan laten, je kind wordt nu eenmaal groot.
Waarom moet jij trouwens betalen? Daar kan ex natuurlijk niet over beslissen. Daar zou ik een duidelijke grens aangeven: prima als zoon meegaat skiën, maar ik heb daar geen budget voor gereserveerd. Verwacht van mij dus geen financiële bijdrage (of max. x euro. Punt.
Waarom zou jij trouwens moeten opbieden tegen deze vakantie? Wat maakt dat je nu plots toch naar Londen zou willen? Voor wie? Blijf gewoon bij jouw koers. Geen dure uitjes deze kerstvakantie. En als zoon met iemand anders mee mag, prima, hartstikke leuk! Maar je betaalt niet mee (of max. x euro)
Ik snap je wel
Iets met loslaten van je kinderen. Blijft toch een dingetje.
Maar ik vind het niet kunnen dat er iets gepland wordt in jouw tijd met je kind. Voordat je ex, aan wie dan ook, iets toe zegt, had hij eerst met jou moeten overleggen.
En ik zou ook niet mee betalen. Dat mag je ex dan ook zelf regelen met die mensen. Als er geen geld is voor een trip naar Londen, dan dus ook niet voor een skivakantie. En die zijn duur!
Als je zijn al weet dat hij mag gaan, blijft er weinig anders over dan hem heel veel plezier wensen en hem niet met een bezwaard gevoel laten gaan.