Ex niet welkom in mijn huis?

voor een kind

Is het in elk geval heel vervelend als een van zijn ouders niet welkom is in het huis waar hij woont.

Nee

Het komt hier wel eens voor dat mijn ex in mijn huis is als ik er niet ben, bij het ophalen of zo, maar ik zou niet willen dat hij hier uren gaat zitten zonder dat ik erbij ben.

Voorgeschiedenis en eigen gevoel

Soms is het inderdaad vanwege de voorgeschiedenis helemaal niet zo vanzelfsprekend, wenselijk, veilig of verstandig dat ex-echtelieden elkaars huis (zondermeer) betreden.

Ik ben een paar maanden geleden met de kinderen verhuisd en hun vader is (nog) niet binnen geweest in ons nieuwe huis. Dit wil ik (voorlopig) ook niet omdat ex, in de periode dat ik nog met de kinderen in onze echtelijke woning woonde, geheel tegen mijn zin en tot mijn grote verdriet, zijn minnares over de vloer haalde, ook in zijn weekend met de kinderen. Hierover heb ik ook in andere draadjes geschreven.

Nou wonen wij inmiddels op een uur rijden van elkaar, dus verrassings bezoeken zitten er sowieso niet in. Maar zo gek vind ik het dus niet, dat jij je ex niet over de vloer wilt.

het ligt eraan

Onder normale omstandigheden zou ik de deur open laten als een kind gehaald of gebracht wordt. Ook kan er dan best een kop koffie vanaf.

Maar zoals hierboven al beschreven, er zijn omstandigheden waarbij je, hoe rot ook voor het kind, de deur beter dicht kunt laten. Bijv. na vreemdgaan (te pijnlijk) of als de ex intimiderend is. Je moet je wel veilig voelen in je eigen huis. Het belang van de kinderen is belangrijk, maar je eigen welzijn ook en in zo'n geval vind ik het niet egoïstisch de deur dicht te laten als je echt goede redenen ervoor hebt. Redenen de verder gaan dan "hij is een eikel" of "zij is een trut". Want vervelende exen zijn niet alleen maar mannen .

Pippa

Ik begrijp je denk ik wel. Het voelt als inbreken, als snuffelen tussen JOUW spullen in JOUW huis. Ik vind het al lastig om de thuishulp haar gang te laten gaan, en die zit echt niet tussen mijn papieren.

Misschien zijn jouw spullen niet schokkend, maar anderen moeten er gewoon vanaf blijven. Vooral exen.

Snap

Ik snap waar je punt zit.
Zelf heb ik dat niet, sterker nog, ik help mijn ex in huis, hij vertrouwt me daarin en ik heb dat vertrouwen als hij mijn belastingpapieren invult.
Beide geen nieuwe partner en ook geen vechtscheiding gehad, dat scheelt wel denk ik.
Hij mag zo in mijn huis, ik ook bij hem, maar denk dat we elkaar ook wel netjes inseinen.

Karin

Dit is echt te zot voor woorden. jJij moet deze strijd maar helemaal niet aangaan met je ex, want hij is dus aan het zieken. Als zoon (langdurig)ziek zou zijn is het iets anders.

Het feit dat je ex naar jou aangeeft dat hij vindt dat hij bij zijn zoon thuis moet kunnen komen, geeft al aan dat het de behoefte van je x is, niet van je zoon.
Hoe dan ook, ik vind dat je alle recht hebt dit te weigeren. Je kunt er alleen niet zo veel mee als jouw zoon zijn vader laat komen als je niet thuis bent. Of misschien erger nog, als je dat wel bent. Maar goed dat is niet aan de orde toch?

Maar het is ook niet je zoon die er op aandringt dat hij zijn vader bij zich thuis mag uitnodigen, toch? Dat zou het verhaal iets anders maken.

En...

.. wat vindt zoon zelf? Wil hij graag zijn vader in jullie huis ontvangen?

Het is lastig om een algemeen geldend oordeel te geven, omdat het ook om de verhouding van jou en je ex gaat en hoe jullie uit elkaar zijn gegaan.
Uiteindelijk is het jouw huis en jij hebt het laatste woord.

Ik kan me voorstellen dat bij een jong kind, dat kind graag zijn kamer wil laten zien bijvoorbeeld - dan zou je je er eenmalig overheen kunnen zetten omdat je je kind daar een plezier mee doet.

Gezien de leeftijd van jullie kind is het zeker niet nodig dat de ontmoeting bij jullie thuis plaats vindt. Waarom wil ex dat? Ik zie geen toegevoegde waarde - tenzij jullie zoon het heel graag wil. Maar dan nog is het aan jou.

20?!

Zoon is dus volwassen! Is vader nou helemaal? Als hij zijn zoon wil zien, doet hij dat maar lekker in zijn eigen huis of ergens buitenshuis. Daar hebben ze jouw huis helemaal niet voor nodig.
Als zoon een eigen woonruimte zoekt, kan hij zijn vader daar zo vaak als hij wil uitnodigen.

Inderdaad Sinilind

Dit soort maatregelen zijn soms nodig. Ten tijde van mijn scheiding heeft mijn ex diverse malen met de sleutel zich toegang verschaft tot ons voorheen gezamelijke huis en waar ik tijdelijk bleef wonen. Hij heeft toen diverse spullen meegenomen. Sommige dingen vond ik prima. Bepaalde dingen niet. Uiteindelijk heb ik me wezenloos gezocht naar wat persoonlijke spullen van hem want ik wilde ze juist aan hem geven en kon ze niet meer vinden! Was zo bang dat hij heel boos zou worden dat ik t kwijt had gemaakt. Uiteindelijk had hij het zelf al opgehaald. Ook heeft mn ex het huis doorzocht om bewijzen te vinden voor zijn aannames. Zo heeft hij ook afschriften meegenomen, diverse aktes (die ik daarna voor eigen kosten moest gaan bij laten maken), mijn kas en zakelijke transacties genoteerd. En nog veel meer wat ik niet in de gaten heb gehad. Alles wat hij gevonden heeft, is in de rechtzaak aangedragen.
Toch is mijn ex onlangs de kamers van de kinderen in mijn nieuwe huis komen bekijken. Maar daar bleef ik bij.
Soms hebben buitenstaanders geen idee wat mensen elkaar soms aandoen.....

Ja inderdaad het is fijn

Dat het bij ons zo kan. Het is heel verdrietig dat mensen elkaar pijn blijven doen na een scheiding,
Sini

Wat ik niet begrijp:

Waarom hebben jullie het telkens over de ex en wat hij zegt en vindt. Nog extra bij een slechte relatie én een volwassen zoon: je hebt toch alleen met hem te maken? Hij mag niet iedereen mee naar huis nemen die hij maar wil. Ja bijna altijd maar niet écht bij iedereen.
Het is tijd voor een goed gesprek met je zoon.

Ik zou het even aanstippen bij je zoon

Zoon, je vader heeft tegen mij gezegd dat hij in dit huis met jou wil afspreken. Dat vind ik niet zo'n goed idee. Kun jij bij je vaders huis blijven afspreken?

Pragmatisch

De vader van mijn kinderen en ik hebben een klassieke vechtscheiding en de haat en het wantrouwen druipt er wederzijds vanaf.
Ondanks dat mogen mijn kinderen hem in mijn huis laten als zij iets willen. Ik zorg dat ik er dan niet ben en hij klust dan wat op hun kamer. Kinderen ook weer blij en uiteindelijk is dat het belangrijkste.
Nu scheelt het dat er hier niets te vinden is wat hij niet zou mogen zien en dat ik van mijn kinderen op aan kan.
Maar uiteindelijk bepaal ik wie er in mijn huis komt. De kinderen wonen hier en hebben inspraak maar ik heb het laatste woord.
De kinderen hebben ook een sleutel natuurlijk maar verder niemand.

nee

Mijn ex is nog nooit alleen in mijn huis geweest. Misschien hooguit een keer met de kinderen mee als ze iets moesten ophalen. Omgekeerd ben ik misschien ook een keer in zijn huis geweest. Ik en ex vinden het ook niet nodig. Overigens hebben mijn kinderen bij beide ouders gewoon een eigen kamer. Vergeten schoolboeken of zo haal ik al heel lang niet meer op voor de kinderen. Dat kunnen ze prima zelf.

het moet praktisch zijn

Als ex dochter ophaalt voor de training en er wordt nog wat gegeten daarvoor, kookt ex gewoon in mijn keuken.
Maar kind is jonger, de afstand een stuk groter en wij zijn vriendschappelijk uitelkaar gegaan.

Ik denk dat als er nare dingen waren voorgevallen ik een stuk minder makkelijk zou zijn. Zeker met die afstand en de leeftijd van je zoon.

Als je zoon iets wil laten zien dat je niet makkelijk even meeneemt: denk aquarium of een nieuw meubelstuk, dan zou zijn vader wel toegang moeten krijgen tot de kamer van je zoon, maar daarna weer snel socializen bij zijn vader thuis.

Eigen kamer

Het is mijn huis en mijn dochter heeft hierin een eigen kamer. Ze mag hierin iedereen uitnodigen wie zij wilt zo ook haar moeder als ik maar wel weet wie er is.
De moeder van mijn dochter houd alles gescheiden, ik ben nog nooit daar in de kamer van mijn dochter geweest. Moeder is wel 1x hier op de kamer van dochter geweest, ik heb daar n beetje op aangedrongen omdat het "normaal" is dat als een kind iets nieuw heeft en dit geval was dat dus een nieuwe kamer dan wilt een kind dat aan ouders laten zien.
Zoals gezegd, ex is hier welkom op de kamer van mijn dochter, daarbij mag ze natuurlijk ook gebruik maken van het toilet maar ik zie geen reden waarom ze in andere ruimtes zou moeten komen.

Stalking?

Klinkt als een nogal controlerende ex. Die waarschijnlijk geen enkel respect heeft voor Karin*'s privacy en stevig door haar papieren wil gaan neuzen en haar ter verantwoording wil roepen over van alles en nog wat.

Mooi dat er ex'en zijn die het goed genoeg met elkaar kunnen vinden om in elkaar's huis binnen te lopen. Maar als iemand het als EIS stelt, en daaraan het DREIGEMENT toevoegt "en anders dan wil ik mijn kind niet zien", dan is er echt wel wat mis. Met de persoon die die eist stelt dus.

Niet doen dus. Ex moet een relatie ontwikkelen met zijn kind die niet via Karin* loopt. Kind is er niet bij gebaat om getuige te zijn van stalking.

ik niet.

ik kom niet in ex zijn huis... Hooguit in de gang, ik heb er ook niets te zoeken. Als ik een pakketje haal bij de buren ga ik ook het huis niet in. Ophalen van kinderen is een beetje als een pakketje denk ik. Verder heeft de ex van mijn partner de neiging om gewoon door te lopen vanuit een gevoel van nieuwsgierigheid, ik heb haar verteld dat het echt niet de bedoeling is...

dat is precies de reden waarom wij wel bij elkaar binnen komen

Kinderen zijn geen pakketjes.

Poeh Beertje

Weet wel iets van de andere verhalen als jij dat bent, maar kinderen zijn idd geen pakketje.
Hier geen vechtscheiding zoals ik al zei, maar hij blijft altijd familie doordat we samen ouders zijn. Daar hebben we ons samen heel hard voor gemaakt, we hebben elkaars sleutel en mogen altijd bij elkaar naar binnen. Maar wat ik al zei, dan zouden we het denk ik wel even melden.

Bijzonder...

Kennelijk zijn mijn verhalen altijd erg zwaar en poeh en oef..... Ik zie mijn kinderen niet als een pakketje en snap ook wel dat kinderen geen pakketje zijn maar na een lange vechtscheiding is het bij ons zo dat wij niet binnen komen. En dan doe ik idd de vergelijking met een pakketje, misschien stom maar bij ons is het zo in ieder geval. Fijn dat er exen zijn die sleutels hebben van elkaars huis en zo vrij zijn met elkaar. Aangezien de ex-vrouw met onze digid van alles heeft opgezocht en nagekeken ben ik blij dat ook zij geen sleutel heeft om in ons huis te zijn als wij weg zijn. Maar nogmaals iedereen doet alles op zijn/haar manier en voor de kinderen is het heel fijn als ouders lekker normaal met elkaar doen.!!

zoals je kinderen bij speelafspraakjes ophaalt?

Als je het over 'pakketjes' hebt klinkt dat heel kil,maar het kan toch ook op de manier waarop je vroeger kinderen ophaalde van een speelafspraak? Ik kwam ook niet bij die ouders binnen, ja tot in de hal en dan even een kletspraatje van 'is alles goed/hoe was het?' en dan spullen verzamelen en vertrekken.
Als het gewoon niet vriendschappelijk verder kan,dan is dat toch ook prima?

vraag

Vraag. Ex-mzm was zonder dat ik het wist in huis om jongste die ziek is te bezoeken. Oudste was ook thuis en wist van niets. Vond het ook niet prettig. Er is op dit moment een stroeve verstandhouding tussen kinderen en ex die onlnags is verhuisd buiten onze woonplaats.
Ik was aan het werk en hoorde pas achteraf van oudste dat ex is langsgeweest. Het huis is formeel nog gezamenlijk eigendom, maar ik heb met de kinderen woonrecht.

Ik voel me hier eigenlijk heel erg ongemakkelijk bij. Wat vinden jullie: kan dit zo?