Ex wil zwanger worden door zaaddonor
Hoi,
Ik ben 39 jaar en heb een fantastisch zoontje van 5. Ik ben sinds vorig jaar april alleenstaand co ouder omdat mijn ex de relatie niet wilde voortzetten
De reden hiervoor is dat zij in de periode met mij samen na ons zoontje 2x zwanger geworden is en een abortus gepleegd heeft tegen haar zin in. Ik heb altijd vanaf dag 1 gezegd dat ik maar 1 kind wilde vanwege mijn oog afwijking en wilde niet t risico meegeven als bij de eerste alles in orde was. Wat godzijdank ook zo was. Ik heb haar helaas niet voldoende gesteund en dat is de hoofd reden dat ik verlaten ben. Ik mis mijn gezinnetje nog elke dag en heb t vreselijk moeilijk met dit nieuwe leven. Hulp gezocht, niet gekregen.
Nu kom ik er achter dan mijn ex op een site staat voor een zaaddonor te zoeken ivm met haar grote 2e kinderwens. Ik ben hier helemaal niet blij mee want dit gaat ook effect hebben op mijn leven en dat van mijn zoon.
Zover ik weet is ze niet zwanger maar ik weet me echt geen raad wat te doen met deze situatie. Ik leef al een leven wat ik niet wilde en nu is er nog meer verandering in aan tocht als dit door gaat. Ik doe mijn stinkende best een goede vader te zijn, en hou zoveel van het mannetje. Maar ik weet niet hoe ik dit in m’n hoofd cool houd.
Iemand tips?
Gr Co ouder
Tja
Jullie zijn gescheiden en je gaat er niet over.
En als jij haar onder druk gezet hebt om zwangerschappen af te breken tegen haar wil (waarom zorgde je dan allereerst niet dat er geen zwangerschap ontstond?) dan moet je helemaal niets zeggen.
Nou ja
Volgens mij heb je in deze helemaal niks te zeggen.
Zij wil graag meer kinderen en jij niet, schijnbaar is haar wens zelfs zo groot dat ze het alleen wil doen.
En dat is haar goed recht.
Natuurlijk veranderen wendingen voor je zoontje, maar dat hoeft toch niet negatief voor m te zijn?
Het is toch juist fijn dat hij een broertje of zusje krijgt?
Op jou leven hoeft het verder toch geen effect hebben?
Misschien kan het juist iets toevoegen aan he leven.
Waar ik me wel druk om maak
Gaat ze voor een anonieme (buitenlandse) donor, of laat ze het kind de keuze te weten van wie het afstamt?
Verder gaat het jou niet aan, ze is je ex. Mijn vader had ook een ernstige, erfelijke oog-afwijking. Mijn moeder is gelukkig nooit gedwongen om om die reden een zwangerschap af te breken.
Correctie
Ik schreef "Verder gaat het jou niet aan......" maar de keuze voor een al of niet anonieme donor gaat jou ook niet aan. Dat gaat alleen het kind aan.
Zo dan
Je ex moest abortus plegen omdat jíj niet meer kinderen wilde en nu heb jíj een leven dat je niet wilde?? Ga je schamen! Ik krijg er plaatsvervangend buikpijn van. Hoe lang wil je invloed blijven hebben op het leven van je ex en voor haar bepalen wat ze wel of niet mag. Jeemig. Mag ze ook geen nieuwe vriend krijgen straks omdat dat (Indirect) invloed zou hebben op jouw leven? Ik heb het zelf heel moeilijk met het feit dat mijn ex na 30 mij heeft ingeruild voor een ander, dus ik kan me goed voorstellen dat je het moeilijk kan hebben met wat een ex doet, maar dit gaat mijn inziens toch echt heel veel te ver.
Ga je doodschamen!
Je partner dwingen tot een abortus omdat jij geen kinderen meer wil (had je dan laten steriliseren! Je bent geen willoos slachtoffer van dit soort dingen) vind ik al schandalig en dat je haar daardoor bent kwijtgeraakt vind ik niet raar. De hoofdreden dat ze je verlaten heeft is niet dat je haar onvoldoende hebt gesteund, maar dat je haar hebt gedwongen een zeer gewenste zwangerschap af te breken.
En je dan nu op deze manier met haar leven willen bemoeien slaat al helemaal nergens op. Ze is je ex, jij hebt niets meer over haar leven te vertellen. Jouw zoontje vindt het hopelijk leuk maar voor jou verandert er niks. Misschien wordt het tijd dat je leert dat a) de wereld niet om jou draait en b) jouw daden gevolgen hebben.
Levensstandaard
Ten eerste: heel begrijpelijk dat de relatie kapot is gegaan, want jullie zijn echt incompatibel qua kinderwens. En jammer dat het op deze manier moest. Met een sterilisatie van jou waren jullie waarschijnlijk ook uit elkaar gegaan, maar dan zou je ex toch een stuk minder getraumatiseerd zijn geraakt.
Je zegt dat je geen 2e kind wilt "vanwege" een oogafwijking. Maar heb je ooit een consult gehad met een klinisch geneticus hierover? Heb je het ooit tijdens je relatie gehad over de mogelijkheid om een zaaddonor te gebruiken? Heb je ooit open en eerlijk gepraat over al je andere redenen om geen 2e kind te willen? Ik kan me best voorstellen dat je ex - gezien de door jou opgegeven reden - dacht dat er "ruimte" zat voor voortschrijdend inzicht.
Je ex gedraagt zich echt gigantisch netjes en ruimhartig naar jou toe. Ze krijgt geen kinderen tegen jouw zin, ze beëindigt de relatie VOORDAT ze aan haar zeer gewenste 2e kind begint, en ze maakt jou op geen enkele manier verantwoordelijk voor haar 2e kind.
Anyway, dat laatste is ook een beetje een pijnpunt. Jij bent niet financieel verantwoordelijk voor dat 2e kind, maar...
- Het is in het belang van jouw zoontje dat hij en z'n broertje als ze bij hun moeder zijn een gelijke levensstandaard hebben. Dus niet dat jouw zoontje veel mooiere kleren of spullen heeft dan z'n broertje/zusje.
- Het is ook van belang voor jouw zoontje dat hij bij z'n moeder en bij z'n vader een beetje een gelijke levensstandaard heeft. Dus niet dat hij bij z'n vader allemaal duur speelgoed heeft liggen of dure kleren die niet mee mogen naar moeder.
Dat zijn wel dingen om rekening mee te houden. Laat je kind vrij om spullen mee te nemen tussen beide huishoudens; bemoei je niet met hoe spullen bij moeder thuis "gedeeld" worden tussen beide kinderen; als je alimentatie betaalt, bemoei je niet met hoe dat uitgegeven wordt; geef niet veel meer uit aan verjaardagskadootjes dan moeder; houdt het een beetje sober met verjaardagskadootjes.
Wat een bizarre gedachtengang
Wat de reden ook moge zijn van het uit elkaar gaan, waarom zou je ex geen nieuw leven mogen opstarten? Mag ze geen nieuwe vriend (moest die langskomen), geen nieuw kind (alleen of met nieuwe vriend) omdat jij dat lastig zou kunnen vinden? Bovendien ligt jouw gedrag en wensen blijkbaar aan de oorzaak van de scheiding.
Je hebt een erg egocentrische en bizarre gedachtegang. Ex wil zeggen: verleden/voorbij. Ze doet wat ze wil en heeft jouw zegen daar niet langer voor nodig.
Bovendien; waarom zou een tweede kind slecht zijn voor jullie gezamenlijk zoontje?
Verder schrijf je 'Ik leef al een leven wat ik niet wilde' wellicht geldt dat voor haar ook. 2 gewenste zwangerschappen moeten afbreken, dat hakt er wel in hoor.
Dus: get a life net zoals zij doet en blijf gewoon een goede vader voor je kind.
Ik vraag me al bijna af of dit een echte vraag is 'geen raad weten met de situatie'. Jij moet helemaal niks met de 'situatie', behalve erin berusten.
Ach...
Het gaat alleen maar om jou...
Donormoeder
Waarom maak jij je druk of ze voor een anonieme buitenlandse donor zou gaan? Dat is een keuze van de moeder in dit geval en verder voor niemand.
@Co ouder, het is niet aan jou. Wat als ze een nieuwe relatie zou hebben gekregen en daarmee nog kinderen kreeg? Ook niet aan jou om daarover te oordelen.
oogafwijking
Vind jij je leven niet de moeite waard vanwege een oogafwijking? Heb je enig idee hoeveel mensen er (zinvol) leven met een oogafwijking?
Oog
is niet je enige afwijking, en over je andere afwijking zou ik me veel meer zorgen maken dat je die hebt doorgegeven...
Hoe haal je het in je hoofd, de vrouw waar je van zegt te houden te dwingen twee keer abortus te laten plegen! Het lijkt erop dat ze zo getraumatiseerd is dat ze geen nieuwe relatie aandurft en liever een kind van een donor krijgt. Triest. Ik hoop voor haar dat het lukt. En voor je zoon ook, het is niet fijn, enig kind zijn van gescheiden ouders.
oppakken
Ik vind dat er wel erg hard wordt geoordeeld over die oogafwijking. Je weet niet wat er precies speelt. Gedwongen tot abortus klinkt natuurlijk erg fout, maar wij weten de context niet en zijn ex was er zelf bij.
Het is wel moeilijk om toe te kijken hoe je ex doorgaat met haar leven maar ergens ook wel goed. Jij moet dat ook weer gaan oppakken.
Een leven dat je niet wilde
Dit begrijp ik niet: 'Ik leef al een leven wat ik niet wilde...' Wat je niet wilde was een kind met dezelfde oogafwijking, maar dat heeft je kind gelukkig ook niet. Wat je niet wilde was een tweede zwangerschap vanwege het risico, maar dat is ook afgebroken (waarbij het advies om over te gaan op sterilisatie natuurlijk wel heel erg slim is).
Het enige wat afwijkt wellicht van jouw wens is, dat je echtgenote bij je was gebleven en dat zij voor je kind had gezorgd. Maar daarvoor heb je dan de signalen niet goed geïnterpreteerd.
Nu ben je bang dat je ex zelfstandig zomaar eigen keuzes gaat maken. Blijkbaar vertrouwt je ex er niet op dat ze nog iemand tegen kan komen met wie ze haar leven wil delen. Maar haar kinderwens is nogal drastisch onvervuld gebleven.
Stel je nu eens voor, dat de zwangerschap wel was doorgegaan en dat je tweede kindje ook de afwijking niet had gehad, was je leven dan beter geweest?
Of stel je voor dat je een kindje had gekregen met dezelfde oogafwijking als jouw probleem, was het leven van jou en je kindje dan niet gewenst geweest?
Dat is allemaal achteraf praten. Je hebt je keuzes gemaakt en die ook stevig doorgezet. Je hebt gekregen wat je wilde. Alleen kun je een ander mens niet dwingen om mee te gaan in het leven wat jij wil. De ander is een vrij mens, met eigen keuzemogelijkheden en eigen wensen.
ik weet niet hoe je hebt uitgevonden dat ze via internet een zaaddonor heeft gezocht, maar mijn advies zou echt zijn: laat haar vrij. Ga haar niet volgen via internet. Als ze iets te melden heeft wat voor jou en je kindje van belang is zal ze dat zelf wel laten weten. Ze is geen gehorige van jou, ze hoeft niet meer jouw gewilde leven in te vullen, ze is een vrij mens.
Een stapje verder zou zijn als je respect voor haar zou kunnen opbrengen en haar ook als een gelijke, een ander mens, met dezelfde vrijheid als die van jou zou kunnen zien, een mens met een eigen gewilde leven, waarmee je kontakt zoekt door een gelijkwaardige communicatie en niet door achtervolgen, oordelen en de neiging tot dwingen.
Je kunt je nog altijd bedenken: ik heb me vergist, ik heb me niet gerealiseerd hoe belangrijk een tweede kind is voor je, praat met mij over mijn angsten en als wij samen het risico willen nemen, dan wil ik wel die gezochte zaaddonor zijn, want ik hou van je.
Tsjor
Meerdere problemen
Volgens mij zijn er meerdere problemen:
1. incompatibele kinderwens
2. slechte communicatie. Topic starter verschuilt zich achter één specifieke reden om zo al z'n andere redenen voor gebrek aan kinderwens nooit te hoeven bespreken. Dat er meer redenen zijn, blijkt doordat topic starter nooit de moeite heeft gedaan zijn medische angsten te confronteren met medische professionals, en doordat er binnen de relatie nooit naar een zaaddonor is gezocht.
3. topic starter neemt geen verantwoordelijkheid voor goede contraceptie, terwijl hij degene is met de minste kinderwens. Zelfs na een abortus neemt hij niet de verantwoordelijkheid voor goede contraceptie.
4. topic starter heeft een dubbele standaard mbt zijn eigen lichaam versus het lichaam van z'n partner. Partner een abortus laten ondergaan tot 2x toe, prima, maar zichzelf steriliseren, ho maar! Het zou me niet verbazen als topic starter ook "allergisch" is voor condooms, en die "allergie" nooit met een huisarts of allergoloog heeft besproken.
Ik denk dat de twee abortussen pijnlijk hebben blootgelegd dat er al heel lang iets heel erg "scheef" zat in de relatie qua verantwoordelijkheidsgevoel en dubbele standaarden.