Geen overeenstemming over ouderschapsplan
Mijn ex en ik kunnen het niet eens worden over het ouderschapsplan, hij is niet bereid concessies te doen en ik kan beslist niet instemmen met zijn ideeën. Hij wil dat ik het gezag alleen krijg en dat er totaal geen omgang o.i.d. is. Hij wil het nu zo bij de rechter neerleggen.
Jeugdzorg komt al jaren over de vloer en die hebben in het begin een contactverbod tussen hem en de kinderen opgelegd maar nu geven zij aan dat hij zijn wens nooit uitgevoerd gaat krijgen en heel veel op zijn nek haalt maar ook op die van mij en de kinderen.
Heeft iemand een idee wat er op ons af kan komen of is het maar beter om mee te werken aan zijn wensen?
Beperken
Ik zou het ouderschapsplan tot een minimum beperken.
https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/scheiden/vraag-en-antwoord/ouderschapsplan
Je ex wil het gezag overdragen en geen omgang. Waarschijnlijk zal de rechter mediatie voorstellen. En als je ex dan nog niet mee wil geven komt er een uitspraak. Hoe moeilijk kan dat zijn?
Het is voor jezelf wel wat lastig als je ex bij zijn besluit blijft en de rechter schrijft wel gedeeld gezag voor. Maar ook dan kun je dat zonodig omzeilen.
Ik zou me er niet te druk over maken. Maar wel zelf inschatten hoe je kunt zorgen dat je kinderen wel contact kunnen onderhouden met hun vader. Buiten jeugdzorg om. Die stoken het vuurtje vaak onnodig veel te hoog op. Er is dan een papieren werkelijkheid waar je je een hoop onnodige drukte over kunt maken.
Hoe wil je iemand verplichten tot omgang? Al staat het op papiere kan iemand zich daar zeer eenvoudig aan onttrekken. Kinderen naar een ouder die dat niet wil?
Hopelijk heb je een goede advocaat. Houd het klein en laat de rechter iets beslissen en houd jij zo goed mogelijk het gezinsleven op gang, met of zonder vader.
Contactverbod.
Er was in het verleden een contactverbod tussen vader en jullie kinderen.
Vond jij toen dat contactverbod ook onzin of was er wel een gedegen reden voor?
Ik vraag me ook af wat de zin is voor kinderen om contact te hebben met een vader die dat niet wil. Vader wil geen contact en geen gezag. Daar zullen redenen voor zijn. Straks heb je, op papier, wel de afspraken die jij wilt en hij negeert ze. Lijkt me heel moeilijk voor de kinderen.
Ik heb geen ervaring hiermee, gelukkig, maar qua gevoel denk ik:"ik trek de kar dan liever alleen".
proberen
"Hij wil dat ik het gezag alleen krijg en dat er totaal geen omgang o.i.d. is. Hij wil het nu zo bij de rechter neerleggen."
Laat hem dat maar proberen. Vermoedelijk zegt de rechter nee.
Zo makkelijk is het niet om onder je ouderschapsplichten uit te komen.
"Heeft iemand een idee wat er op ons af kan komen of is het maar beter om mee te werken aan zijn wensen?"
Nou nee, je hoeft niet mee te werken.
Je moet hem het zelf laten organiseren. Helemaal zelf.
En natuurlijk kun je geen contact tussen hem en de kinderen afdwingen. Maar je kunt het (als de kinderen dat willen) wel aanbieden. Al is het maar door hem uit te nodigen voor verjaardagen of eens in de maand een gezamenlijk diner.
Ik zou verder niks doen. Helemaal niks
alleen het gezag lijkt me eigenlijk reuze handig
Het is natuurlijk erg raar wat hij voorstelt, maar toch. Hij wil kennelijk twee dingen: vastleggen dat er geen omgang is, en het ouderlijk gezag alleen bij jou laten. Dat eerste is raar en tegenover de kinderen heel erg akelig, maar AnneJ heeft gelijk dat als hij echt geen omgang wil, het lastig, zo niet onmogelijk is, om die omgang er toch te laten komen. Dus ik zou niet op schrift vastleggen dat er geen omgang komt - daar zou een rechter ook wel eens een stokje voor kunnen steken, want kinderen hebben ook recht op omgang met beide ouders - maar misschien kan je iets vaags over omgang in overleg opnemen.
Dat eenhoofdig gezag zou ik dan weer gewoon aannemen. Ik snap niet wat daar voor jou nadelig aan is, integendeel. Als alles koek&ei is dan kan je hem zoveel betrekken bij de kinderen als je wilt/nuttig lijkt, en als er mot in de tent is, is het wel handig dat jij de knopen gewoon kan doorhakken.
Als er sprake is van een conflictsituatie dan levert het gezamenlijk gezag soms een hoop gezanik op: dan wordt er ineens geen toestemming gegeven voor de buitenlandse vakantie/schoolwissel/nuttig geachte therapie etc. Mocht je ooit in zo'n situatie belanden, dan krijg je spijt dat je geen eenhoofdig gezag hebt gepakt toen je die kans had. Vanuit het oogpunt van gelijkberechtiging van de beide ouders is de voortzetting van het gezamenlijk gezag na scheiding begrijpelijk, vanuit praktisch oogpunt heeft het naar mijn idee meer na- dan voordelen. Voor zijn betalingsverplichtingen maakt gezag ook al niet uit, dus ik zou zeggen: pak dat eenhoofdig gezag aan, en probeer iets van een raamwerk over omgang af te spreken. En dan maar hopen dat het met die omgang in de praktijk nog goed komt.
Groeten,
Temet
verschrikkelijk
wat een vader. Maar waarom is er in het verleden een contactverbod geweest? kan het zijn dat vader gewoon vanuit een stukje onvolwassen wrok, zegt dat hij dan ook geen gezag meer wil? Uit weerstand van wat hem toen-naar zijn idee- is aangedaan?
Hoe oud zijn je kinderen trouwens?
Naar jou: ik zou je er maar bij neerleggen dat je er alleen voor staat. je kunt hem nergens toe dwingen (ja, betaling neem ik aan) en trekken aan een dood paard kost erg veel energie: die kun je beter inzetten voor jezelf en je kinderen voor een gelukkig leven...
Alles wat hij straks nog wel gaat doen is dan meegenomen.
Sterkte Carolien!
Bedankt voor de reacties en een paar antwoorden
Jaren geleden was hij overspannen en had zijn emoties niet meer helemaal onder controle, toen is er iets gebeurd waarop Jeugdzorg er heel veel bijgehaald heeft incl. insinuaties over sexueel misbruik. Hij is hier inderdaad boos over gebleven en heeft een band met de kinderen afgehouden. De laatste jaren was er geen enkel probleem meer met zijn emoties.
De kinderen zijn 15, 13 en 8, zij missen hem, slapen slecht enz. Bij de laatste verjaardag heeft hij niets van zich laten horen.
Beslissingen rondom de kinderen regel ik al jaren alleen, vanuit dit oogpunt maakt eenhoofdig gezag dus niets uit maar ik heb moeite met de ultieme afwijzing.
Ik heb mij er bij neergelegd er alleen voor te staan en voorgesteld iets wazigs betreffende de omgang op papier te zetten en dat zijn gezag alleen zo nu en dan een handtekening betekent maar hij wil het zwart op wit hebben dat er geen enkele omgang en handtekening nodig is. Hij verwijt mij dat ik het wazige anders blijf gebruiken om aan hem te blijven trekken.
Ik kan hem niet uitkopen en hij heeft voorgesteld om afstand te doen van zijn overwaarde of het huis heel laag te laten taxeren, hij wil in een tweekamer woning gaan wonen op ruime afstand met de melding dat een omgangsregeling dan niet gaat vanwege ruimtegebrek en de afstand.
Wij zijn nog niet officieel gescheiden en waar ik het meest bang voor ben is de heisa die we krijgen als de rechter niet akkoord gaat met het ouderschapsplan. Volgens Jeugdzorg, mijn advocaat en hierboven maakt het waarschijnlijk zelfs niet uit als ik in stem met zijn ideeën, als het tegen zit maak ik het dan juist erger.
Ik heb geen idee wat ik moet doen, mijn advocaat adviseert om wel in te zetten op een omgangsregeling en financiële schenkingen af te wijzen zodat hij geldgebrek niet als excuus kan gebruiken. Ik heb alleen geen idee of hij dit doet om meer uren te kunnen schrijven of om mij juist uit de wind te houden.
eenhoofdig gezag
eenhoofdig gezag zou ik in jou geval gelijk aannemen, wat Temet ook zegt.
Dan kun je hem altijd nog betrekken, maar het hoeft niet.
Vervolgens nog een ouderschapsplan waarbij jullie allebei weten dat je je er niet aan gaat houden. Zo lang geen van 2 daarover piept is er niets aan de hand er staat geen externe controle op, je hebt geen mogelijkheid om naleving af te dwingen.
Hoewel wij al jaren heel goed met elkaar omgaan en de omgangsregeling formeel op papier staat loopt het in de praktijk heel anders dan wat er op papier staat.
Alimentatie zou ik dan wel weer op in willen zetten want dat maakt jou leven als je het wel krijgt een stukje makkelijker.
De rechter kijkt alleen of beide ouders het eens zijn over de afspraken tenzij 1 van de 2 meldt bij de procedure het niet eens te zijn met het voorstel. Inhoudelijk kijken ze er niet naar als de ouders het eens zijn.
Kan hij de alimentatie afkopen als bijdrage aan je huis?
Dus niet sjoemelen met een te lage taxatie, maar wel een bijdrage in een keer die verrekend wordt met de overwaarde van het huis.
http://www.advocaten.nl/wijziging-van-ouderlijk-gezag/
Ik lees hier dat je eenhoofdig gezag ook na de scheiding kunt aanvragen. Dat lijkt me handiger omdat het dan de scheidingsprocedure niet hindert.
En misschien is opnemen in de omgangsregeling dat alle regelbevoegdheid bij jou ligt. Zodat je niet achter handtekeningen aan hoeft
alimentatie en overwaarde
Ik heb in de praktijk wel eens afspraken gezien waarbij een aandeel in de overwaarde gefaseerd tegen alimentatie werd weggestreept. Nog niet zo gek, want daardoor kon moeder in het huis blijven wonen wat niet had gekund als ze vader had moeten uitkopen.
Hij wil geen omgang, en met onwillige honden is het slecht hazen vangen. Ik zou hier zoveel mogelijk toegeven. Het is bizar, het is naar, maar hij heeft kennelijk een zo diepgewortelde weerstand tegen die omgang dat hij allerlei rare bokkesprongen maakt om er maar onderuit te komen. Leg je erbij neer, want op korte termijn gaat het kennelijk niet beter worden, dus bespaar je zoveel mogelijk frustratie. Misschien dat als hij niet meer bang is, en er rust is in het hoofd, er later toch nog wat komt.
Pak dat eenhoofdig gezag, dat zei ik al, en eerlijk gezegd: als iemand mij zou aanbieden afstand te doen van zijn aandeel in de overwaarde zou ik geneigd zijn dat aan te nemen. Wel even de fiscale consequenties tegen het licht houden.
Kort en goed: ik snap waarom je wilt wat je wilt, maar ik denk dat het je weinig zal brengen om daaraan vast te houden, ook al heb je honderd keer gelijk. Dus doe het ouderschapsplan zoveel mogelijk zoals hij nu wil, met die kanttekening dat het natuurlijk wel langs de rechter moet. Ik weet niet wat het minimaal noodzakelijke is om een stempel te krijgen, dat weet je advocaat.
Heel veel sterkte
Temet
nog even over de advocaat
"Ik heb geen idee wat ik moet doen, mijn advocaat adviseert om wel in te zetten op een omgangsregeling en financiële schenkingen af te wijzen zodat hij geldgebrek niet als excuus kan gebruiken. Ik heb alleen geen idee of hij dit doet om meer uren te kunnen schrijven of om mij juist uit de wind te houden."
De eerste mogelijkheid gaat alleen op als er geen toevoeging is afgegeven en je per uur betaalt.
Maar zonder dollen: ik denk dat de advocaat je adviseert vanuit wat jouw hulpvraag is geweest. Jij vindt omgang heel belangrijk. Vanuit die wens is het geen gek advies om te proberen daar toch afspraken over te maken. Zou je vraag zijn "ik wil rust in de tent en verder met mijn leven" dan was het advies mogelijk anders.
Bespreek met je advocaat wat zijn inschatting is over de uiteindelijke haalbaarheid en houdbaarheid van een omgangsregeling als die je ex door de strot wordt geduwd. Ik ben daar niet optimistisch over, en als ik gelijk heb dan is het de strijd niet waard. Maar misschien kijkt jouw advocaat daar heel anders tegenaan, en kan hij uitleggen waarom.
Groeten,
Temet
Kan het zijn
Ik vraag het me af als ik je verhaal lees: kan het zijn dat hij vooral van het gedoe met jeugdzorg af wil zijn?
En wat betreft het huis: kun je het huis wel overnemen als hij daarin zijn aandeel van het kapitaal laat zitten? In feite is het dan een schenking aan jou. Gaat de belastingdienst daar niet moeilijk over doen? Wat ik zo snel kan vinden op internet is dat je wel partneralimentatie kunt afkopen, maar kinderalimentatie niet.
Heb je al met de bank gesproken?
Hij zal zelf tegenover de rechter moeten aangeven dat hij van het ouderlijk gezag af wil. Dat regel je niet via een echtscheidingsconvenant.
Wat betreft omgang: je kunt alles op papier zetten, advocaat tevreden. Maar niemand die erop toeziet (behalve jeugdzorg dan weer).
Dus ik denk dat het belangrijk is om te weten of hij vooral van jeugdzorg af wil (in plaats van de kinderen).
Tsjor
Ouderschapsplan
Een ouderschapsplan heeft totaal geen waarde. Er is namelijk geen mandaat. Het enige waar een rechter uitspraak over doet is omgang en alimentatie.
De overwaarde van de woning kan worden afgekocht met Partneralimentatie. Kinderalimentatie (levensonderhoud kinderen) kan daar niet voor worden gebruikt.
Als vader echt geen omgang wil kun je misschien proberen om een kiertje te creëren. Misschien af en toe een berichtje vanuit de kinderen die hopelijk wordt beantwoord door de vader. Dus dat je in het ouderschapsplan opneemt dat contact tussen vader en de kinderen altijd is toegestaan en dat verdere omgang per keer wordt besproken door de ouders onderling. Misschien dat vader hiermee akkoord kan gaan. Er is dan immers geen dwang, maar de deur is dan ook niet helemaal dicht.
Daarnaast zou ik zo snel mogelijk proberen Jeugdzorg buitenspel te zetten. In dit geval doen ze echt meer kwaad dan goed.
Hopelijk als de rust is wedergekeerd (jeugdzorg niet meer aanwezig, vader zijn eigen woning) kun je weer proberen om afspraken te maken over omgang.
Ik zou vader wel verzoeken om niet te ver te gaan wonen. Dit ook echt als een verzoek te doen omwille van de kinderen. Zodat ze in de toekomst een keer bij papa een film kunnen kijken en daarna weer naar jou toekomen.
Voor sommige mensen zijn duidelijke afspraken belangrijk, voor andere mensen is het juist goed als het allemaal wat meer vrijblijvend is.
Wat betreft eenhoofdig gezag zou ik niet moeilijk doen. Dat kan ook redelijk eenvoudig weer veranderd worden indien vader er anders in staat.
Dus houdt het convenant een beetje los, geen overduidelijk: geen contact en geen overduidelijk wel contact. Accepteer het eenhoofdig gezag en verzoek vader niet te ver weg te gaan wonen omwille van de kinderen.