Her-berekenen kinderalimentatie
Sinds maart 2024 ben ik gescheiden en in het ouderschapsplan is een verdeling vastgelegd voor de kinderalimentatie op basis van ons salaris op dat moment. Nu heeft mijn ex vrouw 1,5 jaar in de ziektewet gezeten en dat was al zo toen de scheiding in gang werd gezet dus we hebben in het ouderschapsplan 2 situaties vastgelegd. Een voor de situatie dat zij in de ziektewet zat (waarbij ik dus ongeveer 85% van de kinderalimentatie betaalde) en een voor de situatie dat zij hersteld was en weer 100% salaris verdiende.
Nu is er een hoop gebeurd sindsdien.
Het bedrijf waar ex werkte is failliet gegaan maar ze zat al in de ziektewet. Na een tijdje hoorde ik via de kinderen dat ze een nieuwe baan gevonden had. Dit zou betekenen dat de tijdelijke situatie opgeheven zou worden en de permanente in werking zou treden. Ze heeft mij dus niks laten weten. Ik heb haar een bericht gestuurd dat ik begreep dat ze weer aan het werk was en dus de permanente situatie in zou gaan. Toen heb ik ook gezegd dat ik mijn alimentatie bedrag heb aangepast naar het bedrag wat in het ouderschapsplan staat. Ze heeft toen ook haar bedrag aangepast.
Door een reorganisatie op mijn werk is het werk van mijn team naar de Filipijnen gegaan en is mijn baan komen te vervallen. Ik heb een half jaar in een traject gezeten om intern of extern een andere baan te vinden waarbij mijn salaris is doorbetaald. Het is nog niet gelukt iets anders te vinden dus per 1 Oktober ben ik uit dienst en heb ik een UWV uitkering aangevraagd.
Dit heeft natuurlijk best grote consequenties voor mijn draagkracht dus het lijkt me eerlijk dat de kinderalimentatie opnieuw berekend gaat worden. Ter info.... mijn ex vrouw krijgt alle toeslagen voor de tweeling van 16 jaar oud. Dat zijn best flinke bedragen per maand aan kinderbijslag en KGB.
Ik denk dat er 3 opties zijn:
1. We zouden samen een nieuwe verdeling kunnen afspreken maar eerlijk gezegd denk ik niet dat we er samen uit komen. Als ik met de kinderen over de aanschaf van iets praat dan hoor ik alleen maar dat mama heel weinig geld heeft. Ondertussen heeft ze wel, terwijl ze in de ziektewet zat, een huis kunnen kopen van 550k en dat helemaal opnieuw ingericht.
2. Een andere optie zou zijn om naar de mediator te gaan maar volgens mij is dat best prijzig om te laten her-berekenen. Ik zou ik niet terug willen gaan naar de mediator die onze scheiding heeft afgehandeld omdat ze naar mijn mening erg partijdig is geweest.
3. Ik hoorde over het LBIO. Als ik het goed begrijp kun je daar voor €125 euro de kinderalimentatie laten (her)berekenen. Heeft iemand hier ervaring mee en weet iemand of dat ook bedoelt is voor mijn situatie? Wat als ex niet mee wil werken? Kan ik dan eenzijdig een lager bedrag gaan overmaken of zou ik dan via een advocaat (evt rechtsbijstand) moeten afdwingen dat de alimentatie opnieuw berekend dient te worden?
'Het is niet de portemonnee van de ander, het is de portemonnee van de andere ouder die net zoveel verantwoordelijkheid heeft voor de kinderen.' Zeker, maar dan heeft de ene ouder ook net zoveel verantwoordelijkheid om te zorgen dat je genoeg verdient. De meer-verdienende ouder kan ook zelf wel beslissen of en hoe hij/zij geld aan de kinderen besteedt. Dat hoeft niet via de andere ouder te lopen.
Het verschil met mijn situatie indertijd is dat de ouder bij wie het kind ingeschreven staat nu met KB en KGB al veel geld binnenkrijgt voor het kind. Normaal gesproken genoeg om de verblijfsoverstijgende kosten van te betalen. Is die uitruil van geld dan nog KA, of is het eigenlijk PA? Als je meer verblijfsoverstijgende kosten wil uitgeven (duurdere hobby, vakantie, kleding) waarom zorg je dan dan zelf niet voor?
tsjor schreef op 16-10-2025 om 11:35:
'Het is niet de portemonnee van de ander, het is de portemonnee van de andere ouder die net zoveel verantwoordelijkheid heeft voor de kinderen.' Zeker, maar dan heeft de ene ouder ook net zoveel verantwoordelijkheid om te zorgen dat je genoeg verdient. De meer-verdienende ouder kan ook zelf wel beslissen of en hoe hij/zij geld aan de kinderen besteedt. Dat hoeft niet via de andere ouder te lopen.
Het verschil met mijn situatie indertijd is dat de ouder bij wie het kind ingeschreven staat nu met KB en KGB al veel geld binnenkrijgt voor het kind. Normaal gesproken genoeg om de verblijfsoverstijgende kosten van te betalen. Is die uitruil van geld dan nog KA, of is het eigenlijk PA? Als je meer verblijfsoverstijgende kosten wil uitgeven (duurdere hobby, vakantie, kleding) waarom zorg je dan dan zelf niet voor?
Nou dat dus inderdaad als ik wil shoppen met de kids moet ik haar een tikkie sturen terwijl ik als enige bijdraag aan de KA en ze krijgt een behoorlijk KB en KGB alleen onze mediator gaf toen aan dat ze daarmee mocht doen wat ze wil. Nogmaals ik kan prima rondkomen maar dat schuurt af en toe wel 
Ik zou het eerlijker vinden als er dan ook partneralimentatie werd afgesproken, want daarmee kun je onderlinge inkomensverschillen recht trekken. Die verschillen kunnen ontstaan omdat de een minder gaat werken als er kinderen komen, de ander juist meer, de ander juist carrière wil maken om meer te kunnen verdienen, wat gefaciliteerd wordt door de ene die dan thuis de boel aan de kant houdt; plus dat mannen blijkbaar meer geld nodig hebben en dus een hoger salaris krijgen, mannen vaak iets ouder zijn, eerder begonnen met werken, net een stapje hoger op de ladder staan etc. Allemaal redenen waardoor er gedurende de relatie een inkomensverschil kan zijn ontstaan. Om dat recht te trekken kun je partneralimentatie invoeren. Dat heeft fiscale gevolgen: voor de ontvanger is het inkomsten, voor de betaler is partneralimentatie aftrekbaar bij de belastingdienst. En het is beperkt in jaren, maximaal 5 jaar, tenzij...
Nu trouwen veel mensen niet, maken een overeenkomst en sluiten daarbij partneralimentatie uit. Mooie, emancipatoire beslissing: wij hoeven niet voor elkaar te zorgen. Maar het lijkt alsof dat nu terug komt via de kinderalimentatie.
De redenering dat je alles mag doen met KB en KGB en dat je er dus niet van uit hoeft te gaan dat dit geld voor de kinderen is bedoeld vind ik nogal bizar. Dan kunnen we beter de naam gaan veranderen in kindverzorgingsloon of zoiets. Ik moest de KB ook wel eens gebruiken om grote rekeningen van de gemeente te betalen (meestal de KB van april), maar ik gebruikte dan ook andere bedragen op andere momenten als dat nodig was. Je zorgde toch dat je kinderen in alles voorzien waren, niet alleen van KB (KGB heb ik nauwelijks gehad en daar was iets mee, moest het ook weer terugstorten of zoiets, geen toeslagenaffaire bij mij hoor).
Andersom: als ouders KB en KGB krijgen en dan nog kinderen geen ontbijt kunnen geven, geen matras kunnen kopen etc. al die dramatische verhalen, dan mag je toch wel aan ouders vragen: maar wat doe je dan met die 1000 euro KB en KGB die je per maand krijgt (naast uitkering, zorgtoeslag en huurtoeslag, eventueel energietoeslag, bijdrage van stichting leergeld, voedselbank, kledingbank en vrijstelling van gemeentelijke belastingen)?
Het punt is denk ik dat er geen eind aan de discussies komt als je gaat invoeren dat degene die alimentatie ontvangt daarover in detail verantwoording moet afleggen. Het is vziw wel degelijk de bedoeling dat wat er aan alimentatie wordt betaald daadwerkelijk ten goede komt van het kind. Maar dat wordt niet op een goudschaaltje gewogen, de ouder die de alimentatie ontvangt hoeft geen bonnetjes te overleggen. En het komt volgens mij best vaak voor dat de meerverdienende ouder het helemaal prima vindt dat de andere ouder de dingen voor de kinderen regelt zolang ze nog samenwonen, maar als ze dan uit elkaar zijn en er alimentatie betaald moet worden dan is het ineens een en al wantrouwen en moet de ontvangende ouder laten zien dat het geld toch wel echt tot aan de laatste cent aan het kind wordt uitgegeven. Iets wat je helemaal niet kan laten zien, omdat een deel van de kosten van de huishouding ook komen door dat kind, maar dat zie je in de bonnetjes niet terug.
En dat "als ik wil shoppen met de kids moet ik haar een tikkie sturen" - ja, dat is dus omdat ze dan de kosten kan voldoen vanuit die kinderalimentatie. Wat had je dan verwacht? Dat ze het kind geld zou meegeven om naar believen uit te geven?
En dat "als ik wil shoppen met de kids moet ik haar een tikkie sturen" - ja, dat is dus omdat ze dan de kosten kan voldoen vanuit die kinderalimentatie. Wat had je dan verwacht? Dat ze het kind geld zou meegeven om naar believen uit te geven?
Voorheen deden we alles samen het was niet zo dat zij alles regelde en nog steeds ga ik ook met ze shoppen bijv.. Wat we toen en tegenwoordig uitgeven komt echter niet in de buurt van de KA berekening daar gaat het vooral om.
En omdat ik als enige kinderalimentatie betaal en zij niks hoeft bij te dragen dus alleen het geld wat ik overmaak gebruikt wordt voor verblijfsoverstijgende kosten schuurt het een beetje dat ik een tikkie moet vragen van het geld wat ikzelf eerst overmaak. Het gaat toch niet veranderen en snap dat je anders eindeloze discussies krijgt maar t voelt soms gewoon krom
Je hóeft geen tikkie te sturen hè, je kunt ook kopen wat je wil kopen en dat niet verrekenen. Krijg je ook geen gedoe dat je de verkeerde dingen koopt.
Tijgeroog schreef op 16-10-2025 om 18:05:
Je hóeft geen tikkie te sturen hè, je kunt ook kopen wat je wil kopen en dat niet verrekenen. Krijg je ook geen gedoe dat je de verkeerde dingen koopt.
Dat zou kunnen ware het niet dat ik dan daarvoor moet gaan sparen en aangezien ik maandelijks een behoorlijk bedrag moet betalen aan KA wat oa daarvoor bedoeld is, zou me dat helemaal storen... Zou toch ook vreemd zijn koop ik schoenen met ze en dan vindt mn ex t niks doen ze ze alleen bij mij aan.
Temet, ik geloof niet dat het grootste probleem is dat de alimentatie-ontvanger tot in detail moet aangeven waar hij/zij het geld voor gebruikt. De discussie ontstaat wel als de alimentatie-ontvanger aangeeft te weinig geld te hebben en daarvoor de verantwoordelijkheid bij de betalende legt. Bij KA gaat het dan onmiddellijk over de kinderen en komt het dus in het emotionele terecht. De gedachte dat kinderen er niet op achteruit mogen gaan is lastig, want dan is de vraag hoe je dat doet als er twee huishoudens zijn. Moet het ene huishouden dan alles bij het oude kunnen laten, wat betekent dat dan voor het andere huishouden, of moet het op twee plaatsen hetzelfde blijven, hoe dan.
De laatste jaren is met name het KGB toegenomen en ik vind het nogal hoge bedragen die ouders krijgen. Nu wordt er in de politiek weer gepraat over verhoging van het KGB (CDA) vanwege de armoede van kinderen. Maar hoe dan? Het verhaal van die twee mensen die aangeven dat ze eten uit hun mond sparen om de kinderen maar eten te geven, terwijl er ruim 3100 binnenkomt, dat verbaast me. Dan hoef je niet aan de overheid uit te leggen waar je je geld aan uitgeeft, daar hebben we tegenwoordig televisie voor. Maar de dramatische verhalen over geen ontbijt, geen matras etc. staan toch wel in schril contrast met wat ouders al krijgen aan KB, KGB en eventueel ook KA. Ik kan het begrijpen als er schuldenproblematiek is, want dan raak je snel behoorlijk in de knel. Maar anders....
Eens aangaan KA. Het is een lastige discussie denk ik dat kgb, ik vind het ook erg hoog en denk niet dat het stimuleert om meer te gaan werken. Anderzijds snap ik ook wel dat als je geen co ouderschap hebt en 2 kleine kinderen dat het enorm welkom is en dat de ex partner die wel fulltime werkt dan behoorlijk moet bijdragen. Maar als de verdeling 50/50 hebt, je de taken gelijk verdeeld heb en je allebei ft (kunt) werken dan zou het toch anders moeten kunnen.
tsjor schreef op 17-10-2025 om 09:23:
Temet, ik geloof niet dat het grootste probleem is dat de alimentatie-ontvanger tot in detail moet aangeven waar hij/zij het geld voor gebruikt. De discussie ontstaat wel als de alimentatie-ontvanger aangeeft te weinig geld te hebben en daarvoor de verantwoordelijkheid bij de betalende legt. Bij KA gaat het dan onmiddellijk over de kinderen en komt het dus in het emotionele terecht. De gedachte dat kinderen er niet op achteruit mogen gaan is lastig, want dan is de vraag hoe je dat doet als er twee huishoudens zijn. Moet het ene huishouden dan alles bij het oude kunnen laten, wat betekent dat dan voor het andere huishouden, of moet het op twee plaatsen hetzelfde blijven, hoe dan.
De laatste jaren is met name het KGB toegenomen en ik vind het nogal hoge bedragen die ouders krijgen. Nu wordt er in de politiek weer gepraat over verhoging van het KGB (CDA) vanwege de armoede van kinderen. Maar hoe dan? Het verhaal van die twee mensen die aangeven dat ze eten uit hun mond sparen om de kinderen maar eten te geven, terwijl er ruim 3100 binnenkomt, dat verbaast me. Dan hoef je niet aan de overheid uit te leggen waar je je geld aan uitgeeft, daar hebben we tegenwoordig televisie voor. Maar de dramatische verhalen over geen ontbijt, geen matras etc. staan toch wel in schril contrast met wat ouders al krijgen aan KB, KGB en eventueel ook KA. Ik kan het begrijpen als er schuldenproblematiek is, want dan raak je snel behoorlijk in de knel. Maar anders....
De kinderen moeten gelijk blijven wat betekend dat beide ouders een stap achteruit zullen moeten doen.
Dus waar je als ouder eerst ook merkkleding voor jezelf kocht doe je dat niet meer maar nog wel voor je kinderen.
Je zoekt zelf een goedkopere invulling van he hobby, personaltrainer er uit, basicfit erin. Etc.
Alleen die stap terug doen is heel lastig. Status verlies, schaamte? Kan een heel grote rol spelen.
Ook de normen zijn veranderd. Waar in de jaren 50-60 een flat van 65m² geadverteerd werd als ruime gezinsflat is het nu iets voor starters of singles. Kleiner willen mensen niet wonen.
Een auto hoort erbij, moet vaak ook wel door het uitgekleede ov, elk jaar vakantie ook en dan bij voorkeur naar het buitenland. Kamperen met eigen sanitair ipv gedeelde voorzieningen.
anoniemn schreef op 17-10-2025 om 09:53:
Eens aangaan KA. Het is een lastige discussie denk ik dat kgb, ik vind het ook erg hoog en denk niet dat het stimuleert om meer te gaan werken. Anderzijds snap ik ook wel dat als je geen co ouderschap hebt en 2 kleine kinderen dat het enorm welkom is en dat de ex partner die wel fulltime werkt dan behoorlijk moet bijdragen. Maar als de verdeling 50/50 hebt, je de taken gelijk verdeeld heb en je allebei ft (kunt) werken dan zou het toch anders moeten kunnen.
Dat kgb wordt al lager op het moment dat de jongste 12 wordt.
De inkomensschok is enorm als de jongste 18 wordt, daar wordt te weinig op gestuurd.
Ik denk dat het beter is om niet in blokken te werken maar een budget te hebben wat een vast bedrag is tussen 0 en 6 jaar, wat opbouwt tussen 6 en 13 jaar, en dan afbouwt van 13 naar18 jaar. En dat per kind. Mogelijk nog afhankelijk van het gezamenlijk inkomen van de ouders.
Kun je bij 0-6 kiezen of je het inzet om kinderopvang in te kopen of om minder te werken. Kun je de beugels, fietsen, laptop en de kleding en voedingsinname bekostigen van 6-13 en wennen en aanpassen aan de komende situatie van 0 bijdrage na hun 18e tussen 13 en 18.
Geld is altijd welkom, en meer geld ook.
Het is erg ingewikkeld hoor om eruit te komen wat nu rechtvaardig is. Er zijn alleen enkele dingen echt veranderd ten opzichte van de tijd waarin ik gescheiden ben, en dat is dat 50/50 verdeling van zorg en werk meer de norm is geworden, dat er daarom niet meer sprake zou moeten zijn van een omgangsregeling, maar van een zorgregeling; dat betekent dat er aan beide kanten kosten zijn voor huisvesting en dagelijkse zorg; dat op dit moment KB en KGB een behoorlijk budget is om kosten voor kinderen te betalen (niet om zelf op vakantie te gaan); en dat partners nu vaak een samenlevingscontract hebben waarin PA uitgesloten is. De consequentie van dat laatste wordt niet getrokken: via KA wordt alsnog gestreefd naar een gelijk inkomen na de scheiding, dan wel het hoog houden van de levensstandaard van de kinderen, ook bij de minderverdiende ouder.
Dat zie je ook wel terug in de berekening, mijn ex deed ook afstand van PA alleen uiteindelijk bleek dat KA zo hoog was dat ik geen PA hoefde te betalen want daar was aan mijn kant geen draagkracht meer voor