Hoe alles te regelen

Katniss

"Ik vind niet dat kinderen algemene huishoudelijke taken hoeven te doen. Ze hebben genoeg aan hun eigen beslommeringen"

Nou, ik ook, kan ik je melden. Maar ja, die was doet zichzelf niet, en ook vliegt het vlees hier niet gebraden in je mond. Dus is er huishoudelijk werk dat moet worden gedaan. Waarom ik dan degene zou zijn die alles zou moeten doen ontgaat mij eerlijk gezegd. Het kroost eet immers ook, draagt ook de schone kleren en profiteert van het feit dat er af en toe eens schoongemaakt wordt.

Dit alles is bij mij overigens nog schone theorie, mijn kinderen zijn nog wat jong, maar ik was toch wel van plan ze in elk geval te leren koken (mag wel eens opschieten...)

En dan zit er nog een opvoedkundig aspect aan natuurlijk. Ten eerste dat kinderen beseffen dat ze ook een steentje bij moeten dragen, en ten tweede dat ze ook wat ervaring opdoen zodat ze, als ze het huis uitgaan, niet vol onbenul naar die wasmachine staan te staren.

Groeten,

Temet

Temet

Dat laatste argument vind ik altijd een beetje onzinnig.

Stel dat jij een nieuw apparaat krijgt ala een wasmachine: hoe lang duurt dat dan voor jij door hebt hoe die werkt? Dus wel een apparaat wat je zelf heel erg nodig vindt natuurlijk? Daar hoef je geen acht jaar lang les in te krijgen.

Dus als een kind van plan is om op eigen benen te staan wíl het wel leren hoe een wasmachine werkt en als de motivatie er is is het leren een eitje en duurt maar kort. Om dat nu al argument te gebruiken om jarenlang je kind naar die wasmachine te dirigeren als het dat niet wil vind ik dus onzinnig.

Zo ook met andere huishoudelijke klusjes. Prima als je je kind daarbij wil betrekken maar niet op basis van 'kind moet het leren voor het op kamers gaat'. Koken leer je in een maand als je dat echt wil en alle andere bezigheden leer je sneller.

Ik ben het wel met je eens dat kinderen geen luilekkerleventje hoeven te leiden terwijl wij op dat moment aan het koken zijn, de tafel dekken, de afwasmachine leegruimen en de was ophangen.

Ik ben niet zo van de vaste taken maar ik vind het wel fijn dat als ik onverwachts dinsdagmiddag erg laat thuis kom dat ik jongste dan kan vragen om de was op te hangen en even te beginnen met de sperzieboontjes snijden. Nee, dat vindt hij niet geweldig maar als hij daar ernstig moeilijk over zou doen is het dus wel tijd voor vaste taken en dat begrijpt hij ook gelukkig. Ik heb dus liever dat ze leren dat ze plots soms iets moeten doen en dat ook zonder al teveel gemopper accepteren dan dat ze vaste taken doen waar ik ze ook altijd voor achter de broek moet zitten.

Zo heb ik hem gisterenmiddag alsnog even geholpen met zijn krantenwijk. Dat was ik absoluut niet van plan maar toen ik zag dat er heel slecht weer op komst was heb ik mijn huishoudelijk werk snel afgemaakt en in plaats van neer te ploffen achter de laptop heb ik hem geholpen. Was mooi op tijd, we konden even schuilen bij de eerste hoosbui en toen waren we ook klaar. Zo ziet hij dat ik hém help in bepaalde situaties en dan kan ik daar ook weer naar verwijzen als hij weer eens de was op moet hangen. Ik denk dat het huishouden namelijk zo werkt: je helpt elkaar als je samen in een huis woont.

Niet voor de toekomst

Ik laat de kinderen ook niet meehelpen vanwege het feit dat ze ooit zelfstandig gaan wonen. Dan leren ze inderdaad vanzelf alles wel. Ik laat ze meehelpen omdat we nu allemaal samen in een huis wonen en ik het nu druk genoeg heb en ik hun hulp goed kan gebruiken. Het maakt echt verschil dat zij een deel van de taken doen. Principieel vind ik ook dat als je gebruik maakt van de faciliteiten je ook je deel mag doen in het onderhouden van de faciliteiten.

Hier hebben ze vaste taken. Wie zijn taken die week niet doet krijgt geen zakgeld. Ik heb er dan wel weer extra werk aan (want dan moet ik het doen) maar in ruil heb ik dan weer geld voor twee extra grote lattes van de starbucks om te compenseren. Of ik laat mijn lieve dochter de taken doen van haar luie broer en nichtje en dan krijgt zij het geld.

Daarnaast doen ze ook ad hoc klusjes als ik er om vraag. Daar doen ze meestal niet moeilijk over verder. Ik moet wel moeite doen om niet altijd mijn jongste dochter te vragen want zij zal nooit nee zeggen en doet alles altijd gelijk, goed en vlot. Dus ik probeer het gelijk te verdelen.

En sommige taken zijn ze enthousiaster en beter mee dan andere taken. Hond wandelen bijvoorbeeld is nooit zo'n punt. Groenten schoonmaken en snijden doen ze minder graag.

geen zakgeld?

'Wie zijn taken die week niet doet krijgt geen zakgeld.'

En hoe zou jij het vinden als jouw werkgever hetzelfde zou doen? Of denk jij dat je elk uur 100 % productief bent op je werk?

Amare

Als ik mijn werk niet doe zonder goede reden dan zal mijn werkgever waarschijnlijk een ontslag procedure beginnen. Nu heb ik een vast contract en ben niet zo makkelijk weg te krijgen maar als ik echt zou stoppen met mijn werk uit te voeren dan zullen ze dat (terecht) vast proberen.

Maar ik zie zakgeld verder niet als salaris of zo. Het is gewoon een makkelijke en concrete strafmaatregel voor het niet uitvoeren van taken. Ik heb geen zin om elke dag er achter aan te gaan zitten. Dan kan ik het inderdaad net zo goed zelf doen. Dit is gewoon een makkelijke en concrete maatregel die ik kan nemen en die niet leuk wordt gevonden.

meehelpen

In een gezin draag je allemaal naar vermogen een steentje bij, helemaal in een eenoudergezin, waar de zorgende ouder op meerdere fronten de kar zelf moet trekken: opvoeding, huishouden, brood op de plank en niet zelden ook nog "ouderparticipatie" op school en eigen ouders die in toenemende mate afhankelijker worden. Het voorbeeld van de 9-jarige die behoorlijk wat taken op zich kreeg vind ik wel wat véél, maar ik vind het niet meer dan normaal dat elk kind wat doet, binnen zijn of haar kunnen. Je kunt van een alleenzorgende, werkende ouder echt niet verlangen dat die in zijn of haar eentje voor een gedekte tafel en een opgemaakt bed zorgt waar de rest van het gezin (de kinderen) als vanzelfsprekend aan en in kan schuiven.

Voor sommigen werkt een schema of rooster het best. Bij anderen (in mijn eigen ervaring vooral een huishouden met onregelmatige school- en werktijden) moet het telkens opnieuw besproken en verdeeld worden.

Als ik van een ouder kind verlang dat de vaatwasser is leeggeruimd als ik thuiskom van mijn werk (van zo'n klusje komt het huiswerk echt niet in gevaar) en het is een keer niet gebeurd, zal ik niet meteen uit mijn slof schieten, maar als het regelmatig taken laat liggen, dan zou er echt wel een reactie komen. Zakgeld inhouden gaat me te ver (hoewel, als je in deze maatschappij ook bij herhaling je verplichtingen niet nakomt raak je ook je werk of eventueel je uitkering kwijt), maar wel een rem op privileges. Bijvoorbeeld: "Jammer joh, maar ik zit nu alwéér met een niet uitvoerde taak, ik ga je daarom vanavond niet naar voetbal rijden, ook al regent het." Dat soort dingen. Of na de zoveelste "vergeten"-excuses vergeet ik zomaar om het lievelingsdrinken te kopen voor het weekend, of die sportbroek te wassen.
Niet leuk, maar nogmaals, juist als alleenstaande ouder is het teveel gevraagd om die kar alleen te moeten trekken en kun je je kinderen best inschakelen om bij te springen. Het leven is namelijk niet alleen maar leuk en lolletjes en het 21e eeuwse kind hoeft, vergeleken met vroeger, al bijzonder weinig.

Ik vind dat trouwens ook wel gelden voor kinderen waarvan de ouders nog bij elkaar zijn, al is de behoefte om de zorgende ouder te ontlasten waarschijnlijk dan wel minder vanwege de aanwezigheid van een partner waarmee opvoeding, huishouden en werk gedeeld kunnen worden. Je woont nou eenmaal in een gezin en ook al hoef je niet meteen ingezet te worden als huishoudelijke kracht, je mag als kind echt wel leren dat je ook een bepaalde verantwoordelijkheid hebt in het reilen en zeilen binnen dat gezin, ook al ben je nog zo jong. Het is toch geen hotel?

hmmm

Nogmaals, ik vind meehelpen normaal. Alleen de mate waarin, daar kun je over discussiëren (zoals blijkt)

Maar wat ik dan niet snap is, dat als je aan de ene kant zegt: "je leeft samen, dus je helpt elkaar", dat je dan zakgeld inhoudt als iemand zijn taken niet doet. Zo maak je het meer tot betaalde arbeid, en dus juist niets iets wat je gewoon doet voor elkaar.
Voor mij bijt dit elkaar.

Jippox

Het is inderdaad heel mooi als mensen dingen voor elkaar doen omdat het er bij hoort. Het is heerlijk als kinderen vanzelfsprekend die huishoudelijke taken doen met het idee dat je elkaar helpt. Helaas zijn niet al mijn kinderen zo gemotiveerd. Mijn jongste dochter is een schat en doet alles wat ik vraag en meer helemaal uit zichzelf. Mijn jongste zoon en oudste nichtje zijn anders. In theorie redelijk goedwillend. In praktijk vaak wat minder. Taken worden vaak vergeten. De ervaring leert mij dat ze minder vergeetachig zijn als er een vervelende consequentie is aan het niet doen van de taken. Geen zakgeld is een makkelijk uit te voeren consequentie die op deze kinderen althans genoeg indruk maakt. Het had ook iets kunnen zijn als x dagen geen spelcomputer of zo. Maar die straffen vind ik minder makkelijk uit te voeren. Ze vinden het vervelend om geen zakgeld te krijgen en hierdoor voeren ze hun taken toch echt eerder uit. Natuurlijk is het veel leuker om dingen voor elkaar te krijgen zonder dwang. Helaas lukt dat mij niet bij elk kind.

welnee

'Als ik mijn werk niet doe zonder goede reden dan zal mijn werkgever waarschijnlijk een ontslag procedure beginnen'

Wat een onzin. Als jij een paar dagen ziek bent, een off-day hebt, een keer een fout maakt op je werk of blundert tijdens een presentatie, start je werkgever echt niet meteen een ontslagprocedure. Sterker nog, bij veruit de meeste werkgevers gaan de ziektedagen tegenwoordig niet eens meer van je salaris af.
En dan zou je van je kind wel eisen dat hij/zij altijd presteert?

Amare

Ik zei ook zonder goede reden. Ziek zijn is een goede reden. Ja, ik heb wel eens een off day. Dan shift ik mijn werkzaamheden wat, stel misschien iets uit. Bepaalde dingen moeten echter toch gedaan worden. Dan kan ik nog zo geen zin hebben maar het moet wel.
Het zelfde geldt voor thuis. Soms heb ik geen zin om de honden uit te laten, huiswerk te overhoren of de was te doen. Maar die dingen niet doen is nou eenmaal meestal geen optie.
Fouten maken is trouwens niet hetzelfde als iets niet doen. Als ik zeg dat we spruitjes eten en dan doppen ze boontjes ipv spruitjes doe ik daar niet moeilijk over. Dan eten we gewoon boontjes.
Ik heb het puur over taken niet doen vanwege geen zin/lui zijn.
Ik heb namelijk ook echt heel vaak geen zin in bepaalde dingen en toch doe ik ze. Gewoon omdat het toch moet gebeuren.