Hoe moet ik hier mee omgaan?
Even een vraag aan gescheiden moeders...
Ik ben 10 jaar samen geweest met mijn ex man, wij hebben samen 2 dochters gekregen van nu 6 en 10.
Toen wij uit elkaar gingen waren zij 2 en 6.
Ik heb sinds 3 jaar een nieuwe relatie en sinds een jaar wonen wij samen. Dit gaat echt hartstikke goed.
Mijn ex heeft daarentegen in de afgelopen jaren de ene relatie na de andere gehad, en onze dochters werden continue opnieuw geconfronteerd met de nieuwe vriendin van papa.
In de afgelopen 4 maanden zijn er in totaal 5 vrouwen voorbij gekomen, nu heeft hij sindskort weer een nieuwe vriendin en liet mij weten dat hij onze dochters daar dit weekend een nacht wilde laten slapen zodat hij in de nacht kan gaan werken. Ik ben hier niet mee akkoord gegaan en nu is er dus een heftige strijd los gebroken. Hij gaf mij aan dat ik maar blij moest zijn dat hij het van tevoren aangaf want hij mag in zijn weekend met de kinderen doen en laten wat hij wil. Hij zegt nu dus dat hij voortaan niks meer laat weten maar ze gewoon ergens anders laat slapen als hij dat wil??
Onze kinderen willen zelf ook niet omdat ze die vrouw totaal niet kennen? Ik kan er nu dus niet vanuit gaan dat hij ze dit weekend niet bij haar achter Laat??
Wat moet ik doen??
Lastig
In principe heeft je ex gelijk vind ik... Je zou er vanuit mogen gaan dat ook hij het beste met zijn dochters voor heeft en kennelijk schat hij in dat dit al kan... je dochters bij een nieuwe vriendin laten slapen. Zo zullen er wel meer situaties voorkomen waarbij jij het anders ziet dan hij... en gaat het er niet om wie gelijk heeft. Je kunt je afvragen of hij die dienst niet had kunnen wisselen in het weekend dat de kinderen bij hem zijn o.i.d. maar het is zijn beslissing om het niet te doen en een andere oplossing te zoeken.
Ik denk dat je beter in overleg kunt gaan, in plaats van 'er niet mee akkoord gaan'. Je kinderen krijgen mee dat jullie niet op één lijn zitten en gaan mee in de strijd. Dan wordt het voor je ex en zijn vriendin wel heel moeilijk om dit nog door te zetten, met twee onwillige dochters.... Het feit dat er in vier maanden tijd 5 vrouwen voorbij zijn gekomen is naar mijn idee ook iets waar je weinig mee kunt. Ik kan niet inschatten of de situatie daarmee onveilig is, maar je post klinkt een beetje alsof het bij jou wel goed geregeld is, want: al 3 jaar een stabiele relatie en bij hem de een na de ander... Ja, da's het leven en het is een feit dat kinderen er iets van meekrijgen. Positief en negatief.
Bied aan dat jullie een weekend kunnen wisselen (als dat kan). Denk mee in oplossingen, misschien vinden je kinderen het al prettiger wanneer zij bij hem komt 'oppassen'. Je wilt niet dat hij niet meer met je overlegt omdat hij anders gezeur met jou krijgt!
zijn inschatting
In principe kan je niet zo veel toch? Hij is ook hun ouder en heeft ook het beste met ze voor en doet ook wat hij kan, neem ik aan. Hij kent die vriendin en maakt die inschatting, het is in zijn weekend.. Ja ik snap dat het niet fijn voelt en al helemaal als je van je dochters hoort dat ze haar niet kennen (wat bedoel je met "totaal niet kennen"? zien ze haar die avond voor het eerst of chargeer je het) Als je een oppas inschakelt van de oppascentrale kan het ook voorkomen dat je je kinderen bij iemand laat die ze niet goed kennen. Ik zou er vooral tegenover de kinderen geen drama van maken.
Voor het eerst
Ze zullen haar dit weekend voor het eerst zien, het laatste weekend dat ze er waren ( 2 weken terug ) sliep zijn vorige vriendin nog bij hem thuis.
Degene die er nu is, is dus pas een week in beeld. Ik weet niet of je dan al kan spreken van "elkaar kennen".
Ik heb hem al meerdere malen gevraagd de meiden voorlopig even buiten zijn "relaties" te houden tot hij er zelf op een bepaalde hoogte zeker van is dat het serieus is en niet na 2 weken weer voorbij is.
Duidelijk
Om het misschien wat duidelijker te maken, het zijn niet zomaar vriendinnen.
En het kleffe gebeuren ( Als ik het zo mag noemen) gebeurt waar hun bij zijn.
Loslaten
Blijft heel moeilijk. Op het moment dat je gescheiden bent, heb je geen invloed meer op de ander.
Het beste is om te investeren in een goede collegiale relatie. Natuurlijk snap ik dat jij er niet mee akkoord gaat. Maar leef je eens in. Wat had het met jou gedaan als jouw ex er niet mee akkoord gegaan was dat jij bent gaan samenwonen? Of dat hij ergens anders wat jij hebt besloten niet goed vindt? Als ik voor mezelf spreek, als mijn ex zoiets zou doen, dan zou ik boos worden. Of hij een punt heeft of niet. Daar denk ik op dat moment niet bij na.
Wat je wel kunt doen in zo'n situatie is vragen stellen. Je had bijvoorbeeld kunnen vragen of hij aan de kinderen heeft gevraagd wat zij ervan vinden. Daarnaast of hij zich misschien kan inleven in de kinderen, wat zij ervan vinden om iedere keer andere mensen te ontmoeten. Dat ze ook iedere keer mensen niet meer zullen zien die ze misschien wel heel aardig vinden. Kijk naar hoe het voor jou over zou kunnen komen als een collega die jouw beslissing betwist en jou daarom erover na te laten denken.
Een goed voorbeeld van iemand die dat heel goed kan (misschien een vreemd voorbeeld, maar in mijn ogen wel duidelijk) is de interieur styliste van House Rules Australia. Zij zegt nooit botweg: dat is geen goed idee. Is een toilet ruimte te klein, dan vraagt ze b.v. ga eens staan, maak je eens breed. Hoe zou ... die nog groter is dan jij zich voelen?
Probeer vader zich dus te laten verplaatsen in hoe het zal voelen voor de kinderen. Zij houden heel veel van hun vader. Ze willen naar hun vader om tijd met hem door te brengen. Probeer dat over te brengen.
ja
Dat is een sh*t situatie. Ook meegemaakt toen mijn kinderen twee en drie waren. Vader kende vriendin van internet. Had haar een keer Irl gezien... Zelfde reacties hier: ja maar is zijn zaak. Maar voor mij voelde het he-le-maal niet goed. Heb kinderen toen bij me gehouden. Alles en iedereen tegen me in het geweer want ik onthield vader (die zelf er niet eens bij zou zijn) de kinderen. Ik werd er heel onzeker van maar besloot toch mijn gevoel te volgen. Een maand later werd mevrouw met een ander vriendje van haar gepakt voor hele louche zaken die beslist heel onveilig zo niet schadelijk voor kinderen waren geweest...
Maar goed mijn kinderen waren veel kleiner toen. Maar ik ben nog steeds blij dat ik ze beschermd heb.
Vervelend
Toen ik nog jong en wat losser met bepaalde zaken omging, heb ik een nachtje doorgebracht met een man, die mij 's morgens confronteerde met een zoontje van 6, dus oud genoeg om na te denken over die situatie, die al bij de ontbijttafel zat. Ik vond dat zoooo ongemakkelijk! Arm kind, hoe vaak had hij zo al vrouwen aan de ontbijttafel gezien? Dus als ik mijn mening moet geven, vind ik dat je ex daar niet goed mee omgaat. Als die man binnen één week al had gevraagd of de jongen bij mij mocht slapen omdat hij moest werken, dan had ik dat toch wel wonderlijk gevonden. Vleiend voor mij, omdat hij mij inderdaad voldoende vertrouwde om hem met zijn kind alleen te laten, maar jeetje, de relatie was dan nog wel erg kort geweest. En toch kun je er niets mee tenzij je aannemelijk kunt maken dat je kinderen er door beschadigd worden (denk ik).
Moeilijk
Het blijft inderdaad heel moeilijk, het weekend staat nu bijna voor de deur en ik zit nog steeds met een knoop in m'n maag.
Ik merk ook dat ik hem minder vertrouw, maar dat komt ook door een aantal zaken die zijn voorgevallen.
Ik hoor heel vaak zolang hij maar het beste voor heeft met de kinderen, en aan de ene kant wil ik hem daar voor 100% in vertrouwen maar zodra hij weer iemand heeft, is hij volledig in de ban van zijn nieuwe vriendin en heeft hij minder oog voor de meiden. ( ze bv op vrijdag en zaterdagavond avond meenemen naar de kroeg omdat 'zij' daar werkt)
Het is 1x zelfs zo ver gegaan dat wij op vrijdagavond aan het wachten waren op hem en wij uiteindelijk een telefoontje kregen dat hij in het ziekenhuis lag vanwege een zelfmoordpoging nadat zijn toenmalige vriendin de relatie had verbroken.
Om even een indruk te geven hoe zeer hij zichzelf verliest in een relatie en ik niet meer kan vertrouwen op zijn inzicht.
Slimmer dan je denkt
Ik kan me voorstellen dat jij het niet wenselijk vindt, maar ik kan me ook voorstellen dat je ex daar anders over denkt. Kinderen zijn in dit opzicht vaak slimmer dan je denkt en kunnen ook veel meer hebben. Zij hebben echt ook wel door hoe hun vader is, maar probeer jouw mening in dat opzicht niet ook nog aan de kinderen door te geven. Nu zou dat misschien tot resultaat hebben dat ze jouw mening gaan overnemen, maar het zou ook effect op hun band met hun vader of later op hun relatie met jou kunnen hebben.
Hier ook een ex met andere normen dan ik heb. Paar weken geleden kwam hij ook op de proppen met een nieuwe vriendin, maar vriendin woonde nog samen met haar partner. Zelf heb ik het hier niet zo op en ik vond het ook echt niet leuk dat mijn ex mijn kinderen mee nam daarheen. Mijn oudste kreeg zelfs een uitleg dat dat zijn nieuwe vriendin was, maar dat haar vriend dat nog niet wist.
Mijn kinderen zijn ouder dan die van jou. Mijn jongste is van de leeftijd van jouw oudste en de anderen iets ouder. Ik heb die kinderen niets van mijn weerstand laten merken, omdat het wel gewoon hun vader is. Mijn jongste had er niets geen bezwaren bij en die is gewoon mee gegaan naar die nieuwe vriendin, maar die ziet de vriendin echt niet meteen als stiefmoeder ofzo, maar gewoon als weer een nieuwe vriendin van haar vader. Mijn middelste kwam naar me toe, dat hij vond dat zijn vader het niet kon maken dat zijn vader een relatie begon met haar terwijl zij nog in een relatie zat, zoiets zou hij later nooit willen. En oudste was bang dat haar vader aan het lijntje werd gehouden.
Handig is het niet en ik zou het zo niet doen, maar heb niet het idee dat het kwaad doet bij mijn kinderen. Ze hebben er op hun eigen manier zelfs van geleerd, zonder dat ze mij kwalijk nemen dat ik stook of dat ze hun vader dingen kwalijk nemen. Zij zouden het alleen zelf anders doen.
Tussen ons
Ik heb dit alles uiteraard niet besproken waar onze meiden bij waren, hij heeft alleen onze oudste een app gestuurd waarin hij zei dat ze 1 nachtje bij papa z'n nieuwe vriendin mochten slapen. Waarop zij gelijk tegen mij zei dat ze dat niet wou. Ik heb haar vervolgens gezegd dat ze dat beter even met hem kan bespreken. Ik zal de meiden nooit of te nimmer weghouden bij hun vader of andersom.
Mijn mening tot daaraan toe, maar het is en blijft hun vader.
in overleg
Idd mag hij doen met de kinderen wat hij wil in zijn weekeind. Echter kan je voorstellen dat zijn nieuwe vriendin over dag ze leren kennen en iets leuks doen samen, en jij ze haalt voor de nacht. Zo dat ze rustig kunnen wennen aan de nieuwe vriendin. Je kan ook zeggen tegen je ex dat het beter is voor zijn vriendin... Als hij werken is en er 2 kids uit de stekker gaan is zij niet blij en hij ook niet.!
...
Wees blij dat je ex nog geen kind met een andere vrouw heeft gekregen. Dat was voor mij echt een extreem pijnlijk punt. En ja, het zijn bij een andere vrouw...doet ook heel erg pijn. Maar je mag er niks van zeggen. Van de maatschappij.
Zowie
'En ja, het zijn bij een andere vrouw...doet ook heel erg pijn. Maar je mag er niks van zeggen. Van de maatschappij.' Van 'de' maatschappij mag je er wel wat van zeggen, je mag er zelfs de relatie om beëindigen en gaan scheiden. Het wordt alleen moeilijker als mensen na een scheiding nog aan elkaar dingen willen opdringen. Dan raak je de vrijheid van mensen en de vrijheid van ouders om hun ouderschap op een eigen wijze in te vullen.
Neemt niet weg dat je altijd kunt blijven nadenken of je elkaar kunt helpen in het ouderschap: vader werkt 's avonds als kinderen er zijn en zoekt een oplossing, waarvan jij denkt: dat kan ook anders, dan kun je iets anders voorstellen. Maar je kunt het niet aan de nader opleggen.
Tsjor
...
eh ja...maar ik heb daar in mijn eigen situatie toch echt we mijn eigen visie op. vraag me echt af wat een scheiding je op kan leveren. ik kan met een pistool op mijn hoofd geen enkel voordeel verzinnen. neemt niet weg dat k het zo goed als het gaat accepteer en doorga voor mijn kleine die een supermoeder verdient en veelliefde en warmte. maar erop vooruitgaan door te scheiden...ik zie het gewoon niet. echt niet.
Zowie
'maar erop vooruitgaan door te scheiden...ik zie het gewoon niet. echt niet.' Het zou je in elk geval één ding opleveren, namelijk dat je afscheid kunt nemen van de pijn dat je man bij een andere vrouw is (en met haar ook een kind heeft?).
Maar er zijn ook genoeg voorbeelden van mensen die het accepteren en ermee kunnen leven. Als je er boos over bent heb je het (nog) niet geaccepteerd, dus dan blijf je zitten met veel boosheid in een situatie waar je niets aan kunt of wilt veranderen. Dat is niet goed voor jezelf.
Wat je beslist moet je zelf weten. Van 'de maatschappij' mag je van alles doen, behalve je kinderen meeslepen in een relatiedrama, of je nu gaat scheiden of niet.
Tsjor
Hoe moet ik hier mee omgaan
Ook bij mij momenteel een valletje: "Hoe moet ik hier mee omgaan?"
Mijn ex heeft mij 3 maanden terug op straat gezet en ben daarom letterlijk dakloos geworden.
Sindskort wel onderdak in een opvang, maar geen thuis zeg maar.
1x per 2 weken spreek ik met mijn ex af om onze dochter van 17 maanden te zien.
Dit is meestal maar een uurtje en altijd in het stadscentrum.
Zij moet er dan toch zijn voor boodschappen en ik zie mijn kleine meid weer even.
Hoe de ex nu met mij omgaat, merk ik dat ik steeds meer en meer maar een bijrol krijg en ben ik bang dat de vader/dochterband op deze manier verwatert.
Ook merk ik dat ik depressief begin te worden omdat ik zoveel van haar ontwikkeling mis.
Hoe gaan andere ouders hier mee om? Ik ben namelijk bang dat ik uiteindelijk niets meer beteken in het leven van mijn dochter.
*Omgangsregeling ligt nu bij de rechter, maar gezien mijn woonsituatie kan ik mijn dochter ook niet zomaar ontvangen.
Trotse Vader
Wat een vervelende situatie voor jou en voor jullie dochter.
Is het huis alleen van je ex dat jij je eruit hebt laten zetten voordat je nieuwe woonruimte hebt?
En he. Je op zich wel geld voor woonruimte?
Als zij jou er inderdaad uit kan zetten (omdat het huis alleen van haar is of de huur alleen op haar naam staat), dan is het denk ik vooral zaak zo snel mogelijk woonruimte te vinden die ook geschikt is voor je dochter om te wonen.
Ik weet niet hoe het werkt met omgangsregelingen, maar is bijv tijdelijke huur of onderhuur al niet geschikt voor het moment?
Sterkte en laat je niet op je kop zitten. Praat van je af en vraag hulp (!) aan vrienden en familie, om te voorkómen dat je depressief wordt. En hier posten helpt hopelijk ook.
Lara
Kort samengevat:
Enige tijd in België gewoond, teruggekeerd naar NL vanwege heimwee partner.
Na 2 weken was het geld op en schoonfamilie wilde enkel financieel helpen als partner met mij brak.
Resultaat: Ik werd op straat gezet (huis stond op haar naam) en kan helemaal opnieuw beginnen.
Had letterlijk wat kleding en een fiets toen ik op straat kwam.
Wachttijden zijn waar ik ben 3 a 4 jaar en particulier huren is nu geen optie.
Maar goed, ik mis nu zo ontzettend veel van haar ontwikkeling dat ik bang ben dat ik uiteindelijk geen betekenis meer heb voor onze dochter.
Ik dacht al dat het verhaal me bekend voorkwam...
Ik heb geen wijze raad voor je helaas. Maar wat een vreselijk nare situatie.
Maar misschien kun je even een eigen draadje openen? u 'kaap' je het draadje van Mama3d...
Sterkte, ik hoop voor je dat het allemaal heel snel goed komt!
Praten met ex
Het was blijkbaar niet de wens van je ex zelf om jou op straat te zetten, maar zij ging voor de financiële hulp van haar familie (om een huis te kopen?)
Is ze nog steeds afhankelijk van de financiële hulp van haar familie?
Kun je met haar in gesprek gaan over de vaderrol en hoe jij die nu in kunt vullen?
Hoe bepalend is de schoonfamilie? Stel dat je enkele dagen in huis bent, kan dat dan, of wordt dan de financiële hulp meteen stopgezet?
Tsjor
Ze gaf toe dat ze al minder voelde voor mij en dat het hulp van haar familie de doorslag gaf.
Ze moet elke cent terugbetalen zoals ze zei.
Zij wil wel dat ik een rol blijf spelen in het leven van mijn dochter, maar doet er in mijn ogen vrij weinig aan om dit te realiseren.
Ik moet elke keer overal om vragen.
Haar familie is blijkbaar bepalend genoeg om te zorgen dat ik in deze bende terecht ben gekomen en zij er blijkbaar niets om geeft.
Sinds 20 dec heb ik mijn dochter een uur gezien terwijl mijn ex boodschappen deed, maar ik merk ook aan mijzelf dat ik steeds meer afstand neem.
Niet omdat ik meer afstand wil, maar omdat ik merk hoeveel pijn mij alles doet.
Je ziet in een uur hoeveel ze ontwikkelt is en dat ik daar 0% een rol in heb gespeeld.
Trotse Vader
Kan je, nu de kerstvakantie voorbij is, misschien ergens een huisje huren op een particulier bungalowpark? Buiten het hoogseizoen is dat soms een mogelijkheid, dan ben je in elk geval weer even onder dak.
Groeten,
Temet
Vakantiehuis
Heb momenteel onderdak bij het Leger des Heils, alleen vind ik dat persoonlijk geen plek voor mijn dochter.
Mijn ex begin alleen steeds moeilijker te doen en maakt het mij steeds onmogelijker.
Zo mag ik al blij zijn dat ik haar eens per 2 weken kan zien, want volgens haar advocaat hoeft zij geen bezoekrecht te geven.
Daarnaast wil zij in de weekenden werken/voor haar zelf houden en neemt ze nu een houding aan van: dan en dan kan ik, kan je niet/wil je niet, dan heb je pech.
Verkeerde informatie
'Zo mag ik al blij zijn dat ik haar eens per 2 weken kan zien, want volgens haar advocaat hoeft zij geen bezoekrecht te geven.' De advocaat heeft het mis. Het gaat ook niet om 'bezoekrecht', maar om kontakt vader-kind. En het is niet aan de moeder om dat 'toe te staan'. Je hebt gewoon recht op omgang met je kind.
Ik neem aan dat er bij het Leger des Heils ook mensen zijn die vaker met deze problemen te maken hebben. Kun je daar geen goed advies krijgen? het zal niet de meest ideale ruimte zijn voor een kind, maar het is ook niet de meest ideale ruimte voor jou. Het gedrag van moeder (en haar familie) heeft ervoor gezorgd dat het nu is zoals het is. Niet alleen voor jou, ook voor het kind.
Tsjor
Bezoekrecht
Bij het LDH krijg ik wel advies, maar dit meer algemeen advies.
Eergisteren is bij mij gigantisch de bom gebarsten.
Opstandige ex.
Volgens de 1 SPEELDE ik het slachtoffer.
De ander vond dat ik veel zelfmedelijden had, terwijl ik oprecht mijn gevoel uitte.
Weer een ander ging maar door over het feit dat ik na 3 maanden veel meer had kunnen regelen. De gedachtengang van deze persoon waren verre van realisitisch.
Je leert de mensen echt kennen op deze manier en de bezem gaat er dit jaar goed doorheen.
Deze uitbarsting heeft ook wel iets goeds verricht daarintegen.
Mijn ex schrok hier blijkbaar van en kon merken dat ze een vorm van paniek had, maar er volgende een zeer goed gesprek.
Ze nam deze opstandige houding aan, omdat ze dacht dat ik haar terug wilde winnen.
Toen duidelijk was dat ik haar niet terug wilde, nam ze gas terug.
We zullen zien wat de toekomst brengt, maar een aantal dingen is nu wel erg goed duidelijk.
Ik haal de bezem er doorheen wat betreft personen in mijn leven en weet nu waarom mijn ex zo'n houding aan nam.
Niet helemaal volgen
Ik kan je niet helemaal volgen, je hebt het over je ex en daarna komen 3 personen. Maar ik begrijp dat het conflict een paar punten heeft opgehelderd, zowel tussen je ex en jou als tussen jou en enkele anderen. Het is prettig als er over en weer iets meer begrip is voor de wijze waarop deze situatie is ontstaan.
Tsjor
Het lijkt me
niet zo van belang hoe deze situatie ontstaan is, mij lijkt het vooral belangrijk de focus te verleggen naar hoe je hier uit kunt komen.
Wat houdt je tegen? Wat maakt dat je geen werk hebt, je leven niet op de rit krijgt?
Probeer 'achter de schermen' voor je kind te zorgen, bouw een toekomst voor jezelf op, dan kun je ook veel beter rechten claimen.
...
Ik heb in 3 maanden een hoop gedaan.
Van enkel wat kleding/fiets en geen vaste woon/verblijfplaats naar nu wel een verblijfplaats en komende week zelfs weer werk.
Niets houdt mij dus tegen en kan een daklozenuitkering na 2 maanden al gedag zeggen 
Daar ben ik trots op!
@tsjor,
het verhaal over mijn ex en 3 personen heeft te maken met waarom de bom deze week gebarsten is bij mij.
Omdat:
- Mijn ex zeer opstandig werd.
- Ik veel zelfmedelijden zou hebben, terwijl ik gewoon mijn gevoelens uitte.
- Ik het slachtoffer speelde, deze persoon vond mijn situatie de afgelopen maanden wel meevallen.
- Ik smoesjes zocht om iets te doen, want dan had ik in 3 maanden meer kunnen bereiken dan wat ik nu bereikt heb.
Deze mensen kunnen op papier alles, maar als puntje bij paaltje komt zijn ze zo onkundig als de pest.
Wat goed
Wat fijn dat je weer uitzichten hebt!
Wees eens ik maar trots!
Geen energie meer verspillen aan confrontaties met anderen.
Zorg dat je onafhankelijk wordt/ blijft.
Zorg goed voor jezelf en ga op respectvolle wijze gesprek met je ex aan, hoe kun jij haar gaan ondersteunen en zelf een goede band opbouwen met kind.
Maak geen ruzie want als moeder zou ik je dan proberen verre van mijn kind te houden.
Ga boksen of rennen, schilderen of zingen of wat dan ook om je frustraties kwijt te kunnen.
Succes
met het opbouwen van je leven. De eerste stappen zijn gezet, je komt er wel. Ik hoop dat je kind later trots op je kan zijn.
Tsjor