Hoe om te gaan met verwende stiefdochter?
Sinds anderhalf jaar heb ik een leuke lat relatie met een lieve man. Hij heeft 2 kinderen uit een eerder huwelijk, ikzelf ook. Over het algemeen gaat dat prima met zijn allen, alleen afgelopen zomervakantie liep ik tegen problemen aan met zijn oudste dochter (10).
Binnenkort in de meivakantie gaan wij met zijn zessen een weekje op vakantie, Ik wil dat de vakantie fijn verloopt voor iedereen, en niet als vorig jaar. Hopelijk kunnen jullie mij helpen.
Simpel gezegd is de oudste dochter van mijn vriend echt zijn oogappeltje, prinsesje. Niks mis mee, maar als ik er van een afstand naar kijk zie ik dat ze duidelijk wordt voorgetrokken. Zij maakt hier dankbaar gebruik van door alle situaties naar haar hand te zetten. Best logisch, want ze weet dat papa altijd haar kant kiest. Ik geef haar geen ongelijk.
Tijdens de vakantie vorig jaar heb ik mij continu ingehouden en niets gezegd van haar gedrag. Na de vakantie barstte de bom, ik gooide alles eruit. Heel heftig voor mijn vriend, hij schrok er echt van, maar was het niet met me eens.
Ik ben van plan deze komende vakantie wat meer op te komen voor mijn eigen kids en mijn eigen mening (doordat zijn dochter wordt voorgetrokken ben ik verplicht mijn kinderen achter te stellen). Ik ga dus geen dingen opkroppen. Maar waar ik bang voor ben is dat er ruzie komt.
Gedrag wat zij vertoont is jaloers op de andere kinderen. Als de kinderen een ijsje mogen kiezen uit de diepvries en haar keus is op, maakt ze een hoop drama en krijgt ze geld van papa om een duur ijsje bij de snackbar te halen. Andersom gebeurde dit ook een keer en was mijn zoon de klos, maar ik gaf hem geen geld om zelf een ijsje te halen.
Haar broer had een wedstrijd gewonnen in de vakantie en won een ijsje. Dat vond zij oneerlijk en ging drammen en huilen, waardoor ze de winst van haar broer verpestte.
Ik zal jullie niet vervelen met nog 10 soortgelijke situaties. Iedere dag was er wel iets mis wat echt de sfeer verpestte.
Ze pakt dingen af, stookt andere kinderen op (met name tegen haar broertje), is jaloers, sluit kinderen buiten, vindt alles oneerlijk. Mijn vriend heeft voor haar gedrag oogkleppen op. Ze is de oudste van het stel trouwens, de andere drie kijken tegen haar op en pikken veel van haar. In omgang met leeftijdsgenoten is ze enorm onzeker en durft ze weinig. Op vakantie had ze ook geen vriendinnetjes terwijl er genoeg kids waren.
Heel verhaal. Wie heeft er tips om goed met haar om te gaan en dingen niet te laten exploderen als wij langer samen zijn? Wij wonen normaal niet samen dus deze problemen zijn er echt tijdens vakanties.
Alvast bedankt!!
Poor little rich girl
Arm klein meisje!
Ze is onzeker, vindt niet makkelijk aansluiting bij andere kinderen en probeert invloed op haar wereld uit te oefenen op de manier die zij kent: drammen en zeuren om je zin te krijgen.
Een 10-jarige lijkt al heel groot maar is nog gewoon een kind en gemiddeld genomen niet in staat om haar eigen gedrag te analyseren op wat er werkt op de lange termijn en waar je vrienden mee maakt. Ze moet daarbij geholpen worden.
Wat ik zie is een vrij onzeker meisje wat niet goed weet hoe ze vriendschappen en samen spelen aan moet pakken. Daar kan haar vader haar bij helpen door met haar te reflecteren op haar gedrag: wat werkt en wat niet.
Wat jij kunt doen is zo nu en dan positieve aandacht geven, benoem wat je fijn vond en wat er goed ging, geef haar een complimentje dat ze zo goed ... deed, daarmee vergroot je haar inzicht in wat anderen wel goed aan haar vinden en wordt de drempel om dat gedrag te vertonen lager.
Iets wat je ook goed kunt doen is een gezelschapsspelletje doen, of desnoods een kaartspelletje zoals pesten, als ze dan gaat mokken of niet tegen haar verlies kan kun je dat benoemen en haar helpen om dat te accepteren.
Het kan geen kwaad om tijdens het avondeten een beetje de dag te bespreken of de activiteiten van de volgende dag alvast aan te kondigen, dan kun je ook gewenst gedrag benoemen. Ik heb bijvoorbeeld wel eens oudste zoon gezegd dat we naar zus-en-zo gingen en dat hij destijds bij dit-en-dat zo ontzettend lief jongste broertje geholpen had met ... (schommelen bijvoorbeeld) en dat ik dat jongste broertje en wij dat zo fijn vonden. En oudste dochter had toen (ander positief iets) gedaan en dat was ook zo gezellig geweest.
Op zo´n manier geef je op een positieve manier aan wat kinderen goed doen en hoe je graag wil dat ze zich gedragen. Dat werkt meestal beter dan benoemen wat er de vorige keren fout ging en wat je niet wil dat ze herhalen.
Positief benaderen, mooi uitgelegd Fransien
Bedankt voor je mooie heldere lieve uitleg.
Inderdaad een goede tip. Nu je het zo uitlegt denk ik inderdaad dat het die onzekerheid is. Tegenover de jongere kinderen lukt het haar om zich staande te houden. Dat is haar veilige omgeving. Ze is erg introvert, kropt waarschijnlijk veel op.
Heel veel meegemaakt tijdens de scheiding. O.a. dat haar moeder nieuwe relatie had en meteen ging samenwonen. Dat liep mis en ze zijn letterlijk door die man op straat gezet. Dat is erg heftig. Misschien heeft ze daardoor minder vertrouwen in nieuwe partners.
Ik ga inderdaad haar eens complimenten geven. Ze is bijvoorbeeld erg creatief dus over haar knutsels kan ik sowieso iets liefs zeggen.
Ik merk dat ik mij nu afsluit voor haar als ze negatief gedrag vertoont. Misschien kan ik dat ook anders doen.
Als je nu al
bang bent voor ruzie tijdens de vakantie, zou ik niet met elkaar weggaan.
Eerst is het verstandig om hier met je partner over te praten. Hoe ziet hij het? Begrijpt hij wat jij bedoelt? Als dat niet het geval is, zou ik voor de lieve vrede en behoud relatie ervoor kiezen om gewoon lekker met mijn eigen kinderen op vakantie te gaan.
Voorlopig niet
Als het niet werkt waarom dan toch doen? Ik weet dat het voor jullie niet leuk is maar ik denk dat de kinderen tijdens een vakantie op de eerste plaats komen, zij wonen namelijk niet bij hun vader en jij en jouw kinderen wel en zien hem dus heel vaak. Er zijn toch ook andere mogelijkheden zoals 2 korte vakanties.
Mijn kinderen gaan al een paar jaar op vakantie met hun vader en zijn vriendin en haar 3 kinderen maar zeggen nog altijd dat ze het veel leuker vonden toen ze nog alleen met hun vader gingen, al hebben ze dat maar 2 keer gedaan. Ze hebben met name last van de verschillen in de gezinnen en van het feit dat hun vader, omdat hij altijd bij die andere kinderen is, daar een bepaald ritme en bepaalde gewoontes mee opgebouwd heeft, logisch want ze wonen samen maar mijn kinderen worden dan min of meer gedwongen om in dat ritme en die gewoontes mee te gaan en dat valt niet altijd mee. Ze hebben altijd een "fantastische vakantie" (volgens de social media, maar dat is een beetje sarcastisch van mij) maar zijn blij als ze weer thuis zijn want ze lopen op hun tenen tijdens zo'n vakantie.
Niet op vakantie samen, en...
Ik vind de voorbeelden niet echt heel beeldend. Het is jouw eigen keuze om je zoon geen geld voor een duur ijsje te geven. Het is niet fair om van je vriend te eisen dat hij dat ook niet doet. En bovendien: ga je echt stampij maken om 2 euro?
Dat ze niet de gezelligste is, dat kan.
Mij lijkt het verstandig om of niet samen op vakantie te gaan, of tenminste te zorgen voor ook op vakantie gescheiden huishoudens.