Ik mis mijn ex en het gezinsleven
Ik was 12 jaar samen met mijn ex, maar we kennen elkaar al sinds onze jeugd. Hij was toen al verliefd op mij.
We zijn inmiddels 1,5 jaar uit elkaar, grotendeels vanwege zijn lakse houding en ontrouw. We hebben samen een kind van zes jaar.
Opmerkelijk genoeg begin ik hem nu pas echt te missen. In mijn hoofd ben ik het verleden steeds meer aan het romantiseren.
Het co-ouderschap verloopt op zich goed en de omgangsregeling staat stevig.
Maar sinds hij me vertelde dat hij een nieuwe relatie heeft, voelt het alsof mijn wereld instortte. Ik begon ineens te beseffen hoezeer ik hem en het gezinsleven dat we hadden mis.
Tegelijk merk ik dat onze band steeds slechter wordt. Hij is afstandelijk geworden en lijkt mijn intenties totaal verkeerd te begrijpen. Als ik vriendelijk of betrokken ben denkt hij meteen dat ik hoop op een verzoening(dat ik hem terug wil). Maar dat is niet zo. Ik doe het voor ons kind.
Zijn defensieve houding breekt me. Onlangs confronteerde ik hem ergens mee en hij reageerde keihard. Dat raakte me diep. Het voelde alsof oud verdriet in één klap naar boven kwam, en ik verloor mijn zelfbeheersing ik heb in een opwelling spullen naar hem gegooid. Ik had daar direct spijt van.
Sindsdien praat hij niet meer met me en negeert hij me volledig.
En eerlijk? Dat maakt me ontzettend verdrietig. Ik wil dat her alles weer goed is en ook tussen ons. Wat moet ik doen?
Je excuus aanbieden en over je gevoel praten. Dat je graag samen met hem goede ouders wil zijn, met een goede onderlinge band. Dat er veel weemoed en heimwee naar boven kwam naar vroeger en jullie gezinsleven en dat je moet wennen aan zijn nieuwe relatie.
Hij begrijpt het vast. Het negeren en niet praten is niet fijn voor jullie dochter. Misschien moet je, nadat het uitgepraat is wel wat meer afstand van hem nemen. Eerst je gevoelens onder controle krijgen en verwerken.
Je zit nog midden in je rouwproces, het is ‘pas’ 1,5 jaar geleden dat jullie uit elkaar zijn gegaan! Kan het zijn dat jij, gezien de goede verstandhouding voorheen, de hoop had dat jullie weer samen zouden komen? Dat je nu pas, sinds hij een nieuwe relatie heeft, tot het besef komt dat het definitief over is?
Wees daarnaast ook vooral eerlijk naar jezelf, het is best heel begrijpelijk dat je mss nog hoop had, dat mag je best erkennen voor jezelf ipv dat je alleen een goede verstandhouding wilde alleen voor jullie kind. Je verdriet mag er gewoon zijn hoor, sterkte!
Kersje schreef op 23-07-2025 om 18:49:
Je zit nog midden in je rouwproces, het is ‘pas’ 1,5 jaar geleden dat jullie uit elkaar zijn gegaan! Kan het zijn dat jij, gezien de goede verstandhouding voorheen, de hoop had dat jullie weer samen zouden komen? Dat je nu pas, sinds hij een nieuwe relatie heeft, tot het besef komt dat het definitief over is?
Wees daarnaast ook vooral eerlijk naar jezelf, het is best heel begrijpelijk dat je mss nog hoop had, dat mag je best erkennen voor jezelf ipv dat je alleen een goede verstandhouding wilde alleen voor jullie kind. Je verdriet mag er gewoon zijn hoor, sterkte!
Ze gooide met spullen naar haar ex , dit gaat wel verder als verdriet dat er mag zijn..
To heb je vaker moeite met het beheersen van je emoties?
Iemand aanvallen is gewoon niet ok, want dat is spullen gooien naar iemand wel in mijn ogen, heeft je kind dit gezien?
Anoniemvoornu schreef op 23-07-2025 om 19:06:
[..]
Ze gooide met spullen naar haar ex , dit gaat wel verder als verdriet dat er mag zijn..
To heb je vaker moeite met het beheersen van je emoties?
Iemand aanvallen is gewoon niet ok, want dat is spullen gooien naar iemand wel in mijn ogen, heeft je kind dit gezien?
Waar schrijf ik dat het oké is met spullen te gooien of aanvallen? Ik schrijf namelijk veel meer dan dat en daarop is ‘verdriet mag er zijn’ gebaseerd.
Anoniemvoornu schreef op 23-07-2025 om 19:06:
[..]
Ze gooide met spullen naar haar ex , dit gaat wel verder als verdriet dat er mag zijn..
To heb je vaker moeite met het beheersen van je emoties?
Iemand aanvallen is gewoon niet ok, want dat is spullen gooien naar iemand wel in mijn ogen, heeft je kind dit gezien?
Ik kan mijn emoties moeilijk reguleren. Oude pijn komt dan naar boven. Dat had nooit mogen gebeuren.
Goed van jouw dat deze emoties er een keertje uitkwamen. Deze realitiecheck voor jou was schijnbaar nodig. Probeer daar je voordeel mee te doen. Dat jij uit je slof schoot gebeurde met een reden.
Het is een normale gang van zaken dat ex partners afstandelijker worden naar elkaar toe, zeker wanneer er nwe partners bijkomen.
Die band waar jij het over hebt zal gaan vervagen. ( wat jij al eerder bij hem gemerkt hebt) Bij hem vervaagt dat eerder dan bij jou, hij ''leest" jouw bedoelingen anders omdat hij alweer verder is gegaan met zijn leven.
Stop met onderdanig doen dat je het persee weer goed wil hebben.
Dat je nu even uit je slof geschoten bent naar hem is niks om je zorgen over te maken. Echt geen man overboord.
Dit was een uiting van jouw pijn, niks meer niks minder. En die pijn mag er gewoon zijn.
Dat hij jou nu negeert is zijn keuze. Zijn loyaliteit ligt nu bij nwe partner.
Ga over tot de orde van de dag en mocht het met je ex ooit ter sprake komen kun je aangeven dat het allemaal even teveel was. Maak het niet groter dan het is. Jij hoeft niks goed te maken naar hem toe en hij niet naar jou.
Deze periode is rouw in progress en dat gaat met vallen en opstaan. Dit is een weg die je zonder hem door zal moeten komen, dit is jouw rouw.
Nathalie95 schreef op 23-07-2025 om 19:36:
[..]
Ik kan mijn emoties moeilijk reguleren. Oude pijn komt dan naar boven. Dat had nooit mogen gebeuren.
Dit bedoel ik dus dat zoiets gebeurt met een reden. Aan jou nu de taak om die oude pijn op te gaan ruimen. Dus leer ervan en ga ermee aan de slag voor jezelf.
Zouden we ook zo reageren als een man dit schreef , geen man overboord.. spullen naar je ex gooien is toch echt fysiek iemand aanvallen , zouden de reacties dan niet meer in de trant zijn van bel veilig thuis voor advies want dat kun je ook als dader doen...
Anoniemvoornu schreef op 23-07-2025 om 22:04:
Zouden we ook zo reageren als een man dit schreef , geen man overboord.. spullen naar je ex gooien is toch echt fysiek iemand aanvallen , zouden de reacties dan niet meer in de trant zijn van bel veilig thuis voor advies want dat kun je ook als dader doen...
Ach wat goedkoop om te proberen er een man vs vrouw issue/topic van te maken. Open daarover een eigen topic zou ik zeggen, dan kunnen hier verder tips komen op de vraag die to gesteld heeft.
linn19 schreef op 23-07-2025 om 22:33:
[..]
Ach wat goedkoop om te proberen er een man vs vrouw issue/topic van te maken. Open daarover een eigen topic zou ik zeggen, dan kunnen hier verder tips komen op de vraag die to gesteld heeft.
Ik geef een prima tip , namelijk neem contact met veilig thuis, dat kun je ook als dader .. niks goedkoop , geweld in huiselijke sferen lost zich niet vanzelf op en al helemaal niet als we tegen daders gaan roepen dat ze vooral niet onderdanig hoeven te kruipen en het heel normaal is om je frustratie op een ander af te reageren en dat jij dit schrijft lin verbaasd me best wel
Anoniemvoornu schreef op 24-07-2025 om 07:31:
[..]
Ik geef een prima tip , namelijk neem contact met veilig thuis, dat kun je ook als dader .. niks goedkoop , geweld in huiselijke sferen lost zich niet vanzelf op en al helemaal niet als we tegen daders gaan roepen dat ze vooral niet onderdanig hoeven te kruipen en het heel normaal is om je frustratie op een ander af te reageren en dat jij dit schrijft lin verbaasd me best wel
Je leest niet, je knipt en plakt wat met mijn reactie en die van kersje en vult dan verder zelf wat in.
Het kan best zijn dat jullie achteraf gezien te snel zijn gescheiden, dat je nu pas beseft dat het ideale plaatje wellicht niet haalbaar was, maar dat iets minder ideaal goed leefbaar was geweest. Genomen beslissingen nemen geen keer. Je zult verder moeten.
Het kan ook zijn dat de verstandige en vriendelijke manier waarop jullie de echtscheiding hebben afgerond onderliggende woede over wat er gebeurd is in de relatie heeft onderdrukt en dan is het goed dat het er een keer uit komt. Woede en verdriet zijn twee dicht bij elkaar liggende emoties als het gaat om verlies en rouw. Ik ben het eens met Lynn19: 'Dat je nu even uit je slof geschoten bent naar hem is niks om je zorgen over te maken. Echt geen man overboord.' Zeker geen aanleiding om er een groot probleem van te maken.
Het is wel een moment waarop hij een stap verder zet. Dat had je niet verwacht, maar het gebeurt en het is eigenlijk onvermijdelijk dat het een keer gebeurt. Het leven gaat verder, zijn leven gaat verder. Maar jouw leven ook.
Je zegt: 'Als ik vriendelijk of betrokken ben denkt hij meteen dat ik hoop op een verzoening(dat ik hem terug wil). Maar dat is niet zo. Ik doe het voor ons kind.' Alsjeblieft, haal je kind er niet bij als argument. Als de omgangsregeling gewoon doorgaat zoals die tot nu toe liep is het enige verschil dat je ex jou nu negeert. Daar hoeft je kind geen last van te hebben. Ik vind het erg vervelend als ouders hun kind als argument gebruiken om iets voor elkaar te krijgen wat zij zelf graag willen. Jij wilde graag een vriendschappelijke band onderhouden met je ex, nu hij een relatie heeft blijkt dat je eigenlijk een beetje een exclusieve vriendschappelijke band had gewild, maar dat is niet realistisch. Je bent even teruggezet en daar zul je aan moeten wennen. Maar jullie kind is niet teruggezet hoop ik.
Sta jezelf toe om hem te missen. Dat je verdrietig bent omdat hij een nieuwe relatie heeft, dat het daardoor zo definitief voelt, hoort bij het rouwproces waarin je zit. Zo'n nieuwe relatie kan inslaan als een mokerslag. Er was een diepe verbondenheid jarenlang, jij was zijn alles en nu opeens ervaar je afstand. Je mist het leven dat er niet meer is, wat je terugkijkend altijd mooier kan maken. (Dan poetst je de laksheid en ontrouw eruit weg).
Zijn afstandelijke houding kan voortkomen uit zelfbescherming. Voor jou nu zaak om die kalme stabiele co-ouder te zijn die je wilt zijn. Vraag hulp via de huisarts bij het reguleren van je emoties. Als je dat niet goed lukt krijg je deze uitbarstingen waarbij je spullen gaat gooien en dat is niet wat je wilt en wie je wilt zijn. Schrijf of ga tekenen en verzet je zinnen, ga een onbekend pad op. Je kan ook hem een bericht schrijven, waarin iets respectvol schrijft om de communicatie weer open te breken.
Een mens heeft erkenning en geborgenheid nodig, jij ook, maar die ga je -niet meer van je ex, dat is een lastig besef, maar wel van anderen krijgen.