Introductie nieuwe partner
Wie heeft tips om het volgende aan te pakken?
twee maanden geleden gaf mijn man aan weg te willen bij mij. We hebben drie kinderen, twee op basisschool en een op middelbare school. Sinds een maand woont hij in een ander huis in onze woonplaats. Sinds een paar weken zijn de kinderen doordeweeks een dag en nacht bij hem en een keer in de twee weken een lang weekend. De kinderen doen erg hun best om te wennen aan de nieuwe situatie maar zijn uiteraard nog heel verdrietig en heel boos. Ze uiten het verdriet bij mij en niet bij hem. Hij toont geen verdriet over de scheiding. Hij zit al veel verder in het proces dan zij. Afgelopen week moest ik iets uit zijn tuin ophalen en zag ik in zijn huis bij het raam een foto staan van zijn nieuwe vriendin (waarmee hij dus al een tijd een relatie had). Ik was perplex omdat de kinderen regelmatig daar iets ophalen en het mij niet verstandig lijkt om de kinderen op deze manier en in dit beginstadium al met zijn nieuwe partner te confronteren. Ik snap wel dat er niet een 'standaard' indicatieve termijn voor staat, maar ik wil hem eigenlijk zsm in een gesprek duidelijk proberen te maken dat het voor de verwerking van de kinderen niet goed lijkt om dit op deze manier nu al te aan hen duidelijk te maken. Ik vrees nl voor nog meer verwijdering tussen hem en de kinderen, nog meer boosheid en verdriet. Ik heb het hem een paar keer aangegeven afgelopen week maar hij reageert geirriteerd en haalt de foto niet weg. Ik vermoed dan ook dat het zijn bedoeling is dat de kinderen vragen wie er op de foto staat zodat hij dan een ingang heeft om over haar te praten. Graag tips!
Niets
Je mag het te snel vinden maar feitelijk heb je daar niets meer over te zeggen. Jullie zijn uit elkaar en hoe hij het eventueel aan de kinderen vertelt is zijn ding. Ik ben ook gescheiden en had vrij snel een nieuwe partner; ik heb wel als eerst mijn ex geïnformeerd voordat ik het de kinderen verteld (vond ik correct) maar verder is het enige wat je kan doen om je kinderen te helpen zo neutraal mogelijk blijven en alleen erover praten als ze zelf erover beginnen.
Succes. Het is makkelijker gezegd dan gedaan 
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Niks
Je hebt je zorgen geuit, meer kun je echt niet doen denk ik. Sterkte.
Zijn releatie met de kinderen
Ik begrijp je reactie wel, maar vind ook dat het niet aan jou is om hem dit duidelijk te maken. Jij bent niet verantwoordelijk voor de relatie tussen hem en zijn kinderen. Dat is je ex man zelf. De vader van de kinderen. Nadat ex en ik uit elkaar waren kwam ik ook dingen tegen die ik niet prettig vond voor de kinderen. Bijv. dat een kennis zei dat ex tijdens een uitje alleen maar met zijn nieuwe vriendin had gesmst volgens haar zoon. Ik heb toen bij elk ding wat ik hoorde of zag me de vraag gesteld. Moet ik hier wat mee? Eigenlijk was het antwoord altijd nee. En het voorbeeld wat ik hier geef vind ik nu echt niet meer schokkend. Gelukkig verteld ook niemand me meer met wie ex wel of niet smst.
Met de relatie tussen mijn kinderen en hun vader is het uiteindelijk wel goed gekomen zonder mijn bemoeienis.
De aanleiding van mijn scheiden was de nieuwe relatie van mijn nu ex. Ik ben vertrokken omdat ik in mijn eentje niet de hypotheek kon opbrengen. Mijn kinderen wisten op een gegeven moment van die andere vrouw, maar waren vooral boos op mij omdat ik was weggegaan.
Mijn advies is dus bemoei je er niet mee. En sterkte
Gesprek nog een keer aangegaan
Bedankt voor jullie reacties. Heb op neutraal terrein met hem afgesproken en ben toch nog een keer het gesprek aangegaan. Wel in eerste instantie algemeen over de kinderen gehad. Ik had nog wat info via google gevonden over de tijd nemen om de kinderen te informeren. Nog geduld hebben met hen en mijn zorg over dat ik inschat dat het nog meer boosheid creeert en daardoor meer afstand als gevolg kan hebben. Voor de kinderen zelf wil ik dat niet. Hij heeft nu aangegeven dat hij de foto zal weghalen en nog zal wachten met haar te introduceren. Ik hoop dat hiermee de kinderen iets meer tijd wordt gegund om aan de nieuwe situatie te wennen. Ik vraag me alleen wel af wat ik 'moet' zeggen als de kinderen direct aan mij vragen of hun vader een nieuwe vriendin heeft. Zeggen dat ze dat aan hem moeten vragen of gewoon aangeven dat het inderdaad zo is maar bij hem om uitleg/antwoord moeten zijn.
Tactisch eerlijk
Nooit liegen, dus als je het weet niet doen alsof je van niets weet. Iets in de zin van 'ik geloof het wel', om dan vervolgens direct te vragen naar waarom het kind het vraagt. Op een rustige manier uitleggen dat jullie levens nu apart zijn en dat jij daarom niet meer alles van de vader hoeft te weten. En eventueel bespreken hoe het kind zich daaronder voelt, zonder dat je dat meteen als 'claim' bij de vader neerlegt. Het kind kan het best vervelend vinden, maar het is toch een 'fact of life' waar het kind mee zal moeten leren leven. Wellicht komt hij/zij later in eenzelfde situatie terecht.
Als je kind boos wordt is dat vanaf nu niet meer iets waarmee je vader op het matje gaat roepen, maar wat jij zelf op gaat vangen. Net zoals wanneer het regent; dan steek je een paraplu omhoog, maar je gaat niet de weerman, god of de wolken ter verantwoording roepen.
Het is voor kinderen spannend: wat leren ze over relaties, wat krijgen ze straks mee uit twee verschillende leefwerelden, als ze maar de kans krijgen om het zelf te integreren in hun bestaan, dan kunnen kinderen veel aan. Als ze vermalen worden tussen strijdende of diepongelukkige ouders dan kunnen ze nergens naartoe.
Tsjor
Spiegel
Dat je -begrijpelijk dat wel- je veel te veel erin wilt mengen. Jullie zijn gescheiden, net zo min als hij kan bepalen hoe jij met jullie kinderen omgaat en hoeveel je deelt (of zou je willen dat hij zich met jou bemoeit?), net zo min kun jij je in zijn zaken mengen. Hoe moeilijk het ook is, laat gaan.
Er zijn heel weinig zaken objectief aantoonbaar over wat goed is voor de kinderen in dit soort situaties dus als jij hem nu vertelt wat hij moet doen vertelt hij misschien straks jou ook wat jij moet doen, toch? En wedden dat hij dan een andere bron heeft die iets vertelt dat jij helemaal niet ziet zitten?
En dus.... Als de kinderen vragen of papa een nieuwe relatie heeft zeg jij dat jij dat niet weet en dat ze dat papa kunnen vragen. Wil jij dan dat hij dat voor jou gaat invullen als je straks drie keer koffie hebt gedronken met de buurman 
?
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Eerlijk naar kinderen en loslaten
Weer dank voor jullie reacties. In beide reacties zitten aspecten die ik 'meeneem'. Ik merk het meeste te voelen voor eerlijkheid. Ook probeer ik hem al zo veel mogelijk los te laten. Alleen als het naar mijn gevoel om het belang van de kinderen gaat, vind ik het moeilijk. Ik wil niets liever dan dat zij een goede band met hun vader hebben. Daar houd ik de focus op.
De tijd zal het leren....
Eerlijk
Is niet hetzelfde als alles aan de kinderen vertellen wat jij weet.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Eens met zeppie
Vandaar ook dat 'tactisch eerlijk'. Zeggen dat je het niet weet als de kinderen later horen dat je er al met hun vader over gepraat hebt vind ik persoonlijk niet zo slim. Maar ik denk dat dit echt de laatste keer is dat je je met zijn leven en zijn huisinrichting gaat bemoeien. Dat moet je echt loslaten.
De grond die je daarvoor denkt te hebben is: 'Alleen als het naar mijn gevoel om het belang van de kinderen gaat, ...' Oh jee, het belang van de kinderen, dat is een geweldig uitgangspunt.Enerzijds is het natuurlijk super altruïstisch, want je doet het allemaal niet voor jezelf. Anderzijds is het onaantastbaar, wie kan daar nou een plukje vanaf halen. En elk meningsverschil kun je hiermee in je eigen voordeel beslissen: het gaat immers om het belang van de kinderen.
Wat je doet is eigenlijk helemaal niet in het belang van de kinderen, want je ontneemt de kinderen de vader zoals die vader wil zijn, met al zijn anders ingeschatte of andere googlepagina's gelezen hebbende inzichten over het belang van de kinderen. Wat je moet doen is niet de omgeving van de kinderen gaan 'aanvallen' en veranderen, zodat die omgeving ideaal is voor wat jij ziet als het belang van de kinderen, maar je moet je kinderen gaan ondersteunen in het uitvinden hoe zij hiermee willen en kunnen gaan leven. Het belang van je kinderen ligt bij wat jij voor de kinderen kunt doen en niet bij wat jij allemaal aan vader zegt.
Tsjor
Tsjor
Je schrijft "Maar ik denk dat dit echt de laatste keer is dat je je met zijn leven en zijn huisinrichting gaat bemoeien. Dat moet je echt loslaten." en "Wat je doet is eigenlijk helemaal niet in het belang van de kinderen, want je ontneemt de kinderen de vader zoals die vader wil zijn, met al zijn anders ingeschatte of andere googlepagina's gelezen hebbende inzichten over het belang van de kinderen. "
Maar het kan toch ook zijn dat de vader over een bepaalde actie (hier: het neerzetten van de foto) helemaal niet heeft nagedacht in de zin van of dat in het belang van zijn kinderen is? Dus dat hij dat puur vanuit zichzelf (egoistische actie/behoefte) heeft gedaan?
Mag Maggy dan niet in elk geval een poging doen om hem op het belang van de kinderen te wijzen? Op de meest tactische wijze weliswaar en meer in de zin van hem laten delen in je zorgen (in de hoop dat hij dat inziet) en niet door het van hem te eisen (dat werkt natuurlijk niet). Maar om alles maar helemaal los te laten....?
eerlijkheid en belang vd kinderen
Natuurlijk tactisch eerlijk. Dat bedoelde ik ook. Ik kan oprecht aangeven dat ik in dit geval echt vanuit het belang van de kinderen gehandeld heb. Ik wil me niet "moeten verdedigen" hier op het forum. Voor de kinderen is het heel vers. Hebben te dealen met een scheiding, moeten verwerken dat hun vader niet meer bij hen in huis woont en hebben wellicht nog steeds de hoop dat het weer goed gaat komen. Om binnen een maand al met een nieuwe partner op de proppen te komen, lijkt mij niet verstandig. Met name omdat de kinderen nu heel boos zijn naar hun vader en ik inschat dat deze actie meer voor verwijdering in hun relatie met hun vader zou zorgen. Ben er zeker niet op uit om juist meer afstand te bewerkstelligen tussen onze kinderen en hun vader. Ze hebben hem net zo hard nodig als dat zij mij nodig hebben.
Vooralsnog is deze situatie nu 'opgelost'. Dank voor het meedenken allemaal.