Is houden van wel genoeg?

Aan de slag

Sowieso voor jullie gezin. En ‘ er is niets gebeurd’ is onzin, het is emotioneel overspel.

Vertrouwen is onmisbaar. En het is een keuze. Jullie houden van elkaar, jullie hebben twee kinderen. Maak er samen wat van! Wees tegenover elkaar eerlijk over wat je als bedreiging ervaart. En stop daar dan mee. Geen woorden maar daden.

Loslaten

Houden van is soms ook loslaten. Je hebt veel van hem geaccepteerd. Cocaïne was bij mij al een rede om uit elkaar te gaan. Ik wil niet dat mijn kinderen opgroeien in het drugsmilieu. Cocaïne zijn illegaal en geen sigaretten, ook verslavend maar legaal. En met die vrouw waar hij fantasieën mee heeft gedeeld en als er niets echt is gebeurd, is dat een ongeloofwaardig toeval.

Je houdt van hem, maar uit zijn gedrag merk ik weinig van houden van en respect voor jou. Juist door zijn verleden zou hij dubbel zo blij moeten zijn met een partner die achter hem staat. Een scheiding is niet ideaal, maar wat is het volgende wat hij uitspookt als hij hier ook mee wegkomt? Dat hij daadwerkelijk vreemd gaat? Of blijf je bij hem omdat je bang bent dat hij terugvalt in cocaïne als jullie uit elkaar gaan? En wat voor relatie is dat? Ben je dan zijn partner of zijn hulpverlener? Hou vooral van jezelf, van je kinderen en beslis dan wat je wil.

Soms niet, vaak wel

Jullie hebben inderdaad samen al veel meegemaakt! Het gekke is, dat juist als je zoveel meemaakt, de periode van 'rust' dan kan zorgen voor problemen. Waar je verwacht dat je er dan wel fluitend doorheen fietst, blijkt het niet hebben van problemen op zichzelf ook een probleem te zijn. Waar dat door komt weet ik niet. Ik heb zelf de theorie dat je in moeilijke tijden heel veel 'op adrenaline' doet. En als die adrenaline niet meer nodig is, zak je in. Ik herken het van mezelf na een heftige crisis. Zo lang het nodig is ga je door, dat kun je dan ook. Maar als de dreiging weg is, voel je pas hoe moe je bent.

Ik kan me ook voorstellen dat jullie als stel weer moeten wennen aan de nieuwe situatie. Bovendien was je man verslaafd. Het kan ook nog zo zijn dat hij bezig was een nieuwe verslaving, met een andere kick te zoeken (namelijk vreemdgaan, of hij nu wel of niet fysiek vreemd is gegaan doet dan niet eens heel erg ter zake). Heeft je man therapie of begeleiding om van zijn verslaving af te komen? Dan zou hij de kennis die hij heeft opgedaan ook nu moeten toepassen.

De dame in kwestie moet hij nu natuurlijk op alle mogelijke manieren blokken. Van de app en Facebook af gooien. Niet meer opzoeken. Nummer uit de telefoon gooien. Weg. Cold turkey. Hij moet jou laten zien dat hij jou en jouw gevoelens serieus neemt. Dat hij vindt dat het 'niks voorstelt' is niet belangrijk. Het gaat erom hoe jij het voelt.

Dat jullie samen kinderen hebben is een hele belangrijke reden om samen te proberen je relatie te redden. Dat jullie (nog steeds) van elkaar houden is in ieder geval een goede basis om op (verder) te bouwen. Als ik jullie was, zou ik relatietherapie gaan doen. Jullie moeten in jullie veranderde relatie allebei je draai (weer) vinden, je moet elkaar weer opnieuw leren kennen. En dat gaat niet altijd vanzelf.

Je zegt dat hij iets mist in jullie relatie. Kan hij dat benoemen, of is het iets vaags? En staat er niet genoeg tegenover? Mijn man miste ook iets bij ons. En besloot dat hij liever zonder mij verder wilde. Het heeft hem 1,5 jaar gekost, een bijna-scheiding (alleen de handtekeningen hoefden nog onder het convenant) en een nieuwe relatie om tot de ontdekking te komen dat er meer dan genoeg wél was in ons huwelijk. Dat geen enkele relatie 100% biedt wat jij graag wil. Het was heftig en zwaar, maar we zijn er uiteindelijk goed uit gekomen. Vorig jaar waren we 30 jaar samen. En op dit moment gaat het beter dan ooit tussen ons. Wat niet wegneemt dat er bij mij grote littekens zitten, en veel onzekerheid. Maar daar heb ik niet doorlopend last van. De balans slaat voor 95% van de tijd positief uit. En dat is meer dan genoeg.

Lees eens in de draadjes Verder na ontrouw. Ik denk dat je er veel kunt leren. Ook over je eigen gevoelens en reacties. En vooral zul je er veel herkenning vinden. Misschien is het zelfs wel goed om je man er te laten lezen.

Twijfelaar

Wat pennestreek post, kan ik me gedeeltelijk bij aansluiten.
Wist je dit? Misschien kun je hier wat mee.

“Lust is een verhoogde staat van bewustzijn, geprogrammeerd door je dierlijke behoefte om je voort te planten. Studies suggereren dat het brein in een staat van lust vergelijkbaar is met je brein aan de drugs. MRI scans laten zien dat dezelfde delen in de hersenen oplichten wanneer een verslaafde zijn cocaïne ‘fix’ krijgt en wanneer een persoon intense gevoelens van lust en fysieke aantrekkingskracht"

Dit heb ik zelf uitgezocht, gespeurd tot ik erbij neer viel. Als je wilt kan ik je de site geven. Bij mijn man is het namelijk andersom. Inpl van cocaïne, sex en aandacht, deze zijn vergelijkbaar ( zie tekst).

Ik schrijf ook mee het ontrouw draadje. Daar zul je veel herkenbaarheid lezen.
Ik denk namelijk dat jou man weer aan het vluchten is. En liegt idd.
Wat verdrietig voor je.

Is hij wel thuis en gestopt met haar?