Jeugdzorg
Wij zijn vorig jaar gescheiden. Een kind van nu 2 jaar.
Vanaf de zwangerschap werd de relatie steeds slechter.
Omdat ik zwanger was ben ik mijn grenzen van aangeven en na de geboorte helemaal.
Vader zou stoppen met zijn dagelijkse joints. maar dit was een illusie.
1,5 jaar heb ik alleen voor ons kind gezorgd. Papa lag op bed, was aan het werk, of was moe.
Uiteindelijk uit elkaar gegaan. Vader huilen als een klein kind. Rare omgangsregeling van om de dag omdat hij anders niet akkoord ging.
Uiteindelijk helemaal uit de hand gelopen. Ik werd gestalkt, bedreigd. Huisarts cjg ingeschakeld.
Het escaleerde, 112 word gebeld en ex word opgepakt. Vernieling en mishandeling. Omdat er een kind thuis aanwezig was word veilig thuis ingeschakeld.
Vader krijgt een contact en straatverbod voor 90 dagen. Deze word verlengt met een jaar! (loopt nu nog) met daarbij een maatregel om zich te laten behandelen bij Transfore.
Dit is een behoorlijke straf, want dit word niet opgelegt na 1 "incident" dus een groot deel van vader zijn verleden weet ik dus niet eens.
Krijgen nu onderzoek vd Raad.
Omdat hij een contact verbod heeft praten wij niet met elkaar. We hebben poging gedaan met een groep app en een overdracht boekje, maar deze zijn opgeheven omdat vader deze gebruikte voor andere teksten dan die op hetkind sloegen.
Gesprek aan de jeugdbeschermingtafelgehad en die zijn gestart met raads onderzoek. En gaan kijken of wij onder toezicht komen en een gezinsvoogd krijgen. En wat uiteindelijk de beste regelingen en zorg zijn alles in belang van kind.
Ik vind dit een heel eng idee.
Maar nu gaat dit onderzoek van de raad ook nog een stuk sneller dan de rechtbank zei. Namelijk geen 4 maanden, maar 6-8 weken.
Dan is het Transfore traject nog niet afgelopen.
Maar ze gaan ook info halen bij jeugdbescherming. Die is hier 1x een uur geweest en hebben een rapportage geschreven wat totaal anders is dan werkelijkheid. Ik stuur ze feiten op (ouderschapsplan) en ze zeggen dat wij co-ouderschap hadden. Terwijl dit niet in het ouderschapsplan staat.
Hun bevindingen zijn niet gebaseerd op feiten, maar hun eigen draai op aannames.
Zo heb ik uit emotie 112 gebelt, en is er strijd ontstaan na het incident. Maar dit is niet het geval! Het was een dreigende situatie en hij kwam bijna door de deur heen. Als ik niet had gebeld hadden de buren dat gedaan.
Ik heb geen strijd gehad, de strijd kwam vanaf 1 kant.
Ik moet alles los van elkaar zien en trauma behandeling ondergaan. Waar baseren ze dat op?
Overdracht word gedaan door professionele instantie. Vader houd zich niet aan afspraken.
Maar niemand ziet de ernst in van zijn drugs gebruik, het contact verbod en Transfore traject.
Ze vinden dat kind bij vader kan overnachten, omdat het veilig is. Maar hoe weten ze dat na 1 gesprek.
Ik maak mij ernstige zorgen.
Hoe kunnen ze in 6 tot 8 weken een beslissing maken wat het beste is voor het kind als ze zo weinig doen?
Krijgen we zo een gezinsvoogd van de jeugdbescherming, dezelfde die dat slechte rapport hebben geschreven. Hoe kan ik hun vertrouwen als het zo ver komt?
Groetjes een heel bezorgde moeder
Is er nog contact geweest met Transfore? Tsjor
tsjor schreef op 09-12-2021 om 15:08:
Is er nog contact geweest met Transfore? Tsjor
Ik heb nog geen contact gehad, en nu is het de vraag of na zijn verhuizing hier alles door kan gaan.. Komen ze nog op terug.
tsjor schreef op 09-12-2021 om 15:07:
De rechter zal vooral kijken wat de beste regeling is in het belang van het kind. Jouw eigen frustratie (Gewoon van de zotte toch, dat ik alsnog naar de pijpen van mijn ex moet dansen terwijl we uit elkaar zijn.) staat dan toch echt op de tweede plaats. Realiseer je dat je ex wel nog de vader van het kind is, daarom ben je nooit helemaal los van hem. Het is van belang dat je laat zien dat je in staat bent om met dit soort ingewikkeldheden om te gaan. Als je dat niet kunt loop je de kans dat er een OTS komt, dan zal een gezinsvoogd dat van je overnemen.
Tsjor
Maar in het belang van het kind, kan dat dus ook betekenen dat ik maar moet zorgen dat kind bij zijn vader komt en dat die kosten ook bij mij komen? Omdat hij geen vervoer heeft? (en ik ook geen hoog inkomen)
Je gaat wat hard van stapel; ‘ kan dat betekenen dat ik moet zorgen dat kind bij zijn vader komt en dat die kosten voor mij komen’.
Je komt op de tweede plaats, maar de rechter kijkt ook naar wat voor jou haalbaar is, helemaal als je ex even besluit 50 km verder te gaan wonen. Tsjor noemde al Transfore. Vraag hen hoe dergelijke kwesties meestal geschikt worden.
Je ex komt ook op de tweede plaats; hij gaat verderop wonen en loopt zo het risico zijn kind minder vaak te zien.
Je kan aangeven kind te brengen maar niet elke keer. Zo toon je goede wil.
Het gaat er vooral om of je in staat bent tot oplossingen te komen, waarbij 'ja maar hij' geen rol speelt, want 'ja maar hij' laat zien dat je je nog steeds in een negatieve afhankelijkheid begeeft en zelf niet in staat bent dingen op te lossen.
Tsjor
Gesprek over uitslag raadsonderzoek is geweest. Heb het nu op papier en heb een week de tijd om te reageren en dan is het afgesloten.
Advies is geen ots, omdat ontwikkeling kind goed gaat en geen zorgen zien. Wel moeten ouders met elkaar in gesprek dmv schip methode oid. Lukt dat niet met 3 maanden, dan alsnog ots.
Omgang moet meer worden, frequentie belangrijker dan duur. Dus advies 1x in de week een dag en in het weekend 3 nachten.
Verhuizing verderop nog de vraag hoe alles geregeld gaat worden. Vader weinig financiële middelen, en beide ouders verantwoordelijk voor halen /brengen.
Verder staat er voor mij een stukje in waar ik van schrik. Transfore heeft kenmerken gezien van een antisociale persoonlijkheidsstoornis. Word beetje tussen neus en lippen door geschreven
Hierop komt het onderzoek niet op terug. Ze vinden dit geen zorg of dat de veiligheid van kind in gevaar is.
Dit is waar ik mij al maanden lang zorgen om maak! En waar niet op word gereageerd. Is het veilig! Zeker met de info die er bestaat over wat voor schade kinderen kunnen krijgen door een ouder met een persoonlijkheidsstoornis.
Moeder moet vertrouwen krijgen zeggen ze, maar hoe kan dat met de bovenstaande info?
Wyko80, dit lijkt mij een goed rapport te zijn.
Er blijft een belangrijke vraag over: 'Transfore heeft kenmerken gezien van een antisociale persoonlijkheidsstoornis. Word beetje tussen neus en lippen door geschreven Hierop komt het onderzoek niet op terug. Ze vinden dit geen zorg of dat de veiligheid van kind in gevaar is.'
Zo'n diagnose klinkt nogal ernstig en onherroepelijk, maar het zegt op zich niet zoveel over de vraag hoe dat er dan in de praktijk uit ziet, want dat ligt aan heel veel factoren. Een van de meest gunstige factoren is natuurlijk dat je ex onder behandeling is.
Het is niet zo dat iedereen die een bepaalde diagnose krijgt per definitie beschouwd kan worden als iemand die niet in staat is om kinderen om zich heen te hebben. Dan zouden heel wat ouders in de prullenmand belanden en alleen de ouders overblijven van wie het probleem nog niet gediagnostiseerd is.
Jullie moeten binnen 3 maanden met elkaar gaan praten. Het zou mooi zijn als dat gesprek onder begeleiding van Transfore plaats zou kunnen vinden, waarbij de vraag 'wat betekent deze diagnose voor de praktische omgang met de kinderen' een belangrijke vraag is. Ik hoop dat Transfore en je ex-partner bereid zijn om daaraan mee te werken, want ik denk dat daar de grootste kansen voor jullie liggen.
Er zijn in elk geval goede perspectieven, je hebt het nu nog in eigen hand gelukkig.
Tsjor
" Het is niet zo dat iedereen die een bepaalde diagnose krijgt per definitie beschouwd kan worden als iemand die niet in staat is om kinderen om zich heen te hebben."
Zoals ik het lees is er überhaupt nog geen diagnose gesteld. Er zijn trekken geconstateerd die in de richting wijzen van... Dat is nog geen diagnose, vziw.
Verder ben ik het helemaal met Tsjor eens dat zelfs als er sprake is van een persoonlijkheidsstoornis, dat op zich nog niet zegt dat iemand niet in staat is om een fatsoenlijke manier omgang met de kinderen te hebben.
Ik zou maar eens achter die Schip-methode aangaan. Het is voor zover ik (sinds kort) weet een methode voor stellen om een conflictueuze scheiding achter zich te laten. Neem het initiatief. Grote kans overigens dat je op wachtlijsten stuit, maar je hebt wel laten zien dat je de adviezen ter harte neemt, wat altijd de kans vergroot dat er geen ots komt.
Ik vraag me trouwens af: hoe gaat het nu verder? De Raad heeft kennelijk geoordeeld dat een ots nu niet aangewezen is, maar als er niet gebeurt wat zij goed vinden dan komt de ots alsnog in beeld. Maar wie houdt in de gaten of jullie de adviezen van de Raad opvolgen? Blijven er jeugdzorgtypes betrokken op de een of andere manier?
Terug naar het begin van deze posting: ik zou niet gaan focussen op deze diagnose, maar puur praktisch proberen die hulpverlening van de grond te krijgen en afspraken te maken. Alleen als zou blijken dat dat spaak loopt door gedrag van ex, dan kan je op enig moment eens opperen dat e.e.a. misschien toch verder uitgezocht moet worden. Als je er nu enorm de nadruk op gaat leggen dan word jij straks beschouwd als degene die voortgang in de weg zit.
Groeten,
Temet
Er staat in het rapport dat beide ouders verantwoordelijk zijn. Er staat niet dat jij in je eentje verantwoordelijk bent. Maar je kunt je ook niet op het standpunt blijven stellen dat hij in z'n eentje verantwoordelijk is ivm verhuizing, dan krijg je Jeugdzorg tegen je (en de familierechter ook).
Doe wees pro-actief en doe zelf een voorstel waarbij je de helft op je neemt. Daarbij heb je 3 mogelijkheden:
1. Jij brengt ze naar hem, en hij brengt ze terug. De beste manier voor beide ouders om naar de kinderen te tonen dat ze achter de omgangsregeling en het contact met de andere ouder staan.
2. Hij haalt ze bij jou op en jij haalt ze bij hem op. Een betere optie als je hem niet vertrouwt, mits je noodopvang kunt zijn/regelen als hij niet komt opdagen.
3. Overdracht op een locatie halverwege (politiebureau, McDonalds, oid...). Meer werk voor allebei maar je blijft wel uit elkaars prive-omgeving en zult minder snel een confrontatie hebben. Daarnaast kan hij een verhuizing van jou niet beletten als het geen invloed heeft op de omgangsregeling.
En wat als je denkt dat hij het halen/brengen niet rond krijgt. Bij optie 1 loop je risico dat hij de kinderen niet terugbrengt. Nou ja, dat zal er ook van afhangen hoe lastig de kinderen voor hem zijn met werk, en in hoeverre hij denkt dat jij ze toch wel komt ophalen. Maar die optie moet je niet voorstellen als je denkt dat hij ze niet gaat terugbrengen.
Bij optie 2 loop je het risico dat je onverwacht de kinderen moet opvangen. Dat moet dan wel kunnen met jouw werk en plannen. Verder kan het spanning opleveren als hij 'later' komt en je zit de rest van de dag af thuis af te wachten.
Bij optie 3 heb je beide problemen van optie 2 en optie 3, maar kan geschikt zijn als je jezelf wilt dwingen om daar "formeel" mee om te gaan en het niet onder het tapijt te schuiven. En je zit niet de rest van de dag thuis af te wachten; na een X aantal minuten sms'je dat je niet langer kunt wachten en naar huis gaat, en volgend weekend (datum Y) beter.
NB het is ook altijd een optie om een vriendin of familielid aanwezig te laten zijn bij het halen/brengen of zelfs om het halen/brengen helemaal door een vriendin of familielid te laten doen. Je hoeft niet in persoon aanwezig te zijn bij de overdracht!
Allemaal alvast bedankt voor jullie reacties! Hier kan ik weer wat mee.
Ik zal eens kijken naar de schip-methode. Eerst hadden we ouderschap blijft, maar dat is toch iets anders.
Maar er zijn wel degelijk zorgen over persoonlijkheidsstoornis. Dit in combinatie met zijn verleden en alles wat er heeft gespeelt afgelopen maanden.
Wat ik nu weet is dat jeugdbescherming nog even blijft en dat PJG het gaat overnemen. Maar hoe en wat nog onduidelijk omdat vader en eind verderop gaat wonen hoe dat vorm gegeven kan worden.