kan ik hier nog iets aan doen (verhuizing)
Een jaar geleden zijn we in redelijk goed overleg gescheiden. Voor onze drie kinderen wilden we co-ouderschap. Het eerste half jaar had hij een tijdelijke woning in onze woonplaats en de kinderen waren de ene week bij hem en de andere week bij mij. Dit verliep goed.
Daarna is hij bij zijn vriendin ingetrokken, die 15 kilometer verder woont. Zij heeft ook 2 kinderen die gedeeltelijk bij hen wonen. De afspraak was dat dit tijdelijk zou zijn. Als alles rondom de scheiding geregeld zou zijn, zou hij (samen met haar) een grotere woning kopen in mijn woonplaats. De oudste gaat nu nog steeds week op, week af (die reist zelfstandig naar de middelbare school), de jongste 2 gaan nu 5 dagen van de 14 naar hun vader en worden dan (door oppassen) van en naar school gebracht.
Al die tijd heeft hij volgehouden dat hij terug naar deze plaats zal gaan zodat de kinderen in een woonplaats kunnen opgroeien. School, vriendjes en sporten is gewoon niet prettig met zo'n afstand. Ik heb al wel meteen twijfels gehad, hij komt oorspronkelijk ook uit de stad waar hij nu woont.
Vanavond vertelt mijn dochter dat papa bezig is om te kijken of het huis waar ze nu wonen verbouwd kan worden zodat daar dan meer slaapkamers gemaakt kunnen worden (nu slapen er kinderen samen op een kamer en dat is geen succes). Ook zegt ze dat papa en vriendin naar andere huizen hebben gekeken in de plaats waar ze nu wonen. De kans dat hij dus naar hier weer terug komt is erg klein.
Wat kan ik hier nou mee? Vind het vreselijk dat mijn kinderen 2 woonplaatsen hebben. Tijdelijk was ik akkoord gegaan, in ouderschapsplan staat er niets over in. Wat zijn mijn rechten en die van de kinderen? Hebben die nog wat in te brengen?
Het contact met mijn ex is functioneel, en niets meer. Kinderen zijn 11, 12 en 13 jaar. na de zomer gaan de jongsten ook naar de middelbare school, reizen zullen ze dan toch dus dat is geen echt probleem. Maar de rest (sport, kerk, familie, vrienden) is gewoon problematisch.
Iemand een advies of ik hier iets aan kan doen?
Hmmm
Het is toch niet echt heel erg? Hebben je kinderen er problemen mee? Ik begrijp ook wel weer dat hij nu gesetteld is en het uit kostenoverwegingen ook praktischer is om te blijven zitten waar hij zit. Bovendien zal het voor haar kinderen beter uitkomen om niet te verhuizen. 15 km is in principe wel te fietsen door pubers.
15 km?
Dat is toch goed te doen? Bovendien zijn ze er zo te lezen al aan gewend. Waar is de middelbare school? In jouw woonplaats? Of is zijn woonplaats ook een optie? (en zit daar jouw probleem, straks ben jij degenen die ver weg woont?)
15 km
Er zijn wel meer kinderen die 15 km van school wonen. En van sport. En dan misschien wel 25 of 30 km van vrienden van school, die ook ver aan de andere kant van de school wonen. Zonder dat de ouders gescheiden zijn. En die komen er ook. (Been there, seen it, got the t-shirt)
Kan ook daar
Sport, kerk, vrienden,kan ook allemaal daar. Familie gaat ook prima als je 100 om er vandaan woont.
Mijn ex woont 40 km verder op en dochter heeft daar ook vrienden, sporten doet ze bij mij en vader rijdt als ze in het weekend moet spelen of bij bv verjaardagsfeestjes hier. Ik rijd dan weer bij feestjes daar. Nog een paar jaar dan kan ze het zelf.
Ze worden snel zelfstandig ook in het maken van afspraken en levensbeslissingen. Bv willen ze straks misschien fulltime bij hun vader wonen, vanaf hun 12e hebben ze inspraak maar hoe ouder hoe meer hun stem gewicht in de schaal zal leggen bij een rechter.
zou natuurlijk fijner zijn
als hij in je woonplaats woont. Dat zie ik zelf zeker zo. Maar..... die vriendin heeft toch ook kinderen? Dus dan zou het voor díe kinderen weer lastig zijn, toch?
Je vraagt
kan ik hier nog iets aan doen? Het antwoord is: 'Nee'.
Het is de beslissing van hun vader, niet van jou. 15 km is goed te doen. Dan kunnen ze zelfs op de fiets doen.
Mijn ex en ik wonen in dezelfde stad. Ondanks dat zit er 10 km tussen. Dus het wonen in dezelfde stad zegt ook niet alles.